Μετά και τη σοκαριστική έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι πλέον μόνο οι βρετανοί ψηφοφόροι του bremain που πρέπει να σκεφτούν τα μελλοντικά τους βήματα, αλλά και ο ίδιος ο ζωτικός ιστός της Ε.Ε. Ως μία συνταγή ετών – οικονομική, εμπορική, κοινωνική – που πλέον ξεκάθαρα μοιάζει να «σπάει» μετά και από αυτή την εξέλιξη, όλα δείχνουν ότι 4 δυνάμεις θα κρίνουν το μέλλον της. Αυτές, όπως παρουσιάζεται μέσα από ένα κατατοπιστικό ρεπορτάζ της Wall Street Journal είναι:
1.
Οι ευρωσκεπτικιστές – Η δυναμική πολιτικών που εδώ και χρόνια εξέφραζαν την αντίθεση τους στη νομισματική ένωση της Ευρώπης φαίνεται ότι πολλαπλασιάζεται ακριβώς μέσα στον πυρήνα της Ευρώπης. Ταυτόχρονα, η άνοδος της κεντροδεξιάς – και της ακροδεξιάς – με πολιτικά φαινόμενα, όπως ο Τραμπ και η Λεπέν φαίνεται να αλλάζουν τον πολιτικό χάρτη, όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών
2.
Η οικονομική αστάθεια – Η παρατεταμένη οικονομική κρίση που βιώνουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η ανεργία με ποσοστά ρεκόρ σε χώρες, όπως η Ισπανία (24,7%) και η Ελλάδα (26,3%) – ποσοστά που διπλασιάζονται, όταν μιλάμε για νεαρότερες ηλικίες – και το ελληνικό οικονομικό ζήτημα, διαμορφώνουν είτε αρέσει είτε όχι μία συγκεκριμένη εικόνα για το παρόν ευρωπαϊκό μοντέλο. Στο ρεπορτάζ ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης και η παλινωδία του περσινού καλοκαιριού αναφέρονται εν συντομία, αλλά με σαφήνεια.
3.
Η μεταναστευτική κρίση – Το μεγαλύτερο στοίχημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο εν πολλοίς δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει. Όλο αυτό που οι Ευρωπαίοι έζησαν με το μη διαχειρίσιμο μεταναστευτικό κύμα, στο ρεπορτάζ περιγράφεται δυσοίωνα, ως κορυφή του παγόβουνου. Ο αντι-ισλαμισμός που αναφαίνεται στο ευρωπαϊκό έδαφος παρουσιάζεται ως πρόβλημα χωρίς λύση, και φυσικά και πάλι η χώρα μας, καθώς και η Ιταλία αναφέρονται στο ρεπορτάζ ως «αποδέκτες» ενός μεγάλου μέρους αυτού του προβλήματος: 550.000 πρόσφυγες και μετανάστες μόνο κατά τη διάρκεια του 2015. Η πολιτική που μέχρι στιγμής έχει ακολουθηθεί, καθώς και το ρίσκο που η πρακτική των κλειστών συνόρων αποτελεί για τη συνθήκη Σένγκεν, προβληματίζει πολίτες και πολιτικούς. ...Και μετά είναι και η Τουρκία. Η προσπάθεια της χώρας να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια στέλνει τη συζήτηση πίσω στους ευρωσκεπτικιστές...
4.
Τρομοκρατία – Τα αλλεπάλληλα τρομοκρατικά χτυπήματα σε Γαλλία, Βρυξέλλες, Λονδίνο, δικαιώνουν τους πολιτικούς χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που τα προηγούμενα χρόνια ζητούσαν όλες και πιο σκληρές πολιτικές σε ό,τι αφορά τη μετανάστευση και τους συνοριακούς ελέγχους. Το πεδίο που τώρα διαμορφώνεται με την απειλή του ISIS σε κάθε ευρωπαϊκό βήμα είναι ομιχλώδες και θα κρίνει καθοριστικά την μορφή που τα επόμενα χρόνια θα πάρει αυτό που μέχρι σήμερα γνωρίζουμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση.
σχόλια