Tα σχέδια της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής να ορίσει αυστηρότερες οδηγίες για τους transgender αθλητές πριν τους Ολυμπιακούς το Τόκιο το 2020 φαίνεται πως ναυαγούν, καθώς οι ειδικοί επιστήμονες που έχουν αναλάβει το πρότζεκτ φαίνεται πως διαφωνούν μεταξύ τους σε αυτό τo ακανθώδες ζήτημα.
Στους επιστήμονες είχε ανατεθεί να προτείνουν τα επιτρεπτά επίπεδα τεστοστερόνης για τις trans γυναίκες που συμμετέχουν στο κορυφαίο αθλητικό επίπεδο. Όμως διαφορετικές πηγές επιβεβαιώνουν στον Guardian πως για την οδηγία οι προτάσεις των ειδικών βρίσκονται στα συρτάρια, καθώς το όλο ζήτημα θεωρείται ιδιαιτέρως πολιτικά φορτισμένο και ευαίσθητο.
Με βάση τις τωρινές οδηγίες, οι οποίες εκδόθηκαν τον Νοέμβριο του 2015, αθλητές που θέλουν να περάσουν από την κατηγορία των ανδρών σε εκείνη των γυναικών μπορούν να το κάνουν χωρίς να απαιτείται χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης όρχεων αν τα επίπεδα τεστοστερόνης τους είναι λιγότερο από 10 νανογραμμομόρια(nmol) ανά λίτρο για τουλάχιστον 12 μήνες.
Αυτά τα όρια, τα οποία χρησιμοποιούν οι περισσότερες αθλητικές ομοσπονδίες για ορίσουν τους κανόνες τους για τους transgender αθλητές, έχουν αποδειχθεί αμφιλεγόμενα και αυτό γιατί συνήθως τα επίπεδα τεστοστερόνης των γυναικών είναι μεταξύ 0,12 και 1,79 nmol ανά λίτρο, ενώ εκείνα των ανδρών μεταξύ 7,7 και 29,4 nmol/l.
Σύμφωνα με τον Guardian, κάποιοι από τους επιστήμονες που εργάστηκαν για λογαριασμό της ΔΟΕ υποστήριξαν πως η μείωση των επιτρεπτών ορίων τεστοστερόνης στα 5 nmol ανά λίτρο, δηλαδή κάτω από το επίπεδα των συντριπτικά περισσότερων ανδρών, θα αποτελούσε έναν λογικό συμβιβασμό που θα εξασφάλιζε πως οι trans γυναίκες θα μπορούν να συμμετέχουν στη γυναικεία αθλητική κατηγορία χωρίς να έχουν τα αθλητικά πλεονεκτήματα που συνδέονται με την ανδρική ήβη.
Όμως άλλοι επιστήμονες διαφωνούν, επικαλούμενοι τα τελευταία ευρήματα από το Ινστιτούτο Karolinska της Σουηδίας, τα οποία αναφέρουν πως η μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης έχει μικρή επίπτωση στη μείωση της μυϊκής δύναμης ακόμα και μετά από έναν χρόνο αγωγής. Κάτι που σημαίνει πως οι αθλητές που έχουν περάσει από τη φάση της ανδρικής εφηβικής ήβης θα διατηρούσαν τα πλεονεκτήματα αυτά στον αθλητισμό.
Μια πηγή είπε στον Guardian πως το περίγραμμα των προτάσεων της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής «πηγαίνει από γραφείο σε γραφείο» χωρίς να υπάρχει συμφωνία και πως είναι απίθανο να υπάρξει μια συναινετική κοινή θέση στο ζήτημα πριν τους αγώνες του Τόκιο ενώ άλλη πηγή τονίζει πως «η συμφωνία αποδείχθηκε πολύ δυσκολότερη από ό,τι αναμενόταν καθώς το θέμα είναι περίπλοκο και πυροδοτεί πολιτικές και συναισθηματικές διαφωνίες.
O Guardian μεταδίδει πως είναι πιθανό να υπάρξουν συναντήσεις μέχρι τους Ολυμπιακούς του Τόκιο με σκοπό να ορίσουν οι διάφορες ομοσπονδίες κάθε αθλήματος τις δικές τους πολιτικές σε σχέση με τους transgender αθλητές. Όμως πολλές ομοσπονδίες είναι επιφυλακτικές στο να κάνουν κάτι τέτοιο χωρίς να υπάρχει πρώτα η θέση της ΔΟΕ σε αυτό το αμφιλεγόμενο ζήτημα,
Σε αυτό που συμφωνούν όλοι είναι πως απαιτείται περισσότερη επιστημονική έρευνα. Πολλά σπορ άλλωστε είναι διστακτικά στο πως να το αντιμετωπίσουν. Πέρυσι η Hanna Mouncey, πρώην μέλος της ανδρικής εθνικής ομάδας του χάντμπολ της Αυστραλίας ήθελε να παίξει στη γυναικεία λίγκα αυστραλιανού ποδοσφαίρου (παραλλαγή του ράγκμπι), όμως της απαγορεύτηκε για λόγους μυικής δύναμης και σωματικής διάπλασης.
Την ίδια στιγμή, η αρσιβαρίστρια Laurel Hubbard από τη Νέα Ζηλανδία, που αγωνιζόταν στην κατηγορία των ανδρών πριν προχωρήσει σε μετάβαση φύλου σε ηλικία 35 ετών πήρε μέρος στους αγώνες της Κοινοπολιτείας και τους Ασιατικούς Αγώνες το 2018, όπου μάλιστα κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο σύνολό στην κατηγορία των 90+ κιλών.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια