Είναι εντάξει να μη διαβάζεις ειδήσεις;

Είναι εντάξει να μη διαβάζεις ειδήσεις; Facebook Twitter
Όσο περνούν τα χρόνια, η καθημερινή μου συνήθεια μου φαίνεται ολοένα και λιγότερο ενημέρωση και ολοένα και περισσότερο ενσυνείδητο σκάλισμα ανοιχτής πληγής. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0

EΝΩ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ είχα περιορίσει τον εθισμό μου στην καθημερινή, 24ωρη ανάγνωση ειδησεογραφίας, αυτό το φθινόπωρο με βρήκε περισσότερο ενημερωμένη απ’ ό,τι θα ήθελα.

Διαπίστωσα ότι, αν είχε γίνει οτιδήποτε φρικτό στον κόσμο, το γνώριζα. Και ένιωσα πως ξανακύλησα. 

Για πολλά χρόνια μου φαινόταν αφύσικο να μη διαβάζω ειδήσεις. Όλες τις ειδήσεις, σε όλα τα σάιτ. Να ξεκινάω από διεθνή και να τελειώνω με οικονομικά. Σιγά σιγά καταλαβαίνεις αυτά που δεν φανταζόσουν ποτέ ότι θα καταλάβεις. Τα πράγματα δένουν μεταξύ τους ωραία, βλέπεις πίσω απ’ τις γραμμές. Το θεωρούσα καθήκον μου από πάντα. Ότι οφείλω να ξέρω όσα περισσότερα γίνεται και ότι οφείλω να παραμένω ενημερωμένη. Για όλα. Όσο «όλα» αντέχει ένας εγκέφαλος. 

Όσο περνούν τα χρόνια, η καθημερινή μου συνήθεια μου φαίνεται ολοένα και λιγότερο ενημέρωση και ολοένα και περισσότερο ενσυνείδητο σκάλισμα ανοιχτής πληγής. Απ’ την άλλη, όσο το σκέφτομαι, λέω, «μα καλά, τι πας να υποστηρίξεις; Την έλλειψη ενημέρωσης; Το να γίνουμε όλοι παρτάκηδες και να μην ασχολούμαστε παρά με τη ζωούλα μας; Να μην ξέρουμε τι συμβαίνει στον κόσμο γύρω μας;». 

Δεν πιστεύω ότι η λύση για το ψυχικό πάγωμα είναι η απουσία ενημέρωσης. Αρχίζω όμως να πιστεύω ότι, αν θέλουμε να είμαστε ενεργά μέλη της κοινωνίας μας, πρέπει να είμαστε πολύ επιλεκτικοί στο ζήτημα του τι ειδήσεις καταναλώνουμε. Το μέγεθος των νέων εκμηδενίζει το μικρό μας μπόι.

Το θέμα που έχω δεν είναι με την ιδέα της ενημέρωσης αλλά με τη συνειδητοποίηση ότι αποκλείεται να είναι φυσιολογικό με οποιονδήποτε τρόπο να έχεις πρόσβαση στα φρικτότερα συμβάντα της ανθρωπότητας την ώρα που συμβαίνουν, το λεπτό που συμβαίνουν. Με βίντεο από κάθε πιθανό έγκλημα στα mainstream social media, χωρίς καν θάμπωμα της εικόνας ώστε να έχεις την επιλογή να δεις ή να μη δεις, λόγου χάρη, τρία αποκεφαλισμένα βρέφη. 

Στην αρχή έκοψα μαχαίρι το Twitter. Μετά απεγκατέστησα ειδησεογραφικές εφαρμογές. Και το Associated Press. Μετά άρχισα να περιμένω η είδηση να μετουσιωθεί σε ρεπορτάζ. Έψαχνα κείμενα μεστά, εκτενή, χωνεμένα, από δημοσιογράφο που έκανε έρευνα και ξέρει τι γράφει. Ή άρθρα γνώμης ανθρώπων με πείρα σε διάφορους τομείς, που έπαιρναν τις ειδήσεις και τις έκαναν πληροφορία. Αντικατέστησα την ειδησεογραφία με την ανάγνωση πολιτικών και περιβαλλοντικών βιβλίων. Ήθελα να μπορώ να επιλέξω τη φρίκη, όχι να με βρίσκει πρώτη αυτή. 

«Στην πραγματικότητα, οι ειδήσεις είναι τόσο επικίνδυνες όσο το αλκοόλ. Ίσως περισσότερο, αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν εμπόδια στο να πίνεις που δυσκολότερα ξεπερνιούνται. Για να γίνω σαφής, υπάρχει απαξία στο να πίνεις, ενώ ενθαρρύνεσαι ενεργητικά να διαβάζεις ειδήσεις. Η αγορά αλκόολ είναι κάτι που θέλει “προσπάθεια”. Χρόνο. Χρήματα. Το αλκοόλ δεν είναι δωρεάν. Αν γίνεις αλκοολικός και έχεις σχέση, πρέπει να γίνεις δημιουργικός για να κρύψεις τα μπουκάλια απ’ τον δεσμό σου ή να τα πετάξεις κρυφά όταν τελειώνουν. Είναι δύσκολο, βλέπετε; Αντιθέτως, οι ειδήσεις είναι εύκολες. Είναι παντού, είναι δωρεάν και γλιστράνε κατευθείαν στον εγκέφαλό σας. Δεν χρειάζεσαι χώρο για να τις βάλεις πουθενά, ούτε υπάρχει κάτι υλικό να πετάξεις μετά. Τα συνειδητοποίησα όλα αυτά μετά από χιλιάδες ώρες κατανάλωσης ειδήσεων. Ρώτησα τον εαυτό μου “καταλαβαίνεις τον κόσμο καλύτερα τώρα; Παίρνεις καλύτερες αποφάσεις;” Η απάντηση και στις δύο ερωτήσεις είναι όχι».  

Ο Rolf Dobelli, συντάκτης του παραπάνω κειμένου, έχει γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Σταμάτα να διαβάζεις ειδήσεις: Ένα μανιφέστο για μια πιο ευτυχισμένη, πιο ήρεμη και πιο σοφή ζωή». Γράφει για το πώς η καθημερινή ανάγνωση ειδησεογραφίας χωρίς κριτήριο διακόπτει τη ροή της καθημερινότητας, γεμίζει άγχος το αναγνωστικό κοινό και μας κάνει παθητικά, κουρασμένα υποκείμενα. 

Ειδικά για το τελευταίο, έχω ισχυρή άποψη. Όταν όλα είναι χάλια, δεν έχεις κίνητρο να συμμετέχεις σε οτιδήποτε. Αυτό πρόσεξα πριν αρχίσω να αποστασιοποιούμαι. Ειδικά σε περιβαλλοντικά ζητήματα, δεν ένιωθα τίποτα άλλο από απελπισμένη αναμονή για το τέλος που επίκειται. Χρειάστηκα ένα διάλειμμα, αρκετό διάβασμα και να βρω τολμηρούς, ευφυείς ανθρώπους που μιλούν για λύσεις για να αλλάξω γνώμη και να κινητοποιηθώ προσωπικά. 

Δεν πιστεύω ότι η λύση για το ψυχικό πάγωμα είναι η απουσία ενημέρωσης. Αρχίζω όμως να πιστεύω ότι, αν θέλουμε να είμαστε ενεργά μέλη της κοινωνίας μας, πρέπει να είμαστε πολύ επιλεκτικοί στο ζήτημα του τι ειδήσεις καταναλώνουμε. Το μέγεθος των νέων εκμηδενίζει το μικρό μας μπόι. Είναι δύσκολο να βρεις νόημα στο παρόν όταν έχεις περάσει μισή ώρα στο Twitter βλέποντας αποκεφαλισμούς πολιτών από στρατιώτες. 

Χρειάζεται να κλείσει η πόρτα της μόνιμης λήψης περιεχομένου για να ανοίξει η πόρτα της δράσης και της ενασχόλησης με τα κοινά. Ή έστω, η ενεργητική συνειδητοποίηση ότι η πολλή πληροφορία προκαλεί ματαίωση. Το λέω γιατί εγώ διάβαζα ειδήσεις για να είμαι έτοιμη για ένα αύριο στο οποίο θα ήμουν «ενεργή». Τελικά βρέθηκα ακίνητη ή, έστω, λιγότερο κινούμενη απ’ ό,τι απαιτώ από τον εαυτό μου. 

Γι’ αυτό κατέληξα στο εξής: οι τύψεις που νιώθω όταν απέχω, το αδιανόητο fomo και η αίσθηση ότι αγνοώ μια υποχρέωση δεν είναι κάτι στο οποίο πρέπει να δώσω σημασία. Είναι μια άλλη διάσταση του στερητικού συνδρόμου. Και για να φτάσω σε μια ουσιαστική, ενεργητική ενημέρωση, θα χρειαστεί να την αγνοήσω. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι μηχανισμοί της λήθης ή πώς ξεφουσκώνουν ειδήσεις πρώτης γραμμής

Οπτική Γωνία / Οι μηχανισμοί της λήθης ή πώς ξεφουσκώνουν οι ειδήσεις πρώτης γραμμής

Εδώ και λίγες μέρες συζητάμε για το πώς μένει σταδιακά πίσω η είδηση για το εφιαλτικό δυστύχημα στα Τέμπη, για το πώς η επικαιρότητα διαμορφώνεται από σκοτεινούς κύκλους.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία…» που τη ζωντάνεψε το AI / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»; / AI, η αθανασία σού πάει πολύ / Ο θάνατος στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης 

Οπτική Γωνία / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»;

Οι φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων μας αποκτούν «ζωή» μέσω εφαρμογών AI. Πώς αλλάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη τον τρόπο που βλέπουμε τον θάνατο σήμερα και ποια διλήμματα και φιλοσοφικά ερωτήματα θέτει;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Ρεπορτάζ / Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Με τους μισθούς καθηλωμένους και τα κόστη των διακοπών να έχουν ξεφύγει, οι μεγάλες καλοκαιρινές εξορμήσεις που συνηθίζαμε μέχρι πρόσφατα, κατέληξαν σε «long weekends» για πολλούς, ενώ για άλλους ούτε καν αυτό δεν είναι πια επιλογή.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Αθήνα / Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ κεντρικής διοίκησης και Δήμου Αθηναίων βρίσκεται πλέον το θέμα της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας, μετά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να προχωρήσει, κατά πλειοψηφία, στην επαναφορά της κυκλοφορίας οχημάτων και στη μετατροπή της σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Ρεπορτάζ / Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Κάποιοι ελπίζουν στην επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και άλλοι ζητάνε την επιστροφή του Γρηγόρη Δημητριάδη. Οι πληροφορίες της LiFO επιβεβαιώνουν τις συζητήσεις για την επιστροφή του Δημητριάδη, αλλά στο κόμμα και όχι στο Μαξίμου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Οπτική Γωνία / Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Η κυβέρνηση σκληραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμεταναστευτική της πολιτική, στοχοποιώντας επιπλέον ξανά τις ΜΚΟ, ευτυχώς όμως όχι χωρίς «αντίλογο», παρά την απουσία ικανής αντιπολίτευσης και σε αυτό το πεδίο. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Με απειλούν από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Οπτική Γωνία / «Δέχομαι απειλές από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Η Ιωάννα Αλυγιζάκη μιλά για το γράμμα που έλαβε στο μαγαζί της στα Χανιά ενώ ο πρώην πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνος Μωυσής σχολιάζει τις συνέπειες του περιστατικού και περιγράφει την ανησυχία του για τη μισαλλοδοξία στην Ελλάδα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ