«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης» Facebook Twitter
Κάηκαν τα πάντα. Τα δέντρα μας, οι καλλιέργειές μας, οι ελιές μας, κάηκαν και οι υποδομές μας Φωτ.: Δημήτρης Τοσίδης / Getty Images
0


Η ΧΙΟΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗ
μέσα στον Αύγουστο με μια εκτεταμένη οικολογική και παραγωγική καταστροφή: περίπου 100.000 στρέμματα γης έγιναν στάχτη, μαζί με καλλιέργειες και κρίσιμες υποδομές. Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Μας μιλάει για τις ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα κατάσβεσης, αλλά και την εμπειρία των εκκενώσεων που –όπως σημειώνει– «με την πρώτη εστία βαράει το 112 και εκκενώνουν τις πληγείσες περιοχές από όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους τους· ακόμη κι αν θέλεις να βοηθήσεις, δεν σε αφήνουν να προσεγγίσεις». Μιλά ακόμη για το πώς η πρόσφατη πυρκαγιά συνδέεται –στη συνείδηση της τοπικής κοινωνίας– με τον διαγωνισμό εξόρυξης αντιμονίου που έχει προκηρυχθεί για την ίδια περιοχή, ενώ ισχυρίζεται ότι η βαθύτερη αιτία όλων αυτών των καταστροφών πρέπει να αναζητηθεί στην «καταναλωτική πλάνη» που έχει πείσει τον άνθρωπο πως το χρήμα είναι ο μόνος πόρος.

Αιτία όλου αυτού αλλά και των καταστροφών είναι το γεγονός ότι σύγχρονοι άνθρωποι που έχουν γαλουχηθεί με το αφήγημα του καταναλωτισμού όλα αυτά τα χρόνια βρίσκονται πλέον να ζουν σε μια βαθύτατη πλάνη, έχοντας την πεποίθηση ότι το χρήμα είναι φυσικός πόρος και μάλιστα ο μοναδικός. Από κει ξεκινούν όλα.

— Εκτός από συγγραφέας, είστε και αγρότης. Ζείτε κι εσείς από τη γη. Μετά τη φωτιά, οι κάτοικοι έχασαν καλλιέργειες και βιος. Πώς βιώνετε αυτή την απώλεια και ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζετε πλέον στην καθημερινότητά σας;
Εδώ στη Βολισσό και γενικότερα στη βορειοδυτική Χίο οι δυσκολίες ήταν ανέκαθεν μεγάλες αφενός λόγω της εγκατάλειψης του τόπου από την πλειονότητα των κατοίκων του, κατά τις παρελθούσες δεκαετίες, και αφετέρου εξαιτίας της πλήρους εγκατάλειψης από το κράτος. Τώρα, μετά τη φωτιά τίθεται πλέον μείζον ζήτημα επιβίωσης. Κάηκαν τα πάντα. Τα δέντρα μας, οι καλλιέργειές μας, οι ελιές μας, κάηκαν και οι υποδομές μας: ελαιοτριβείο, πρατήριο καυσίμων, συνεργείο μηχανημάτων κ.λπ. Ακόμη είμαστε σε σοκ και δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς θα σημάνουν για τη ζωή μας στην καθημερινότητα όλα αυτά το προσεχές διάστημα. Μπορούμε όμως να φανταστούμε.

— Κατά την άποψή σας, ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε όπως θα έπρεπε στην κατάσβεση; Ρωτώ γιατί η μεγάλη έκταση της καταστροφής δημιουργεί την εντύπωση ότι υπήρξαν σοβαρές ελλείψεις.

Μακριδάκης
Ο Γιάννης Μακριδάκης

Έχω μεγάλη εμπειρία από κατάσβεση πυρκαγιών διότι είμαι εδώ και 30 χρόνια εθελοντής δασοπυροσβέστης. Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια δεν το έχω ξαναδεί ποτέ στο παρελθόν. Καταρχάς με την πρώτη εστία βαράει το 112 και εκκενώνουν τις πληγείσες περιοχές από όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους τους. Νέους, γέρους, ανήμπορους και ικανούς, όλους. Παλιότερα βαρούσε η καμπάνα του χωριού και έβγαινε ο καφετζής στο μεγάφωνο: εκκενώστε το χωριό, διαταγή αστυνομίας. Βοηθούσαμε τους γέροντες και τους ανήμπορους να φύγουν αλλά οι ενεργοί και ικανοί να προσφέρουν έμεναν για να βοηθήσουν στην κατάσβεση. Να απλώνουμε μάνικες, να καθοδηγούμε τους πυροσβέστες στις τοποθεσίες κ.λπ. Τώρα φεύγουν όλοι. Ακόμη κι αν θέλεις να βοηθήσεις, δεν σε αφήνουν να προσεγγίσεις. Προσωπικά δεν έφυγα και έσωσα την περιοχή μου και το σπίτι μου. 

Καθ’ όλη αυτή την προσπάθειά μου έβλεπα τις επίγειες δυνάμεις να μην ξέρουν πού να πρωτοπάνε για κατάσβεση, αφού η φωτιά εξαπλώθηκε ταχύτατα σε τεράστια έκταση με πολλά μέτωπα, και τις εναέριες δυνάμεις να αποτελούνται μονάχα από δύο ελικόπτερα με κρεμασμένες δαχτυλήθρες, τα οποία φυσικά δεν μπορούσαν να τιθασεύσουν την πύρινη λαίλαπα. Αυτό δεν άλλαξε ποτέ μέχρι το τέλος της πυρκαγιάς, τρεις μέρες μετά, όταν καταλάγιασε ο καιρός.

«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης» Facebook Twitter
Στη βορειοδυτική Χίο οι δυσκολίες ήταν ανέκαθεν μεγάλες αφενός λόγω της εγκατάλειψης του τόπου από την πλειονότητα των κατοίκων του, κατά τις παρελθούσες δεκαετίες, και αφετέρου εξαιτίας της πλήρους εγκατάλειψης από το κράτος. Φωτ.: Eurokinissi

— Σε πρόσφατες αναρτήσεις σας έχετε τονίσει ότι η κοινωνία, δικαίως ή αδίκως, συνδέει απόλυτα την πυρκαγιά του Αυγούστου με τις εξορύξεις, επισημαίνοντας συνεχώς πως η καμένη περιοχή συμπίπτει με εκείνη που έχει παραχωρηθεί για έρευνα αντιμονίου. Τι απαντάτε σε όσους χαρακτηρίζουν την επισήμανσή σας συνωμοσιολογική;
Προσωπικά παρέθεσα τα στοιχεία δημοσιεύοντας τους χάρτες. Τον χάρτη που εξέδωσε πέρσι το ΥΠΕΝ ως «περιοχή αξιοποίησης» και τον χάρτη της φωτιάς, οι οποίοι στο μεγαλύτερο μέρος τους ταυτίζονται. Η κοινωνία του νησιού δεν θα μπορούσε να μην παρατηρήσει ούτε να μην επισημάνει αυτή την ταύτιση και αυτήν τη συγκυρία. Η περιοχή έχει να ζήσει πύρινη λαίλαπα από το 1997 και κάηκε το αμέσως επόμενο καλοκαίρι της προκήρυξης διαγωνισμού εξορύξεων. Αυτά είναι γεγονότα αδιαμφισβήτητα.

Φυσικό είναι να μιλούν για συνωμοσιολογία άνθρωποι που δεν έχουν γνώση της περιοχής και του θέματος αλλά κυρίως άνθρωποι που προβοκατόρικα υποστηρίζουν το πολιτικό αφήγημα το οποίο υπηρετείται με ζήλο τα τελευταία χρόνια και θυσιάζει το φυσικό και πολιτισμικό κεφάλαιο της χώρας μας στον βωμό μιας δήθεν πράσινης μετάβασης και μιας οικονομίας βραχυπρόθεσμου κέρδους.

Αιτία όλου αυτού αλλά και των καταστροφών είναι το γεγονός ότι σύγχρονοι άνθρωποι που έχουν γαλουχηθεί με το αφήγημα του καταναλωτισμού όλα αυτά τα χρόνια βρίσκονται πλέον να ζουν σε μια βαθύτατη πλάνη, έχοντας την πεποίθηση ότι το χρήμα είναι φυσικός πόρος και μάλιστα ο μοναδικός. Από κει ξεκινούν όλα. Και σε αυτή την πεποίθηση που έχει καλλιεργήσει ο καταναλωτισμός στον σύγχρονο άνθρωπο, με την ταυτόχρονη, πλήρη αποξένωση της υπόστασής του και της καθημερινής ζωής του από τη φύση, στηρίζεται αυτή η «ανάπτυξη».

«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης» Facebook Twitter
Έβλεπα τις επίγειες δυνάμεις να μην ξέρουν πού να πρωτοπάνε για κατάσβεση, αφού η φωτιά εξαπλώθηκε ταχύτατα σε τεράστια έκταση με πολλά μέτωπα. Φωτ.: Eurokinissi

— Ο δικηγόρος σας καθηγητής Π. Λαζαράτος κατέθεσε πριν από μερικά 24ωρα αίτημα διακοπής του διαγωνισμού για την εξόρυξη αντιμονίου στη Χίο. Γιατί τώρα, μετά τις πυρκαγιές; Τι σηματοδοτεί αυτή η νομική κίνηση;
Αυτό το γνωρίζει πολύ καλύτερα από μένα ο κύριος Λαζαράτος. Προσωπικά νιώθω ότι δίνουμε στην κυβέρνηση άλλη μία ευκαιρία να διορθώσει την κοινωνική, περιβαλλοντική αλλά και οικονομική αδικία και απρονοησία την οποία έχει διαπράξει με την προκήρυξη αυτού του διάτρητου διεθνούς διαγωνισμού για εξορύξεις αντιμονίου στη Χίο, ενάντια στην καθολική θεσμική και λαϊκή βούληση της τοπικής κοινωνίας και ενάντια στο εύθραυστο οικοσύστημα του νησιού της μαστίχας, που δεν είναι σπάνια γαία αλλά γαία μοναδική.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM