ΑΝΤΙΟ ΔΙΟΝΥΣΗ

Το απονενοημένο εγχείρημα του Πούτιν και η Ελλάδα (ξανά) στη σωστή μεριά της ιστορίας

Το απονενοημένο εγχείρημα του Πούτιν και η Ελλάδα (ξανά) στη σωστή μεριά της ιστορίας Facebook Twitter
Στο τέλος αυτής της ιστορίας το βασικό ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσει ο Πούτιν είναι αν αυτά που θα κερδίσει μετά την εισβολή στην Ουκρανία θα είναι πολύ περισσότερα από όσα θα κέρδιζε εξαρχής με διαπραγματεύσεις.
0

Η EΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ κατά της Ουκρανίας στερείται και ηθικής βάσης αλλά και λογικής. Δεν έγινε για να προστατεύσει τους ρωσόφωνους πληθυσμούς. Αν συνέβαινε αυτό, οι επιχειρήσεις θα περιορίζονταν στις συγκεκριμένες επαρχίες και οι όποιες διεθνείς αντιδράσεις θα ήταν μικρότερες, όπως είχε συμβεί με την προσάρτηση της Κριμαίας, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις. Η επίθεση έγινε για να καταστήσει την Ουκρανία υποτελή χώρα με έναν τρόπο μάλιστα που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για την παγκόσμια ασφάλεια και σταθερότητα. 

Στο τέλος αυτής της ιστορίας το βασικό ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσει ο Πούτιν είναι αν αυτά που θα κερδίσει μετά την εισβολή στην Ουκρανία θα είναι πολύ περισσότερα από όσα θα κέρδιζε εξαρχής με διαπραγματεύσεις – έστω και υπό την (επίσης καταδικαστέα) απειλή βίας. 

Πιθανότατα, μετά τη λήξη αυτής της τραγικής περιπέτειας, η Ρωσία θα κερδίσει την «ουδετερότητα» της Ουκρανίας και θα έχει επιβάλει ένα ιδιαίτερο καθεστώς στις ανατολικές επαρχίες. Αυτά όμως θα τα κέρδιζε ούτως ή άλλως. Η Δύση τα είχε σχεδόν αποδεχτεί, εξού και οι διαβεβαιώσεις ότι δεν τίθεται ζήτημα ένταξης της Ουκρανίας σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ. 

Η ρητορική του Πούτιν, οι εικόνες του πολέμου, η σθεναρή στάση των Ουκρανών, αλλά και η συντονισμένη διπλωματική και επικοινωνιακή επίθεση της Δύσης έχουν διαμορφώσει ένα απολύτως αρνητικό κλίμα για τη Ρωσία.

Με την επίθεση στην Ουκρανία ο Πούτιν από αντιπαθής, πλην όμως υπολογίσιμος παράγοντας της διεθνούς σκηνής, γίνεται πλέον πόλος αντισυσπείρωσης. Η ρωσική οικονομία και οι Ρώσοι πολίτες θα υποστούν το κόστος των κυρώσεων, ενώ η διεθνής απομόνωση θα πλήξει τη χώρα σε όλα τα επίπεδα.

Αν δεν είχε γίνει η εισβολή, οι Δυτικοί που θα έλεγαν «δεν θα μπούμε σε περιπέτειες για την Ουκρανία, ας κοιτάμε τη δουλειά μας», θα ήταν πολύ περισσότεροι από όσους θα το πουν σήμερα. 

Ο Πούτιν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, προ εισβολής, είχε ισχυρό πλεονέκτημα επειδή κινείται ασύμμετρα και με αποφασιστικότητα και επειδή η Δύση δεν θα ρίσκαρε να πάνε τα πράγματα στα άκρα καθώς οι κυβερνήσεις της και οι κοινωνίες της δεν ήθελαν να καταβάλουν το οικονομικό και κοινωνικό κόστος μιας μεγάλης κρίσης.

Τώρα αυτό συμβαίνει χωρίς να αποτελεί δική της επιλογή, αλλά απόφαση του Πούτιν. Γεγονός που λύνει τα χέρια των δυτικών κυβερνήσεων ώστε να λάβουν σκληρότερα μέτρα κατά της Ρωσίας με πολύ μικρότερες εσωτερικές αντιδράσεις. 

Η ρητορική του Πούτιν, οι εικόνες του πολέμου, η σθεναρή στάση των Ουκρανών, αλλά και η συντονισμένη διπλωματική και επικοινωνιακή επίθεση της Δύσης έχουν διαμορφώσει ένα απολύτως αρνητικό κλίμα για τη Ρωσία. Ακόμα και η «5η φάλαγγα» του Πούτιν στην Ε.Ε. (Ουγγαρία, διάφοροι πρώην και νυν πολιτικάντηδες κ.λπ.) καταδίκασε την επίθεση. Η Τουρκία, με τις στενές σχέσεις με τη Ρωσία, το ίδιο. Πολιτικοί που εκλιπαρούσαν για μια φωτογραφία μαζί του και μνημονεύαν τα ηγετικά του χαρακτηριστικά πλέον έχουν λουφάξει. Τα παγκόσμια δίκτυα προπαγάνδας της Ρωσίας, ιδίως στο διαδίκτυο, πλέον δεν θα κάνουν τη δουλίτσα τους απαρατήρητα, αλλά θα είναι στοχοποιημένα.

Μια χώρα όπως η Ρωσία –όσο ισχυρή και αν είναι γεωπολιτικά– δεν είναι εύκολο να βγει κερδισμένη από μια μακροχρόνια σύγκρουση με την (εξοργισμένη πλέον) Δύση, η οποία μετά το σοκ της εισβολής ίσως αποδειχθεί λιγότερο «παρηκμασμένη» και λιγότερο «μαλθακή» από όσο πιστεύουν οι αντίπαλοι της (εσωτερικοί και εξωτερικοί).

Για όλους τους παραπάνω λόγους –για να θυμηθούμε τη γνωστή ρήση που αποδίδεται είτε στον Ταλεϋράνδο είτε στον Φουσέ– η επίθεση του Πούτιν μοιάζει να «είναι χειρότερη από έγκλημα, είναι λάθος».

Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή τάχθηκε ξεκάθαρα κατά της εισβολής και συντάχθηκε πλήρως με το δυτικό στρατόπεδο. Και ορθώς. 

Πέραν του ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια διαφοροποιήσεων στο ιδιαίτερα πολωτικό κλίμα που διαμορφώνεται, αυτό επιτάσσει η ηθική, αλλά κυρίως αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντά μας.

Η Ελλάδα δεν είναι αναθεωρητική δύναμη. Η επίθεση του Πούτιν είναι η πιο ωμή αναθεωρητική πρωτοβουλία της σύγχρονης εποχής. Αν δεν καταδικαστεί απόλυτα και εμφατικά, αν δεν αποτύχει, τότε θα ανοίξει η όρεξη και σε άλλους αναθεωρητές και αυτό δεν είναι καλό για εμάς. Αν, αντιθέτως, ο πουτινικός τραμπουκισμός αποδειχθεί μπούμεραγκ, οι «ταραξίες» της δικής μας γειτονιάς θα το σκεφτούν πολύ περισσότερο για να επιχειρήσουν τα ίδια. 

Επίσης, η κρίση αυτή ίσως λειτουργήσει ως «καμπανάκι» για τη Δύση. Ως καταλύτης για να ενισχύσει περαιτέρω τους αμυντικούς και διπλωματικούς δεσμούς της, να επιταχύνει τη διαδικασία ενεργειακής απεξάρτησής της, να θυμηθεί ότι είναι ένωση συμφερόντων αλλά και χώρος επικράτησης κοινών αξιών.

Όλα αυτά μπορούν να αποδειχθούν θετικά για την Ελλάδα, η οποία, παρά τις ιδιομορφίες της, είναι πλήρως συνδεδεμένη με τη Δύση. Η ισχυροποιήση της Δύσης, ως ενιαίας πολιτικής και αξιακής οντότητας, είναι και προς το δικό μας όφελος.

Η Ελλάδα μεγάλωσε, δυνάμωσε, έγινε η πιο προηγμένη χώρα της περιοχής της, επειδή σε κρίσιμες στιγμές πήρε σωστές αποφάσεις και βρέθηκε στη σωστή μεριά της ιστορίας. Αυτό κάνει και τώρα. 






 

Οπτική Γωνία
0

ΑΝΤΙΟ ΔΙΟΝΥΣΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πώς επηρεάζουν την αυτοκινητοβιομηχανία οι κυρώσεις στη Ρωσία

Αυτοκίνητο / Πώς επηρεάζουν την αυτοκινητοβιομηχανία οι κυρώσεις στη Ρωσία

Η εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία και οι συνεπακόλουθες κυρώσεις από τους Δυτικούς φρενάρουν τη λειτουργία μεγάλων μονάδων παραγωγής οχημάτων ευρωπαϊκών και ασιατικών αυτοκινητοβιομηχανιών στη Ρωσία.
ΠΕΤΡΟΣ ΠΙΤΣΙΝΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ