Δεν υπάρχει τίποτα αθώο στην κουβέντα για τα «αγέννητα παιδιά»

Δεν υπάρχει τίποτα αθώο στην κουβέντα για τα «αγέννητα παιδιά» Facebook Twitter
Η κουβέντα για τα «αγέννητα παιδιά» μόνο αθώα δεν είναι, στοχοποιεί ξεκάθαρα την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος, ανοίγοντας και πάλι τον δημόσιο διάλογο για τις εκτρώσεις.
0

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ με τα βίντεο της Ελληνικής Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής που προοριζόταν για τα γυμνάσια. Πρόκειται για ατόφιο καλτ θέαμα: μια ιδιοκτήτρια κέντρου ξένων γλωσσών μιλάει με τσιτάτα αγίων ανάμεσα από διαφάνειες που δείχνουν αμφορείς και πολύχρωμα γράμματα.

Η βασική θεωρία είναι πως το παιδί ξεκινά τη ζωή του στο μυαλό της γυναίκας, πριν καν γίνει η σύλληψη, οι δε σκέψεις της πρέπει να είναι συνέχεια αγνές και καθαρές. H ζωή και η ευτυχία του παιδιού, καθώς και η μελλοντική του υγεία, ακόμα και δεκαετίες αργότερα, εξαρτώνται από την εγκυμοσύνη της μητέρας του. Επίσης, αν η μητέρα θέλει κορίτσι, αλλά γεννήσει αγόρι, το παιδί θα βγει γκέι γιατί η νοητική της κατάσταση δίνει στο αγοράκι «χαρακτηριστικά θηλυπρέπειας».

Όλα αυτά τα δυστοπικά, που θυμίζουν λογύδριο της Σερίνα Τζόι από το Handmaid’s Τale της Μάργκαρετ Άτγουντ και τα απαγγέλλει μια κυρία με φόντο μια φορτωμένη βιβλιοθήκη και έναν πίνακα που παραπέμπει σε ξενώνα στη Θεσσαλία τη δεκαετία του ’80, θα μπορούσαν να είναι έως και διασκεδαστικά.

Το πιο αστείο απ’ όλα είναι πως ζούμε σε μια χώρα που κόπτεται για το δημογραφικό, αλλά δεν παρέχει θεσμική στήριξη ή κίνητρα σε εγκυμονούσες, παιδιά ή μητέρες, με τη σπάνια εξαίρεση κάποιου επιδόματος.

Δεν είναι όμως. Αντίθετα, αποτελούν κομμάτι ενός βαθιά θλιβερού παζλ. Τον Ιούλιο του 2019 η Ιερά Σύνοδος καθιέρωσε την ημέρα «του αγέννητου παιδιού», θέλοντας να δηλώσει την αντίθεσή της στις εκτρώσεις. Μερικούς μήνες μετά, τον Ιανουάριο του 2020, το μετρό γέμισε με αφίσες του Πανελλήνιου Συνδέσμου Προστασίας Αγέννητου Παιδιού που έδειχναν έμβρυα τα οποία φώναζαν σπαρακτικά «Αφήστε με να ζήσω».

Τον Ιούλιο του 2021 είχαμε το περίφημο συνέδριο γονιμότητας, όπου παπάδες και γιατροί ανέλαβαν να εξηγήσουν στις γυναίκες πως μετά τα σαράντα είναι δύσκολο να κάνεις παιδί. Και τώρα αυτά τα βίντεο, προορισμένα για τα ελληνικά γυμνάσια.

Δεν με καθησυχάζει ιδιαίτερα το ότι ήταν μία από τις χίλιες επιλογές που εγκρίθηκαν από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (IEΠ), ούτε ότι αποτελούσαν ύλη φτιαγμένη για να διδαχτεί εκτός των σχολικών ωρών, ούτε ότι πέρασαν «κατά λάθος», όπως ισχυρίστηκε ο πρόεδρος του ΙΕΠ Γιάννης Αντωνίου. Κατά λάθος ή όχι, κάποιος τα έφτιαξε και κάποιος τα ενέκρινε ως κατάλληλα για παιδιά γυμνασίου.

Η κουβέντα για τα «αγέννητα παιδιά» μόνο αθώα δεν είναι, στοχοποιεί ξεκάθαρα την αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος, ανοίγοντας και πάλι τον δημόσιο διάλογο για τις εκτρώσεις. Όλα αυτά σε μια ήδη ζοφερή επικαιρότητα για τις γυναίκες στην Ελλάδα, με γυναικοκτονίες και βιασμούς σε πρώτο πλάνο, και το δικαίωμα στην έκτρωση να είναι υπό αμφισβήτηση σε πολλές χώρες του δυτικού κόσμου.

(Σε περίπτωση που θέλει να διαπιστώσει κανείς τι συμβαίνει όταν οι γυναίκες σταματούν να έχουν δικαίωμα στο σώμα τους, φτάνει να ρίξει μια ματιά σε αυτά που συμβαίνουν στην Πολωνία, όπου οι γυναίκες δεν έχουν καν δικαίωμα στην ιατρική έκτρωση και πεθαίνουν στα νοσοκομεία).

Το πιο αστείο απ’ όλα είναι πως ζούμε σε μια χώρα που κόπτεται για το δημογραφικό, αλλά δεν παρέχει θεσμική στήριξη ή κίνητρα σε εγκυμονούσες, παιδιά ή μητέρες, με τη σπάνια εξαίρεση κάποιου επιδόματος. Μόλις τώρα, με πάρα πολλά χρόνια καθυστέρηση, ξεκινήσαμε να συζητάμε ως κοινωνία για την αναδοχή ή την αποϊδρυματοποίηση των παιδιών. Έχουμε ανύπαρκτη οικογενειακή πολιτική. Αλλά, φυσικά, είναι πολύ πιο απλό και βολικό να μιλάμε για τα «αγέννητα παιδιά». Κι όταν γεννηθούν; Ε, τότε, «έχει ο Θεός».

«Είναι βολικό να υπερασπίζεσαι τα “αγέννητα παιδιά”», έγραψε o Ντέιβ Μπάρνχαρτ, ένας μεθοδιστής πάστορας το 2018, όταν μπήκαν ακόμα περισσότεροι περιορισμοί στις εκτρώσεις στην Πολιτεία του Τέξας. «Δεν έχουν απαιτήσεις. Δεν προκαλούν ηθικά διλήμματα, σε αντίθεση με τους φυλακισμένους, τους τοξικομανείς ή τους φτωχούς[...]. Σε αντίθεση με τα ορφανά παιδιά, δεν χρειάζονται χρήματα, εκπαίδευση ή φροντίδα. Σε αντίθεση με τους πρόσφυγες, δεν κουβαλούν φυλετικά, πολιτιστικά και θρησκευτικά μπαγκάζια. Σας επιτρέπουν να αισθάνεστε καλά με τον εαυτό σας χωρίς να προσπαθήσετε ιδιαίτερα, χωρίς να πρέπει να δημιουργήσετε ή να διατηρήσετε το οτιδήποτε, και όταν γεννηθούν μπορείτε να τα ξεχάσετε, γιατί, φυσικά, παύουν να είναι αγέννητα».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πεθαίνοντας ως δημοσιογράφος στη Γάζα

Ακροβατώντας / Πόσο αξίζει η ζωή ενός Παλαιστίνιου δημοσιογράφου στη Γάζα;

Σίγουρα όχι όσο ενός που προέρχεται από τη Δύση, τουλάχιστον για τον ισραηλινό στρατό. Γιατί ο δυτικός κόσμος σίγουρα θα αντιδρούσε με μεγαλύτερη ένταση αν οι δημοσιογράφοι που έχασαν τη ζωή τους είχαν άλλες εθνικότητες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Ρεπορτάζ / Εξάρθρωση της «μαφίας της Κρήτης» σε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

Διακίνηση ναρκωτικών και όπλων, εκβιασμοί και αμφιλεγόμενες συναλλαγές ακινήτων/φιλέτων της μοναστηριακής περιουσίας περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, η δικογραφία που έφερε στη Δικαιοσύνη το κύκλωμα το οποίο δρούσε με επίκεντρο τα Χανιά.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η Ευρώπη από μια νέα οικονομική κρίση;

Οπτική Γωνία / Θ' αντέξει η Ευρώπη την επερχόμενη κρίση στη Γαλλία;

Η Γαλλία, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε., αντιμετωπίζει πολιτική αστάθεια και το ενδεχόμενο οικονομικού εκτροχιασμού. Γιατί υπάρχει φόβος για ντόμινο στις αγορές; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο University of Liverpool Κώστας Μήλας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Κι ύστερα γίναμε ωραία φωτογραφία…» που τη ζωντάνεψε το AI / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»; / AI, η αθανασία σού πάει πολύ / Ο θάνατος στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης 

Οπτική Γωνία / Ποιος θα ήθελε να δει τους νεκρούς του να «ζωντανεύουν»;

Οι φωτογραφίες νεκρών αγαπημένων μας αποκτούν «ζωή» μέσω εφαρμογών AI. Πώς αλλάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη τον τρόπο που βλέπουμε τον θάνατο σήμερα και ποια διλήμματα και φιλοσοφικά ερωτήματα θέτει;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Ρεπορτάζ / Οι διακοπές που δεν κάναμε φέτος

Με τους μισθούς καθηλωμένους και τα κόστη των διακοπών να έχουν ξεφύγει, οι μεγάλες καλοκαιρινές εξορμήσεις που συνηθίζαμε μέχρι πρόσφατα, κατέληξαν σε «long weekends» για πολλούς, ενώ για άλλους ούτε καν αυτό δεν είναι πια επιλογή.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Αθήνα / Βέτο τριών υπουργείων για τη Βασιλίσσης Όλγας – Αμετακίνητος ο Χάρης Δούκας

Σε τροχιά μετωπικής σύγκρουσης μεταξύ κεντρικής διοίκησης και Δήμου Αθηναίων βρίσκεται πλέον το θέμα της λεωφόρου Βασιλίσσης Όλγας, μετά την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να προχωρήσει, κατά πλειοψηφία, στην επαναφορά της κυκλοφορίας οχημάτων και στη μετατροπή της σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Ρεπορτάζ / Η Νέα Δημοκρατία και οι δύο επιστροφές που θέλει

Κάποιοι ελπίζουν στην επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και άλλοι ζητάνε την επιστροφή του Γρηγόρη Δημητριάδη. Οι πληροφορίες της LiFO επιβεβαιώνουν τις συζητήσεις για την επιστροφή του Δημητριάδη, αλλά στο κόμμα και όχι στο Μαξίμου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Οπτική Γωνία / Μετανάστες, ΜΚΟ και δικαιώματα στο στόχαστρο – η κυβέρνηση νομοθετεί τον αποκλεισμό

Η κυβέρνηση σκληραίνει ακόμα περισσότερο την αντιμεταναστευτική της πολιτική, στοχοποιώντας επιπλέον ξανά τις ΜΚΟ, ευτυχώς όμως όχι χωρίς «αντίλογο», παρά την απουσία ικανής αντιπολίτευσης και σε αυτό το πεδίο. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Με απειλούν από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Οπτική Γωνία / «Δέχομαι απειλές από τις ΗΠΑ επειδή λέω “Free Palestine”»

Η Ιωάννα Αλυγιζάκη μιλά για το γράμμα που έλαβε στο μαγαζί της στα Χανιά ενώ ο πρώην πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνος Μωυσής σχολιάζει τις συνέπειες του περιστατικού και περιγράφει την ανησυχία του για τη μισαλλοδοξία στην Ελλάδα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ