Το απέθαντο ρίγος του κόμη Δράκουλα Facebook Twitter
O Δράκουλας δεν είναι μόνο μια ιστορία που μας στοιχειώνει μέχρι σήμερα μέσα από πάμπολλες εκδοχές αλλά ένα υψηλά κομψευόμενο μυθιστόρημα... Στη φωτό ο κατά Netflix Δράκουλας στη σειρά animation «Castlevania»

Το απέθαντο ρίγος του κόμη Δράκουλα

0

Αν ο Ντοστογιέφσκι κατάφερε να εντοπίσει το απόλυτο καλό στο πρόσωπο του πρίγκιπα Μίσκιν, ο Μπραμ Στόκερ ένιωσε την αντίστροφη δύναμη του κακού στη μορφή του κόμη Δράκουλα. Ο απέθαντος αυτός ευγενής από τη Ρουμανία, ένα ιδανικό απολειφάδι της παλιάς αριστοκρατίας, που όταν έγραφε ο Στόκερ έχανε την αίγλη της κάτω από τα γρανάζια της Βιομηχανικής Επανάστασης, γίνεται η ενσάρκωση κάθε σκοτεινής έκφρασης, αποπλάνησης και πόνου.

Δεν αρκεί, όμως, να βλέπει κανείς στο αψίκορο πλάσμα τη διαρκή ανάγκη του για αίμα, πρέπει να παρατηρήσει την αντίστροφη ευγένεια των τρόπων, τη βαθιά γνώση, ακόμα και τον έντονο ερωτισμό που εμπνέει στα θύματά του, με πρώτο και κύριο τον έγκλειστο στον πύργο του Τζόναθαν Χάρκερ, με τον οποίο ξεκινάει το βιβλίο.

Σε έναν πρώιμο καφκικό πύργο, απ' όπου κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει, χωρίς να γνωρίζει τον λόγο όμως, ο ανίδεος δικηγόρος Χάρκερ περνάει τις μέρες του ανάμεσα «σε μακρινούς λόφους που έμοιαζαν να λιώνουν στον ορίζοντα, ενώ οι σκιές στις κοιλάδες και στα φαράγγια φάνταζαν σαν μαύρο βελούδο», την ώρα που ο κόμης τα βράδια σέρνεται σαν σαύρα, αλλά τον γοητεύει μιλώντας του για τις παλιές κατακτήσεις του. Ενίοτε, μάλιστα, αυτός ο βογιάρος με τις έντονες εμμονές αναπολεί, όπως ο Ιρλανδός συγγραφέας, τον παλιό κόσμο του έρωτα και της δύναμης, καθώς στις αφηγήσεις του αναπολεί τους μυθικούς πολεμιστές Μπερζέρκερ και το πνεύμα του Θορ, τους αιώνιους θρύλους και τις ιστορίες από τις μάχες σώμα με σώμα.

Την εποχή κατά την οποία ο Στόκερ γράφει το βιβλίο, από το 1890 έως το 1897, παραμένει ζωντανός ο απόηχος της φυλάκισης του Ουάιλντ, ενώ ανθούν τα σεξουαλικά εγκλήματα.

Από αυτές μαγευόταν και ο ίδιος ο Στόκερ, όταν τις άκουγε από τη μητέρα του ξανά και ξανά, όντας ένα παιδί που μέχρι τα επτά του δεν μπορούσε καν να σταθεί και με δυσκολία περπατούσε ‒ αργότερα, βέβαια, έγινε δεινός αθλητής και στη συνέχεια ένας φαντασιόπληκτος λογοτέχνης χωρίς όρια. Η λογοτεχνία έκτοτε όπλισε τον ρομαντικό Ιρλανδό συγγραφέα με τη δύναμη όχι μόνο να σταθεί συμβολικά και κυριολεκτικά στα πόδια του αλλά να κινεί τα νήματα, ενώνοντας πραγματικότητα και φαντασία σε ένα αδιαίρετο σύνολο που έκανε τον σκοτεινό Δράκουλά του να λάμπει για πάντα.

Δεν είναι να απορεί, λοιπόν, κανείς που το Μεταίχμιο επανακυκλοφόρησε πέρσι τον θρυλικό Δράκουλα του Μπραμ Στόκερ σε νέα έκδοση και μετάφραση του Βασίλη Κιμούλη στη σειρά των κλασικών βιβλίων που επιμελείται ο Δημήτρης Στεφανάκης, επιβεβαιώνοντας τον αιώνιο θρύλο του. Την ίδια στιγμή, το Netflix μετέτρεψε σε σίριαλ τη γνωστή ιστορία που γνώρισε τόσες εκδοχές και ερμηνείες, καταλήγοντας πρότυπο για τις αντίστροφες αφηγήσεις της ποπ κουλτούρας. Κάποιοι επέμεναν να βλέπουν στον νεκροζώντανο άρχοντα της Ανατολής τα αιώνια σύμβολα της γοτθικής φαντασίας και κατόπιν κάθε εκδοχής των θρίλερ ‒ναι, σε αυτόν ομνύει ακόμα ο Στίβεν Κινγκ!‒, ενώ άλλοι επιμένουν ότι αυτός συνιστά την απόλυτη έκφραση του ρομαντικού άνδρα, με αποκορύφωμα τη σκηνοθετική προσέγγιση του Κόπολα, που έκανε δική του (παρ)ανάγνωση, εντοπίζοντας στις εμμονικές αναζητήσεις και περιπλανήσεις του κόμη την ανυπέρβλητη δύναμη του έρωτα.

Γοητεύτηκε, όμως, κι αυτός, όπως και όλοι οι συγκαιρινοί του, από την υποβλητική ατμόσφαιρα και τη βαθιά ικανότητα του Στόκερ να πλάσει έναν υπερβατικό, έστω και από τη μεριά του κακού, ήρωα. Ο δικός του σαιξπηρικός πρωταγωνιστής δεν μπορεί παρά να είναι εξίσου αιμοδιψής ‒είναι σαφείς στο βιβλίο οι παραπομπές στον βασιλιά Ληρ‒ και μοναχικός, εξίσου ποιητικός και ανελέητος. Δεν έχει άδικο, επομένως, ο Δημήτρης Στεφανάκης που στον πρόλογό του βάζει τον Δράκουλα δίπλα στον Άμλετ, τονίζοντας την προφανή αναλογία μεταξύ του Ιρλανδού και του σαιξπηρικού ήρωα.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος Στόκερ υπήρξε στενός φίλος του σπουδαίου σαιξπηρικού ηθοποιού Χένρι Ίρβινγκ και διευθυντής του θεάτρου Lyceum στο Λονδίνο. Σε αυτήν τη σχέση, μάλιστα, κάποιοι διέγνωσαν άλλου είδους υποδηλώσεις, όπως αυτές που αναγνώρισαν στον ερωτικό τρόπο με τον οποίον πλησιάζει ο κόμης το θύμα του, τον Χάρκερ, φροντίζοντας μάλιστα να τον ξεντύσει ή να τον αποσπάσει από τις δύο υποτακτικές του αναφωνώντας: «Αυτός ο άνδρας είναι δικός μου!».

Οι δύο άνδρες συζητούν στα πρώτα κεφάλαια εκτενώς για εικόνες ανδρικής μάχης, πίνοντας τσάι, όπως στη βικτοριανή εποχή, σε ένα επιβλητικό σαλόνι με βαριά έπιπλα, καθρέφτες και βιβλία, σε σκηνικά που δεν απέχουν πολύ από τις περιγραφές στο Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι. Άλλωστε, την εποχή κατά την οποία ο Στόκερ γράφει το βιβλίο, από το 1890 έως το 1897, παραμένει ζωντανός ο απόηχος της φυλάκισης του Ουάιλντ, ενώ ανθούν τα σεξουαλικά εγκλήματα. Αυτός ο απαγορευμένος ερωτισμός της βικτοριανής εποχής είναι, εξάλλου, που δημιούργησε τις μεγάλες ιστορίες, μαζί με την νοσταλγία που ένιωθε η βρετανική αυτοκρατορία για τις κατακτήσεις της.

Το απέθαντο ρίγος του κόμη Δράκουλα Facebook Twitter
Ο Στόκερ λαμβάνει υπόψη όλες τις προσδοκίες της εποχής για την πρόοδο των επιστημών, της ανατομίας και της ιατρικής αλλά και τον μόνιμο φόβο του δολοφόνου που ξεκοιλιάζει αθώες γυναίκες, αφού είναι γνωστή τότε η παρουσία του Τζακ του Αντεροβγάλτη.

Ως άνθρωπος της εποχής του, λοιπόν, ως ένας ποιητής με ιρλανδικό αίμα που βλέπει αναλογίες στις ομίχλες που καλύπτουν τις ιρλανδικές πεδιάδες με τα σκοτεινιασμένα σύμπαντα των αιματοβαμμένων Βαλκανίων αλλά και τα εμβληματικά αστικά κέντρα της Αυστροουγγαρίας, φέρνοντας στον νου τους Ούννους, τους Πετσενέγκους και την ημισέληνο, ο Στόκερ ουσιαστικά συνθέτει μια ονειρική περιπλάνηση στον σκοτεινό κόσμο της μαγείας, των θρύλων, των προφορικών ιστοριών και των προλήψεων αυτών των περιοχών: «Παίρνουμε, λοιπόν, ως δεδομένο ότι οι βρικόλακες και οι δοξασίες που αφορούν τα τρωτά τους σημεία και την αντιμετώπισή τους στηρίζονται, για την ώρα τουλάχιστον, στην ίδια βάση. Γιατί πρέπει να σας πως η πίστη στους βρικόλακες υπάρχει από τότε που υπάρχουν άνθρωποι. Στην αρχαία Ελλάδα και στη Ρώμη, παντού στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ινδία, ακόμα και στη Θρακική Χερσόνησο αλλά και στην Κίνα, τόσο μακρινή απ' όλες τις απόψεις, ακόμα κι εκεί οι άνθρωποι τον φοβούνται μέχρι και σήμερα. Ακολούθησε τα βήματα του άγριου Ισλανδού, του βαρβάρου Ούννου, του Σλάβου, του Σάξονα, του Μαγιάρου» γράφει ο συγγραφέας με σαφήνεια στον Δράκουλα και στο σημείο αυτό να επισημάνουμε πως επηρέασε τον δικό μας Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, ο οποίος ανέλαβε την απόδοση στη δική του πανέμορφη γλώσσα (θα κυκλοφορήσει οσονούπω από τις εκδόσεις Κίχλη).

Παράλληλα, ο Στόκερ λαμβάνει υπόψη όλες τις προσδοκίες της εποχής για την πρόοδο των επιστημών, της ανατομίας και της ιατρικής αλλά και τον μόνιμο φόβο του δολοφόνου που ξεκοιλιάζει αθώες γυναίκες, αφού είναι γνωστή τότε η παρουσία του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Αν, ωστόσο, δεν ερχόταν το νεωτερικό πνεύμα της σύλληψης ενός έργου που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις σύγχρονες μοντερνιστικές έως μεταμοντέρνες προσεγγίσεις του μυθιστορήματος, δεν θα είχαμε έναν βασικό λόγο για να υποστηρίξουμε ότι αυτό είναι ένα υπόδειγμα του πώς μπορεί κανείς να είναι αδιανόητα πρωτότυπος, επειδή ακριβώς είναι κλασικός.

Γιατί ο Δράκουλας διαρθρώνεται μέσα από καταχωρίσεις ημερολογίων, σημειώσεις, επιστολές, ακόμα και αποσπάσματα από δημοσιεύματα εφημερίδων που αποκτούν μια ειρωνική διάθεση και ισχύ απέναντι στις κεντρικές αφηγήσεις. Ιδού η απόδειξη ότι ο σχολιασμός της επικαιρότητας δεν καταφέρνει ποτέ να εκτοπίσει τη δύναμη της λογοτεχνίας. Και, σίγουρα, ο Δράκουλας δεν είναι μόνο μια ιστορία που μας στοιχειώνει μέχρι σήμερα αλλά ένα υψηλά κομψευόμενο μυθιστόρημα.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 21.12.2018

Βιβλίο
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LIFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ