Τα παιδιά της ηρωίνης

Αυτή τη χρονική στιγμή, οι ΗΠΑ βιώνουν τη μεγαλύτερη κρίση της τελευταίας δεκαετίας σε ό,τι αφορά τη χρήση ναρκωτικών και τα θύματα της. Ο αριθμός των χρηστών και τα ποσοστά θανάτων που οφείλονται σε υπερβολική δόση έχει εκτοξευθεί με μερικές πολιτείες, όπως αυτή του Οχάιο να βρίσκονται πιο ψηλά στη λίστα θνησιμότητας από ηρωίνη ή παράγωγα της.

Σε αυτήν την πολιτεία δεν υπάρχει σχεδόν κανείς που να μην έχει χάσει κάποιον αγαπημένο - φίλο, συγγενή, συνεργάτη- από ναρκωτικά, δεν υπάρχει κανείς που να μην ξέρει κάποιον που δίνει τη δική του μάχη με την εξάρτηση από την ηρωίνη.

Η Αμάντα Χάουαρντς είναι μία από τις γυναίκες της πολιτείας, μητέρα με δύο παιδιά που βρέθηκε στη χρήση, ύστερα από τη συνταγογράφηση του φαρμάκου Percoset. Στην ηρωίνη βρέθηκε επειδή ήταν πιο φθηνή από το συνταγογραφούμενο φάρμακο και πολύ πριν το συνειδητοποιήσει είχε ήδη βρεθεί σε έναν ψεύτικο κόσμο, ο οποίος ωστόσο την έκανε να ξεχνά ότι είναι μητέρα. Η πραγματικότητα την ξύπνησε, λέει, πριν να είναι αργά, όταν κινδύνευσε να πεθάνει μπροστά στα μάτια του γιου της. Μετά, ισχυρίζεται ότι "καθάρισε".

Σοκαριστικές φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την αστυνομία του East Liverpool, στο Οχάιο: η Rhonda Pasek και ο James Acord κείτονται αναίσθητοι μέσα στο αυτοκίνητό τους μετά από υπερβολική δόση ηρωίνης, ενώ το ανήλικο παιδί της Pasek βρίσκεται στο πίσω κάθισμα.

Σε καθημερινή βάση η αστυνομία δέχεται κλήσεις μικρών παιδιών που κλαίγοντας, ζητούν βοήθεια γιατί κάποιος από τους γονείς τους -ή και οι δύο μαζί- πεθαίνουν, μπροστά στα μάτια τους.

Ωστόσο, σε καθημερινή βάση η αστυνομία δέχεται κλήσεις μικρών παιδιών που κλαίγοντας, ζητούν βοήθεια γιατί κάποιος από τους γονείς τους -ή και οι δύο μαζί- πεθαίνουν, μπροστά στα μάτια τους. Οι αστυνομικές αρχές παραδέχονται ότι τελευταία χρόνια τα περιστατικά σκάνε σαν τσουνάμι στην Άμεση Δράση. Μέσα σε δύο χρόνια οι θάνατοι από υπερβολική δόση έχουν υπερδιπλασιαστεί. Σκηνές όπου ασθενοφόρα παίρνουν ανθρώπους νεκρούς ή ημιθανείς είναι καθημερινότητα για την πόλη του Chillicothe στο Οχάιο, η χρήση ηρωίνης είναι η βασική αιτία μαζικών θανάτων για ανθρώπους κάτω των 50 ετών. Σε όλη αυτή την τραγωδία μάρτυρες είναι τα παιδιά τους

Στο νοσοκομείο της μικρής πόλης η κοινωνική λειτουργός παραδέχεται ότι πάνω από το 50% των εγκύων είναι χρήστριες που δεν αποφασίζουν να μπουν σε πρόγραμμα απεξάρτησης. Πρόκειται για γυναίκες που έχουν ήδη υποστεί ανακοπές και έχουν νοσηλευτεί στην εντατική, γυναίκες που πεθαίνουν αφήνοντας μόνα τους τα παιδιά που έφεραν στον κόσμο. Ή γυναίκες που ακροβατούν μεταξύ ζωής και θανάτου, αφήνοντας κενό στο μεγάλωμα και την ανατροφή των παιδιών, που συνήθως καταλήγουν σε ίδρυμα ή με τους παππούδες που καλούνται μετά δυσκολίας να ξαναγίνουν γονείς σε μια πόλη που μυρίζει θάνατο.

Η περίπτωση της Τι Σαμπιλ είναι χαρακτηριστική. Βρέθηκε να μεγαλώνει 4 εγγονές, όταν οι γονείς τους μπλέχτηκαν στον κόσμο των ναρκωτικών και στην αρχή τουλάχιστον τα κορίτσια δόθηκαν σε ανάδοχες οικογένειες από την Πρόνοια. «Στην αρχή φοβήθηκα, Μπήκα στο μπάνιο και έκλαιγα, φορώντας τα ρούχα μου. Απλώς με ενημέρωσαν ότι με περίμεναν 4 παιδιά για να τα πάρω στο μοναδικό σπίτι που είχαν να πάνε, το δικό μου, με τη μία κρεβατοκάμαρα και το ένα μπάνιο. Δεν ήξερα τι να κάνω, έχω προβλήματα υγείας. Δεν το αξίζουν τα παιδιά, αλλά είμαι η μόνη που έχουν. Το ξέρω κι αυτό με πείθει να συνεχίζω και να αντιμετωπίζω την κάθε μέρα που περνάει. Αν το κάνω εγώ, τότε ποιος; Θα επιστρέψουν στα ιδρύματα τα παιδιά ή σ' έναν κόσμο γεμάτο ναρκωτικά... Λυπάμαι που η μητέρα τους χάνει όλα τα "Α" στους ελέγχους, όλες τις σχολικές γιορτές, τόσα πράγματα από τη ζωή τους. Κι όταν κλαίνε κι όταν φοβούνται, είμαι δίπλα τους, να τους λέω ότι η γιαγιά είναι εδώ, να τους δίνω τη σταθερότητα και την ασφάλεια που δεν είχαν και δεν συνήθισαν ακόμη. Τους λέω ακόμη ότι η ζωή είναι άδικη κι ότι εμείς την κάνουμε αυτό που πρέπει να είναι», λέει η Τι.

Η Alexis Lightle είναι η εξέλιξη των κοριτσιών... Ένα παιδί που έχασε και τους δύο γονείς του από ναρκωτικά. Μεγάλωσε σε ιδρύματα και ανάδοχες οικογένειες. Είναι παιδί της ηρωίνης, που μετά τον θάνατο της μητέρας της την ανέλαβε η γιαγιά. Όπως λέει, αν δεν ήταν χρήστες οι γονείς της, εκείνη ίσως να μην είχε έρθει ποτέ στον κόσμο και εκείνοι θα ήταν ζωντανοί. Καμιά φορά το σκέφτεται και όπως λέει το προτιμά. Καμιά ζωή, λέει δεν πρέπει να χάνεται από ναρκωτικά. Και καμιά να μην προκύπτει από ανθρώπους που κάνουν χρήση. Βάζει τα κλάματα όταν ο δημοσιογράφος παρατηρεί τον συνειρμό της, όμως, είναι η αλήθεια ενός παιδιού της ηρωίνης.