Εθισμός στην αθλιότητα της τηλεόρασης

Εθισμός στην αθλιότητα της τηλεόρασης Facebook Twitter
Η σχέση αυτού τους είδους της δημοσιογραφίας με την κοινωνία που την επικροτεί μοιάζει με το ερώτημα για το αυγό έκανε την κότα ή το αντίθετο. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, τους δημοσιογράφους και γενικά σε όσους έχουν δημόσιο παρεμβατικό λόγο και απευθύνονται στην κοινωνία δεν αρέσει καθόλου να αναφέρονται σε λάθη αυτής της κοινωνίας, σε καταστρεπτικές επιλογές που κάνει, ή έστω να αποδοκιμάζουν κάποιες συμπεριφορές της. Το χάιδεμα των αυτιών του «σοφού λαού» είναι μόνιμη πρακτική για τους περισσότερους, οι πολιτικοί θέλουν οπωσδήποτε ψήφους, οι δημοσιογράφοι θέλουν οπωσδήποτε αναγνώστες και τηλεθεατές.

Είναι πολύτιμος ο λαός για τις δύο αυτές κατηγορίες τουλάχιστον, πρόκειται για την πελατεία τους. Άλλωστε, αυτή η στάση αποτελεί μία από τις κυρίαρχες αιτίες που ενισχύεται ο λαϊκισμός, ένα είδος σε αφθονία στον δημόσιο λόγο αυτής της χώρας. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όλοι ή σχεδόν όλοι μιλάνε κολακευτικά γι’ αυτή την κοινωνία, ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά της. Ο λαός δεν κάνει ποτέ λάθος, ακόμα και αν επιβραβεύει μια δημοσιογραφική αθλιότητα.

Πριν από μερικές ημέρες ένας προβεβλημένος δημοσιογράφος (Λιάγκας) προκάλεσε για μια ακόμα φορά μεγάλη φασαρία γιατί σε μια εκπομπή του που αφορούσε έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος πνίγηκε στην πισίνα του σπιτιού στο οποίο κατοικούσε ξεπέρασε κάθε όριο δημοσιογραφικής δεοντολογίας (αν και ποτέ η ιδιωτική τηλεόραση δεν παύει να εκπλήσσει αρνητικά).

Απο μια πρώτη εκτίμηση όλα αυτά δείχνουν ότι ένα κομμάτι της κοινωνίας αντιδρά στον δημοσιογραφικό κανιβαλισμό, στον κιτρινισμό, στην αθλιότητα, στη διαπόμπευση ανθρώπων.

Αφιέρωσε πολύ χρόνο στην παρουσίαση του ακριβού σπιτιού όπου ζούσε ο ποδοσφαιριστής, των διαστάσεων της πισίνας και πολλών ακόμη λεπτομερειών που είναι όχι απλά εντελώς άσχετες με το τραγικό γεγονός της απώλειας ενός νέου ανθρώπου αλλά εμμέσως συνδέουν τον θάνατο με τον τρόπο διαβίωσής του προκαλώντας συνειρμούς σε όσους είδαν την εκπομπή. Οι λεπτομέρειες με τις οποίες επένδυσε την είδηση του πνιγμού δεν είχαν να προσθέσουν απολύτως τίποτα στην ενημέρωση για το γεγονός, είχαν όμως να προσθέσουν στην τηλεθέαση, κάνοντας τα μηχανάκια της AGB να δείχνουν ενθουσιασμό.

Η αναφορά του δραματικού γεγονότος καθαυτό έχει αναμφισβήτητα ενδιαφέρον, αλλά οι άνθρωποι της τηλεόρασης του συγκεκριμένου είδους γνωρίζουν καλά πως ένα δράμα επενδυμένο με πολλές λεπτομέρειες, έστω κι αν αυτές προσβάλλουν έναν νεκρό, συγκεντρώνει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον, το πολλαπλασιάζει. Γνωρίζουν ότι το αδηφάγο κοινό τέτοιες ιστορίες αναζητά· και του τις δίνουν.

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κυρίως αλλά και σε μια μερίδα της αρθρογραφίας η δημοσιογραφική διαχείριση του θέματος από τη συγκεκριμένη εκπομπή σήκωσε πολλή σκόνη. Ο δημοσιογράφος δέχτηκε έντονες, οργισμένες και δικαιολογημένες αντιδράσεις, οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, παίκτης του οποίου ήταν ο ποδοσφαιριστής, φώναξαν συνθήματα και σήκωσαν πανό εναντίον του και η ΕΣΗΕΑ τον παρέπεμψε στο πειθαρχικό της συμβούλιο με το ερωτηματικό της διαγραφής, αναγκάζοντας τον δημοσιογράφο να ζητήσει δημόσια συγγνώμη (που δεν είχε καμία αξία). Απο μια πρώτη εκτίμηση όλα αυτά δείχνουν ότι ένα κομμάτι της κοινωνίας αντιδρά στον δημοσιογραφικό κανιβαλισμό, στον κιτρινισμό, στην αθλιότητα, στη διαπόμπευση ανθρώπων.

Όμως, η ιστορία έχει συνέχεια. Την επομένη του συγκεκριμένου συμβάντος δεν υπήρξε καμία, έστω μικρή, αποδοκιμασία από το κοινό που βλέπει τις συγκεκριμένες ώρες τηλεόραση· η εκπομπή του Λιάγκα κέρδισε πάλι την πρωτιά στο γενικό κοινό ανάμεσα σε όλες τις εκπομπές που προβάλλονται σε εκείνη τη ζώνη. Αντίστοιχα ιδιαίτερα υψηλή τηλεθέαση συγκέντρωσε κι άλλη εκπομπή που προβάλλεται σε αυτήν τη ζώνη και έκανε ανάλογη διαχείριση του θέματος. Αυτές τις πρωτιές τις δίνει το κομμάτι της κοινωνίας που έχει εθιστεί σε αυτού τους είδους τις εκπομπές «της κλειδαρότρυπας» – τις επικροτεί και αποτελούν απόλυτα συνειδητές επιλογές του.

Η συγκεκριμένη ιστορία δεν αποτελεί, φυσικά, μια ξεχωριστή υπόθεση αθλιότητας στην οποία επιδόθηκε ένα ιδιωτικό κανάλι μια τυχαία στιγμή. Από την ίδρυση της ιδιωτικής τηλεόρασης, το μακρινό 1989, υπάρχουν εκατοντάδες ανάλογες υποθέσεις, πολλές συχνά πολύ πιο άγριες. Το πιο ενδιαφέρον βρίσκεται στο γεγονός ότι τριάντα πέντε χρόνια μετά φαίνεται να έχει παγιωθεί σε ένα τεράστιο κομμάτι του πληθυσμού η αποδοχή αυτής της δημοσιογραφικής διαχείρισης. Έχει ξεπεραστεί το επίπεδο ανοχής ή, έστω, αποδοχής αυτής της δημοσιογραφίας, αντίθετα έχει μετατραπεί σε ζητούμενο.

Η σχέση αυτού τους είδους της δημοσιογραφίας με την κοινωνία που την επικροτεί μοιάζει με το ερώτημα για το αυγό έκανε την κότα ή το αντίθετο. Όμως, με αντικειμενικούς όρους, αν δεν υπήρχαν τόσο πολλοί πρόθυμοι να βλέπουν αυτές τις εκπομπές και να αποδέχονται τη συγκεκριμένη δημοσιογραφία, δεν θα υπήρχαν Λιάγκες, εκπομπές-σκουπίδια, δημοσιογραφία του εντυπωσιασμού. Ο Λιάγκας, άλλωστε, ο οποίος δεν είχε καμία απολύτως επίπτωση απ’ όσα είπε και έκανε, δεν αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα, οι εκπομπές τύπου Λιάγκα είναι ο ίδιος ο κανόνας.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ