ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

Διαχωρίζουμε τον δημιουργό από το έργο του, ακόμα κι αν πρόκειται για «τέρας» όπως ο Μπιλ Κόσμπι;

μπιλ κόσμπι Facebook Twitter
«Ο Μπιλ Κόσμπι ήταν ένας μάστορας της τέχνης του, είτε μιλάμε για υποκριτική, είτε για κωμωδία, είτε για βιασμό»
0

ΛIΓΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ αυτού του ντοκιμαντέρ που φέρει τον εμφατικό, πλην όμως ψύχραιμο και ξεκάθαρο όσον αφορά τις προθέσεις του, τίτλο «Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κόσμπι», ο δημιουργός του θέτει στους συνεντευξιαζόμενους (κάποιες εκ των οποίων συγκαταλέγονται ανάμεσα στις πάνω από 60 γυναίκες που έχουν βγει μέσα στα χρόνια να καταγγείλουν τον διάσημο κωμικό ότι τις νάρκωσε και τις βίασε) αλλά και στους θεατές ένα κοινότοπο πλέον, ίσως και ψευδές ερώτημα, που όμως κυριαρχεί επίμονα τα τελευταία χρόνια και όλοι το έχουμε σκεφτεί, από μέσα μας ή δημοσίως:  

«Μπορούμε να διαχωρίσουμε την τέχνη από τον καλλιτέχνη, το έργο από τον δημιουργό; Και τι συμβαίνει όταν το ίνδαλμά σου δεν είναι ο άνθρωπος που νόμιζες ότι είναι; Κι αν τα καλλιτεχνικά επιτεύγματα και η προσφορά του είναι τέτοια που άλλαξαν τον κόσμο;»

Αν δεν κατανοήσει κανείς πόσο αγαπητός και πόσο δημοφιλής και πόσο «έγκριτος» ήταν ο Κόσμπι, δύσκολα θα κατανοήσει πώς ολόκληρο σύστημα έκανε για τόσο πολύ καιρό τα στραβά μάτια στις φρικαλέες ιδιωτικές πρακτικές του, παρότι οι καταγγελίες είχαν ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’60 ακόμα.

Στη χώρα μας ο Μπιλ Κόσμπι έγινε διάσημος, όπως και στον υπόλοιπο πλανήτη, στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ως ο τηλεοπτικός πάτερ φαμίλιας της οικογένειας Χάξταμπλ στην κωμική σειρά The Cosby Show («Μπιλ Κόσμπι» λεγόταν στο πρόγραμμα της ελληνικής τηλεόρασης) που ξεκίνησε το 1984 και τελείωσε το 1992, κατά σύμπτωση την ίδια εβδομάδα που ξέσπασαν στο Λος Άντζελες οι ταραχές μετά τον άγριο ξυλοδαρμό του Ρόντνεϊ Κινγκ από την αστυνομία.

Μπορούμε να διαχωρίσουμε τον δημιουργό από το έργο του ακόμα κι αν πρόκειται για «τέρας» όπως ο Μπιλ Κόσμπι; Facebook Twitter
Στη χώρα μας ο Μπιλ Κόσμπι έγινε διάσημος, όπως και στον υπόλοιπο πλανήτη, στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ως ο τηλεοπτικός πάτερ φαμίλιας της οικογένειας Χάξταμπλ στην κωμική σειρά «The Cosby Show».

Πριν όμως γίνει οικουμενικός (θυμάμαι κυκλοφορούσε και στα ελληνικά το «παιδαγωγικό» μπεστ σέλερ του με τίτλο «Καημένε Μπαμπά» από τις εκδόσεις Bell), ο Μπιλ Κόσμπι ήταν ήδη, μεταξύ άλλων επιτευγμάτων που φανέρωναν μια εξαιρετικά χαρισματική, πολυδιάστατη αλλά και αιχμηρά υπολογιστική προσωπικότητα, ο εθνικός «μπαμπάς της Αμερικής». Και μάλιστα ολόκληρης και όχι μόνο της μαύρης (παρά τη μακρά και γενναιόδωρη προσφορά του στους αγώνες για την ισοτιμία και τα πολιτικά δικαιώματα), μέσα από τις πολλαπλές και συχνά ιδιοφυείς εμφανίσεις του σε παιδικές εκπομπές, δραστηριότητα που σε συνάρτηση με τις υπόλοιπες ιδιότητές του –δημοφιλέστατος κωμικός, πρωτοπόρος του συντακτικού της stand up κωμωδίας, ο πρώτος μαύρος που έγινε σταρ σειρών δράσης όπως το I,Spy, ινστρούχτορας της μαύρης ανέλιξης με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο– έμοιαζε να βρίσκεται πανταχού παρούσα στην κουλτούρα. 

Στη διάρκεια των τεσσάρων ωριαίων επεισοδίων που αποτελούν το ντοκιμαντέρ, το οποίο έκανε πρεμιέρα προχθές στις πλατφόρμες, ο δημιουργός του, Καμάου Μπελ, γνωστός κωμικός και οικοδεσπότης της σειράς ντοκιμαντέρ του CNN «United Shades of America», καταγράφει με τη βοήθεια του πλούσιου αρχειακού υλικού τη διαδρομή του Κόσμπι στα διάφορα επίπεδα της καταξίωσης και της φήμης.

Κι αν δεν κατανοήσει κανείς πόσο αγαπητός και πόσο δημοφιλής και πόσο «έγκριτος» ήταν ο Κόσμπι, δύσκολα θα κατανοήσει πώς ολόκληρο σύστημα έκανε για τόσο πολύ καιρό τα στραβά μάτια στις φρικαλέες ιδιωτικές πρακτικές του, παρότι οι καταγγελίες είχαν ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’60 ακόμα. Έπρεπε όμως να φτάσουμε στα μέσα της προηγούμενης για να περάσει η υπόθεση στη δικαιοσύνη. 

Πώς απαντούν όμως στο ερώτημα που θέτει ο Μπελ οι άνθρωποι – πρώην συνεργάτες του, εκπρόσωποι των τεχνών, επιφανείς προσωπικότητες της διανόησης, δημοσιογράφοι, κριτικοί, αλλά και κάποιες από τις γυναίκες που κακοποίησε μέσα στις δεκαετίες – που δέχτηκαν να μιλήσουν στην ταινία του; Τι εκπροσωπεί πλέον ο Μπιλ Κόσμπι γι’ αυτούς; Ιδού μερικές απαντήσεις:   

«Ο Μπιλ Κόσμπι ήταν ένας μάστορας της τέχνης του, είτε μιλάμε για υποκριτική, είτε για κωμωδία, είτε για βιασμό» 

«Ένας κατά συρροή βιαστής που είχε κάποτε μια δημοφιλή εκπομπή» 

«Πάντα θα έχω αγάπη για τον ίδιο και το έργο του, δεν είμαι ο τύπος που θα εγκαταλείψει κάποιον, όποιες κι αν είναι οι περιστάσεις» 

«Εν τέλει, ο Κόσμπι είναι ένας καταλύτης για την κατανόηση του αμερικανικού πειράματος»  

 «Το τέλος του βιβλίου του είναι μια σκισμένη σελίδα» 

Μια από τις γυναίκες που έπεσαν θύματά του τον περιγράφει στην ταινία ως «έναν ιδιαίτερα ευφυή και κακόβουλο νάρκισσο, που υπολόγιζε από την πρώτη στιγμή πότε και πώς θα σε ρουφήξει σαν ηλεκτρική σκούπα».

Κι αν μένει στον θεατή μια συγκεκριμένη ιδέα για τον Μπιλ Κόσμπι, μετά από αυτό το ντοκιμαντέρ, είναι αυτή ενός ατόμου που διαρκώς επιζητούσε και πετύχαινε να ελέγχει και να κυριαρχεί στους άλλους, κατορθώνοντας να έχει το ακαταλόγιστο ακόμα και στις πιο ειδεχθείς πράξεις του. Κι αυτό είναι σίγουρα κάτι για το οποίο πρέπει να μιλήσουμε, όσο εξακολουθεί όχι μόνο να υφίσταται αλλά και να θριαμβεύει αναίσχυντη η κουλτούρα του βιασμού και όσο το σύστημα εξακολουθεί να συγκαλύπτει τέτοιου είδους εγκληματικές παθογένειες.

Daily
0

ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Μπιλ Κόσμπι δηλώνει από το κελί του ότι προτιμά να σαπίσει στη φυλακή παρά να δείξει μεταμέλεια

Πολιτισμός / Ο Μπιλ Κόσμπι δηλώνει από το κελί του ότι προτιμά να σαπίσει στη φυλακή παρά να δείξει μεταμέλεια

«Ήταν όλα στημένα στη δίκη, το σώμα των ενόρκων ήταν μια απάτη» δήλωσε ο 82χρονος κωμικός στην πρώτη του συνέντευξη μετά την περσινή καταδίκη του σε δέκα χρόνια φυλάκιση με την κατηγορία της βίαιης σεξουαλικής επίθεσης.
mel gibson

Οθόνες / Οι Χρυσές Σφαίρες και ο Μελ Γκίμπσον: Όταν η κουλτούρα της ακύρωσης κάνει διακρίσεις

Είναι άξιο απορίας πώς ένα σύστημα που έχει ασπαστεί το ΜeΤoo τόσο εκτεταμένα δεν έχει θέσει σε αργία έναν άνθρωπο που δεν έχει και καμιά μεγάλη ανάγκη. Εκτός αν βλέπει στο ώριμο πρόσωπό του ευκαιρία για κέρδος – τόσο στυγνά!
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για τα πανηγύρια

Daily / Για τα πανηγύρια

Τα πανηγύρια είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος του πακέτου της καλοκαιρινής εμπειρίας. Δεν είναι κακό αυτό. Κι ας απορούμε κάποιοι με την «γιγάντωσή» τους, την οποία δεν θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει με τίποτα λίγες δεκαετίες πριν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Daily / Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε από το HBO το νέο ‘comedy special’ του πάντα εξαίρετου Μαρκ Μάρον, στη διάρκεια του οποίου το οικουμενικό γίνεται προσωπικό, το προσωπικό πολιτικό και το γέλιο ένα στιγμιαίο αλλά πολύτιμο βάλσαμο για τον πόνο και την σύγχυση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ