Αρρενωτίποτα και «boys will be boys»

Αρρενωτίποτα και «boys will be boys» Facebook Twitter
Η βάση της πυραμίδας που καταλήγει σε μια γυναικοκτονία έχει σίγουρα ως δομή τον λόγο και τα όσα μια κοινωνία αφηγείται στα μέλη της και ειδικά στα παιδιά της. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0


ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ Υγείας και υπεύθυνου για την Ψυχική Υγεία, ψυχιάτρου Δημήτρη Βαρτζόπουλου, ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων, όταν κατά τη συνέντευξή του στο Livemedia με την Ειρήνη Συράκη προσέδωσε βιολογικά χαρακτηριστικά στις γυναικοκτονίες, αναφέροντας πως «είναι η φύση των πραγμάτων το αρσενικό να είναι επιθετικό» καθώς «κυνηγάει την τροφή και αναλαμβάνει την επιθετική διεκδίκηση».

Αντίστοιχα, δήλωσε, «το θηλυκό είναι για άλλες δουλειές. Για να τίκτει. Είτε γίνεται στην αγέλη, είτε γίνεται στη δυαδική μορφή που έχουμε στον homo sapiens. Είναι η φύση των πραγμάτων το αρσενικό να είναι επιθετικό, κατά συνέπεια η έννοια της γυναικοκτονίας έχει μια βιολογική βάση». Επειδή τα παραπάνω δεν έφταναν, αναφέρθηκε και στη βία μεταξύ εφήβων, προσφέροντας μια «έξυπνη λύση»: «Όταν διαπιστώνουμε σε πρώιμη φάση μια τέτοια επιθετικότητα, αυτή την επιθετικότητα να τη βάλουμε μέσα σε κοινωνικά κανάλια […] δηλαδή να μη σκοτώνεις ή να μην επιτίθεσαι για να κλέψεις, να επιτίθεσαι στον εχθρό της πατρίδας ή να επιτίθεσαι στον εχθρό της κοινωνίας. Αλλά όταν κάποιος εκδηλώνει πλέον μια οργανωμένη τέτοια αντικοινωνική, επιθετική, εγκληματική συμπεριφορά, ο σωστός τρόπος είναι η έγκαιρος ανίχνευση και η καταστολή, ο περιορισμός του».

Ο αντίλογος λέει πως τα φύλα δεν οφείλουν τίποτα πέρα από το να έχουν τα χαρακτηριστικά που θέλουν και η ποικιλομορφία της φύσης και της ζωής γελούν μπροστά στο αγύμναστο επιχείρημα των δύο φύλων με προκαθορισμένες συμπεριφορές.

Οι αναφορές στα βιολογικά χαρακτηριστικά και στη φύση των πραγμάτων είναι ένα πολύ σύνηθες, παρωχημένο καταφύγιο του σεξισμού, της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας (δηλαδή τίποτα πρωτότυπο που δεν έχουμε ακούσει ήδη χιλιάδες φορές) και με τις παραπάνω δηλώσεις έχει ανοίξει πάλι μια συζήτηση που κανονικοποιεί τη βία κατά των γυναικών μέσα από το απαρχαιωμένο κανάλι ενός βιολογικού ντετερμινισμού.

Σαθρότητες δηλαδή, αλλά η βάση της πυραμίδας που καταλήγει σε μια γυναικοκτονία έχει σίγουρα ως δομή τον λόγο και τα όσα μια κοινωνία αφηγείται στα μέλη της και ειδικά στα παιδιά της. Τι συμπέρασμα θα βγάλουν τα παιδιά από τις αναφορές στις δηλώσεις του Βαρτζόπουλου για τα πρότυπα της στερεοτυπικής αρρενωπότητας και τη βία, στην περίπτωση που οι γονείς τους δεν τις καταδικάσουν, δεν τις εξηγήσουν και δεν τις αντιμετωπίσουν χλευαστικά;

Το νεαρό αγόρι θα δει τον εαυτό του ως σακί παραγεμισμένο με ένα μόνο συναίσθημα: την οργή. Μια οργή η οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί από πολλούς κοινωνικούς κύκλους ως απόδειξη μιας ανεξήγητης βιολογικής φιλοφρόνησης, ως μια λογική και χρήσιμη διέξοδος για τα συναισθήματά του. Οργή, βία και θυμός που δεν αντιμετωπίζονται με λέξεις, αλλά που έχουν μέχρι και κρατικό, εκτός από κοινωνικό, όφελος, αφού ένας νεαρός μπορεί να τα διοχετεύσει «μέσα σε κοινωνικά κανάλια», αποσπώντας έτσι μια σημαντική θέση αποδοχής, να κριθεί άφοβος μέσα στην αδύναμη, άτολμη κοινωνία. Από τα παραπάνω προκύπτει πως η γυναικοκτονία έχει ως βάση την ανδρική επιθετικότητα και όχι το περιβάλλον, που έχει διδάξει από πολύ νωρίς στα αγόρια να υποτιμούν τα κορίτσια.

Αντίστοιχα, τα κορίτσια τι συμπεράσματα μπορούν να βγάλουν; Μας ενδιαφέρει ως κοινωνικό σύνολο να αναρωτηθούμε τι εικόνα μπορεί να σχηματίσει ένα κορίτσι για τον εαυτό του όταν η βία την οποία υφίσταται ορίζεται ως μια δυσάρεστη αλλά πολύ αναμενόμενη συνθήκη της ζωής; Ακόμα και εάν ο σύντροφός της δώσει δείγματα σωματικής βίας, δεν θα έχει και τόση σημασία να απομακρυνθεί από εκείνον, μιας και κάθε άνδρας έχει μέσα στο αίμα του το στοιχείο της βίας, απλά η εκτόνωσή του ήταν λάθος. Πού θα ήταν καλύτερα να εκτονωθεί; Σε έναν τοίχο ακριβώς δίπλα της, ίσως; Μήπως η βία από έναν άνδρα είναι κολακευτικό στοιχείο τελικά; Μήπως οι γυναικοκτονίες δεν είναι κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα, αλλά κάτι που ορίζει η φύση, άρα δεν έχει νόημα να κάνουμε κάτι σχετικά με αυτό;

Εάν δεν έχει και τόση σημασία να απομακρυνθεί από τον κακοποιητικό σύντροφο, τι έχει σημασία; Το να τίκτει, καταλήγει ο υφυπουργός Υγείας και μαζί του συμφωνεί το μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Ενώ οι δηλώσεις που θέλουν κάθε γυναίκα να είναι φροντίστρια, πειθήνια και να είναι γεννημένη με τη βιολογική ανάγκη να γίνει μητέρα έχουν απαντηθεί, είναι σημαντικό να βρίσκουν πάντα τοίχο, μιας και οι αμέτρητες γυναίκες που αναλαμβάνουν το καθήκον να βρουν σύντροφο όχι κατάλληλο για τις ίδιες αλλά κάποιον για να εκπληρώσουν την κοινωνική προφητεία της υποσχόμενης ευτυχίας χρειάζεται να ακούσουν τον αντίλογο, ακόμα και εάν έχει ειπωθεί ξανά, πως η γυναίκα δεν γεννήθηκε προγραμματισμένη να αξιοποιήσει το σώμα της για το όραμα κανενός.

Ο Βαρτζόπουλος επιμένει πως «η έκφρασή μου είναι σωστή επιστημονικά», επικαλούμενος μια ανθρωποφάγα, κουτή αριστερά που διαστρεβλώνει τα λόγια του, ενώ ο ίδιος ποτέ δεν είπε πως είναι υπέρ των γυναικοκτονιών. Βέβαια κανείς δεν τον κατηγόρησε γι’ αυτό ακριβώς, κανείς δεν είπε πως τα φύλα οφείλουν να έχουν απαραιτήτως ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Ο αντίλογος λέει πως τα φύλα δεν οφείλουν τίποτα πέρα από το να έχουν τα χαρακτηριστικά που θέλουν και η ποικιλομορφία της φύσης και της ζωής γελούν μπροστά στο αγύμναστο επιχείρημα των δύο φύλων με προκαθορισμένες συμπεριφορές.

Δηλαδή θα χρειαζόταν τα φύλα να έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά για να παύσει η βία κατά των γυναικών; Είναι σαφές πως ο υφυπουργός και η κυβέρνηση που του επιτρέπει να είναι στη θέση του μετά από αυτές τις δηλώσεις κατηγορούνται μονάχα για το πόσο άνετα φαίνεται να νιώθουν με τις γυναικοκτονίες.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σου με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ