«Cute Winter Boots»: Όσο κι αν το υποτιμάτε, το TikTok παράγει πολιτική

τικτοκ
Το θέμα μας σήμερα είναι το κίνημα “Cute Winter Boots” και ο λόγος που πολλοί άνθρωποι στα social media κάνουν λόγο για σιωπηλά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με πρωταγωνιστή τον Donald Trump.
0


Η ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ έχεις το εξής αποτέλεσμα: για να ξέρει κανείς ό,τι συμβαίνει, πρέπει αναγκαστικά να συμμετέχει στα social media και να καταλαβαίνει την ευκολία με την οποία το εθνικό συγκείμενο μεταφράζεται εύκολα σε διεθνές.

Το θέμα μας σήμερα είναι το κίνημα «Cute Winter Boots» και o λόγος που πολλοί άνθρωποι στα social media κάνουν λόγο για σιωπηλά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με πρωταγωνιστή τον Donald Trump.

Tι είναι το κίνημα «Cute Winter Boots»;

Καθώς σκρολάρετε, μπορεί να δείτε βίντεο με λεζάντα «μην ξεχάσετε τα μποτάκια των παιδιών σας στο αεροδρόμιο», «αν είστε ακαδημαϊκός και ετοιμάζεστε να έρθετε στις ΗΠΑ, αυτά είναι τα καλύτερα χειμωνιάτικα μποτάκια για εσάς», «αυτά είναι όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για να αποκτήσετε τα πιο χαριτωμένα χειμωνιάτικα μποτάκια».

Το #CuteWinterBoots έχει ανοίξει κι αυτή τη συζήτηση: πρόκειται για την αρχή μιας πρακτικής όμοιας με το κυνήγι των Εβραίων ή των Ρομά; Είναι αυτή η άνοδος του ναζισμού, που κάποτε λέγαμε ότι δεν θα ξανασυμβεί, και αν τυχόν ξανασυμβεί, όλοι θα αντιδράσουμε;

Στην αρχή, το «Cute Winter Boots» χρησιμοποιήθηκε ως κωδικός που ενημέρωνε τους κατοίκους των ΗΠΑ για το πού γίνονται έλεγχοι από την Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνειακής Επιβολής με σκοπό την απέλαση μεταναστών. Το αρκτικόλεξο της υπηρεσίας αυτής στα αγγλικά είναι ICE, που σημαίνει πάγος. Επομένως, «Cute Winter Boots» σημαίνει «επειδή στο συγκεκριμένο σημείο υπάρχει πάγος, προσέξτε και πάρτε χειμωνιάτικα μποτάκια», που μεταφράζεται κυριολεκτικά ως «σε εκείνο το μέρος γίνονται έλεγχοι με σκοπό την απέλαση, πάρτε τα μέτρα σας».

Στην πορεία, το hashtag άρχισε να χρησιμοποιείται για κάθε είδος πολιτικής συζήτησης που σχετίζεται με τη μετανάστευση, τις νομοθετικές προτάσεις για βαριές ποινές στις γυναίκες που κάνουν έκτρωση, την ασφάλεια των ξένων ακαδημαϊκών στα αμερικανικά πανεπιστημιακά ιδρύματα, την εμπορία ανθρώπων και το τι συμβαίνει με τις απελάσεις στo CECOT, τη φυλακή υψίστης ασφαλείας στο Ελ Σαλβαδόρ.

Γιατί ο κόσμος πιστεύει ότι η φυλακή υψίστης ασφαλείας στο Ελ Σαλβαδόρ είναι στην πραγματικότητα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο οποίο οι τρόφιμοι θανατώνονται;

Στην ομπρέλα του #CuteWinterBoots θα βρει κανείς το παρακάτω βίντεο που προκάλεσε πολύ σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη φυλακή του Eλ Σαλβαδόρ στην οποία απελαύνονται κάτοικοι των ΗΠΑ.

@silverhusky12 Centro de Confinamiento del Terrorismo (CECOT), Angulo, El Salvador What atrocities occur behind these walls? #ice #immigration #fascism #veteransagainstfacism #fdt ♬ Spooky, quiet, scary atmosphere piano songs - Skittlegirl Sound

Οι χρήστες των social media, για να μη μακρηγορούμε, αναρωτιούνται αν η δορυφορική φωτογραφία από τις φυλακές δείχνει ανθρώπινα μέλη. Αναρωτιούνται επίσης για τις συνθήκες κράτησης όσων βρέθηκαν εκεί αφότου απελάθηκαν από τις ΗΠΑ και αν πράγματι κρατούνται στις ίδιες εγκαταστάσεις με τα μέλη συμμοριών – για το τελευταίο έχουμε θετική απάντηση, αφού ο διευθυντής της φυλακής, Belarmino Garcia, επιβεβαίωσε το γεγονός στο CNN.

To βίντεο του υπουργείου Εθνικής Ασφάλειας που δεν είναι τρολ

«Αν έρθετε στη χώρα μας και παραβιάσετε τους νόμους μας, θα σας κυνηγήσουμε», δηλώνει η Kristi Noem, υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ σε βίντεο που έχει αναρτηθεί στα επίσημα social media της χώρας.

WARNING - International

Το βίντεο με τον λιτό τίτλο «Προειδοποίηση» είναι εύληπτο: «Είμαστε οι καλοί, είστε οι κακοί, αν σας πιάσουμε, δεν θα επιστρέψετε ποτέ». Το ύφος και η διατύπωσή του έχουν κάνει τους ανθρώπους να σχολιάζουν ότι επιχειρείται πλήρης απανθρωποποίηση των «παρανόμων», που παρουσιάζονται ως το απόλυτο κακό που θα ξεριζωθεί με κάθε κόστος απ’ τις ΗΠΑ, χωρίς καν να τηρηθούν οι σχετικές νομικές διαδικασίες απέλασης. Με το #CuteWinterBoots έχει ανοίξει και αυτή η συζήτηση: πρόκειται για την αρχή μιας πρακτικής όμοιας με το κυνήγι των Εβραίων ή των Ρομά; Είναι αυτή η άνοδος του ναζισμού που κάποτε λέγαμε ότι δεν θα ξανασυμβεί, και αν τυχόν ξανασυμβεί, όλοι θα αντιδράσουμε;

Οι άνθρωποι δεν φοβούνται ότι θα γίνει πόλεμος, φοβούνται ότι ήδη συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας

Η βασική προβληματική των χρηστών που θέλουν να ανοίξουν συζήτηση μέσω αυτού του hashtag είναι η εξής: Τι είναι «πόλεμος» το 2025; Τι συνιστά «κατάλυση της δημοκρατίας»; Αν δεν πέφτουν οβίδες στην πόρτα μας, είμαστε εντάξει και ασφαλείς; Αν η βία συμβαίνει μπροστά μας και οι γείτονές μας χτυπάνε παλαμάκια γιατί επιτέλους νιώθουν ασφάλεια, αν ζούμε βάσει του «αν είσαι νόμιμος και τα κάνεις όλα σωστά, γιατί σε νοιάζει τι γίνεται με τους παράνομους;» και αν η κοινωνία συναινεί σε απελάσεις άνευ σχετικών νομικών διαδικασιών, δεν έχουμε πρόβλημα;

Ο κόσμος αναρωτιέται με τι τρόπους αντιδρά κανείς όταν η βία είναι έννομη. Και τι γίνεται όταν το παράνομο συμβαίνει με τις ευλογίες του κράτους.

Τι εννοώ;

Η περίπτωση του Abrego Garcia και η απουσία απαντήσεων

O Kilmar Abrego Garcia είναι, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, ένα «διοικητικό λάθος» (ακριβής μετάφραση σχολίου της κυβέρνησης Τραμπ). Πρόκειται για έναν κάτοικο των ΗΠΑ που «κατά λάθος» απελάθηκε στο Ελ Σαλβαδόρ επειδή θεωρήθηκε μέλος συμμορίας. Η απέλαση έγινε στις 15 Μαρτίου 2025. Στις 10 Απριλίου, το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ομόφωνα αποφάσισε ότι «η απέλασή του είναι παράνομη» και διέταξε την επιστροφή του. Η κυβέρνηση απάντησε, εν ολίγοις, ότι δεν μπορεί να αναγκάσει το Ελ Σαλβαδόρ να αποφυλακίσει τρόφιμο και ότι «αν θέλουν να τον επιστρέψουν, θα βοηθήσουμε, δηλαδή θα παρέχουμε το αεροπλάνο για τη μεταφορά. Το αν θα επιστραφεί είναι στη διακριτική ευχέρεια του Ελ Σαλβαδόρ, όχι στη δική μας».

Tίτλος: Explainer: Το κίνημα "Cute Winter Boots" και το κριντζ της ψηφιακής πολιτικοποίησης Facebook Twitter
O Kilmar Abrego Garcia με τον γερουσιαστή του Δημοκρατικού Κόμματος του Maryland, Chris Van Hollen.

Στις 14 Απριλίου ο Nayib Βukele, Πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ, δήλωσε σχετικά: «Υπονοείτε ότι θα φύτευα έναν τρομοκράτη στις ΗΠΑ; Πώς να τον επιστρέψω στις ΗΠΑ, να τον φυτέψω δηλαδή; Φυσικά και δεν πρόκεται να το κάνω. Η ερώτηση είναι παράλογη». Στη συνέχεια, η κυβέρνηση Τραμπ πρόσθεσε ότι το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, ενώ μπορεί να δώσει εντολή διευκόλυνσης της επιστροφής του Abrego Garcia, δεν έχει αρμοδιότητα να αποφασίζει και να διατάζει σχετικά με την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης.

Το πιάσαμε; Αντί να επιστραφεί αμέσως ένας κάτοικος της χώρας, οι θεσμοί πετάνε το μπαλάκι ο ένας στον άλλο και επικαλούνται μια νομιμότητα που οι ίδιοι παραβίασαν. Ο κόσμος, λοιπόν, τα 'χει παίξει – ελλείψει σαφέστερης έκφρασης.

Η ιστορία αυτή έχει προκαλέσει τρόμο, καθότι το ότι κάτι έχει γίνει εμφανώς παράνομα δεν σημαίνει ούτε ότι θα διορθωθεί ούτε ότι θα υπάρξει δικαίωση.

Έχει προκαλέσει, επίσης, γενικότερο άγχος όχι μόνο στους Αμερικανούς αλλά και σε κάθε άνθρωπο που αντιλαμβάνεται ότι κάτι που συμβαίνει «αλλού» δεν σημαίνει ότι συμβαίνει «μακριά από μας». Στη δε δική μας μεριά, τα γεγονότα αυτά έχουν ανοίξει την όρεξη των εθνικιστών, ακροδεξιών και λοιπών που θέλουν να μιμηθούμε τις ΗΠΑ και να «καθαρίσουμε» την Ευρώπη.

Είναι cringe η ψηφιακή πολιτικοποίηση;

Είναι παράξενο να χρησιμοποιούμε τα social media κάθε μέρα για ώρες και να κάνουμε πως ό,τι συμβαίνει εκεί «δεν είναι πραγματικό». Είναι παράξενο να αναρωτιόμαστε «γιατί ο κόσμος είναι απολιτίκ» και όταν πολιτικοποιείται με τα μέσα της εποχής του να λέμε «όχι έτσι». Το πιο εύκολο εργαλείο φίμωσης είναι ο εξευτελισμός: όπως συνέβη και με την Γκρέτα Τούνμπεργκ ή την ψηφιακή καμπάνια υπέρ της Κάμαλα Χάρις, οι χρήστες και χρήστριες των social που χρησιμοποιούν τις πλατφόρμες τους για να συζητήσουν πολιτικά θεωρούνται cringe.

Όπου cringe εν προκειμένω σημαίνει ότι η όποια πολιτική τους ανησυχία δεν είναι καν άξια λόγου, είναι εκ προοιμίου γελοία. Η υποτίμηση του ψηφιακού χώρου στη διαδικασία ενημέρωσης και δημιουργίας πολιτικής αντίληψης δεν είναι απλώς ελιτίστικη, είναι εκτός τόπου και χρόνου. Έχουμε φύγει για πάντα απ’ το «για να ενημερώνομαι σωστά διαβάζω εφημερίδες και για να συμμετέχω πάω σε συνελεύσεις και γράφομαι σε κόμμα». Το cringe ή επαναστατικό μιας γενιάς είναι το «έτσι γίνονται τα πράγματα» της επόμενης. Το πέρασμα από το «δεν το κάνεις σωστά» στο «πάντα έτσι γινόταν» είναι θέμα χρόνου.

Επιστρέφοντας στο θέμα μας: στο #CuteWinterBoots θα μάθετε τους προβληματισμούς των πολιτών του κόσμου για τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται ή όχι η δημοκρατία σήμερα. Θα δείτε επίσης έμπρακτη αλληλεγγύη με τον διαμοιρασμό πληροφοριών που ενδέχεται να αφορούν τη ζωή και διαβίωση ανθρώπων που κινδυνεύουν. Και θα δείτε πόσο cringe και «αριστερίστικο» θεωρείται. Είναι ένας ωραίος τρόπος να παρακολουθεί κανείς την Ιστορία την ώρα που συμβαίνει.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ