H Joy σήμερα είναι 26 χρονών. Είναι μία από τις πολλές νεαρές γυναίκες που έπαθαν σχεδόν τα πάντα στην προσπάθεια τους να εγκαταλείψουν τη Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν και να αναζητήσουν μία καλύτερη ζωή στην Κίνα ή στη Νότια Κορέα. Η αφήγηση της σοκάρει, ενώ ταυτόχρονα κινητοποιεί για το τι πραγματικά συμβαίνει στις γυναίκες που επιχειρούν να αποδράσουν από μία χώρα κολαστήριο για να βρεθούν σε ένα άλλο: αυτό των βιασμών, της σωματεμπορίας, της παρακμής.
«Ηλικιωμένοι άντρες με περικύκλωναν και με έβγαζαν κανονικά σε πλειστηριασμό. Ένιωθα σαν ζώο σε ζωολογικό κήπο, που μπορούσαν να το δουν όλοι. Ήμουν η διασκέδασή τους, όχι ένα ανθρώπινο ον. Πάνε 7 χρόνια από τη μέρα που απέδρασα από τη Βόρεια Κορέα. Πριν ακόμη καταφέρω να αποδράσω είχα ακούσει πολλές ιστορίες για γυναίκες που τις πούλησαν ως σκλάβες του σεξ.
Οι περισσότερες απέδρασαν από εκεί με τη βοήθεια κάποιου διακινητή. Ευτυχώς, στη δική μου περίπτωση αυτός ο διακινητής ήταν γυναίκα. Σε άλλες περιπτώσεις, είναι ο διακινητής ο πρώτος βιαστής σου. Πριν αποδράσω στην Κίνα, πίστευα ότι θα βρω καταφύγιο στο σπίτι ενός ηλικιωμένου ζευγαριού που θα με παρουσίαζε σαν υιοθετημένη κόρη του.
Ωστόσο, όταν έφτασα στην Κίνα, μου είπαν ότι η μόνη μου επιλογή ήταν να με πουλήσουν σαν νύφη σε κάποιον. Η οικογένεια στην οποία πουλήθηκα νόμιζε ότι θα το σκάσω, γι' αυτό και με κράτησε σε απομόνωση. Χρειαζόμουν την έγκριση τους, ακόμη και για να πάω στο μπάνιο. Παρά την επιθυμία μου να το σκάσω. Στους 3 μήνες παραμονής μου εκεί ανακάλυψα ότι ήμουν ήδη έγκυος.
Έφτασα να μισώ την ίδια την κόρη που περίμενα, γιατί ήταν ο λόγος που δεν μπορούσα να αποδράσω από εκεί μέσα. Ντρεπόμουν που ένιωθα έτσι και τελικά αυτό το παιδί έγινε ο λόγος για τον οποίο πίστευα ότι έπρεπε να συνεχίσω να ζω, η μόνη μου ελπίδα. Μέχρι που μια μέρα, μια γυναίκα με σύστησε σε έναν νοτιο-Κορεάτη. Αυτός προσπάθησε να μου δείξει πώς διασκεδάζουν και χαίρονται την ελευθερία τους οι άνθρωποι στη Νότια Κορέα.
Ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που έπρεπε να αποφασίσω. Να αφήσω πίσω την κόρη μου και να τον ακολουθήσω. Έτρεμα μήπως κάτι πάει πάλι στραβά και θα έπρεπε να επιστρέψω στη Βόρεια Κορέα. Επέλεξα να αφήσω την Κίνα και το παιδί μου πίσω για να βρεθώ εκεί. Και τώρα ξέρω πως πρέπει να μιλήσουμε γι' αυτό που συμβαίνει στις γυναίκες εκεί για να πάψουν να υφίστανται τα ίδια βασανιστήρια, για να μπορέσουν κάποτε να κυνηγήσουν τα όνειρα και την ελευθερία τους»
σχόλια