ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΚΟΥΓΑΜΕ πως ο κορωνοϊός είναι ο μεγάλος εξισωτής: προσβάλλει χωρίς διάκριση τον Ντόναλντ Τραμπ και τον οδηγό λεωφορείου στις υποβαθμισμένες περιοχές του Λονδίνου. Δεν είναι έτσι: οι φτωχοί πλήρωσαν πιο ακριβά την πανδημία. Στην Ουαλία, για παράδειγμα, το 2020 στις φτωχές περιοχές είχαμε 44,6 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους, ποσοστό διπλάσιο από τους 23,2 θανάτους ανά 100.000 στις πλούσιες περιοχές της χώρας.
Στην Ουαλία, τουλάχιστον, κάποια στιγμή έφτασε το εμβόλιο. Αν όμως ζεις στη Νιγηρία, ουσιαστικά δεν έχεις την επιλογή να εμβολιαστείς. Στις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής μόλις το 2% του πληθυσμού έχει λάβει την πρώτη δόση και μόνο το 0,2% είναι πλήρως εμβολιασμένο. Οι πλούσιες χώρες διαθέτουν περίπου ένα δισεκατομμύριο δόσεις περίσσευμα, αλλά έχουν παραδώσει μόνο το 15% από τα εμβόλια που υποσχέθηκαν σε όσα κράτη δεν έχουν χρήματα να τα πληρώσουν.
Η Ελλάδα βρέθηκε μαζί με τους ισχυρούς του κόσμου στην πανδημία. Μπόρεσε δηλαδή να προμηθευτεί τις δόσεις εγκαίρως, χωρίς να ανησυχήσει ποτέ για το κόστος. Για μία χώρα που είχε χρεοκοπήσει πριν από μερικά χρόνια αυτό δεν είναι δεδομένο. Τα δε ποσά είναι θηριώδη. Οι φορολογούμενοι στη Βρετανία θα πληρώσουν 12 δισεκατομμύρια λίρες μόνο για το δικό τους εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμού. Σε παγκόσμιο επίπεδο, μέχρι το τέλος του 2025 θα δαπανηθούν σε εμβόλια περίπου 135 δισεκατομμύρια ευρώ.
Στις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής μόλις το 2% του πληθυσμού έχει λάβει την πρώτη δόση και μόνο το 0,2% είναι πλήρως εμβολιασμένο. Οι πλούσιες χώρες διαθέτουν περίπου ένα δισεκατομμύριο δόσεις περίσσευμα, αλλά έχουν παραδώσει μόνο το 15% από τα εμβολια που υποσχέθηκαν σε όσα κράτη δεν έχουν χρήματα να τα πληρώσουν.
Τι θα σκέφτονταν, άραγε, οι άνθρωποι στο Λάγος της Νιγηρίας (μια πόλη με διπλάσιο αριθμό κατοίκων από την Ελλάδα), που δεν έχουν πρόσβαση στο εμβόλιο, αν έβλεπαν υγιείς Έλληνες 60άρηδες να τρενάρουν τη δόση ή να μοντάρουν το ραντεβού για να αποφύγουν το AstraZeneca επειδή το θεωρούν β’ κατηγορίας;
Ακόμη όμως και σε δυτικές χώρες με σούπερ πετυχημένα προγράμματα εμβολιασμού κάποιοι συνάνθρωποι πληρώνουν την πανδημία πολύ ακριβά. Υπολογίζεται ότι στο αγγλικό ΕΣΥ 300.000 άνθρωποι (πληθυσμός μιας πόλης στο μέγεθος της Πάτρας) έχασαν τα προληπτικά τεστ καρκίνου που έπρεπε να έχουν κάνει εξαιτίας της πίεσης στα νοσοκομεία από τον Covid.
Πόσο εξοργιστικά εκτός θέματος θα φαινόταν σε έναν ασθενή με ακυρωμένο το ραντεβού της θεραπείας του η συγκέντρωση διαμαρτυρίας των Ελλήνων υγειονομικων έξω από το υπουργείο Υγείας; Δέκα χιλιάδες ανεμβολίαστοι υγειονομικοί όχι μόνο δυσκολεύουν τους ασθενείς τους να βρουν κρεβάτια αλλά διακινδυνεύουν να μην εμφανιστούν καν οι ίδιοι στο πόστο τους για να τους περιθάλψουν (είτε λόγω κυρώσεων είτε γιατί θα ασθενήσουν οι ίδιοι). Και όλο αυτό γιατί 10.000 στην Ελλάδα θεωρούν ότι κακώς εμβολιάστηκαν 5,7 δισεκατομμύρια σε όλη την υφήλιο.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να παριστάνουν τους ανίσχυρους ή να θεωρούν ειλικρινά, εξαιτίας άγνοιας ή θολούρας, ότι το σύστημα τους κυνηγάει. Είναι όμως σε καλύτερη θέση από εκείνους που δεν έχουν το εμβόλιο. Όπως προνομιούχοι είναι οι Ελληνίδες και Έλληνες 18-24 ετών που το εμβόλιο τούς περιμένει αλλά το σνομπάρουν.
Η αριστερά είναι ο προνομιακός συνομιλητής αυτών των ανθρώπων. Θα έπρεπε να έχει σημάνει ήδη συναγερμός κινητοποίησης στο ΣΥΡΙΖΑ με το εύρημα της δημοσκόπησης που δείχνει ότι οι νέοι, ενώ ψηφίζουν μαζικά το κόμμα, είναι ταυτόχρονα και οι κατεξοχήν αρνητές του εμβολίου στην Ελλάδα. Με την επαναστατική της ρητορική, η ριζοσπαστική αριστερά μπορεί επίσης να συνομιλήσει με καλύτερους όρους από κάθε άλλο κόμμα με τους ξεσηκωμένους υγειονομικούς.
Κι όμως, η ηγεσία κάνει τα αντίθετα. Στους μεν νέους ο Τσίπρας παρουσίασε τον εμβολιασμό τους ως δήθεν επιχείρηση ξεστοκαρίσματος του ΑstraZeneca. Ο δε Πολάκης, η πιο χαρακτηριστικη πολιτική φυσιογνωμία στον χώρο της υγείας, ήταν μέχρι χθες ένας από τους ανεμβολίαστους γιατρούς.
Εδώ όμως δεν είναι παιχνίδι ναρκισσισμού να κρεμάς το πορτρέτο του Άρη Βελουχιώτη στο υπουργείο για να παριστάνεις τον αντάρτη της δεκαετίας του ’40. Η αριστερά, αντί να τα βάζει με τους Άγγλους για τον ρόλο του Τσόρτσιλ στα Δεκεμβριανά, πρέπει να δώσει μάχες για να πειστεί ο Τζόνσον το 2021 να στείλει δόσεις στους φτωχούς. Γι’ αυτό παλεύουν Ευρωπαίοι αριστεροί, όπως ο πρώην αρχηγός των Βρετανών Εργατικών Γκόρντον Μπράουν, που επιτίθεται διαρκώς στην κυβέρνησή του, στις ΗΠΑ και στους ηγέτες της Ε.Ε. για το ότι κρατάνε τα εμβόλια στις αποθήκες τους.
Η ελληνική κυβέρνηση ξεκινάει τη χορήγηση της τρίτης δόσης σε όσους κρίνει ότι την έχουν ανάγκη. Μιλώντας πρόσφατα στο BBC, η Γαούντι Αλουκίτζε, εκπρόσωπος της Συμμαχίας για τον Εμβολιασμό του Αφρικανικού Πληθυσμού, είπε ότι με την τρίτη δόση αφήνουμε πλήρως εκτεθειμένους τους ανθρώπους στην Αφρική, για να προστατέψουμε τους διπλά εμβολιασμένους, που είναι 100% προστατευμένοι από τον θάνατο και 75% από το να νοσήσουν βαριά.
Θα συνταχθεί η ελληνική αριστερά με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, που προτείνει την αναστολή της τρίτης δόσης για να εμβολιαστούν οι φτωχοί του πλανήτη; Αυτά είναι τα δύσκολα ερωτήματα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα άλλα είναι ευκολάκια, για να χαϊδέψουν ένα κομμάτι του εκλογικού τους ακροατηρίου, με φοβερό τίμημα για όλους τους υπόλοιπους.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.
