ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ –ή μάλλον με το καλησπέρα καθόσον βρικόλακες και μέρα δεν πάνε μαζί– αυτής της νέας μεταφοράς του σύμπαντος που δημιούργησε η συγγραφέας Αν Ράις είναι εμφανείς οι διαφορές σε σχέση με το βιβλίο αλλά και με την ομώνυμη ταινία του 1994 με πρωταγωνιστές τον Μπραντ Πιτ και τον Τομ Κρουζ στους ρόλους των δύο σαγηνευτικών βαμπίρ, του Λούι και του μέντορα και δυνάστη του Λεστάτ αντιστοίχως.
Ο δημοσιογράφος που αναλαμβάνει να πάρει τη συνέντευξη από τον υπεραιωνόβιο αλλά αναλλοίωτο στον χρόνο Λούι δεν είναι ένα παιδαρέλι (στην ταινία τον είχε υποδυθεί ο Κρίστιαν Σλέιτερ), αλλά ένας μεσήλικας και βάλε εκπρόσωπος μιας ερευνητικής δημοσιογραφίας παλαιάς κοπής με τη μορφή του ηθοποιού Έρικ Μπογκόσιαν, ο οποίος στην αρχή του πρώτου από τα επτά επεισόδια του πρώτου κύκλου αυτής της καλοστημένης και σκεπτόμενης σειράς ακούγεται να μονολογεί:
«Κάποτε οι ειδήσεις ήταν κάτι τύποι σαν κι εμένα που μαζευόντουσαν γύρω από ένα τραπέζι στην αίθουσα συσκέψεων της εφημερίδας για να αποφασίσουν ποιες θα είναι οι ειδήσεις. Αυτό εδώ όμως το γαμημένο πραγματάκι [δείχνει το smartphone του] άλλαξε τα πάντα».
Αν κρίνουμε πάντως από τα δύο πρώτα επεισόδια του τηλεοπτικού Interview with the Vampire που έχουν κυκλοφορήσει, παρά τις αλλαγές που έχουν γίνει σε σχέση με το πρωτότυπο κείμενο, αυτή εδώ η εκδοχή της ιστορίας έχει τις προδιαγραφές να γίνει η πιο συναρπαστική, η πιο ουσιώδης και η πιο πολυσχιδής.
Ενώπιον του, σ’ ένα υπερπολυτελές ρετιρέ στο Ντουμπάι, όπου είναι πάντα λυκόφως και τους τοίχους κοσμούν έργα του Φράνσις Μπέικον, βρίσκεται ο Λούι, που και πριν από πολλά χρόνια είχε επιχειρήσει ξανά να αφηγηθεί στον δημοσιογράφο τη ζωή του πέρα (ή μετά) από τον θάνατο, αλλά η τότε συνομιλία τους δεν δημοσιεύτηκε ποτέ.
Τώρα όμως η στιγμή έχει φτάσει και ο Λούι (που σ’ αυτήν εδώ την εκδοχή του είναι μαύρος ή πιο σωστά Κρεολός) ξεκινά να αφηγείται ένα χρονικό τρόμου και ηδονών που μας στέλνει στη Νέα Ορλεάνη μετά το τέλος της πρώτης δεκαετίας του 20ού αιώνα, όταν γνώρισε και συνδέθηκε διά παντός στην αιωνιότητα με τον δανδή εστέτ Λεστάτ.
«Ήταν ο φονιάς μου, ο μέντοράς μου, ο εραστής μου και ο δημιουργός μου – όλα αυτά μαζί», λέει σε μια ατάκα που συνδυάζει το διανοητικό, το ψυχολογικό και το σαρκικό στοιχείο, όπως κάνει με ιδανικό τρόπο αυτή η σειρά που λογικά ήρθε για να μείνει για καιρό και για μπόλικους κύκλους (ήδη έχει εγκριθεί ο δεύτερος).
Εδώ και τέσσερις δεκαετίες, από τότε που τα βιβλία της είδαν το φως της δημοσιότητας, τα φιλήδονα, βασανισμένα βαμπίρ της Αν Ράις έχουν διαμορφώσει σημαντικά τον μύθο του βαμπιρισμού για ένα σύγχρονο κοινό και η επιρροή τους έχει αποδειχτεί καταλυτική σε ένα ευρύ φάσμα κινηματογραφικών ή τηλεοπτικών αφηγημάτων του είδους, από το Twilight στο True Blood κι ακόμα παραπέρα.
Αν κρίνουμε πάντως από τα δύο πρώτα επεισόδια του τηλεοπτικού Interview with the Vampire που έχουν κυκλοφορήσει, παρά τις αλλαγές που έχουν γίνει σε σχέση με το πρωτότυπο κείμενο, αυτή εδώ η εκδοχή της ιστορίας έχει τις προδιαγραφές να γίνει η πιο συναρπαστική, η πιο ουσιώδης και η πιο πολυσχιδής (αγγίζοντας ζητήματα φύλου, φυλής, σεξουαλικότητας αλλά και πανδημίας).
Κρίμα μόνο που η συγγραφέας έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Δεκέμβριο και δεν πρόλαβε να δει το σύμπαν που δημιούργησε να βρίσκει την ιδανική του μετενσάρκωση στην οθόνη, έστω και στη μικρή.
