Η καλύτερη μαμά του κόσμου!

Η καλύτερη μαμά του κόσμου! Facebook Twitter
Πρέπει να θυμόμαστε και να επαναλαμβάνουμε σαν μάντρα: δεν υπάρχει Αγία Μάνα. Καμία μας δεν θα κερδίσει στον διαγωνισμό μαμαδοσύνης. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ καιρό μια παλιά συνάδελφος και νυν διάσημη influencer έκανε repost ένα βίντεο από το TikTok. Έλεγε κάτι σαν «Δεν το βρίσκω και πολύ δίκαιο αυτό το βίντεο για τις μαμάδες». Στο βίντεο η «μαμά» υποτίθεται ότι μπούκωνε το άρρωστο παιδί της με αντιπυρετικό κι έλεγε ψέματα στη νηπιαγωγό («Το σιρόπι; Είναι για τον σκύλο!», «Όχι, όχι, δεν δίνω φάρμακο στον σκύλο μου με το κουτάλι») για να το αφήσει στον παιδικό σταθμό και να πάει ανέμελη να κάνει γιόγκα. 

Από κάτω γινόταν χαμός, κυρίως με σχόλια από άλλες γυναίκες. «Πριν το σχολικό είδα μία να δίνει σιρόπι στο παιδί της. Είναι πολλές αυτές» και «ΠΟΣΟ ΣΙΧΑΜΕΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ» και «Kαλά, πόσες τέτοιες ξέρω». Στο μεταξύ, εγώ αλήθεια δεν ξέρω καμία τέτοια μάνα, μόνο κάτι όρθια ερείπια σαν και μένα που τρέχουν να αφήσουν το παιδί στον παιδικό με ασιδέρωτο πουκάμισο και μαλλιά κοκαλωμένα από το dry shampoo (υπάρχει κάτι που να είναι τόσο θαυματουργό και τόσο αηδιαστικό ταυτόχρονα;) γιατί δεν πρόλαβαν να λουστούν. Δεν θα μιλήσω καν για το χάος που προκύπτει κάθε φορά που αρρωσταίνει ο γιος μου και πρέπει να δούμε ποιος θα τον κρατήσει και ποιος θα πάει στη δουλειά.

Αυτή η ιδέα της μάνας με τον άπλετο ελεύθερο χρόνο που πάει για καφέ φορώντας κασμιρένιο πουλόβερ και στέκα και μετά κάνει γιόγκα και barre a terre με τα γυμνασμένα της χέρια σε κάποιο στούντιο πιλάτες ανήκει μάλλον στο συλλογικό φαντασιακό ως απωθημένο.

Θέλω να πω, αυτή η ιδέα της μάνας με τον άπλετο ελεύθερο χρόνο που πάει για καφέ φορώντας κασμιρένιο πουλόβερ και στέκα και μετά κάνει γιόγκα και barre a terre με τα γυμνασμένα της χέρια σε κάποιο στούντιο πιλάτες ανήκει μάλλον στο συλλογικό φαντασιακό ως απωθημένο. Κάποτε η καλύτερή μου φίλη με είχε πάρει τηλέφωνο για να μου ανακοινώσει περιχαρής πως βρήκε χρόνο να κόψει τα νύχια της. «Είχα μήνες να προλάβω, το μωρό κοιμήθηκε σερί πάνω από 2 ώρες», μου είχε πει με τρομερό ενθουσιασμό στη φωνή.

Υπάρχει ένα τραγούδι που μοιάζει να το έχει φτιάξει κάποιος στο συνθεσάιζερ στο σπίτι, πατώντας τα κουμπιά με ένα κουτάλι. Το λατρεύω και το μισώ ταυτόχρονα. Έχει τίτλο «Η καλύτερη μαμά του κόσμου» («Η καλύτερη μαμά του κόσμου / η καλύτερη μαμά του κόσμου / είναι απ’ όλες τις μανούλες η δική μου μαμά / που με παίρνει αγκαλιά και μου δίνει φιλιά / αχ, πώς σ’ αγαπάω μαμά»!). Υπάρχει και αντίστοιχο τραγούδι για μπαμπάδες, που ανήκει όμως στην ηρωική εποποιία («Αν πάει ο λύκος να με δαγκώσει / εκείνος θα ’ρθει να με σώσει / κι αν μες στη ζούγκλα θα ’χω χαθεί εκείνος ξέρει πώς να με βρει / Είν’ ο μπαμπάς μου, είν’ ο μπαμπάς μου / ο αγαπημένος ήρωάς μου./ Ποιος Σούπερμαν, Ζορό, Μπρους Λι, τους βάζει κάτω όλους μαζί»!).

Δεν μπορώ να πω ότι όλη αυτή η ανελέητη σύγκριση (στην καλύτερη), αυτή η συνεχής κριτική (στη χειρότερη) που κάνουν οι μανάδες στις άλλες μανάδες και στον εαυτό τους μου κάνει εντύπωση. Έχουμε μεγαλώσει σε μια κοινωνία που μας έμαθε ότι οι άλλες γυναίκες είναι αντίπαλοί μας και ο μόνος τρόπος να «ανέβουμε» είναι να πατήσουμε όλες τις υπόλοιπες κάτω σαν τα χταπόδια. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο προσωπικό και συναισθηματικά φορτισμένο από τη βαθιά μας ανάγκη, και ανασφάλεια, να είμαστε καλές μανάδες. 

Σε όλο αυτό προστίθεται και κάτι απόλυτα ελληνικό: η μόνιμη σκιά της «Αγίας Μάνας», αυτής της σύγχρονης Παναγίας που μαγειρεύει σκυφτή πάνω από τη χύτρα, τυλιγμένη με ένα σάλι, και φωνάζει με τρεμάμενη φωνή: «Αγόρι μου, ζακέτα να πάρεις». Πρέπει όμως να θυμόμαστε και να επαναλαμβάνουμε σαν μάντρα: δεν υπάρχει Αγία Μάνα. Καμία μας δεν θα κερδίσει στον διαγωνισμό μαμαδοσύνης. Πολλές φορές δεν ξέρουμε τι κάνουμε, απλώς προσπαθούμε να κρατηθούμε στον αφρό και να μην πνιγούμε. Αμήν.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ