Πάλι τόπλες, Νεκταρία;

Τέσσερις μήνες απλήρωτοι είναι από τον κραταιό ΑΝΤ1 οι εργαζόμενοι της εκπομπής «Όλα» του κυρίου Θέμου Αναστασιάδη, αν και δεν θα έπρεπε να αυθαδιάζουν: τρώνε ψάρια με τα μάτια τους • Απεργίες στις Αττικές Εκδόσεις, τον Love, τον Alter... σχεδόν σε κάθε ευαγή εκδοτικό οίκο που σέβεται την ιστορία του. Το αίτημα: να καταβληθεί ο μισθός. Το οικοδόμημα καταρρέει, μέχρι να φανεί ξανά η θάλασσα • Προσπάθεια να συνασπιστούν τα τραυματισμένα media (Πήγασος, ΔΟΛ, Μega, Star κ.λπ.) έγινε τις προηγούμενες ημέρες. Ήταν σαφώς καταδικασμένη, διότι την κινούσε η απελπισία, αν και ως αφορμή του ναυαγίου θεωρήθηκε η επιμονή του ενός ανάπηρου να θεωρεί εαυτόν κουκλίτσα • Η είδηση δημοσιεύεται στις εξαιρετικές Τυπολογίες (που τον τελευταίο καιρό θυμίζουν πολεμικό ρεπορτάζ) με τίτλο «Ποιος πουλάει; Ποιος να αγοράσει...»: «Κύκλο επαφών με επιχειρηματίες για την πώληση του ομίλου του κάνει το τελευταίο διάστημα εκδότης, χωρίς αποτέλεσμα ως τώρα. Οι παρουσιάσεις θα συνεχιστούν» • Ενοποιημένες ζημιές ύψους 43.856.641 ευρώ εμφανίζει ο ΔΟΛ το ζοφερό έτος 2010. Στα υπόγεια της Μιχαλακοπούλου ξεφλουδίζουν ρόδια και βράζουν σιτάρι. Κανείς ποτέ δεν ξέρει • Με ένα καλογραμμένο ανάθεμα η ΕΣΗΕΑ διέγραψε τον διευθυντή του « Έθνους» κύριο Τσεκούρα από τους κόλπους της ως «πρώην “συνάδελφο” ταγμένο στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της εργοδοσίας, ο οποίος στρέφεται κατά των ιδίων των συναδέλφων του στις εφημερίδες». Απορία: Ποιος από τους υπαρκτούς διευθυντές των ελληνικών media εναντιώνεται στον εργοδότη του υπέρ των συναδέλφων του; Το στυλ ασφαλώς παίζει ρόλο, αλλά η ουσία είναι κλασικά η εξής για όλους: διαπραγματεύομαι λιγάκι, κλαίγομαι λιγάκι, νίπτω τας χείρας μου λιγάκι, απολύω αρκετά. Όποιος πραγματικά αντιτίθεται στο ατέρμονο πογκρόμ του δημοσιογραφικού κόσμου είτε παραιτείται είτε τον παραιτούν • Έπαψε τα ζωντανά προγράμματά του ο Alter, προς ανακούφιση του καλού γούστου. Πρώτον, το βούλωσαν οι κάργιες του μεσημεριού, δεύτερον, οι ξένες του σειρές είναι μούρλια! • Αισθητικά εξαιρετικό είναι κάθε μέρα το πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής». Αντιθέτως, τα πρωτοσέλιδα των υπόλοιπων εφημερίδων πάνε από το κακό στο χειρότερο. Της «Ελευθεροτυπίας» μοιάζει με δοκιμές μαθητευόμενου (συνήθως εκβιάζει μια σοβαροφάνεια που δεν συμβαδίζει με τη θερμότητα του φύλλου), τα «Νέα» έχουν μεγάλο πρόβλημα με τις αναιμικές γραμματοσειρές και την ανισορροπία των όγκων, το «Θέμα» είναι καθαρή υστερία επί χάρτου, η «Εspresso» φοράει μίνι και φαίνεται η κιλότα της - ακόμα και το στιβαρό, ολίγον σχιζοφρενικό «Βήμα», που απέξω εμπνέεται από τη «Repubblica» ενώ μέσα από την «Guardian», ώρες ώρες χάνει τον βηματισμό του και μοιάζει διαλυμένο παζλ. Δυο τινά συμβαίνουν: είτε με τόση αναδουλειά κανείς δεν έχει όρεξη να κοιτάει το φύλλο, είτε είναι απλήρωτο το ατελιέ • Άρεσε το νέο σάιτ της lifo.gr - και αυτό φάνηκε όχι μόνο από τα πολλά αυθόρμητα μηνύματα στα social media, αλλά και από την αλματώδη αύξηση της επισκεψιμότητάς του. Είναι, όμως, νωρίς για επαίνους. Το ταξίδι είναι μεγάλο, μόλις ξεκίνησε, και κανείς δεν ξέρει τίποτα. Όλα σβήνονται και γράφονται από την αρχή.