Ποιος: Δρ. Τέτσου Νακαμούρα, Ιάπωνας γιατρός εθελοντής στο Αφγανιστάν. Δολοφονήθηκε χτες στα 73 του χρόνια σε ενέδρα ενόπλων. Εκτός από τις ιατρικές του υπηρεσίες, ο «θείος Μούρα» κατά τους ντόπιους που τον θεωρούν εθνικό ευεργέτη καταγινόταν να «πρασινίσει» την έρημο με δενδροφυτεύσεις, αρδευτικά κανάλια και πρότυπες αγροκαλλιέργειες, συνεισφέροντας υποδειγματικά στην ανόρθωση της ταλαίπωρης χώρας.
Πού: Στην πόλη Τζαλαλαμπάντ ενώ βρισκόταν σε αυτοκίνητο μαζί με τη συνοδεία του. Καμία ανάληψη ευθύνης δεν υπήρξε μέχρι στιγμής, εντούτοις όλοι πιστεύουν ότι πρόκειται για έργο τζιχαντιστών. Οι Ταλιμπάν αποποιήθηκαν κάθε συμμετοχή, σε αυτούς όμως αποδίδεται η δολοφονία το 2008 του Καζούια Ίτο, συνάδελφου του Νακαμούρα που πρώτος δρομολόγησε την «πράσινη επανάσταση» στο Αφγανιστάν και του οποίου το έργο συνέχισε ο Νακαμούρα.
Γιατί: Η δολοφονία του στέρησε από τους Αφγανούς έναν αφοσιωμένο γιατρό που υπηρετούσε στη χώρα από το 1991 περιθάλπτοντας θύματα πολεμικών συγκρούσεων, μολυσματικών ασθενειών, επιδημιών, πείνας, λειψυδρίας κ.λπ. Που όντας και επικεφαλής της ανθρωπιστικής οργάνωσης Peace Japan Medical Services είχε χτίσει νοσοκομεία, που έσπευδε ακόμα και σε δυσπρόσιτες ή επικίνδυνες περιοχές. Επιπλέον, χάρη στις περιβαλλοντικές του πρωτοβουλίες και το μεγάλο κανάλι που υπό τις οδηγίες του φτιάχτηκε στον ποταμό Κουνάρ, 40.000 στρέμματα ερημικής στέπας στην επαρχία Νανγκαρχάρ γίνανε δάση και καλλιέργειες. Το βιοτικό επίπεδο 600.000 ανθρώπων βελτιώθηκε αισθητά, δημιουργήθηκαν θέσεις εργασίας, ο κοινωνικός ιστός αποκαταστάθηκε, αυτή όμως η εξέλιξη συν η φήμη που αποκτούσε πανεθνικά ο «θείος» - υπήρξε μάλιστα ο πρώτος ξένος που έλαβε τιμητικά την αφγανική υπηκοότητα - δεν άρεσαν ως φαίνεται σε κάποιους πολέμαρχους που βρίσκουν απήχηση και αντλούν αναλώσιμο έμψυχο υλικό από τον διχασμό, την άγνοια, την απελπισία και την ανέχεια.
Διά ταύτα: «Τα όπλα και τα τανκ δεν λύνουν κανένα πρόβλημα. Η αγροτική ανάπτυξη είναι ο θεμέλιος λίθος για να ανακάμψει η χώρα... Ένα αρδευτικό κανάλι αξίζει όσο εκατό γιατροί», έλεγε ο Νακαμούρα που όπως και ο «μέντοράς» του Ίτο ακολουθούσαν τις αρχές του κορυφαίου φυσικού καλλιεργητή και συμπατριώτη τους Μασανόμπου Φουκουόκα ο οποίος παρείχε και παραδοσιακές οδηγίες κατασκευής αρδευτικών καναλιών. Το κίνητρο έδωσαν στον δρ. Νακαμούρα τα παιδιά που έβλεπε να πεθαίνουν από λιμό και αφυδάτωση σε αγροτική περιοχή πληττόμενη από ξηρασία όπου βρισκόταν σε αποστολή. Για τη συνεισφορά του στην ειρήνη και τη διεθνή αλληλοκατανόηση του είχε απονεμηθεί το 2003 το βραβείο Ramon Magsaysay, το αντίστοιχο ασιατικό Νόμπελ. Το 2020 θα έκλεινε σαράντα χρόνια μιας πολύπλευρης εθελοντικής προσφοράς σε Πακιστάν και Αφγανιστάν. Δεν οραματίστηκε μόνο ένα καλύτερο αύριο, επιχείρησε και να το εφαρμόσει έμπρακτα. Ήταν από τους φωτισμένους ανθρώπους που δεν διστάζουν να ρισκάρουν μια άνετη ζωή για να συνδράμουν αφιλοκερδώς άρρωστους, φτωχούς και κατατρεγμένους όπου γης. Η τραγική του απώλεια αποτέλεσε μια ακόμα υπενθύμιση ότι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν καλά κρατεί (ένας πόλεμος «χαμηλής έντασης» με μεγάλες περιοχές του υπαίθρου να ελέγχονται από τους τζιχαντιστές που συχνά πραγματοποιούν και ένοπλες ή βομβιστικές επιθέσεις στις μεγάλες πόλεις). Άσχετα που περνά συνήθως πλέον στα «ψιλά» της διεθνούς ειδησεογραφίας, ούτε και θεωρείται επισήμως εμπόλεμη χώρα με συνέπεια οι προερχόμενοι από εκεί πρόσφυγες να μην δικαιούνται κανένα ειδικό καθεστώς προστασίας.
