Είδα τον Διονύση κάποτε

Είδα τον Διονύση κάποτε Facebook Twitter
Ο Σαββόπουλος ήταν «ροκ», έτσι δεν είναι;
0


«ΑΧ ΔΙΟΝΥΣΗ, μ’ έκανες και τραγουδάω ποπ», βλέπουμε την Σωτηρία Μπέλλου να λέει στον Σαββόπουλο μόλις έχουν βγει από την ηχογράφηση του «Ζεϊμπέκικου» (κοινώς «Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια») για τα «Δέκα χρόνια κομμάτια», ενός κομματιού τέτοιας μεγαλειώδους ισχύος που ακόμα και η τοποθέτησή του προσφάτως σε διαφήμιση μπύρας δεν μπορεί να σε κάνει να το αντιληφθείς ούτε καν «τεχνικά» απλώς ως ένα ποπ τραγούδι, δηλαδή ως ένα, εξέχον έστω, προϊόν μαζικής κουλτούρας. Πόσο μάλλον όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος το 1975, στην αιχμή της πρώιμης μεταπολίτευσης, με τις ελευθερίες, τις ελπίδες αλλά και τις προκαταλήψεις της.

Ο Σαββόπουλος άλλωστε ήταν «ροκ», έτσι δεν είναι; Για την Σωτηρία Μπέλλου όμως ήταν «ποπ» και μπορεί επίσης να υποθέσει κανείς την αρχική αμηχανία της όταν κλήθηκε να ερμηνεύσει – και να μετουσιώσει – στίχους όπως «ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε τις βασικές σου τις αρχές». Αλλά και ο ίδιος ο δημιουργός του τραγουδιού εμφανίζεται παραπάνω από πρόθυμος να αποδεχτεί τις «ποπ» ιδιότητες και καταβολές της δουλειάς του και τις «δημιουργικές ιδέες» που έχει αντλήσει από αυτές. «Η ποπ υπήρξε η μόνη μουσική κτηνώδους καταναλώσεως», τον βλέπουμε να λέει στην κάμερα, «η οποία κατάφερε ακριβώς να ξεπεράσει αυτόν τον καταναλωτικό της χαρακτήρα και να μπει στις ανώτερες σφαίρες της λαϊκής μουσικής, κάτι δηλαδή αναγεννησιακό για την εποχή μας».

Στο «Χαίρω Πολύ, Σαββόπουλος» το οποίο εδώ και λίγες μέρες υπάρχει διαθέσιμο στο Ertflix, αναδεικνύεται πλήρως φορμαρισμένη και ώριμη η προσωπικότητα και η αντίληψή του σε όλο το ιδιοσυγκρασιακό τους μεγαλείο.

Όλα αυτά συμβαίνουν πριν από μισό αιώνα στο αριστουργηματικής έμπνευσης (από κάθε άποψη) και «χαμένο» μέχρι πρόσφατα 50λεπτο φιλμ που είχε κάνει για την τηλεόραση ο 32χρονος τότε Λάκης Παπαστάθης για να συστήσει ή να υπενθυμίσει στο μεγάλο κοινό τον 31χρονο Διονύση Σαββόπουλο, ο οποίος ήδη είχε ένα σπουδαίο έργο πίσω του αλλά όχι ακόμα ακριβώς μια κατοχυρωμένη δημόσια εικόνα.

Και στο «Χαίρω Πολύ, Σαββόπουλος» το οποίο εδώ και λίγες μέρες υπάρχει διαθέσιμο στο Ertflix, αναδεικνύεται πλήρως φορμαρισμένη και ώριμη η προσωπικότητα και η αντίληψή του σε όλο το ιδιοσυγκρασιακό τους μεγαλείο. Αρκετά από τα υπέροχα σπαράγματα που συνθέτουν αυτό το φιλμ-θησαυρό έχουν αποσπασματικά εμφανιστεί κατά καιρούς σε ποικίλες περιστάσεις και πλατφόρμες, λειτουργούν όμως πιο αποτελεσματικά ενταγμένα στην ελεύθερη ροή αυτού του υποδειγματικού πορτρέτου (και απόκοσμου ντοκουμέντου μιας μακρινής εποχής και μιας ακόμα πιο μακρινής Αθήνας). Και οι τίτλοι που παιγνιωδώς εμφανίζονται σποραδικά μοιάζουν να πιστοποιούν την αίσθηση αυτή.

Όπως η σκηνή που ξεκινάει με τον τίτλο «στη ΔΑΝΑΗ παραθαλάσσιο μπαράκι που επισκέπτομαι ξανά» και στη συνέχεια βλέπουμε τον Σαββόπουλο να τραγουδά με την κιθάρα του στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου το «Ας ερχόσουν για λίγο». Σε άλλες σκηνές τον βλέπουμε έξω από το παλιό ΜΙΝΙΟΝ, στα πέριξ της Ομόνοιας να ερμηνεύει το «Δημοσθένους λέξις», στην ΕΒΓΑ της γειτονιάς, στο φοιτητικό σχεδόν διαμέρισμά του, φορώντας σε κάποιες περιπτώσεις την μάσκα-ομοίωμα που του είχε φιλοτεχνήσει ο Αλέξης Κυριτσόπουλος.

Βλέπουμε επίσης αληθινά θρυλικές μορφές όπως τον Αλέκο Πατσιφά της Lyra –  o οποίος θυμάται τον εικοσάχρονο Σαββόπουλο να εμφανίζεται από το πουθενά στο γραφείο του και να του λέει «είμαι μουσικός και θέλω να βρω τον εργοδότη που θα με εκμεταλλευτεί καταλλήλως» – και την ακαταμάχητη Δόμνα Σαμίου να τραγουδά με τον Σαββόπουλο «Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, ποτέ δεν λένε την αλήθεια…».

Η ταινία περιλαμβάνει και κάποια φιλμάκια υψηλής αισθητικής και σπινθηροβόλου πνεύματος που είχαν γυριστεί λίγα χρόνια πριν και προβάλλονταν στις εμφανίσεις του Σαββόπουλου στο Κύτταρο και στο Rodeo, σαν πρώιμα βίντεο κλιπ – όπως η «εικονογράφηση» του «Είδα την Άννα κάποτε» με την μορφή της Υβόννης Μαλτέζου και τις ζωγραφιές του Ν.Γ. Πεντζίκη. Εκτός από σπάνια ντοκουμέντα, μοιάζουν με πολύτιμα κειμήλια μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης στιγμής, όπως και ολόκληρο αυτό το φιλμ που το ύφος, η χαλαρή δομή και η σύντομη σχετικά διάρκειά του σε προτρέπουν να το επισκέπτεσαι όσο συχνά και για όση ώρα έχεις διάθεση.

Χαίρω Πολύ, Σαββόπουλος | Διαθέσιμο στο ERTFLIX

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ήταν «αλλιώς να είσαι ΑΕΚ» επειδή ήταν αλλιώς ο Δημήτρης Χατζηχρήστος 

Daily / Ήταν «αλλιώς να είσαι ΑΕΚ» επειδή ήταν αλλιώς ο Δημήτρης Χατζηχρήστος 

Ως προσωπικότητα, ως χαρακτήρας και ως φυσιογνωμία, ο «μεσσίας της Σκεπαστής» - κάπως έτσι τον θυμάμαι – ήταν κατά κοινή ομολογία μια ξεχωριστή και ρομαντική περίπτωση μέσα στον άγριο κόσμο του «οπαδικού κινήματος».  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Περιμένοντας τον «τυφώνα» Κίμπερλι

Daily / Περιμένοντας τον «τυφώνα» Κίμπερλι

Μέχρι να επικυρωθεί και τυπικά ο διορισμός της και σε αναμονή του ερχομού της τον επόμενο μήνα, κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ «Κέρδισε κάθε μάχη» του 2015, ένα υβρίδιο απομνημονευμάτων και εγχειριδίου αυτοβοήθειας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Daily / Murderbot: Η δυστοπία μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχαγωγική

Η σειρά του Apple TV+ με πρωταγωνιστή έναν απολαυστικό Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ λειτουργεί συγχρόνως ως περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας, ως κωμωδία καταστάσεων και ως μια σαρκαστική εξερεύνηση του τι ακριβώς σημαίνει ελεύθερη βούληση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τρολάροντας προς τον Ναζισμό 

Daily / Τρολάροντας προς τον ναζισμό 

Πριν από λίγες μέρες ο Kanye West κυκλοφόρησε ένα αγρίως προβοκατόρικο, ακόμα και για τα δικά του στάνταρ, τραγούδι που λέγεται «Heil Hitler» και καταλήγει με έναν προεκλογικό λόγο του Φίρερ από το –προφανώς όχι και τόσο μακρινό– 1936. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Daily / You: Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο

Μάλλον άδοξα έληξε μετά από πέντε κύκλους και πενήντα επεισόδια μια από τις πιο ψυχαγωγικές σειρές των τελευταίων χρόνων, παρότι είχε να κάνει με τις αιμοσταγείς περιπλανήσεις ενός νοσηρά ρομαντικού κατά συρροή δολοφόνου — SPOILER ALERT.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ