Η Μεγάλη Εβδομάδα του Succession

Η Μεγάλη Εβδομάδα του Succession Facebook Twitter
«Ήταν δύσκολο να κρατήσω το μυστικό τόσο καιρό. Και ήταν πολύς καιρός. Πότε πέθανα; Τον περασμένο Ιούλιο, νομίζω».
0



ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ
 χθες βούιζε ο τόπος, ειδικά αν μπαινοβγαίνει κανείς σε ξένα ενημερωτικά μέσα, μεγάλα και μικρά, ότι κάτι εξαιρετικά κρίσιμο συνέβη – όχι στην πραγματικότητα, αλλά στο προχθεσινοβραδινό (ώρα Αμερικής) επεισόδιο του Succession. Ακόμα κι αν οι επικεφαλίδες προσπαθούσαν να κρατήσουν τα προσχήματα αποφεύγοντας να αποκαλύψουν τι ακριβώς συνέβη, η ατμόσφαιρα σοκ και δέους ήταν προφανής και σε παρακινούσε επιτακτικά να ολοκληρώσεις όσο νωρίτερα γίνεται τις δουλειές και τις υποχρεώσεις της ημέρας για να προλάβεις να το δεις πριν σε πνίξουν τα spoilers και (εν προκειμένω) οι βαρυσήμαντες νεκρολογίες. Δεν τα κατάφερα. Και όταν έφτασε η στιγμή να δω το επεισόδιο, ήξερα τι πρόκειται να συμβεί. Παρ’ όλα αυτά, αυτό δεν ήταν αρκετό για να χαλάσει τη συγκλονιστική εμπειρία παρακολούθησης ενός από τα πιο μνημειώδη (σεναριακά, τεχνικά, ερμηνευτικά και σε οποιοδήποτε άλλο πιθανό επίπεδο) επεισόδια στη σύγχρονη ιστορία του μέσου. 

Κάποτε θα πέθαινε και σίγουρα όχι στην αυλαία της σειράς, όμως αυτός ο θάνατος φάνηκε πρόωρος και «τραυματικός» για τον θεατή που θα πρέπει να χωνέψει ότι δεν θα ξαναδεί τον Μπράιαν Κοξ να τρομοκρατεί το σύμπαν με ένα του μορφασμό και μόνο.

Ήταν από αυτές τις στιγμές της σύγχρονης τηλεόρασης που στέλνουν το κοινό στις προ-binge εποχές του μέσου όπου οι πιστοί μιας σειράς παρακολουθούσαν την ίδια ώρα ή την ίδια μέρα μια συγκλονιστική εξέλιξη στην πλοκή και κατόπιν ολόκληρος ο πλανήτης αναρωτιόταν «ποιος πυροβόλησε τον Τζέι Αρ» (μπούμερ αναφορά στην παλαιολιθική εποχή) ή όπως συμβαίνει από χθες, «πώς έφυγε ξαφνικά από τη μέση ο Λόγκαν Ρόι», η πατριαρχική μαύρη τρύπα στην καρδιά του Succession και μία από τις τιτάνιες μορφές της σύγχρονης τηλεοπτικής μυθοπλασίας.  

Κάποτε θα πέθαινε και σίγουρα όχι στην αυλαία της σειράς, όμως αυτός ο θάνατος φάνηκε πρόωρος και «τραυματικός» για τον θεατή που θα πρέπει να χωνέψει ότι δεν θα ξαναδεί τον Μπράιαν Κοξ να τρομοκρατεί το σύμπαν με ένα του μορφασμό και μόνο. Μιλώντας στο «behind the episode» φιλμάκι που προβάλλει το HBO αμέσως μετά από κάθε επεισόδιο, ο δημιουργός της σειράς Τζέσι Άρμστρονγκ δηλώνει ότι ο λόγος που αυτό το αναμενόμενο, πλην όμως κοσμογονικό γεγονός, συνέβη στο τρίτο μόλις επεισόδιο (και επτά ολόκληρα επεισόδια πριν από το φινάλε, μια αιωνιότητα δηλαδή) του τέταρτου και τελευταίου κύκλου, ήταν για να προκαλέσει ένα ηλεκτροσόκ στο κοινό αλλά και για να προετοιμαστεί μεθοδικά το μετά – η διαδοχή, ο ίδιος ο τίτλος της σειράς δηλαδή. «Δεν θέλαμε να τελειώσουμε με κηδεία και δάκρυα, θέλαμε να δείξουμε πώς ο θάνατος μιας επιφανούς προσωπικότητας αντανακλά στην οικογένειά του, θέλαμε να συλλάβουμε τον τρόπο που βιώνουν οι άνθρωποι την αίσθηση της απώλειας στη σύγχρονη εποχή της εξ αποστάσεως επικοινωνίας». 

Το φοβερό είναι ότι σε μια χειρονομία που τοποθετείται κάπου ανάμεσα σε τρολιά πολυτελείας και σε γνήσιο φόρο τιμής σε έναν χαρακτήρα μεγαλύτερο από την ζωή (και συνεπώς, και από τον θάνατο), το New York δημοσίευσε κανονική νεκρολογία για τον Λόγκαν Ρόι (1938-2003) με πλήρες βιογραφικό, διανθισμένη με παλαιότερες φωτογραφίες του Μπράιαν Κοξ σε διάφορα υποτίθεται στάδια της ζωής του αποβιώσαντος μεγιστάνα. Προηγουμένως –ή συγχρόνως ή λίγο μετά– το περιοδικό είχε επικοινωνήσει με τον ίδιο τον πρωταγωνιστή ο οποίος αποκάλυψε μεταξύ άλλων ότι μετά το «τέλος» του, δεν έμεινε, όπως καμιά φορά συνηθίζεται, για τις αναγνώσεις των υπόλοιπων επεισοδίων. «Άμα φύγω, έφυγα» δήλωσε. «Ήταν δύσκολο να κρατήσω το μυστικό τόσο καιρό. Και ήταν πολύς καιρός. Πότε πέθανα; Τον περασμένο Ιούλιο, νομίζω».

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Succession: Η αρχή ενός αναμενόμενα επικού τέλους

Daily / Succession: Η αρχή ενός αναμενόμενα επικού τέλους

Στην πορεία για τη μεγάλη αυλαία που μόλις ξεκίνησε, η σειρά παραμένει μια υπερσύγχρονη κωμωδία ηθών της άκρας πλουτοκρατίας, με κάποιο μαγικό τρόπο όμως το ψυχοδραματικό της κρεσέντο είναι εξίσου ισχυρό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για τα πανηγύρια

Daily / Για τα πανηγύρια

Τα πανηγύρια είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος του πακέτου της καλοκαιρινής εμπειρίας. Δεν είναι κακό αυτό. Κι ας απορούμε κάποιοι με την «γιγάντωσή» τους, την οποία δεν θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει με τίποτα λίγες δεκαετίες πριν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Daily / Πανικοβληθείτε ελεύθερα

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε από το HBO το νέο ‘comedy special’ του πάντα εξαίρετου Μαρκ Μάρον, στη διάρκεια του οποίου το οικουμενικό γίνεται προσωπικό, το προσωπικό πολιτικό και το γέλιο ένα στιγμιαίο αλλά πολύτιμο βάλσαμο για τον πόνο και την σύγχυση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Daily / Το καθαρτήριο των παλιών τηλεοπτικών σειρών

Με μια λύπη παραπάνω πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Μάλκολμ-Τζαμάλ Γουόρνερ, του «γιου» του Μπιλ Κόσμπι στην πιο διάσημη παγκοσμίως οικογενειακή σειρά της δεκαετίας του ’80, με τον οποίον μεγαλώσαμε συγχρόνως κάποτε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Daily / Ισχύει πράγματι ότι οι άνδρες δεν διαβάζουν λογοτεχνία;

Το βιβλίο είναι ανάγνωσμα, είναι αναψυχή, αλλά μπορεί να είναι και μια προέκταση του κατόχου του, ένα στοιχείο και ένα αξεσουάρ που υποδηλώνει την «ταυτότητα» ή την «φυλή» του ατόμου που το διαβάζει (ή το περιφέρει νωχελικά στις διακοπές).
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Daily / «Αποκάλυψη στους Τροπικούς»: Ένα πραγματικά σπουδαίο ντοκιμαντέρ μόλις ανέβηκε στο Netflix  

Η τελευταία ερευνητική δουλειά της βραβευμένης σκηνοθέτριας Πέτρα Κόστα, είναι ένα υποδειγματικό, υποβλητικό ντοκιμαντέρ με κεντρικό άξονα την καθοριστική συμβολή των Βραζιλιάνων Ευαγγελιστών στην άνοδο του «Τραμπ των Τροπικών» στην εξουσία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ