Η NASA επιβεβαιώνει: το Voyager I ταξιδεύει πλέον στο διαστρικό κενό

36 χρόνια μετά την εκκίνηση του επικού ταξιδιού του, το ερευνητικό σκάφος βαθέος διαστήματος Voyager 1 θεωρείται πλέον και επίσημα ως το πρώτο αντικείμενο ανθρώπινης κατασκευής που εισέρχεται στην αινιγματική άβυσσο του διαστρικού κενού. 

[Προσοχή, δεν έχει εγκαταλείψει τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος, όπως λανθασμένα και ίσως επιπόλαια αναπαράγεται από διάφορα sites. Θα εξηγήσουμε παρακάτω το γιατί].

Μετά από μία μακρά περίοδο αμφιταλάντευσης και διαφωνιών, επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Iowa αναγνωρίζουν και επιβεβαιώνουν οριστικά αυτό το κεφαλαιώδους και ιστορικής σημασίας ορόσημο για την εξερεύνηση του διαστήματος. Την ετυμηγορία τους επικυρώνουν με αυτή τη δημοσίευση στην έγκυρη και αξιόπιστη επιστημονική επιθεώρηση Science.

Ο "ταξιδευτής" Voyager 1 ξεκίνησε τη μακρά περιπλάνηση του στο ηλιακό μας σύστημα στις 5 Σεπτεμβρίου του 1977, μετά την εκτόξευση του από το ακρωτήριο Κανάβεραλ. Η τροχιά του σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να προσεγγίσει τους εξωτερικούς πλανήτες Δία και Κρόνο και να παρατηρήσει τα φεγγάρια τους, τα μαγνητικά τους πεδία και τους δακτυλίους του τελευταίου. Σήμερα, έχοντας αποκτήσει την ιλιγγιώδη ταχύτητα των 17km/sec βρίσκεται σε απόσταση 18,76 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον πλανήτη Γη και τα σήματα του καταφθάνουν σε μας με καθυστέρηση τουλάχιστον 17 ωρών.

Ο παγκόσμιος ενθουσιασμός σχετικά με το πρωτοπόρο αυτό διαστημικό όχημα έγκειται στο γεγονός, ότι φαίνεται να έχει αφήσει πίσω του μια για πάντα ένα μακρινό σύνορο της διαστημικής μας γειτονιάς, την ηλιόπαυση. Τι είναι όμως η ηλιόπαυση;

Ως ηλιόπαυση χαρακτηρίζουν οι αστροφυσικοί το εξωτερικό όριο της ηλιόσφαιρας, μιας τεράστιας ελλειψοειδούς δομής που περιβάλλει τον Ήλιο και τους πλανήτες και στην οποία κυρίαρχος είναι ο ηλιακός άνεμος - ένα ισχυρό ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων, κυρίως ηλεκτρονίων και πρωτονίων. Κοντά στην ηλιόπαυση, λοιπόν, ο ηλιακός άνεμος εξασθενεί τόσο σε ένταση και ταχύτητα, ώστε να θεωρείται μηδαμινός. Ταυτοχρόνως, σε αυτή την περιοχή συναντώνται με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα φορτισμένα σωματίδια από άλλα γειτονικά άστρα, τα οποία και σηματοδοτούν την έναρξη του μεσοαστρικού χώρου.

Εάν με τα παραπάνω σας δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι τα φυσικά όρια του ηλιακού μας συστήματος τοποθετούνται στην ηλιόπαυση, θα πρέπει να αναθεωρήσετε. Για να τα εντοπίσουμε αυτά, θα πρέπει να αναζητήσουμε μέχρι ποιο σημείο ασκεί βαρυτική επίδραση ο ήλιος μας. Η αναζήτηση αυτή οδηγεί αναπόφευκτα στο νέφος του Oort. Το νέφος αυτό αποτελείται από τρισεκατομμύρια παγωμένους "βράχους", που περιφέρονται σε ελλειπτική ή παραβολική τροχιά γύρω από τον ήλιο, σε απόσταση έως και 1 έτους φωτός μακριά από αυτόν. Δηλαδή 1.000 φορές πιο μακριά από τον Πλούτωνα και σαφώς μακρύτερα από το διαστημικό όχημα Voyager 1. Επομένως, οι διατυπώσεις περί απομάκρυνσης του σκάφους από τα όρια του ηλιακού μας συστήματος κρίνονται ως ανακριβείς και ίσως σκόπιμα παραπλανητικές ;-)

Ποιο είναι το μέλλον του Voyager 1; Eάν τα καταφέρει να διασχίσει αλώβητο το νέφος του Oort, τότε θα δραπετεύσει από τα όρια του ηλιακού μας συστήματος. Ίσως χρειαστεί να περιμένουμε 30.000 χρόνια γι αυτό.. αν και το πιθανότερο είναι πως δε θα μάθουμε ποτέ την πραγματική του τύχη. Μετά το 2025, η θερμοηλεκτρική γεννήτρια ραδιοϊσοτόπων που παρέχει ενέργεια στο σκάφος, θα χάσει την ισχύ της και τo Voyager 1 δεν θα είναι πια σε θέση να επικοινωνεί μαζί μας και να αποστέλλει τα ραδιοσήματα του. Θα συνεχίσει παρ' όλα αυτά να ταξιδεύει σιωπηλό στο αχανές διάστημα, ιχνηλατώντας μονοπάτια πρωτόγνωρα και ακολουθώντας ένα μοναχικό πεπρωμένο, όπως όλοι οι αληθινά πρωτοπόροι.

Τώρα θα αναρωτιέστε εύλογα, έτσι άδοξα θα λήξει αυτή η ιστορία; Ίσως όχι! Οι επιστήμονες της NASA που κατασκεύασαν το σκάφος, τοποθέτησαν εντός του έναν επιχρυσωμένο χάλκινο δίσκο, ο οποίος περιέχει κωδικοποιημένες πληροφορίες σχετικά με τον πλανήτη Γη και την ανθρωπότητα.. σκεπτόμενοι ότι ίσως κάποτε μπορεί και να βρεθεί στα χέρια ενός εξωγήινου πολιτισμού :-)

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το δίσκο και τα κωδικοποιημένα μηνύματα του (κείμενο, ήχος και εικόνες) μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ. Έχουν πολύ ενδιαφέρον!