ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ είναι άχαρο σημείο το Σύνταγμα. Εκτός από τα κατασκευαστικά έργα-βασανιστήριο έχει κι αυτήν τη ζέστη που σε λιώνει. Ακολουθώ έναν backpacker περίπου 20κάτι, που με ασύρματα ακουστικά κόβει βόλτες κοντά στην Παλιά Βουλή. Φοράει αυτά τα λεπτά μπουφάν με πολλές τσέπες που βοηθούν τους ψυχαναγκαστικούς να ταξιδεύουν μόνοι και ταυτόχρονα να τρώνε μικρές, προσωπικές φρίκες τσεκάροντας διαρκώς όλα τα προσωπικά τους αντικείμενα.
Μοιάζει να πηγαίνει τελείως στα χαμένα, δεν βγάζει κινητό και καταλήγει να κάτσει κάπου μέτρια. Δεν είναι το καλύτερο καφέ της περιοχής. Υπάρχουν ανώτερα μέρη. Ε, και; Θα το θυμάται σαν κάτι που ανακάλυψε μόνος, περπατώντας χωρίς σχέδιο, σε ένα άγνωστο μέρος, μια Δευτέρα που δεν δούλευε.
Το «solo travelling» είναι μόδα εδώ και χρόνια. Υπάρχουν τόσες ιστοσελίδες, influencers, hostels και σχετική πληροφόρηση, που πλέον η Ευρώπη φαντάζει εύκολη και ασφαλής πίστα γι’ αυτόν τον τύπο ταξιδιού. Το μοναχικό προσκύνημα σε άγνωστες πόλεις μπορεί επιπλέον να είναι και χαμηλού κόστους, εάν ψάξει κανείς καλά.
Υπάρχουν τόσες ιστοσελίδες, influencers, hostels και σχετική πληροφόρηση, που πλέον η Ευρώπη φαντάζει εύκολη και ασφαλής πίστα γι’ αυτόν τον τύπο ταξιδιού.
Το κέντρο μαζεύει μοναχικούς ταξιδιώτες. Και εάν η Αθήνα δεν είχε άθλια μέσα μαζικής μεταφοράς ή εξασφάλιζε περισσότερη ασφάλεια, φωτισμό, καθαριότητα στις φθηνές/ενδιαφέρουσες για τους νέους περιοχές (βλ. Βικτώρια), μάλλον θα μάζευε ακόμη περισσότερους. Τους χρειαζόμαστε. Δεν είναι αυτοί που αφήνουν μεγάλα ποσά όπου πάνε, αλλά πλουτίζουν με άλλον τρόπο την πόλη. Κοντοστέκονται στα πιο απροσδόκητα μέρη με μια άνεση και μια γαλήνη που μπορείς να έχεις μόνο μετά από ώρες μοναχικής περιπλάνησης. Γίνονται άθελά τους αφηγητές σε κάποιο ηχητικό, στους ντόπιους που θα τους μιλήσουν στον δρόμο ή στο μπαρ, στον ίδιο τους τον εαυτό, που είναι και η παρέα τους. Συνδέονται με τις πόλεις με έναν τρόπο πολύ προσωπικό. Και προσδίδουν σε άχαρα σημεία μιαν άλλη αίσθηση, ασύγκριτα πιο γοητευτική και μελαγχολική από αυτήν των τουριστών-γκρουπ ή των τουριστών-νέο ζευγάρι.
Στην καλύτερη εκδοχή τους οι μοναχικοί ταξιδιώτες είναι και αναγνώστες. Κάθονται μόνοι τους σε πεζούλια, παγκάκια ή πέριξ της Ακρόπολης ή (στις περιπτώσεις ακραίας αφραγκίας) στον καναπέ του hostel τους και το ζουν (υπάρχουν μερικά ιδιαίτερα βρομιάρικα και άλλα πολύ χίπστερ και περιποιημένα hostels στο κέντρο της Αθήνας).
Πέτυχα δύο που μου έκαναν εντύπωση. Ο ένας καθόταν σε ένα αδιανόητα τουριστικό μαγαζί κοντά στην Πλάκα, απ’ αυτά που έχουν μεγάλες φωτογραφίες με τοστ και χυμό πορτοκάλι πλάι στην είσοδο. Κι εκεί διάβαζε. Αφέθηκα να φανταστώ ότι είναι κάποιος που δεν αναζητά τις (ανύπαρκτες) βέλτιστες συνθήκες, άρα ευτυχεί εύκολα. Η άλλη καθόταν στον Εθνικό Κήπο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια είναι πιο ασφαλής και πολυσύχναστος. Μύριζε αντηλιακό και είχε όλο το στυλ του ανθρώπου που νιώθει καλά τώρα. Άλλωστε δεν είναι το μοναχικό ταξίδι μια κλασική (επιδεικτική σχεδόν) απόδειξη αυτάρκειας; Δεν υποδηλώνει ότι αντέχουμε τον εαυτό μας;
Στη χειρότερη εκδοχή τους οι μοναχικοί ταξιδιώτες είναι με το σέλφι στικ στο χέρι. Πέτυχα τις προάλλες μια τέτοια youtuber στην Πλάκα. Αυτοκινηματογραφούμενη, βαμμένη σαν να μην είχε τριάντα πέντε βαθμούς υπό σκιά, κάλπαζε και ανέλυε. Επιδείκνυε στο κοινό της το μικρό κομμάτι της Αθήνας που φαινόταν πίσω από το πρόσωπό της.
Μιλώντας με διάφορα εικοσάχρονα από το εξωτερικό που κατοικοεδρεύουν σε μέρη χαοτικά, βρόμικα, πολυσύχναστα και που αποτελούν πηγή έμπνευσης πέριξ της Ομόνοιας, στις παρυφές της Κυψέλης, στα Εξάρχεια («προς Αλεξάνδρας για πιο φθηνά») ή στο βαθύ Μεταξουργείο, προσπάθησα να καταλάβω αν τους αρέσει και τι. Ήταν ενθουσιώδεις (εκτός απ’ όταν έπρεπε να πούμε για τα μέσα μεταφοράς ή για την καθαριότητα).
Τα ευρήματά μου περιλαμβάνουν τα αγαπημένα υλικά του αθηναϊκού σουρεάλ. Οικεία σαπίλα, συνδυασμός αστικής φθοράς και αρχαίων μνημείων, αδιανόητο φαγητό, χαμηλές τιμές (ναι, όταν έρχεσαι από το Σίδνεϊ), ζωντανός, φιλικός κόσμος που βγαίνει έξω και το κλασικό, «πάντα κάτι συμβαίνει και μπορεί να είναι και δωρεάν ή φθηνό». Ωραία πόλη, όντως. Μακάρι να μη γίνει όλο το κέντρο Airbnb και όσα κάνουμε experience.
σχόλια