Το σημερινό ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη παρουσιάζει τον Στράτο Διονυσίου. Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 35 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου τραγουδιστή. Πέθανε σε ηλικία μόλις 54 ετών, όμως, η φήμη του παραμένει ζωντανή ακόμη και τα τραγούδια του συνεχίζουν να ακούγονται και να πουλάνε. Αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι υπήρξε ένας από τους κορυφαίους τραγουδιστές στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού που άφησε τη δική του σφραγίδα.

 

Η ζωή του είχε τη δύσκολη πορεία πολλών ανθρώπων στη μετεμφυλιακή Ελλάδα. Παιδί χωρίς πατέρα, σε οικογένεια που δυσκολευόταν να τα βγάλει πέρα, δούλεψε σκληρά από μικρός και υπέστη διακρίσεις για λόγους κοινωνικών φρονημάτων – όμως, τίποτα από αυτά δεν τον σταμάτησε. Κατεβαίνει στην πρωτεύουσα για να αλλάξει τη μοίρα του, στοχοπροσηλωμένος στο να γίνει τραγουδιστής. Ήταν σίγουρος ότι ήταν καλός και ήθελε να πετύχει. Και πέτυχε. Είπε τραγούδια που άφησαν ιστορία, απέκτησε φήμη και χρήματα, αφήνοντας πίσω του τη φτώχεια. Παρέμεινε, όμως, πιστός στα στερεότυπα του τρόπου που μεγάλωσε και της εποχής που μεγαλούργησε.

 

Είχε βαθιά φωνή με μοναδική χροιά και επιβλητική σκηνική παρουσία τόσο ερμηνευτικά όσο και στιλιστικά – χαρακτηριστικά που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της ξεχωριστής του ταυτότητας. Ερμήνευσε λαϊκά τραγούδια που περιέγραφαν έντονα συναισθήματα, με στιβαρότητα και αμεσότητα, χωρίς να διανθίζει τις ερμηνείες του με «θεατρικές» πινελιές. Από τα πιο γνωστά διαχρονικά του τραγούδια, με τεράστιες πωλήσεις και συνεχή ραδιοφωνική αναπαραγωγή μέχρι σήμερα, ξεχωρίζουν τα: «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου», «Ο παλιατζής», «Ήταν ψεύτικα», «Εγώ ο ξένος».

 

Πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες (όπως ο Άκης Πάνου, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μίμης Πλέσσας κ.ά.) συνεργάστηκαν μαζί του και μιλούσαν πάντα με σεβασμό για την αξία και το ταλέντο του.

 

Αγαπήθηκε από τον κόσμο με το πάθος των λαϊκών συμβόλων της εποχής που εμφανίστηκε (στις αρχές της δεκαετίας του ’60), και παρόλο που φυλακίστηκε για λίγο και η καριέρα του κινδύνεψε να τελειώσει, τελικά επέστρεψε κάνοντας ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία από πριν. Ηγήθηκε της καινούργιας, πιο κοσμικής εποχής των νυχτερινών κέντρων τη δεκαετία του ’80. Ενώ μεσουρανούσε, άφησε τις μεγάλες πίστες και έκανε ένα δικό του κέντρο, πολυτελείας μεν, αλλά μικρής χωρητικότητας, που το ονόμασε «Στράτος», υλοποιώντας άλλο ένα όνειρό του.

 

Ένας αστικός μύθος λέει πως κάποτε ειπώθηκε η φράση: «Άσπρο κοστούμι, χωρίς να είναι γελοίοι, μπορούν να φορέσουν μόνο οι γαμπροί, ο Αριστοτέλης Ωνάσης και ο Στράτος Διονυσίου».

 

Μιλούν:

Νικόλαος Ερμής, δημιουργός του OffLine Post και ερευνητής του λαϊκού τραγουδιού

Κική Λουκά, τραγουδίστρια, συνεργάτιδά του στη σκηνή και στους δύο τελευταίους δίσκους.

Μάκης Μάτσας, Πρόεδρος ΜΙΝΟΣ ΜΑΤΣΑΣ- UNIVERSAL.

Βίκυ Μιχαλονάκου, δημοσιογράφος, βιογράφος του Στράτου Διονυσίου.

-----

Συνεργάτις περιεχομένου: Ελένη Καλέση

**Μουσική επένδυση: Nalyssa Green / Pan Pan / New*Deal / Teo x3 / Petros Satrazanis / Epidemic Sound

***Τα αποσπάσματα απ’ την ΕΡΤ προέρχονται απ’ το Αρχείο της ΕΡΤ, το οποίο ευχαριστούμε θερμά για την άδεια χρήσης.