Όταν το 112 γίνεται «Ελάτε να σας μαντρώσουμε προληπτικά»

Όταν το 112 γίνεται «Ελάτε να σας μαντρώσουμε προληπτικά» Facebook Twitter
Η λύση δεν είναι να χρησιμοποιούμε το 112 προληπτικά, μήπως και κάτσει καμιά στραβή στον δρόμο για τις εκλογές. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

«ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΠΟΤΕ χιόνι στη ζωή σου;», με ρώτησε ένας συμφοιτητής μου όταν σπούδαζα στη Σκωτία. Ήταν μία από τις ελάχιστες φορές που είχε χιονίσει. Η πόλη που σπουδάζαμε ήταν παραθαλάσσια. Δεν το έστρωνε συχνά, είχε μόνο έναν διαολεμένο αέρα από τη Βόρεια Θάλασσα που μας πάγωνε μέχρι το μεδούλι.

Στο μυαλό του Harry –πιθανώς και του μέσου Βρετανού– η Ελλάδα είχε μόνιμα θερμοκρασία νησιωτικού θέρετρου τον μήνα Ιούλιο. «Εκεί που μεγάλωσα χιόνιζε κάθε Σαββατοκύριακο» του απάντησα. «Αυτή είναι κάποια τοπική παροιμία που θα έπρεπε να γνωρίζω;» με ρώτησε.

Μέχρι τις 12 το μεσημέρι το χιόνι είχε λιώσει. Παρ’ όλα αυτά, οι απανωτές ειδοποιήσεις του 112 μάς καλούσαν να μείνουμε σπίτι σαν να αντιμετωπίζαμε κάποια πρωτοφανή θεομηνία.

Όταν ήμουν 10 ετών μετακομίσαμε στον Διόνυσο Αττικής. Φαντάζομαι πως αν ήμασταν μικρότεροι μπορεί να είχαμε κατευχαριστηθεί αυτή τη μετακόμιση, αλλά εγώ ήμουν 10 και ο αδελφός μου 15. Ο Διόνυσος, ειδικά τότε, ήταν πολύ μακριά από τα πάντα, πηγαίναμε σχολείο στο Ψυχικό, και επίσης χιόνιζε. Κοιτάω τις παλιές μας φωτογραφίες – ο αδελφός μου να φτυαρίζει τη ράμπα του γκαράζ, όλοι μαζί με φλουό μπουφάν να περπατάμε βουλιάζοντας σε χιόνι που μας έφτανε πάνω από το γόνατο, εγώ με ένα πλαστικό έλκηθρο στην κατηφόρα έξω από το σπίτι μας.

Υπήρχαν χρονιές που ζούσαμε μέρες ή εβδομάδες με χιόνι που ξεπερνούσε τα 40 εκατοστά, αποκλεισμένοι. Συχνά-πυκνά κατεβαίνοντας τη λεωφόρο Διονύσου αντικρίζαμε και ένα γνώριμο θέαμα που αν ήταν θεατρικό έργο θα είχε τίτλο: «Η οικογένεια που ήρθε να παίξει στα χιόνια». Συνήθως ήταν κάποια ανέμελη οικογένεια που είχε έρθει από κάποια «κανονική» (από αυτές όπου τόσο ποθούσα να ζήσω τότε) γειτονιά της Αθήνας τουλάχιστον με 2 μικρά παιδιά για να ζήσουν το βουκολικό όνειρο και «να παίξουν τα μικρά στα χιόνια». Εννιά στις δέκα φορές δεν είχαν αλυσίδες και κολλούσαν στη μέση του πουθενά, συχνά με κωμικοτραγικά αποτελέσματα.

Μένω στο κέντρο της Αθήνας. Η ειδοποίηση του 112 μου ήρθε 3 φορές μέσα σε 24 ώρες. Με εξαίρεση το τσουχτερό κρύο, το μόνο ασυνήθιστο που συνέβη ήταν μια ελαφριά χιονόπτωση το πρωί της Δευτέρας. Μέχρι τις 12 το μεσημέρι το χιόνι είχε λιώσει. Παρ’ όλα αυτά οι απανωτές ειδοποιήσεις του 112 μάς καλούσαν να μείνουμε σπίτι σαν να αντιμετωπίζαμε κάποια πρωτοφανή θεομηνία. Είναι σαν μετά το περσινό φιάσκο στην Αττική Οδό κάποιος να αποφάσισε πως η λύση θα ήταν να κλειδαμπαρωθούμε σπίτια μας, να κλείσουν όλες οι υπηρεσίες και να βάλουμε τα παιδιά μας να κάνουν τηλεκπαίδευση. 

Η υπηρεσία του 112 μπήκε επιτέλους σε χρήση το 2020 μετά την κατακραυγή που ακολούθησε την τραγωδία στο Μάτι. Στη συνείδηση του ελληνικού κοινού (και αυτό είναι ένα μεγάλο επικοινωνιακό λάθος) το 112 αφορά αποκλειστικά στις ειδοποιήσεις που έρχονται στο κινητό. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε πως το 112 είναι ο ευρωπαϊκός αριθμός έκτακτης ανάγκης και ισχύει δωρεάν σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. (αλλά και σε πολλές χώρες της Αφρικής και της Ασίας). Όχι μόνο αυτό αλλά παρέχει και τη δυνατότητα εντοπισμού θέσης. Είναι μια πολύ σημαντική υπηρεσία, και το να χρησιμοποιείται καταχρηστικά σε μια λογική «better safe than sorry», με το σκεπτικό «ελάτε να σας μαντρώσουμε προληπτικά», είναι μακροπρόθεσμα επιζήμιο και για την ίδια την υπηρεσία. Με απλά λόγια, αν η υπηρεσία στέλνει συνέχεια ειδοποιήσεις, θα σταματήσουν οι πολίτες να την παίρνουν στα σοβαρά.

Επίσης (και εδώ θα συμφωνήσω με τον Νίκο Φίλη – να μια φράση που δεν πίστευα ποτέ ότι θα ξεστομίσω) δεν καταλαβαίνω την επιτακτική ανάγκη για τηλεκπαίδευση τη μοναδική μέρα που χιονίζει. Το να γίνεται τηλεκπαίδευση στη διάρκεια της πανδημίας που έλειπαν τα παιδιά από το σχολείο για μήνες ολόκληρους είναι απόλυτα κατανοητό. Το να κάνουν τα παιδιά τηλεκπαίδευση τη μία μέρα που χιονίζει τι νόημα έχει; Θέλουμε να αποδείξουμε πως λειτουργεί το σύστημα τηλεκπαίδευσης; Ότι είμαστε μάχιμοι σε περίπτωση που συμβεί κάτι χειρότερο; Τη μία μέρα που χιονίζει στο κέντρο ας βγουν να παίξουν χιονοπόλεμο, δεν πειράζει, δεν είναι χαμστεράκια σε τροχό. Παιδιά είναι.

Προφανώς, η κλιματική αλλαγή έχει φέρει τα πάνω κάτω. Το χιόνι στο κέντρο ήταν κάτι σπάνιο. Πέρσι χιόνισε δύο φορές, πρόπερσι μία. Και ναι, γνωρίζω πως υπάρχει ακόμα κόσμος που πάει χωρίς αλυσίδες στα χιόνια για να παίξουν τα παιδιά του, εγκλωβίζεται και μετά βρίζει το κράτος. Δεν νομίζω όμως ότι η λύση είναι να χρησιμοποιούμε το 112 προληπτικά, μήπως και κάτσει καμιά στραβή στον δρόμο για τις εκλογές.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LIFO.

Το νέο τεύχος της δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βαθαίνει η κρίση εμπιστοσύνης, αλλά κανένας δεν πτοείται 

Βασιλική Σιούτη / Βαθαίνει η κρίση εμπιστοσύνης, αλλά κανένας δεν πτοείται 

Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη έχει τη χειρότερη άποψη για τα πολιτικά κόμματα της χώρας, αλλά αυτό δεν μοιάζει να πτοεί κανέναν, παρά τον υπαρκτό κίνδυνο απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο Γιάννης Σίνα Ούγκο Αντετοκούνμπο…

Ακροβατώντας / Ο Γιάννης Σίνα Ούγκο Αντετοκούνμπο και ο κάθε Γιάννης

Σαν αυτόν υπάρχουν χιλιάδες ακόμα άνθρωποι που ζουν στη χώρα μας, πολλές χιλιάδες «καταραμένοι» που για διάφορους λόγους έφτασαν και φτάνουν ως εδώ με κάτι καρυδότσουφλα, σε μια προσπάθεια να επιβιώσουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Η φωτιά στο Γηροκομείο Πατρών και τα πορίσματα που αλλάζουν τα δεδομένα

Ρεπορτάζ / Η φωτιά στο Γηροκομείο Πατρών και τα πορίσματα που αλλάζουν τα δεδομένα

Ενώ τα πορίσματα της Πυροσβεστικής δεν εντοπίζουν στοιχεία εμπρησμού, δύο φοιτητές εξακολουθούν να κρατούνται προσωρινά για τη φωτιά στην περιοχή του Γηροκομείου Πατρών, με την υπόθεση να ξυπνά μνήμες από παλαιότερες δικαστικές πλάνες.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η σάγκα της Μονής Σινά

Ρεπορτάζ / Μυστήριο, βία, σκάνδαλα και διαπλοκή: Η σάγκα της Μονής Σινά

Από την έρημο Σινά και την Ιερουσαλήμ μέχρι το Φανάρι, από το Κάιρο και την Αθήνα μέχρι τις Βρυξέλλες, εκτυλίσσεται μια εκκλησιαστική-διπλωματική υπόθεση που θα μπορούσε να γίνει ταινία.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί ο δήμος Αθηναίων αδιαφορεί για την αρχαία κοίτη του Ιλισού; 

Ρεπορτάζ / Γιατί ο δήμος Αθηναίων αδιαφορεί για την αρχαία κοίτη του Ιλισού; 

Αντί να απομακρύνει το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο που έχει χτιστεί επάνω της, ο δήμαρχος το ανακαινίζει, παραβλέποντας αυτήν τη ζώνη τεράστιας ιστορικής, αρχαιολογικής και περιβαλλοντικής σημασίας. 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Με αντιπολίτευση την ακρίβεια 

Οπτική Γωνία / Με αντιπολίτευση την ακρίβεια 

Ο πρωθυπουργός, με τα μέτρα που εξήγγειλε, έδωσε το καθαρό στίγμα της φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής του, αφήνοντας το πεδίο ανοιχτό για μια πιο αριστερή αντιπολίτευση, της οποίας οι προτάσεις αναμένονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Τι κομίζει ο Αλέξης Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Τι κομίζει ο Αλέξης Τσίπρας;

Προβάλλοντας πλέον έναν ήπιο «κριτικο-μνημονιακό» τόνο, ο Αλέξης Τσίπρας καταλήγει σε ένα πενιχρό σχήμα: τη διαμάχη μεταξύ της αναπτυξιακής Ελλάδας και της κλεπτοκρατίας, την αντίθεση έντιμης-παραγωγικής χώρας με μια μικρή μερίδα διεφθαρμένων και τις προσβάσεις τους στο κράτος.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Τι ακριβώς συμβαίνει με τα αυγά στην Ελλάδα;

Ρεπορτάζ / Τι ακριβώς συμβαίνει με τα αυγά στην Ελλάδα – να ανησυχούμε ή όχι;

Μελέτη του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του ΕΚΠΑ καταγράφει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την παρουσία PFAS σε αυγά ελευθέρας βοσκής, αναδεικνύοντας το ζήτημα των «παντοτινών χημικών».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Μητσοτάκης στη ΔΕΘ: Απάντηση στη δυσαρέσκεια για την ανάπτυξη που δεν μοιράζεται

Πολιτική / Μητσοτάκης στη ΔΕΘ: Απάντηση στη δυσαρέσκεια για την ανάπτυξη που δεν μοιράζεται

Ο πρωθυπουργός με την ομιλία του στη ΔΕΘ θα προσπαθήσει να απαντήσει στους πολίτες που δεν έχουν δει ως τώρα την οικονομική ανάπτυξη που διαφημίζει η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας τα μέτρα που θα ανακοινώσει ως απτή απόδειξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ