Δεν υπάρχει τίποτα αθώο στην κουβέντα για τα «αγέννητα παιδιά»

Δεν υπάρχει τίποτα αθώο στην κουβέντα για τα «αγέννητα παιδιά» Facebook Twitter
Η κουβέντα για τα «αγέννητα παιδιά» μόνο αθώα δεν είναι, στοχοποιεί ξεκάθαρα την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος, ανοίγοντας και πάλι τον δημόσιο διάλογο για τις εκτρώσεις.
0

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ με τα βίντεο της Ελληνικής Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής που προοριζόταν για τα γυμνάσια. Πρόκειται για ατόφιο καλτ θέαμα: μια ιδιοκτήτρια κέντρου ξένων γλωσσών μιλάει με τσιτάτα αγίων ανάμεσα από διαφάνειες που δείχνουν αμφορείς και πολύχρωμα γράμματα.

Η βασική θεωρία είναι πως το παιδί ξεκινά τη ζωή του στο μυαλό της γυναίκας, πριν καν γίνει η σύλληψη, οι δε σκέψεις της πρέπει να είναι συνέχεια αγνές και καθαρές. H ζωή και η ευτυχία του παιδιού, καθώς και η μελλοντική του υγεία, ακόμα και δεκαετίες αργότερα, εξαρτώνται από την εγκυμοσύνη της μητέρας του. Επίσης, αν η μητέρα θέλει κορίτσι, αλλά γεννήσει αγόρι, το παιδί θα βγει γκέι γιατί η νοητική της κατάσταση δίνει στο αγοράκι «χαρακτηριστικά θηλυπρέπειας».

Όλα αυτά τα δυστοπικά, που θυμίζουν λογύδριο της Σερίνα Τζόι από το Handmaid’s Τale της Μάργκαρετ Άτγουντ και τα απαγγέλλει μια κυρία με φόντο μια φορτωμένη βιβλιοθήκη και έναν πίνακα που παραπέμπει σε ξενώνα στη Θεσσαλία τη δεκαετία του ’80, θα μπορούσαν να είναι έως και διασκεδαστικά.

Το πιο αστείο απ’ όλα είναι πως ζούμε σε μια χώρα που κόπτεται για το δημογραφικό, αλλά δεν παρέχει θεσμική στήριξη ή κίνητρα σε εγκυμονούσες, παιδιά ή μητέρες, με τη σπάνια εξαίρεση κάποιου επιδόματος.

Δεν είναι όμως. Αντίθετα, αποτελούν κομμάτι ενός βαθιά θλιβερού παζλ. Τον Ιούλιο του 2019 η Ιερά Σύνοδος καθιέρωσε την ημέρα «του αγέννητου παιδιού», θέλοντας να δηλώσει την αντίθεσή της στις εκτρώσεις. Μερικούς μήνες μετά, τον Ιανουάριο του 2020, το μετρό γέμισε με αφίσες του Πανελλήνιου Συνδέσμου Προστασίας Αγέννητου Παιδιού που έδειχναν έμβρυα τα οποία φώναζαν σπαρακτικά «Αφήστε με να ζήσω».

Τον Ιούλιο του 2021 είχαμε το περίφημο συνέδριο γονιμότητας, όπου παπάδες και γιατροί ανέλαβαν να εξηγήσουν στις γυναίκες πως μετά τα σαράντα είναι δύσκολο να κάνεις παιδί. Και τώρα αυτά τα βίντεο, προορισμένα για τα ελληνικά γυμνάσια.

Δεν με καθησυχάζει ιδιαίτερα το ότι ήταν μία από τις χίλιες επιλογές που εγκρίθηκαν από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (IEΠ), ούτε ότι αποτελούσαν ύλη φτιαγμένη για να διδαχτεί εκτός των σχολικών ωρών, ούτε ότι πέρασαν «κατά λάθος», όπως ισχυρίστηκε ο πρόεδρος του ΙΕΠ Γιάννης Αντωνίου. Κατά λάθος ή όχι, κάποιος τα έφτιαξε και κάποιος τα ενέκρινε ως κατάλληλα για παιδιά γυμνασίου.

Η κουβέντα για τα «αγέννητα παιδιά» μόνο αθώα δεν είναι, στοχοποιεί ξεκάθαρα την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος, ανοίγοντας και πάλι τον δημόσιο διάλογο για τις εκτρώσεις. Όλα αυτά σε μια ήδη ζοφερή επικαιρότητα για τις γυναίκες στην Ελλάδα, με γυναικοκτονίες και βιασμούς σε πρώτο πλάνο, και το δικαίωμα στην έκτρωση να είναι υπό αμφισβήτηση σε πολλές χώρες του δυτικού κόσμου.

(Σε περίπτωση που θέλει να διαπιστώσει κανείς τι συμβαίνει όταν οι γυναίκες σταματούν να έχουν δικαίωμα στο σώμα τους, φτάνει να ρίξει μια ματιά σε αυτά που συμβαίνουν στην Πολωνία, όπου οι γυναίκες δεν έχουν καν δικαίωμα στην ιατρική έκτρωση και πεθαίνουν στα νοσοκομεία).

Το πιο αστείο απ’ όλα είναι πως ζούμε σε μια χώρα που κόπτεται για το δημογραφικό, αλλά δεν παρέχει θεσμική στήριξη ή κίνητρα σε εγκυμονούσες, παιδιά ή μητέρες, με τη σπάνια εξαίρεση κάποιου επιδόματος. Μόλις τώρα, με πάρα πολλά χρόνια καθυστέρηση, ξεκινήσαμε να συζητάμε ως κοινωνία για την αναδοχή ή την αποϊδρυματοποίηση των παιδιών. Έχουμε ανύπαρκτη οικογενειακή πολιτική. Αλλά, φυσικά, είναι πολύ πιο απλό και βολικό να μιλάμε για τα «αγέννητα παιδιά». Κι όταν γεννηθούν; Ε, τότε, «έχει ο Θεός».

«Είναι βολικό να υπερασπίζεσαι τα “αγέννητα παιδιά”», έγραψε o Ντέιβ Μπάρνχαρτ, ένας μεθοδιστής πάστορας το 2018, όταν μπήκαν ακόμα περισσότεροι περιορισμοί στις εκτρώσεις στην Πολιτεία του Τέξας. «Δεν έχουν απαιτήσεις. Δεν προκαλούν ηθικά διλήμματα, σε αντίθεση με τους φυλακισμένους, τους τοξικομανείς ή τους φτωχούς[...]. Σε αντίθεση με τα ορφανά παιδιά, δεν χρειάζονται χρήματα, εκπαίδευση ή φροντίδα. Σε αντίθεση με τους πρόσφυγες, δεν κουβαλούν φυλετικά, πολιτιστικά και θρησκευτικά μπαγκάζια. Σας επιτρέπουν να αισθάνεστε καλά με τον εαυτό σας χωρίς να προσπαθήσετε ιδιαίτερα, χωρίς να πρέπει να δημιουργήσετε ή να διατηρήσετε το οτιδήποτε, και όταν γεννηθούν μπορείτε να τα ξεχάσετε, γιατί, φυσικά, παύουν να είναι αγέννητα».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Κουράστηκα να τη φροντίζω, λυτρώθηκε»: Ποιος δικαιούται να δολοφονεί από οίκτο; 

Οπτική Γωνία / «Κουράστηκα να τη φροντίζω, λυτρώθηκε από τα βάσανά της»: Ποιος δικαιούται να δολοφονεί από οίκτο; 

Το πότε και υπό ποιες συνθήκες κατανοούμε και συμπάσχουμε με έναν δολοφόνο αποκαλύπτει πολλά για τις αξίες και τις προτεραιότητές μας. 
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
ΔΟΥΝΕΙΚΑ

Ρεπορτάζ / Σκάνδαλο παιδεραστίας στα Δουνέικα: Το αποκρουστικό πρόσωπο της «αγίας» ελληνικής κοινωνίας

Η υπόθεση παιδεραστίας στα Δουνέικα, ένα χωριό 900 κατοίκων κοντά στην Αμαλιάδα, τη δεκαετία του ’80, φέρνει στο φως όχι μόνο τα φρικιαστικά εγκλήματα «ευυπόληπτων πολιτών», αλλά και τη συνωμοσία της σιωπής και την υποκρισία που επικρατεί σε κλειστές κοινωνίες.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΦΛΙΟΣ
σιούτη

Οπτική Γωνία / ΟΠΕΚΕΠΕ, μεταναστευτικό και Τέμπη ζορίζουν ξανά την κυβέρνηση

Το σκάνδαλο των αγροτικών επιδοτήσεων και η πιθανή επιστροφή προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα έρχονται να προστεθούν στα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Κοκέτα / Σήμερα, όταν δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς επαγγέλλεσαι, πιθανότατα λες πως είσαι creative director

Ένας σιωπηλός ιός, μια πανδημία για την οποία δεν μιλά κανείς: μανάδες, κρύψτε τα παιδιά σας από τη μάχη του creative direction. Η Δανάη Ιωάννου σε μια επιτόπια έρευνα για το επάγγελμα που σαρώνει γύρω μας τους ανθρώπους σαν κρυφή πανδημία.
ΔΑΝΑΗ ΙΩΑΝΝΟΥ
Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Οπτική Γωνία / Μεταναστευτικό: Η ισπανική απάντηση

Χώρες που υποδέχτηκαν σχετικά φιλικά μετανάστες είχαν οφέλη σε οικονομικό επίπεδο. Μια από αυτές είναι η Ισπανία, που τα τελευταία χρόνια έχει προχωρήσει σε θετικές μεταρρυθμίσεις που αφορούν τους τρόπους ένταξής τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Γαϊδούρια : Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;/ Ιπποειδή: Ζώα εργασίας ή σιωπηλά θύματα;

Ρεπορτάζ / Γαϊδούρια: Ζώα εργασίας ή θύματα κακοποίησης;

Είναι τα ιπποειδή στην Ελλάδα εργάτες χωρίς δικαιώματα; Ποιες είναι οι συνθήκες διαβίωσής τους, ποια μέριμνα υπάρχει για τη φροντίδα τους και γιατί η νομοθετική προστασία τους βρίσκεται σε μια γκρίζα ζώνη; Μιλούν στη LiFO εκπρόσωποι φιλοζωικών οργανώσεων και τοπικοί φορείς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ