«Οι Ρώσοι ισοπέδωναν πόλεις όταν δεν κοιτούσε η Δύση, τώρα με τον Ζελένσκι μάλλον θα συμβιβαστούν»

UKRAINE WAR Facebook Twitter
Ο μόνος τρόπος που έχουμε για να εκτιμήσουμε το μέλλον είναι να δούμε το παρελθόν και να κάνουμε μια αναγωγή. Εικονογράφηση: Ατελιέ/LIFO
0

Καθώς η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία συνεχίζεται για την τρίτη εβδομάδα, η πιο αργή από το αναμενόμενο ανάπτυξη των ρωσικών δυνάμεων προκαλεί ερωτήματα και αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των επιχειρήσεων και το άμεσο μέλλον του πολέμου. 

Στο παρελθόν, οι Ρώσοι δεν έχουν διστάσει να ισοπεδώσουν πόλεις, σε συρράξεις που δεν απασχόλησαν τόσο πολύ την κοινή γνώμη της Δύσης. Πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος μιας πολλοστής επανάληψης της ιστορίας στην Ουκρανία αν η «ρωσική αρκούδα» χάσει την υπομονή της; 

diakopoulos
O πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού, Αντιναύαρχος ε.α. Αλέξανδρος Διακόπουλος.

Μεταξύ των ειδικών που παρακολουθούν τον πόλεμο με εξοικειωμένο μάτι, είναι και ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού, Αντιναύαρχος ε.α. Αλέξανδρος Διακόπουλος, που μιλά στην LiFO, με τη γνώση και την εμπειρία που έχει αποκομίσει από θέσεις όπως η Διεύθυνση Διεθνών Σχέσεων του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, η διοίκηση της Ναυτικής Ακαδημίας και η διοίκηση της Εθνικής Ακαδημίας Άμυνας. 

— Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, ακούστηκαν εκτιμήσεις πως η σύρραξη θα τελειώσει σε λίγα 24ωρα, όμως πέρασαν ήδη δύο εβδομάδες. Αργούν οι Ρώσοι και, αν ναι, ποιοι είναι οι λόγοι για αυτό;
Πράγματι όταν άρχισε η σύρραξη η γενική αίσθηση που υπήρχε στους αναλυτές, αλλά και αυτό που έβγαινε σαν αισιοδοξία από τη ρωσική πλευρά, ήταν ότι θα επρόκειτο για μία πολύ μικρή επιχείρηση, πως σύντομα θα πετύχαιναν τους στόχους τους, θα έφταναν στο Κίεβο και θα άλλαζαν την κυβέρνηση. Αυτό δεν έγινε, και ο λόγος που δεν έγινε ήταν επειδή οι Ρώσοι υποτίμησαν πάρα πολύ διάφορους παράγοντες

Οι Ρώσοι δεν υπολόγισαν καλά το οδικό δίκτυο της Ουκρανίας. Είναι μια αχανής χώρα - η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρώπη - και δεν έχει μεγάλους αυτοκινητοδρόμους. Έχει ένα μικρό αγροτικό δίκτυο στο οποίο τεράστιες φάλαγγες μηχανοκίνητες δεν μπορούν να κινηθούν με ταχύτητα.

Πρώτον, επειδή είχαν μπει και είχαν καταλάβει αναίμακτα σχεδόν την Κριμαία, στην πρώτη εισβολή το 2014, είχαν υποτιμήσει πάρα πολύ τη μαχητική ικανότητα των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. Δεύτερον, δεν υπολόγισαν τη βοήθεια που έδωσε η Δύση στην Ουκρανία, και μιλάμε για τους τομείς των νέων τεχνολογιών, πληροφοριών και επικοινωνιών στους οποίους φαίνεται ο ρωσικός στρατός να υστερεί. 

Το τρίτο και κυριότερο, δεν υπολόγισαν την πάρα πολύ σημαντική διάσταση του πολέμου που συχνά παραβλέπουμε, που είναι η επιμελητεία και η διοικητική μέριμνα. Είχαν τεράστιες γραμμές επικοινωνίας και ανεφοδιασμού που δεν τις είχαν διασφαλίσει. Μεγάλες φάλαγγες - μηχανοκίνητες και αρμάτων μάχης - ξέμειναν από καύσιμα, από τρόφιμα. Ήταν ευάλωτοι σε στοχευμένες επιθέσεις που έκαναν οι Ουκρανοί. Ήταν ευάλωτοι στις γραμμές εφοδιασμού τους και αυτό καθυστέρησε τις μετακινήσεις τους ακόμα περισσότερο. 

Κι ένας άλλος λόγος ήταν ότι δεν υπολόγισαν καλά το ότι θα υπήρχαν πάρα πολλές λάσπες. Έχει ακόμα χιόνια και λάσπες και το έδαφος είναι πάρα πολύ δύσκολο. Και κυρίως το οδικό δίκτυο της Ουκρανίας. Είναι μια αχανής χώρα - η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρώπη - και δεν έχει μεγάλους αυτοκινητοδρόμους. Έχει ένα μικρό αγροτικό δίκτυο στο οποίο τεράστιες φάλαγγες μηχανοκίνητες δεν μπορούν να κινηθούν με ταχύτητα. Όλα αυτά - συν το ηθικό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων που παρέμεινε υψηλό, ενώ δεν έχουμε παρόμοια εικόνα για αυτό των ρωσικών δυνάμεων - συνέτειναν στο να μην προχωρήσει η επιχείρηση με την ταχύτητα που όλοι περιμέναμε. 

«Οι λάσπες της Ουκρανίας»: Οι Ρώσοι ισοπέδωναν πόλεις όταν δεν κοιτούσε η Δύση, τώρα με τον Ζελένσκι μάλλον θα συμβιβαστούν Facebook Twitter
Φωτ.: EPA

— Σε προηγούμενους πολέμους, η Ρωσία δεν έχει διστάσει να ισοπεδώσει πόλεις - στο Γκρόζνι, στο Χαλέπι. Κινδυνεύουν οι Ουκρανοί, αν οι Ρώσοι δυσκολευτούν περισσότερο, από μία παρόμοια μεταχείριση με ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς σε πόλεις όπως το Κίεβο; 
Κάθε εκτίμηση που κάνουμε, την κάνουμε με επιφυλάξεις. Ο μόνος τρόπος που έχουμε για να εκτιμήσουμε το μέλλον είναι να δούμε το παρελθόν και να κάνουμε μια αναγωγή. Έχετε δίκιο για τον τρόπο που διεξάγει τον πόλεμο σε κατοικημένες περιοχές η Ρωσία. Εδώ κάνω μία παρένθεση: στην αρχή, το να προχωρήσουν οι Ρώσοι ήταν το εύκολο κομμάτι. Οι Ουκρανοί δεν έδωσαν μάχη δία παρατάξεως και οχυρώθηκαν στις πόλεις. Το δύσκολο κομμάτι είναι ο πόλεμος μέσα σε κατοικημένη περιοχή. 

Όπως λέμε, παίρνεις εύκολα το φρούτο που κρέμεται χαμηλά, αλλά το φρούτο που είναι ψηλά στο δέντρο είναι πολύ πιο δύσκολο να το κόψεις. Στους χάρτες που βλέπουμε με τις θέσεις των ρωσικών και των ουκρανικών δυνάμεων, πράγματι έχουν προχωρήσει οι Ρώσοι, αλλά δεν σημαίνει όμως ότι ελέγχουν πλήρως το έδαφος στην περιοχή που έχουν προχωρήσει. Για αυτό και υπόκεινται σε επιθέσεις, πολλές φορές, στα μετόπισθέν τους, από μικρές, ευέλικτες ουκρανικές δυνάμεις που αξιοποιούν την γνώση του πεδίου.

Για να πάμε λοιπόν πίσω στην άμυνα εναντίον κατοικημένης περιοχής, αυτό που ξέρουμε λοιπόν από το παρελθόν, είναι πως τόσο στο Χαλέπι όσο και στο Γκρόζνι, οι Ρώσοι σχεδόν ισοπέδωσαν τις πόλεις. Παραβιάζοντας κάθε κανόνα ανθρωπιστικού δικαίου. Απλώς ούτε η εδώ κοινή γνώμη, ούτε η διεθνής, δεν έδειξε να ενδιαφέρεται πολύ για την τύχη αυτών των πόλεων ή των Σύρων και των Τσετσένων οι οποίοι υπέστησαν αυτή την επίθεση. 

Το Κίεβο όμως είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Εκτός του ότι είναι στην Ευρώπη και όλα τα μάτια της κοινής γνώμης είναι στραμμένα πάνω τους, θεωρείται και από τους Ρώσους το λίκνο της χώρας τους, του πολιτισμού τους, του ρωσικού έθνους. Είναι μια πόλη που έχει τεράστιους αρχιτεκτονικούς και πολιτιστικούς θησαυρούς, και η καταστροφή της θα προκαλέσει ένα σοκ και αντιδράσεις, ίσως και μέσα στη Ρωσία. Ή εν πάση περιπτώσει θα δικαιολογήσει και πολύ αυστηρότερες κυρώσεις που δεν έχουν μπει ακόμα. 

Εντούτοις φαίνεται πως οι Ρώσοι πετάνε λίγο το «μπαλάκι» στους Ουκρανούς, δηλαδή θέλουν να περικυκλώσουν το Κίεβο, προχωράνε μεν αλλά προχωράνε πολύ αργά. Θέλουν να πετάξουν το μπαλάκι στους Ουκρανούς, «το να αντιστέκεστε είναι ανώφελο. Παραδοθείτε για να σωθεί και το Κίεβο, να σωθούν όλα.» Αυτό είναι ένα κομμάτι των διαπραγματεύσεων που γίνονται παράλληλα με τις επιχειρήσεις. 

— Συμφωνείτε κι εσείς πως οι Ρώσοι προχωρούν αργά. Έχουμε ας πούμε την εικόνα αυτού του τεράστιου ρωσικού κομβόι που κινείται υπερβολικά αργά. Γιατί οι Ουκρανοί δεν το χτυπούν; Δείχνει κάτι για τις αδυναμίες τους αυτό σε σχέση και με τη δυτική βοήθεια; Με όποιο κομμάτι βοήθειας έχει φτάσει. Έχουν τρόπο να απαντήσουν στη ρωσική υπεροπλία οι Ουκρανοί;
Οι Ουκρανοί χτυπούν «εδώ κι εκεί» και έχουν επιφέρει πλήγματα αρκετά στους Ρώσους. Κι είναι ένας λόγος που το κομβόι αυτό έχει σταματήσει και προχωρά τόσο πολύ αργά. Απλώς, όπως είπα, δεν γίνεται μια εκ παρατάξεως μάχη, ούτε οι Ουκρανοί έχουν τη δυνατότητα να τους απωθήσουν πλήρως και να τους πετάξουν πίσω στη Λευκορωσία, ή στη Ρωσία. Αυτό που κάνουν είναι να τους καθυστερούν. Παρότι οι Ρώσοι πηγαίνουν πολύ χειρότερα από ό,τι περιμέναμε, και οι Ουκρανοί πηγαίνουν πολύ καλύτερα, δεν αλλάζει το γεγονός ότι έχουν υπεροπλία

«Οι λάσπες της Ουκρανίας»: Οι Ρώσοι ισοπέδωναν πόλεις όταν δεν κοιτούσε η Δύση, τώρα με τον Ζελένσκι μάλλον θα συμβιβαστούν Facebook Twitter
Φωτ.: EPA

— Ποιος είναι ο ρόλος των ρωσικών μονάδων ειδικών δυνάμεων και των Τσετσένων μαχητών που έχει ρίξει ο Πούτιν στη μάχη; Γιατί ακούσαμε πως ο Ζελένσκι γλίτωσε από τρία διαφορετικά πλάνα εκτέλεσής του - εάν αυτό φυσικά ευσταθεί. 
Ξεκινώ από το δεύτερο. Δεν έχω κανέναν τρόπο να ξέρω αν ισχύει. Διατηρώ τις αμφιβολίες μου. Σε κάθε περίπτωση το να δολοφονήσεις τον πρωθυπουργό ή τον πρόεδρο της χώρας με την οποία βρίσκεσαι σε σύρραξη είναι παράνομο κατά το δίκαιο του πολέμου. Δηλαδή είναι μια πράξη που αντιβαίνει κάθε νόμο του πολέμου, δεν έχω στο μυαλό μου να έχει συμβεί στο παρελθόν και έχω τις αμφιβολίες μου για το κατά πόσο αυτά που ακούσαμε ισχύουν. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος ότι αποπειράθηκαν να τον σκοτώσουν. 

Οι ειδικές δυνάμεις είναι για να μπορούν να διεισδύουν στις γραμμές των αντιπάλων, να χτυπούν από πίσω σε στόχους μεγάλης αξίας, να προετοιμάζουν το έδαφος για τις κύριες δυνάμεις που ακολουθούν, να κάνουν σαμποτάζ... όλα αυτά. Αυτός φαντάζομαι είναι και ο ρόλος των ρωσικών ειδικών δυνάμεων. Εκ της φύσεώς τους, το τι κάνουν οι ειδικές δυνάμεις είναι κάτι που δεν το ξέρουμε και το βλέπουμε εκ του αποτελέσματος, μετά. 

— Πρέπει να θεωρούμε τη νίκη των Ρώσων - αργά ή γρήγορα - το πιθανότερο σενάριο; Υπάρχει έστω και μία ελπίδα για τους Ουκρανούς να αντισταθούν επαρκώς;
Ήδη αντιστέκονται αρκετά και δεν έχει σπάσει το μέτωπο της αντίστασης. Οι επιχειρήσεις των Ρώσων, αν εξαιρέσουμε τη Χερσώνα στον νότο, δεν είναι εντυπωσιακές και δεν έχουν αλλάξει τη μέχρι τώρα εικόνα. Νομίζω όμως ότι όλο αυτό πρέπει να το δούμε στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων που γίνονται. Προσπαθούν οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές να έχουν την καλύτερη δυνατή θέση ώστε όταν φτάσει η ώρα του τελικού συμβιβασμού, της συνθηκολόγησης, επί της συμφωνίας να πετύχουν τους καλύτερους δυνατούς όρους.  

Σε σχέση με τους αρχικούς στόχους που είχε θέσει η Ρωσία, αν πάρουμε το διάγγελμα του Πούτιν όταν κήρυξε την εισβολή, τον πόλεμο, που ήταν η κατάλυση του ουκρανικού κράτους, η αλλαγή της κυβέρνησης κ.λπ. Νομίζω ότι ήδη έχουν αναπροσαρμόσει τους στόχους τους οι Ρώσοι και πάνε στο να κατοχυρώσουν τη θέση τους στην περιοχή του Ντονμπάς, να δεχτεί η Ουκρανία την παραχώρηση της Κριμαίας η οποία είναι de facto, να την κάνουν de jure. Και να δεσμευτεί η Ουκρανία πως δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. 

— Το οποίο όμως δεν είναι παράδοξο; Δημοκρατία δεν είναι; Δεν μπορεί να δεσμευτεί αυτή η κυβέρνηση αλλά να μην δεσμευτεί η επόμενη;
Δεν λειτουργούν έτσι οι διεθνείς συμφωνίες, μια διεθνής συμφωνία δεσμεύει το κράτος, δεν δεσμεύει την κυβέρνηση. Αν ήταν έτσι, από τη συνθήκη της Λωζάνης μπορούσε να πει κανείς «άλλαξε ο πρωθυπουργός». Δεν λειτουργεί έτσι ο κόσμος. Pacta sunt servanda. Οι συμφωνίες οι διεθνείς τηρούνται. 

— Προς τι ο στραγγαλισμός τόσων πόλεων λοιπόν; Τοπικοί άρχοντες σε πόλεις της Ουκρανίας καταγγέλλουν βομβαρδισμούς, πολιορκίες περιοχών. Υπάρχει κίνδυνος η Ρωσία να προχωρήσει τελικά σε εδαφική κατοχή μεγάλου μέρους της Ουκρανίας, έξω από το Ντονμπάς;
Από την κίνηση των ρωσικών δυνάμεων φαίνεται ότι θέλουν οπωσδήποτε την κατάληψη της Μαριούπολης. Θέλουν να κλείσουν τελείως την αζοφική θάλασσα. Και είναι εξίσου πιθανό να προχωρήσουν και δυτικά προς την Οδησσό και συναντούν δυσκολίες σε αυτό. Οι άποψη μου είναι πως στους στόχους τους, όπως τους αναπροσαρμόζουν αυτή τη στιγμή, η Μαριούπολη είναι must, όπως επίσης και η πολιορκία του Κιέβου, ώστε να είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν την επίθεση. 

Μέχρι να καταφέρουν οι Ρώσοι να πάρουν τη θέση επίθεσης, να πολιορκήσουν και να κλείσουν το Κίεβο τελείως ώστε να μην μπορεί να ανεφοδιαστεί, να μην μπορεί να ενισχύεται - οι Ουκρανοί θα επιδιώξουν την οριστική διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων. Εάν αυτό δεν επιτευχθεί, ενδεχομένως να δούμε και πόλεμο μέσα στην πόλη του Κιέβου που θα έχει τραγικά αποτελέσματα και σε ανθρώπους και σε ό,τι αφορά την πόλη την ίδια και τους πολιτιστικούς θησαυρούς της. 

«Οι λάσπες της Ουκρανίας»: Οι Ρώσοι ισοπέδωναν πόλεις όταν δεν κοιτούσε η Δύση, τώρα με τον Ζελένσκι μάλλον θα συμβιβαστούν Facebook Twitter
Μέχρι να καταφέρουν οι Ρώσοι να πάρουν τη θέση επίθεσης, να πολιορκήσουν και να κλείσουν το Κίεβο τελείως ώστε να μην μπορεί να ανεφοδιαστεί, να μην μπορεί να ενισχύεται. Φωτ.: EPA

— Πάνω σε αυτό το ενδεχόμενο: η ουκρανική κυβέρνηση είχε πρόσφατα μοιράσει χιλιάδες όπλα σε πολίτες για να υπερασπιστούν τον αστικό ιστό. Τι θα σήμαινε μια τέτοια εξέλιξη για την διάρκεια του πολέμου; Ένα αντάρτικο πόλεων.
Αυτό πράγματι είχε γίνει και, όπως το έβλεπα εγώ, εξυπηρετώντας διάφορους σκοπούς, όχι απαραίτητα επιχειρησιακούς. Δηλαδή σε αυτή τη φάση που είμαστε τώρα, είναι μικρή η επιχειρησιακή αξία των μολότοφ ή ενός ανθρώπου με ένα καλάσνικοφ που θα βγει να επιτεθεί στα τανκς. Αυτό που δημιούργησε, ήταν την αίσθηση της παλλαϊκής άμυνας, απαντούσε στο αφήγημα του Πούτιν ότι δεν υπάρχει ουκρανικός λαός και δεν υπάρχει ουκρανικό έθνος.

Ίσα - ίσα εδώ βλέπουμε την ανάπτυξη ενός έντονου εθνικού αισθήματος, μπορώ να πω και εθνογέννεσης των Ουκρανών, ανεξάρτητα από το αν είναι ρωσόφωνοι ή όχι, και ενδεχομένως να δείχνει - και αυτός να είναι και ένας από τους λόγους που αναπροσαρμόζονται οι στόχοι της ρωσικής πλευράς - ότι η τοποθέτηση μιας κυβέρνησης «μαριονέτας» από πλευράς της Ρωσίας, όπως ήταν το αρχικό πλάνο - δεν θα μπορέσει να προχωρήσει διότι θα υπάρξει τεράστια αντίσταση από τον ουκρανικό λαό. 

Τώρα το αν αυτό θα είναι αντάρτικο πόλεων ή αντάρτικο γενικώς, μένει να το δούμε. Πιστεύω όμως ότι δεν θα πάμε εκεί, οι Ρώσοι θα συμβιβαστούν με την υπάρχουσα ουκρανική κυβέρνηση. 

— Είδαμε και την αλλαγή στάσης από το Κρεμλίνο, η Μαρία Ζαχάροβα που υποστήριξε ότι δεν σχεδιάζεται ανατροπή του Ζελένσκι.
Ναι, για αυτό είπα πως το ότι βλέπουμε στον χάρτη κάπου ρωσικές δυνάμεις, δεν σημαίνει πλήρη έλεγχο. Υπάρχουν συνεχώς μονάδες που μπορούν να αμφισβητήσουν την παρουσία των Ρώσων ή εν πάση περιπτώσει να τους κάνουν παρενόχληση. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το απονενοημένο εγχείρημα του Πούτιν και η Ελλάδα (ξανά) στη σωστή μεριά της ιστορίας

Ευτύχης Βαρδουλάκης / Το απονενοημένο εγχείρημα του Πούτιν και η Ελλάδα (ξανά) στη σωστή μεριά της ιστορίας

Μια χώρα όπως η Ρωσία –όσο ισχυρή και αν είναι γεωπολιτικά– δεν είναι εύκολο να βγει κερδισμένη από μια μακροχρόνια σύγκρουση με την (εξοργισμένη πλέον) Δύση.
ΕΥΤΥΧΗΣ ΒΑΡΔΟΥΛΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ