Τι συμβαίνει -ανά τον κόσμο πια- με τον Τύπο και ειδικά με τις εφημερίδες και δεν έχει πια την ισχύ που στο παρελθόν είχε να επηρεάζει τις μάζες (και την κοινή γνώμη, καθώς πρόκειται για δύο εντελώς ξεχωριστές έννοιες); Τι φταίει και οι εφημερίδες δεν μπορούν πια να διαμορφώσουν πολιτικό αποτέλεσμα, να σπρώξουν τον κόσμο προς τον έναν ή τον άλλον πολιτικό αρχηγό; Η δημοσιογραφική γλώσσα άλλαξε, αλλά άλλαξαν και τα ήθη των κοινωνιών. Αν επέλεξε να είναι αντικατοπτρισμός τους, μάλλον έχασε. Αυτό άρχισε να φαίνεται κυρίως από την πλήρη απαξίωση προς τα tabloids -που ειδικά στη Βρετανία κρατούσαν ακόμη το αναγνωστικό τους κοινό και είτε αρέσει είτε όχι έβγαζαν ειδήσεις. Τι γίνεται, όμως, με τις λεγόμενες σοβαρές εφημερίδες; Η έκπτωση στον δημοσιογραφικό λόγο, έτσι όπως καταγράφεται στους τίτλους και την αρθρογραφία που προσπαθεί να γίνει ελκυστική, μήπως και σωθεί από την επέλαση του διαδικτύου, η αλλαγή στον τρόπο ενημέρωσης των πολιτών και στις προτιμήσεις τους αναφορικά με τα ΜΜΕ, έχουν κάνει πολλούς λειτουργούς του Τύπου (και της έντυπης εκδοχής τους) να προβληματίζονται για την επόμενη μέρα του. Αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Και η πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση στη Βρετανία, ο τρόπος με τον οποίο τα εξώφυλλα διαχειρίστηκαν τις φυσιογνωμίες τόσο της Τερέζα Μέι όσο και του Τζέρεμι Κόρμπιν, δείχνουν ότι δεν υπάρχει... Εκτός κι αν υπάρξουν αλλαγές.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
Μαρίνα Καλογήρου: «Κακοποιήθηκα σεξουαλικά από τα 4 έως τα 14, από τέσσερις διαφορετικούς άνδρες»
Γεράσιμος Μιχελής: Το «αντίο» του Γιώργου Καπουτζίδη και του Mega
Βιασμός 14χρονης στον Πειραιά: Στη δημοσιότητα τα στοιχεία δύο συλληφθέντων
Για «επιθετικό» καύσωνα με 44 βαθμούς, προειδοποιεί ο Γιώργος Τσατραφύλλιας
Κυριακή Γρίβα: «Ο κατηγορούμενος της κάρφωνε μαχαιριές - Φώναζα βοήθεια την σκοτώνει»
