Είναι εντάξει να μη διαβάζεις ειδήσεις;

Είναι εντάξει να μη διαβάζεις ειδήσεις; Facebook Twitter
Όσο περνούν τα χρόνια, η καθημερινή μου συνήθεια μου φαίνεται ολοένα και λιγότερο ενημέρωση και ολοένα και περισσότερο ενσυνείδητο σκάλισμα ανοιχτής πληγής. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0

EΝΩ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ είχα περιορίσει τον εθισμό μου στην καθημερινή, 24ωρη ανάγνωση ειδησεογραφίας, αυτό το φθινόπωρο με βρήκε περισσότερο ενημερωμένη απ’ ό,τι θα ήθελα.

Διαπίστωσα ότι, αν είχε γίνει οτιδήποτε φρικτό στον κόσμο, το γνώριζα. Και ένιωσα πως ξανακύλησα. 

Για πολλά χρόνια μου φαινόταν αφύσικο να μη διαβάζω ειδήσεις. Όλες τις ειδήσεις, σε όλα τα σάιτ. Να ξεκινάω από διεθνή και να τελειώνω με οικονομικά. Σιγά σιγά καταλαβαίνεις αυτά που δεν φανταζόσουν ποτέ ότι θα καταλάβεις. Τα πράγματα δένουν μεταξύ τους ωραία, βλέπεις πίσω απ’ τις γραμμές. Το θεωρούσα καθήκον μου από πάντα. Ότι οφείλω να ξέρω όσα περισσότερα γίνεται και ότι οφείλω να παραμένω ενημερωμένη. Για όλα. Όσο «όλα» αντέχει ένας εγκέφαλος. 

Όσο περνούν τα χρόνια, η καθημερινή μου συνήθεια μου φαίνεται ολοένα και λιγότερο ενημέρωση και ολοένα και περισσότερο ενσυνείδητο σκάλισμα ανοιχτής πληγής. Απ’ την άλλη, όσο το σκέφτομαι, λέω, «μα καλά, τι πας να υποστηρίξεις; Την έλλειψη ενημέρωσης; Το να γίνουμε όλοι παρτάκηδες και να μην ασχολούμαστε παρά με τη ζωούλα μας; Να μην ξέρουμε τι συμβαίνει στον κόσμο γύρω μας;». 

Δεν πιστεύω ότι η λύση για το ψυχικό πάγωμα είναι η απουσία ενημέρωσης. Αρχίζω όμως να πιστεύω ότι, αν θέλουμε να είμαστε ενεργά μέλη της κοινωνίας μας, πρέπει να είμαστε πολύ επιλεκτικοί στο ζήτημα του τι ειδήσεις καταναλώνουμε. Το μέγεθος των νέων εκμηδενίζει το μικρό μας μπόι.

Το θέμα που έχω δεν είναι με την ιδέα της ενημέρωσης αλλά με τη συνειδητοποίηση ότι αποκλείεται να είναι φυσιολογικό με οποιονδήποτε τρόπο να έχεις πρόσβαση στα φρικτότερα συμβάντα της ανθρωπότητας την ώρα που συμβαίνουν, το λεπτό που συμβαίνουν. Με βίντεο από κάθε πιθανό έγκλημα στα mainstream social media, χωρίς καν θάμπωμα της εικόνας ώστε να έχεις την επιλογή να δεις ή να μη δεις, λόγου χάρη, τρία αποκεφαλισμένα βρέφη. 

Στην αρχή έκοψα μαχαίρι το Twitter. Μετά απεγκατέστησα ειδησεογραφικές εφαρμογές. Και το Associated Press. Μετά άρχισα να περιμένω η είδηση να μετουσιωθεί σε ρεπορτάζ. Έψαχνα κείμενα μεστά, εκτενή, χωνεμένα, από δημοσιογράφο που έκανε έρευνα και ξέρει τι γράφει. Ή άρθρα γνώμης ανθρώπων με πείρα σε διάφορους τομείς, που έπαιρναν τις ειδήσεις και τις έκαναν πληροφορία. Αντικατέστησα την ειδησεογραφία με την ανάγνωση πολιτικών και περιβαλλοντικών βιβλίων. Ήθελα να μπορώ να επιλέξω τη φρίκη, όχι να με βρίσκει πρώτη αυτή. 

«Στην πραγματικότητα, οι ειδήσεις είναι τόσο επικίνδυνες όσο το αλκοόλ. Ίσως περισσότερο, αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν εμπόδια στο να πίνεις που δυσκολότερα ξεπερνιούνται. Για να γίνω σαφής, υπάρχει απαξία στο να πίνεις, ενώ ενθαρρύνεσαι ενεργητικά να διαβάζεις ειδήσεις. Η αγορά αλκόολ είναι κάτι που θέλει “προσπάθεια”. Χρόνο. Χρήματα. Το αλκοόλ δεν είναι δωρεάν. Αν γίνεις αλκοολικός και έχεις σχέση, πρέπει να γίνεις δημιουργικός για να κρύψεις τα μπουκάλια απ’ τον δεσμό σου ή να τα πετάξεις κρυφά όταν τελειώνουν. Είναι δύσκολο, βλέπετε; Αντιθέτως, οι ειδήσεις είναι εύκολες. Είναι παντού, είναι δωρεάν και γλιστράνε κατευθείαν στον εγκέφαλό σας. Δεν χρειάζεσαι χώρο για να τις βάλεις πουθενά, ούτε υπάρχει κάτι υλικό να πετάξεις μετά. Τα συνειδητοποίησα όλα αυτά μετά από χιλιάδες ώρες κατανάλωσης ειδήσεων. Ρώτησα τον εαυτό μου “καταλαβαίνεις τον κόσμο καλύτερα τώρα; Παίρνεις καλύτερες αποφάσεις;” Η απάντηση και στις δύο ερωτήσεις είναι όχι».  

Ο Rolf Dobelli, συντάκτης του παραπάνω κειμένου, έχει γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Σταμάτα να διαβάζεις ειδήσεις: Ένα μανιφέστο για μια πιο ευτυχισμένη, πιο ήρεμη και πιο σοφή ζωή». Γράφει για το πώς η καθημερινή ανάγνωση ειδησεογραφίας χωρίς κριτήριο διακόπτει τη ροή της καθημερινότητας, γεμίζει άγχος το αναγνωστικό κοινό και μας κάνει παθητικά, κουρασμένα υποκείμενα. 

Ειδικά για το τελευταίο, έχω ισχυρή άποψη. Όταν όλα είναι χάλια, δεν έχεις κίνητρο να συμμετέχεις σε οτιδήποτε. Αυτό πρόσεξα πριν αρχίσω να αποστασιοποιούμαι. Ειδικά σε περιβαλλοντικά ζητήματα, δεν ένιωθα τίποτα άλλο από απελπισμένη αναμονή για το τέλος που επίκειται. Χρειάστηκα ένα διάλειμμα, αρκετό διάβασμα και να βρω τολμηρούς, ευφυείς ανθρώπους που μιλούν για λύσεις για να αλλάξω γνώμη και να κινητοποιηθώ προσωπικά. 

Δεν πιστεύω ότι η λύση για το ψυχικό πάγωμα είναι η απουσία ενημέρωσης. Αρχίζω όμως να πιστεύω ότι, αν θέλουμε να είμαστε ενεργά μέλη της κοινωνίας μας, πρέπει να είμαστε πολύ επιλεκτικοί στο ζήτημα του τι ειδήσεις καταναλώνουμε. Το μέγεθος των νέων εκμηδενίζει το μικρό μας μπόι. Είναι δύσκολο να βρεις νόημα στο παρόν όταν έχεις περάσει μισή ώρα στο Twitter βλέποντας αποκεφαλισμούς πολιτών από στρατιώτες. 

Χρειάζεται να κλείσει η πόρτα της μόνιμης λήψης περιεχομένου για να ανοίξει η πόρτα της δράσης και της ενασχόλησης με τα κοινά. Ή έστω, η ενεργητική συνειδητοποίηση ότι η πολλή πληροφορία προκαλεί ματαίωση. Το λέω γιατί εγώ διάβαζα ειδήσεις για να είμαι έτοιμη για ένα αύριο στο οποίο θα ήμουν «ενεργή». Τελικά βρέθηκα ακίνητη ή, έστω, λιγότερο κινούμενη απ’ ό,τι απαιτώ από τον εαυτό μου. 

Γι’ αυτό κατέληξα στο εξής: οι τύψεις που νιώθω όταν απέχω, το αδιανόητο fomo και η αίσθηση ότι αγνοώ μια υποχρέωση δεν είναι κάτι στο οποίο πρέπει να δώσω σημασία. Είναι μια άλλη διάσταση του στερητικού συνδρόμου. Και για να φτάσω σε μια ουσιαστική, ενεργητική ενημέρωση, θα χρειαστεί να την αγνοήσω. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι μηχανισμοί της λήθης ή πώς ξεφουσκώνουν ειδήσεις πρώτης γραμμής

Οπτική Γωνία / Οι μηχανισμοί της λήθης ή πώς ξεφουσκώνουν οι ειδήσεις πρώτης γραμμής

Εδώ και λίγες μέρες συζητάμε για το πώς μένει σταδιακά πίσω η είδηση για το εφιαλτικό δυστύχημα στα Τέμπη, για το πώς η επικαιρότητα διαμορφώνεται από σκοτεινούς κύκλους.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Antinero: Καταγγελία-μαμούθ για το μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης

Ρεπορτάζ / Antinero: Πώς το «μεγαλύτερο πρόγραμμα δασικής πρόληψης» έγινε πεδίο καταγγελιών

Με εκατομμύρια ευρώ να έχουν ήδη διατεθεί, το πρόγραμμα Antinero μπαίνει στο στόχαστρο: 213 φορείς και πολίτες υπέβαλαν αναφορά στην Ε.Ε., αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητά του.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ