«Όταν κάνεις παιδιά, θα καταλάβεις»

«Όταν κάνεις παιδιά, θα καταλάβεις» Facebook Twitter
Τα παιδιά τα γεννάμε επειδή –τουλάχιστον αυτό εύχομαι– έτσι θέλουμε και δεν μπορείς να τους ζητήσεις τον λόγο. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μπορείς να ξέρεις τι έρχεται. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0

«ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ, ας μη μας έκανες. Δεν σου φταίω». Αυτό μου είπε η 7χρονη κόρη μου σε έναν εφηβικό τσακωμό που χτύπησε το σπίτι μου με μεγαλύτερη φόρα και πολύ πιο πρόωρα απ’ ό,τι περίμενα. Η απάντησή της ήρθε σε ένα δικό μου «σταμάτα να φωνάζεις, δεν μπορώ να σε ακούω» και η όλη φάση τελείωσε με το εντελώς αντιπαιδαγωγικό –που θα έκανε μοντεσοριανούς φαν και συστημικούς ψυχολόγους να ζητήσουν την αυτόφωρη δίωξή μου– «έτσι γούσταρα και σας έκανα, δεν θα σου δώσω λογαριασμό». Μετά ακολούθησαν ήχοι από πόρτες που έκλεισαν με θόρυβο κι εγώ έμεινα να αναρωτιέμαι από πού ήρθε αυτό και πώς μπορεί κάποια παιδιά –ή μήπως όλα πλέον;– να γεννιούνται σε προχωρημένη εφηβεία.

Τι δεν κάνεις καλά; Κατά βάθος η δική μας γενιά γνωρίζει ότι την απάντηση θα τη δώσει στο μέλλον ο θεραπευτής των παιδιών μας, που θα αναλάβει να επουλώσει τα τραύματα που αφήσαμε εν αγνοία μας και ελλείψει εναλλακτικών.

Η αλήθεια είναι ότι η μοναδική σημαντική επιλογή που δεν κάνεις εσύ ο ίδιος είναι η ίδια η ζωή. Σου δίνεται από κάποιους άλλους, χωρίς καμιά προηγούμενη ερώτηση για το αν θέλεις να έρθεις σε αυτόν τον κόσμο με όσα αυτό συνεπάγεται. Τα παιδιά τα γεννάμε επειδή –τουλάχιστον αυτό εύχομαι– έτσι θέλουμε και δεν μπορείς να τους ζητήσεις τον λόγο. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μπορείς να ξέρεις τι έρχεται. Άλλη μια αλήθεια είναι ότι και να ξέρεις τι έρχεται, έχεις εκείνο το σύνδρομο του ήρωα αρχαίας τραγωδίας που νομίζει ότι θα αλλάξει τη μοίρα του και θα καταφέρει να μεγαλώσει ήρεμα τα φανταστικά παιδιά του, που ίσως και να είναι πράγματι το όγδοο θαύμα του κόσμου. Θα τα δει να γίνονται έφηβοι που λατρεύουν τους κουλ γονείς τους και όλα θα εξελιχθούν όπως στις ταινίες που τρώνε πρωινό πεντάστερου ξενοδοχείου όλοι μαζί πριν ξεκινήσουν για σχολεία και δουλειές. Έπειτα έρχεται η πραγματικότητα του επαρκούς γονέα, που είναι το μόνο που μπορείς να επιδιώξεις –πάει το κουλ, το άνετο και η σχέση τύπου «πώς πήγες στο σχολείο, bro;»–, για να σε κάνει να καταλάβεις ότι το εφιαλτικό μάντρα «όταν κάνεις παιδιά, θα καταλάβεις» είχε και μια μικρή κατάρα που πέφτει σαν κεραυνός πάνω από το κεφάλι σου.

Έκανες παιδιά και κατάλαβες. Ειδικά όταν είσαι σε μια κατάσταση όπου και οι γονείς σου, λόγω ηλικίας, έχουν πλέον γίνει παιδιά, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν υπάρχει κάτι να τους προσάψεις. Τόσα ήξεραν, τόσα έκαναν. Το ίδιο με εμάς δηλαδή, που ξέρουμε πολλά περισσότερα, αφού οι συμβουλές για το «εκπληκτικό γονεϊκό ταξίδι» ξεκινούν από την ώρα της σύλληψης, αλλά και πάλι οι τόμοι με τις θεωρητικές προσεγγίσεις, οι συνεδρίες με τους παιδοψυχολόγους και οι δεκάδες δραστηριότητες έκφρασης και αυτοπραγμάτωσης στις οποίες σύρθηκες μαζί με τα παιδιά πριν ακόμα εκείνα πουν «μαμά» δεν είναι αρκετά για να διαχειριστείς την κρίση την ώρα που έρχεται ή να δώσεις τη σωστή απάντηση σε ερωτήσεις τύπου: «Όταν πεθαίνουμε, πού πάμε;», «Ο Θεός μένει μαζί με τον Χριστό;», «Τα παιδιά κάνουν σεξ;», «Ο Τάσος γιατί γελάει όταν ακούει τον αριθμό 69;».

Θυμάμαι ότι η δική μου μαμά φορούσε κάτι δερμάτινες παντόφλες από εκείνες τις ανατομικές με την ψηλή σόλα και με ένα καθόλου αδιάφορο βάρος. Αυτές εκσφενδονίζονταν σε κάθε σκανταλιά ή αυθάδεια και μάλιστα ως οριζόντιο μέτρο πρόληψης και καταστολής, χωρίς διακρίσεις ή προηγούμενη αξιολόγηση της σοβαρότητας. Φυσικά αυτές οι πρακτικές καταδικάστηκαν ολοσχερώς κι εμείς μείναμε με τις συμβουλές περί διαλόγου και κατανόησης, που σε φέρνουν πάντα στο ίδιο ερώτημα. Τι δεν κάνεις καλά; Κατά βάθος η δική μας γενιά γνωρίζει ότι την απάντηση θα τη δώσει στο μέλλον ο θεραπευτής των παιδιών μας, που θα αναλάβει να επουλώσει τα τραύματα που αφήσαμε εν αγνοία μας και ελλείψει εναλλακτικών. Ειδικά όταν η εναλλακτική είναι ένα ζευγάρι παντόφλες με τις οποίες φλερτάρω κάθε τόσο, επιθυμώντας διακαώς να ανακαλύψω την πτητική ικανότητά τους. Αντ’ αυτού, θα συνεχίσω να απαντώ όπως μπορώ, γελώντας πάνω από τη φωτιά των συγγραμμάτων περί γονεϊκής τελειότητας.  

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ