Το αρχαιότερο DNA, που έχει αλληλουχηθεί ποτέ, αποκαλύπτει πώς ήταν η Αρκτική πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια, όταν ήταν πιο ζεστή.
Σήμερα η περιοχή στη Βόρεια Γροιλανδία είναι μια πολική έρημος, αλλά το γενετικό υλικό, που εξήχθη από το έδαφος, αποκάλυψε μια πλούσια ποικιλία φυτών και ζώων.
Οι επιστήμονες, που δημοσίευσαν την έρευνα στο περιοδικό Nature, βρήκαν γενετικά ίχνη από μαστόδοντα που έμοιαζαν με ελέφαντες, ταράνδους και χήνες που περιπλανιόντουσαν ανάμεσα σε σημύδες και λεύκες, καθώς και από θαλάσσια ζωή, όπως καβούρια και φύκια.
Ο καθηγητής Eske Willerslev, ο οποίος διεξήγαγε τη μελέτη, από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης και το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ δήλωσε ότι αυτό το μείγμα αρκτικών και εύκρατων ειδών που ζούσαν δίπλα-δίπλα δεν έχει καμία σύγχρονη αντιστοιχία.
Η έρευνα διεξήχθη σε μια περιοχή που ονομάζεται Kap København Formation και βρίσκεται στο βορειότερο τμήμα της Γροιλανδίας.
Μέχρι τώρα, ήταν δύσκολο να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να δούμε πώς ήταν η συγκεκριμένη περιοχή πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια. Τα απολιθώματα ζώων από αυτή την περίοδο είναι εξαιρετικά σπάνια εκεί.
«Στην πραγματικότητα, από το Kap København, τα μόνα ζώα που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ μέσω μακροαπολιθωμάτων είναι ένα δόντι λαγού και ένα σκαθάρι. Οπότε, οι άνθρωποι δεν είχαν ιδέα τι είδους πανίδα υπήρχε εκεί τότε», εξήγησε ο καθηγητής.
Αντ' αυτού, η ομάδα στράφηκε στο περιβαλλοντικό DNA - ή eDNA. Πρόκειται για γενετικό υλικό που αποβάλλεται από φυτά και ζώα - για παράδειγμα, από κύτταρα του δέρματος ή περιττώματα - και συσσωρεύεται στο περιβάλλον τους.
Είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται πλέον ευρέως στη συντήρηση. Για παράδειγμα, η μελέτη του DNA που βρίσκεται σε μια σταγόνα θαλασσινού νερού μπορεί να αποκαλύψει όλα τα πλάσματα που έχουν ζήσει σε ένα κομμάτι του ωκεανού, ακόμη και αν δεν μπορούμε να δούμε τα επιμέρους ζώα.
Στη Γροιλανδία, η ομάδα χρησιμοποίησε αρχαία δείγματα εδάφους για να εξετάσει τη βιολογία της πρώιμης Πλειστόκαινης εποχής.
Βρήκαν ένα δασικό οικοσύστημα, με αρκτικούς θάμνους, βότανα, φτέρες και βρύα που φύτρωναν ανάμεσα στα δέντρα.
Εν μέσω της ανακάλυψης DNA από πλάσματα όπως τρωκτικά, ταράνδους και χήνες, η αποκάλυψη του DNA από μαστόδοντα αποτέλεσε έκπληξη - ο καθηγητής Willerslev δήλωσε ότι κανείς δεν είχε βρει τα πλάσματα που μοιάζουν με ελέφαντες στη Γροιλανδία προηγουμένως.
Πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια, η Βόρεια Γροιλανδία ήταν πολύ πιο ζεστή από ό,τι είναι σήμερα. Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες ήταν περίπου 11-19 βαθμούς Κελσίου θερμότερες.
«Αυτό που πραγματικά μας λέει είναι ότι η πλαστικότητα των βιολογικών οργανισμών - όσον αφορά το πού μπορούν να ζήσουν και τα φυτά ή τα ζώα που μπορούν να ζήσουν μαζί - είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι νομίζαμε», είπε.
Η εξαγωγή και αλληλουχία του DNA από το έδαφος δεν ήταν εύκολη - η ομάδα χρειάστηκε χρόνια για να βρει την καλύτερη τεχνική που θα χρησιμοποιούσε. Σκέφτηκαν μάλιστα ότι μπορεί να μην ήταν δυνατόν το γενετικό υλικό να επιβιώσει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο καθηγητής Willerslev δήλωσε: «Έγραψα μια εργασία το 2005, όπου έλεγα ότι πίστευα ότι το DNA δεν θα μπορούσε να επιβιώσει για περισσότερα από ένα εκατομμύριο χρόνια, και να 'μαστε εδώ με DNA ηλικίας δύο εκατομμυρίων ετών».
Πιστεύει ότι μια χημική αντίδραση μεταξύ του DNA και του εδάφους επιβράδυνε την όποια αποδόμηση.
«Το DNA είναι ηλεκτρικά φορτισμένα μόρια και πολλά από τα ορυκτά που βλέπουμε στο έδαφος είναι επίσης ηλεκτρικά φορτισμένα. Ως εκ τούτου, το DNA συνδέεται με τα στερεά ορυκτά, και όταν το κάνει αυτό, μειώνει τον ρυθμό της αυθόρμητης αποδόμησης».
Αν βρεθεί περισσότερο περιβαλλοντικό DNA να επιβιώνει σε άλλες τοποθεσίες, η ανακάλυψη θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον αρχαίο κόσμο.
Με πληροφορίες από BBC
σχόλια