Οι κατηγορίες χρηστών του Facebook και οι τεχνολογικοί ρόλοι

Οι φυλές του Facebook και οι τεχνολογικοί ρόλοι Facebook Twitter
Αυτό που δείχνει η εποχή του Facebook ‒που θα διανύουμε για αρκετό καιρό ακόμη‒ είναι ότι είτε «οικοδόμοι σχέσεων», είτε «τελάληδες», είτε «εγωκεντρικοί», είτε «παρατηρητές», είμαστε όλοι συνδεδεμένοι διαρκώς και επηρεάζουμε ο ένας τον άλλον.
0

Η ΕΙΔΗΣΗ ΟΤΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ του Facebook Mαρκ Zούκερμπεργκ σκοπεύει να αλλάξει την επωνυμία του εμβληματικού μέσου κοινωνικής δικτύωσης προκάλεσε απορίες. Πολλοί διατύπωσαν την άποψη ότι αυτή η επιχειρηματική κίνηση απλώς δείχνει πόσο έχει πληγωθεί το «μέσο» από την εμπλοκή του σε πολιτικά σκάνδαλα και τη διασπορά ψευδών ειδήσεων.

H κυριαρχία του Facebook σήμερα αμφισβητείται από άλλες παρόμοιες πλατφόρμες, κυρίως από τις νεότερες ηλικίες (π.χ. Instagram, ΤikΤok), εντούτοις η ιστορία του στον εικοστό πρώτο αιώνα σφραγίζει την εξέλιξη των νέων μέσων και αποτελεί μέρος της ιστορίας των ίδιων των χρηστών του. H ταύτιση μέσου και χρήστη δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν τόσο στενή, κάτι που συνειδητοποιούμε όποτε για τεχνικούς λόγους το Facebook «πέφτει», προκαλώντας σε πολλούς το ίδιο αίσθημα όπως όταν πέφτει το ρεύμα.

Τα social media την εποχή της καραντίνας έγιναν ο βασικός κόμβος συνάντησης και σύνδεσής μας. Στη φάση του εμβολίου έγιναν και πάλι μοχλός ανάπτυξης της καχυποψίας και της εχθροπάθειας, δίαυλος ακόμη και απευθείας «συμβουλών» που οδήγησαν σε θανάτους αρνητών.

Οι διάφορες μελέτες επικοινωνίας που δημοσιεύτηκαν από το 2008 κι ύστερα, όταν το Facebook άρχισε να γίνεται το φαινόμενο της ψηφιακής εποχής, έχουν εντοπίσει διάφορους λόγους που εξηγούν την τεράστια κοινωνική σημασία του. Άλλες το αντιλαμβάνονται ως εργαλείο συγκρότησης κοινωνικού κεφαλαίου, ως μηχανισμό κτήσης, συντήρησης και ανάπτυξης κοινωνικών σχέσεων.

Άλλες το βλέπουν ως ένα νέο πληροφοριακό-ψυχαγωγικό μέσο στο οποίο, όπως και σε πολλές άλλες διαδικτυακές σελίδες και εφαρμογές, γίνεται η τέλεια σύγχυση παραγωγού και καταναλωτή μηνυμάτων και προϊόντων (produsage). Άλλες πάλι μελέτες προσέγγισαν το Facebook ως ένα ακόμη σύμπτωμα της ναρκισσιστικής κουλτούρας ή ως ένα ακόμη μέσο που χρησιμοποιείται για απλή χαλάρωση, όπως στο παρελθόν το ζάπινγκ στην τηλεόραση.

Προφανώς όλες αυτές οι ερμηνείες θίγουν σημαντικά χαρακτηριστικά του μέσου και της χρήσης του. Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όμως, έχουν εκείνες οι μελέτες που επιχειρούν να περιγράψουν τις νέες ταυτότητες που αποκτήσαμε ή ενισχύσαμε χάρη στο Facebook. Ταυτότητες που δεν έχουν να κάνουν τόσο με τις βασικές κοινωνικές μας ορίζουσες (τάξη, μόρφωση, ηλικία, φύλο) όσο με μορφές «χαρακτήρα» που αναπτύσσονται λόγω της διαρκούς χρήσης ενός μέσου και παίρνουν συλλογικές διαστάσεις.

Χονδρικά, τέσσερις τέτοιες κατηγορίες «χρηστών» έχουν εντοπιστεί και μελετηθεί (π.χ. Τ. Robinson et al, I ♥ FB: A Q-Methodology Analysis of Why People ‘Like’ Facebook):

α) Οι «οικοδόμοι σχέσεων»: Είναι όλοι όσοι χρησιμοποιούν τη δημοφιλή πλατφόρμα για να διατηρήσουν και να ενισχύσουν τις φιλικές και οικογενειακές σχέσεις που έχουν και εκτός της διαδικτυακής τους ζωής. Από το ταγκάρισμα σε φωτογραφίες και βίντεο μέχρι το Μessenger, το Facebook γίνεται ένα εργαλείο πρακτικής ή συναισθηματικής σύνδεσης με τα άτομα που υπάρχουν στην πραγματική ζωή.

β) Οι «τελάληδες»: Βρίσκονται στον αντίποδα της προηγούμενης ομάδας, χρησιμοποιούν το Facebook για να απευθυνθούν στη δυσπρόσιτη κοινή γνώμη, επιχειρούν να μεταφέρουν με τις αναρτήσεις τους τις πληροφορίες που επιθυμούν σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο ακροατήριο. Δεν το χρησιμοποιούν για να επικοινωνήσουν με φίλους και συγγενείς, αφού αυτήν τη μορφή διάδρασης την κατατάσσουν στην ιδιωτική και όχι στη δημόσια σφαίρα. Το Facebook παραμένει γι’ αυτούς μια εικονική πλατφόρμα δημοσιότητας που δεν πρέπει να περιπλέκεται στα προσωπικά ζητήματα (οικογενειακές, φιλικές, ερωτικές σχέσεις).

γ) Οι «εγωκεντρικοί»: Η αυτοπαρουσίαση και αυτοπροώθηση είναι το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας χρηστών του Facebook. Αναρτούν εικόνες, βίντεο, κείμενα που επιχειρούν να τραβήξουν την προσοχή πάνω τους και να αποσπάσουν τις περισσότερες δυνατές καρδούλες και likes. Εδώ το Facebook γίνεται μέσο ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης όχι βάσει πρακτικών επηρεασμού και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης (όπως στους τελάληδες) αλλά μέσα από την ικανοποίηση που απολαμβάνει κανείς όταν οι άλλοι αναγνωρίζουν απλές στιγμές ή μεγάλους σταθμούς της προσωπικής του ζωής.

δ) Οι «παρατηρητές»: Αυτοί ακολουθούν τη λογική του window shopping. Παρατηρούν όσα διαδραματίζονται από τους άλλους στο Facebook, νιώθουν την υποχρέωση να συμμετέχουν σε αυτό το κοινωνικό μέσο (κυρίως λόγω γνωστών τους ή ανθρώπων που θέλουν να γνωρίσουν), αλλά μένουν σε θέση θεατή, κάνουν σπανιότατα αναρτήσεις και γενικά έχουν ελάχιστη διάδραση με τους υπόλοιπους. Παρακολουθούν τις προσωπικές αναρτήσεις των άλλων, αλλά δεν δίνουν καμία πληροφορία για τη δική τους ζωή, αφού θέλουν να την προστατεύσουν από τα δημόσια βλέμματα, στα οποία όμως «κρυφά» συγκαταλέγονται.

ΚYKΛΟΦΟΡΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΕΙΣ των φυλών του Facebook, αλλά οι παραπάνω τέσσερις ομάδες περιγράφουν τις βασικές τάσεις που αφορούν το πώς το πρώτο σε επιρροή μέσο κοινωνικής δικτύωσης επαναπροσδιόρισε βασικές διαστάσεις της κοινωνικότητάς μας: τη σύναψη και διατήρηση σχέσεων, την επιρροή και διαμόρφωση γνώμης, την προσωπική προβολή και καταξίωση, την ηδονοβλεπτική παρατήρηση της ζωής των άλλων. Τίποτε από αυτά δεν ανακάλυψε το Facebook, προϋπήρχαν με διάφορες μορφές στο παρελθόν.

Αυτό που κυρίως άλλαξε η εποχή των social media είναι ότι αυτές οι συμπεριφορές, που στο παρελθόν υπήρξαν κάπως ασυντόνιστες, τώρα οργανώνονται σε νέους κοινωνικούς ρόλους.

Η μετονομασία του Facebook, ακόμη και η εξαφάνιση και αντικατάστασή του από άλλα παρόμοια μέσα, δύσκολα θα μεταβάλει σε μεγάλο βαθμό αυτούς τους ρόλους που πρώτο διαμόρφωσε στην κοινωνική ζωή. Το πολιτικό και ιδεολογικό αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης γνωρίζουμε ότι είναι ακαθόριστο. Μπορεί να κυμανθεί υπέρ του δημοκρατικότερου αλλά και υπέρ του πιο ολοκληρωτικού σκοπού.

Το ίδιο συμβαίνει και με το πολιτισμικό του αποτύπωμα. Το μέσο, για άλλη μια φορά, φτιάχνει νέα καλούπια κοινωνικής αντίληψης και συμπεριφοράς. Δεν τα γεμίζει όμως με συγκεκριμένο περιεχόμενο.

Η πανδημία ήρθε να το επιβεβαιώσει. Τα social media την εποχή της καραντίνας έγιναν ο βασικός κόμβος συνάντησης και σύνδεσής μας. Στη φάση του εμβολίου έγιναν και πάλι μοχλός ανάπτυξης της καχυποψίας και της εχθροπάθειας, δίαυλος ακόμη και απευθείας «συμβουλών» που οδήγησαν σε θανάτους αρνητών.

Αυτό που δείχνει η εποχή του Facebook ‒που θα διανύουμε για αρκετό καιρό ακόμη‒ είναι ότι είτε «οικοδόμοι σχέσεων», είτε «τελάληδες», είτε «εγωκεντρικοί», είτε «παρατηρητές», είμαστε όλοι συνδεδεμένοι διαρκώς και επηρεάζουμε ο ένας τον άλλον. Και στα καλά και στα κακά.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ 08/11 - ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΣΤΕΙ-Μπορούμε να προστατεύσουμε τη ζωή μας από τη διαρκή καταγραφή της;

LiFO politics / Μπορούμε να προστατεύσουμε τη ζωή μας από τη διαρκή καταγραφή της;

Η Βασιλική Σιούτη συνομιλεί με τον διευθυντή Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση, Πρόδρομο Τσιαβό, για την ανακοίνωση του Metaverse από τον Μαρκ Ζούκερμπεργκ, για τη δημοκρατία στην εποχή του καπιταλισμού της παρακολούθησης και για τον ρόλο που παίζει η επεξεργασία των δεδομένων στο κυρίαρχο μοντέλο της οικονομίας σήμερα.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά για τον εθισμό στο gaming

Υγεία & Σώμα / Πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά για τον εθισμό στο gaming

Ενώ το «Gaming Disorder» έχει πλέον αναγνωριστεί επίσημα από τον ΠΟΥ ως ψυχική διαταραχή, η πανδημία δυσχεραίνει κάθε διαδικτυακό εθισμό, πόσο μάλλον τον εθισμό στα βιντεοπαιχνίδια. Ένας πρώην εθισμένος παίκτης και δύο ψυχίατροι καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΨΩΜΙΑΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ