Η νέα κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ και οι δυο κουλτούρες

Η νέα κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ και οι δυο κουλτούρες Facebook Twitter
Τα κόμματα εν τέλει δεν πεθαίνουν, αλλά γνωρίζουν ήττες ή περνούν κρίσεις και ενδέχεται να έχουν και δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Φωτ.: EUROKINISSI
0

ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟΝ καιρό συναντούμε ένα σχόλιο που δείχνει να επείγεται να διαγνώσει τον κλινικό θάνατο, την ανάσταση, την καλή υγεία ή την κατάρρευση κομμάτων. Είχε ακουστεί στο παρελθόν άπειρες φορές για το ΠΑΣΟΚ και τους τελευταίους μήνες σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ ή ακόμα και με τη συρρίκνωση των δημοσκοπικών ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας.

Μάλλον βιαστικές σκέψεις και συχνά ευσεβείς πόθοι ή, ακόμα χειρότερα, προσπάθειες παρασκηνιακής κατασκευής αρεστών σεναρίων. Μπορούμε όμως να πούμε ότι όσο κι αν έχουν κρίσεις και δείγματα αποδυνάμωσης, τα βασικά, τουλάχιστον, πολιτικά σχήματα συνομιλούν πάντα με κοινωνικά συναισθήματα και πολιτικές ταυτότητες. Προφανώς έχει αυξηθεί η κινητικότητα των ψηφοφόρων και πολλά φαινόμενα απουσίας εμπιστοσύνης και έντονα απογοητευμένης αποστασιοποίησης.

Η χθεσινή εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου στον ΣΥΡΙΖΑ και η ισχυρή παρουσία του Παύλου Πολάκη στο κόμμα φανερώνει κάτι που ήδη γνωρίζουμε: τη συμβίωση δυο διαφορετικών εκδοχών πολιτικής κουλτούρας.

Παρ' όλα αυτά, το κόμμα Κασσελάκη, από όλα όσα δείχνει συνθηματολογικά και ως προθέσεις, δεν αφορά τόσο την ελληνική αριστερά όσο έναν ενδιάμεσο χώρο κεντρώου, πατριωτικού και business friendly λαϊκισμού. Με μια έννοια, το Κίνημα Δημοκρατίας διεκδικεί περισσότερους θολούς κεντροδεξιούς και μεσαιοχωρίτες παρά αριστερούς.

Η χθεσινή εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου στον ΣΥΡΙΖΑ και η ισχυρή παρουσία του Παύλου Πολάκη στο κόμμα φανερώνει κάτι που ήδη γνωρίζουμε: τη συμβίωση δυο διαφορετικών εκδοχών πολιτικής κουλτούρας, μιας πιο κοντά στη διαλογική γραμμή της ανανεωτικής αριστεράς και μιας που αγκαλιάζει περισσότερο τους συγκρουσιακούς τόνους της πολιτικής.

Αν το σκεφτεί κανείς, σε όλη μάλιστα την αριστερά, από την κεντροαριστερά μέχρι τις πιο ριζοσπαστικές ομάδες της, υπάρχει ένα σημείο έντασης μεταξύ μιας γραμμής συνθέσεων (μιας, ας την πω, συζητώσας αριστεράς) και μιας γραμμής που σπεύδει να τονίζει πάντα την ανάγκη πιο χοντρών, διαχωριστικών γραμμών. Το λάθος πολλών εξωτερικών παρατηρητών είναι να πιστεύουν ότι το ένα μπορεί να αυτονομηθεί τελείως από το άλλο, ότι η ορθολογική αβροφροσύνη μπορεί να κάνει λαϊκή πολιτική δίχως τα συναισθήματα ή ότι αυτά τα τελευταία μπορεί να εκπροσωπήσουν «αυθεντικότερα» το λαϊκό φρόνημα μόνο με τα παχιά λόγια και τις συμβολικές χειρονομίες κατά του αντιπάλου.

Τα κόμματα εν τέλει δεν πεθαίνουν, αλλά γνωρίζουν ήττες ή περνούν κρίσεις και ενδέχεται να έχουν και δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Δεν ξέρουμε τι από τα παραπάνω επιφυλάσσει το μέλλον, ούτε καν για τον πολυτραυματία ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός εξαιρέσεων, τα πορίσματα βέβαιου θανάτου δεν έχουν θέση στην πολιτική γιατί οι κομματικές-πολιτικές ταυτίσεις εξακολουθούν να υπάρχουν, έστω με πιο ευάλωτο αποτύπωμα και περισσότερες συγχύσεις.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Ρεπορτάζ / Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Είκοσι τρένα που εκτελούν δρομολόγια στην μπλε και την κόκκινη γραμμή δεν έχουν κλιματισμό, ενώ το air condition στους παλιούς συρμούς της πράσινης γραμμής θυμίζει λοταρία: ποτέ δεν ξέρεις αν θα πετύχεις δροσιά ή ζέστη.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Dr. Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι ένα μέλλον όπου τη ζωή των παιδιών μας δεν θα την ορίζει το γεγονός ότι υποφέρουν αλλά ότι ευημερούν»

Οπτική Γωνία / Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι έναν ουρανό χωρίς πυραύλους και drones»

Η διευθύντρια του Κέντρου Μελετών Παλαιστινιακής Γης και καθηγήτρια στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού μιλά στη LiFO για την αποτυχία του διεθνούς δικαίου και το «sumud» ως καθημερινή εξέγερση απέναντι στην εξόντωση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ