Πέρα από τα προφανή των δηλώσεων του Πνευματικού για τους καρκινοπαθείς

Πέρα από τα προφανή των δηλώσεων του Πνευματικού για τους καρκινοπαθείς Facebook Twitter
Είναι η συνθήκη της θεραπευτικής αγωγής τέτοια που πολύ συχνά εντός της ξεχνάς ποιος ήσουν: όσο διαρκεί η θεραπεία δεν είσαι ούτε άνθρωπος ούτε θεός. Ο σωματικός πόνος παραμορφώνει τα πάντα, ακόμα και αυτή την πραγματικότητα.
0

ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ όταν νοσούμε, πόσω μάλλον όταν ασθενούμε με καρκίνο, η παγκόσμια βιβλιογραφία –και όχι μόνο της ιατρικής– περιλαμβάνει τα πάντα. Μαρτυρίες, αφηγήσεις, καταγραφές, ημερολόγια ασθενών (και ιατρών): οι έμπειροι της επιστήμης ανατρέχουν συχνά σε αυτά για να συνεπικουρηθεί το λειτούργημα και ο ρόλος τους. Χωρίς αυτές τις καταγραφές, κάποιες εξ αυτών προαναγγελίες τέλους, δεν θα φτάναμε ποτέ στο άλμα της παρηγορητικής αγωγής.

Αυτά, όμως, αφορούν τους γιατρούς –ανθρώπους και λιγότερο ανθρώπους– όταν βρίσκονται δίπλα σε ογκολογικούς ασθενείς. Αυτό που αφορά τον ασθενή συνήθως σπανίως ομολογείται δημόσια και ανοιχτά. Κάθε σπίτι τον καημό του, τις αντοχές του και τον σταυρό του και αυτό συνήθως έχει να κάνει και με το στάδιο, το μέγεθος της περιπέτειας, τη χημεία της οικογένειας που αλλάζει ξαφνικά και πρέπει να σταθεί στο πλευρό του πάσχοντος μέλους της.

Γιατί ο ασθενής που νοσεί με καρκίνο –είτε πρόκειται για μια ιάσιμη κατάσταση, είτε για ένα μακρύ οδυνηρό ταξίδι, είτε για διαδρομή με άμεση ημερομηνία λήξης– είναι ένα σύμπαν που κυβερνιέται από άλλους κανόνες, μακριά από τα ανθρώπινα, μια κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος συνομιλεί εξίσου με το φως και το σκοτάδι.

Όλο αυτό το πηγαινέλα στο φαρμακείο του Αγίου Σάββα, όλη αυτή η γραφειοκρατία που υφίστανται ασθενείς και συγγενείς, όλο αυτό το αναγκαστικό μαγκανοπήγαδο γύρω από την ασθένεια και τον ασθενή είναι λάθος.

Είναι η συνθήκη της θεραπευτικής αγωγής τέτοια που πολύ συχνά εντός της ξεχνάς ποιος ήσουν: όσο διαρκεί η θεραπεία δεν είσαι ούτε άνθρωπος ούτε θεός. Ο σωματικός πόνος παραμορφώνει τα πάντα, ακόμα και αυτή την πραγματικότητα. Δεν αναγνωρίζεσαι και δεν σε αναγνωρίζουν. Από τη μία εκχωρείς το σώμα σου με εμπιστοσύνη στην επιστήμη και από την άλλη το θέλεις πίσω για να μη νιώθεις όσα σου κάνουν για να ανανήψεις, να θεραπευτείς ή απλά να ανακουφιστείς.

Καθώς δεν είσαι μόνο σώμα (είσαι και ψυχή και αναμνήσεις και κουράγια που ρουφάς από τους γύρω σου – αν υπάρχουν), η ευαλωτότητά σου εξαρτάται από τόσους παράγοντες που έχουν και δεν έχουν να κάνουν με εσένα. Σε αφορούν και δεν σε αφορούν. Τους ζυγίζεις και τους μετράς με κάθε σταγόνα του φαρμάκου της χημειοθεραπείας που σου χορηγούν – άλλοτε κερδίζεις και άλλοτε χάνεις. Άλλοτε βγαίνεις από τη συνεδρία κουρέλι και άλλοτε πεισμώνεις και στέκεσαι όρθιος εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Και φυσικά, παίζει τον ρόλο της και η ηλικία, το έρμα των καθαρά φυσικών αντοχών. Αυτό που μετά βίας αντέχεις στα 30 ή στα 40, στα 60 ή στα 80 μπορεί να είναι φορτίο με πέτρες – δεν σηκώνεται χωρίς να σε βοηθά όλο το οικοσύστημα τριγύρω.

Όμως, το άλλο σύστημα, το υγειονονομικό, όλα εκείνα τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσεις αν τύχει και μπεις σ’ αυτό τον εξουθενωτικό χορό, όσο συνεργάσιμοι κι αν είναι οι θεράποντες γιατροί, όσο σπλαχνικό κι αν είναι το νοσηλευτικό προσωπικό, είναι εξ ορισμού και εξαρχής εναντίον σου – το σύστημα είναι εναντίον του ασθενή από την πρώτη ημέρα της διάγνωσης. Όσοι χρειάστηκε ποτέ να προμηθευτούν φάρμακα χημειοθεραπείας για τους κύκλους της αγωγής τους, οι ίδιοι ή οι οικείοι τους, ξέρουν. Όλο αυτό το πηγαινέλα στο φαρμακείο του Αγίου Σάββα, όλη αυτή η γραφειοκρατία που υφίστανται ασθενείς και συγγενείς, όλο αυτό το αναγκαστικό μαγκανοπήγαδο γύρω από την ασθένεια και τον ασθενή είναι λάθος. Όλο είναι ένα έξτρα φορτίο που κουβαλά στην πλάτη ο πάσχων ή οι οικείοι του και μάθαμε να το ανεχόμαστε γιατί «έτσι είναι αυτό».

Όταν βγαίνεις απ’ όλο αυτό –αν είσαι από τις περιπτώσεις που εντόπισαν τον καρκίνο σε αρχικό στάδιο– δεν είσαι καν ο ίδιος άνθρωπος. Είσαι κυρίως μεταβλητές, αλλά με μία σταθερά: ξέρεις το αποτύπωμα της ασθένειας μέσα και έξω σου. Όσο καλή και αν είναι η διάγνωση, υπολογίζεις τα πάντα διαφορετικά. Είσαι μια μείξη από ενοχές και υπολογισμούς: δεν κάνεις αυτό για να μην τύχει το άλλο. Απολογείσαι για το τάδε που έφαγες ή το άλλο που δεν ήπιες. Απολογείσαι όταν δεν ξεκουράζεσαι, λες και είναι πάντα στο χέρι σου.

Μοιραία σκέφτεσαι τι ασθενής ήσουν, πόσο ταλαιπώρησες τους δικούς σου, ήσουν εύκολο περιστατικό για τους γιατρούς; Ήσουν φρόνιμος, συνεργάσιμος και υπάκουος; Άραγε σε ποια καθαρματική υγεινομική πολιτική ο ασθενής ισούται με οσιομάρτυρα και πρέπει να τα υπομένει όλα αδιαμαρτύρητα και αθόρυβα; Μήπως μόλις αρρωσταίνεις, μαζί με το δικαίωμα στο σώμα, χάνεις και το δικαίωμα στην κρίση και τις αντιδράσεις;

Αν τα κατάφερες, αν είσαι από αυτούς που βγήκαν απ’ όλο αυτό με αμυχές –ας το πούμε έτσι–, είσαι ένας άνθρωπος που περπατά ανάμεσα στην ευγνωμοσύνη, τον φόβο και τις ενοχές. Δεν πέρασες γρίπη – βγήκες από το πιο βαθύ σκοτάδι και πρέπει να χαίρεσαι κιόλας που τα κατάφερες.

Μόνο που δεν είναι έτσι ακριβώς. Για εκατομμύρια κόσμο εκεί έξω δεν είναι καθόλου έτσι. Και το ξέρεις. Κι ακόμα κι αν δεν είπες ποτέ, ούτε για μία φορά, ούτε στους μεγαλύτερους πόνους, «γιατί σ’ εμένα», ξέρεις ότι για όλους εκείνους που περνάνε από το ίδιο μονοπάτι, ακόμα κι αν δεν τους απομένουν παρά μόνο ημέρες, ώρες, θα ήθελες το σύστημα, το σύστημα που πληρώνεις με αίμα, να είναι εκεί και όταν δεν θα υπάρχει καμία ελπίδα πια. Να είναι εκεί για να απαλύνει τον μεγάλο απάλευτο πόνο από τον οποίο εσύ πήρες μόνο μια γεύση. Να είναι εκεί για την ποιότητα των τελευταίων ημερών.

Όλο αυτό είναι ο λόγος που χρειαζόμαστε το ανθρώπινο πρόσωπο της ιατρικής και ας πάνε να πνιγούν οι τεχνοκράτες – καλά καλά και με λίγο πιο χοντρό σκοινί, αν το χρειάζονται. Όλο αυτό είναι που κάνει τον κόσμο να γυρίζει και τους Πνευματικούς να αφανίζονται. Οι τελευταίες μέρες. Πέρα από τις χαρές και τις επιτυχίες, πέρα από τα Έβερεστ της επιστήμης και τις νίκες των ερευνητών: οι τελευταίες μέρες και η δροσιά που τους επιτρέπουμε να έχουν με τη βοήθεια της ιατρικής, γι' αυτές γίνονται όλα, αν έχεις μυαλό να το διακρίνεις. Ας το σκεφτούν οι εκάστοτε κυβερνώντες.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ