Τόμσεν: Διογκώνεται το χρέος της Ελλάδας - Δεν βλέπω να κλείνει κενά στο μέλλον

Μεγάλες πιέσεις για λιτότητα παρά την πανδημία, βλέπει ο πρώην διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Πολ Τόμσεν.

Μιλώντας στο συνέδριο του Economist, ο Δανός τεχνοκράτης πρόσθεσε ότι σε επίπεδο Ευρωζώνης γενικότερα θα δημιουργηθούν σημαντικές πιέσεις για μείωση των χρεών.

Η ευρωπαϊκή κρίση δεν επέφερε τις αλλαγές, που θα έπρεπε να γίνουν σε επίπεδο Ευρώπης, είπε μεταξύ άλλων στο στο διαδικτυακό συνέδριο με θέμα «Ελλάδα: 200 χρόνια οικονομικής επιβίωσης» ενώ επισήμανε ότι διογκώνεται το χρέος σε χώρες όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Ελλάδα.

Μιλώντας ειδικότερα για την Ελλάδα, ο κ.Τόμσεν έκανε λόγο για «παθογένειες που γεννά το πελατειακό της σύστημα».

Επισήμανε πως η χώρα προχωρεί σε ορισμένες παρεμβάσεις στους τομείς ιδιωτικοποιήσεων και μεταρρυθμίσεις στον τομέα ψηφιακής μετάπτωσης, αλλά πρέπει να γίνουν και άλλες.

Ανέφερε δε πως η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου έκανε προσπάθειες στον τομέα κρίσιμων μεταρρυθμίσεων, όπως το εργασιακό, που «δεν ευοδώθηκαν λόγω του πελατειακού κράτους».

«Δεν βλέπω να κλείνει κενά η χώρα στο μέλλον, οι νέοι θα συνεχίσουν να φεύγουν, λόγω του πελατειακού κράτους», είπε μεταξύ άλλων εκφράζοντας την απαισιοδοξία του για το μέλλον της χώρας.

Η μεσαία τάξη δεν πληρώνει φόρους, υποστήριξε, ενώ για τις συντάξεις είπε ότι είναι «βορειοευρωπαϊκού» ύψους, που αποδίδονται με «νοτιοευρωπαϊκό» τρόπο.

Αναγνώρισε ωστόσο, ότι το ΔΝΤ έπρεπε να επιμείνει στην αναδιάρθρωσή του ελληνικού χρέους. Οι σημερινές αναλύσεις βιωσιμότητας χρέους, κατά την άποψή του, δεν είναι αξιόπιστες και οι Ευρωπαίοι τις αποδέχονται γιατί αυτοί θα πληρώσουν, σε περίπτωση αναδιάρθρωσης.

Από την πλευρά του, ο πρώην επικεφαλής του EuroWorking Group και νυν οικονομολόγος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Τόμας Βίζερ ανέφερε ότι στην ελληνική περίπτωση έγινε λανθασμένα η διαπίστωση ότι το μοναδικό πρόβλημα ήταν το δημοσιονομικό πρόβλημα και το γεγονός αυτό είχε συνέπειες στην αποτελεσματικότητα του προγράμματος.

Όταν εκδηλώθηκε αρχικά η κρίση, δεν υπήρχε κάποιος στην Ευρώπη που να μπορούσε να βάλει κάτω ένα τέτοιο πρόγραμμα προσαρμογής όπως αυτό στην Ελλάδα.

Ο κ. Βίζερ επισήμανε γενικότερα ότι στην αρχή της κρίσης στην Ευρωζώνη υπήρχε απουσία των απαιτούμενων εργαλείων, τα οποία έπρεπε να δημιουργήσεις εκείνη την ώρα από την αρχή.