«Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που παραμένει σε πρόγραμμα προσαρμογής» τονίζει σε άρθρο του ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και ζητά νέα συμφωνία, με ελάφρυνση του χρέους και χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα.
Στο άρθρο του με τίτλο «Η Ελλάδα χρειάζεται μία νέα συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους», ο κ. Στουρνάρας τονίζει: «Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν έχουν ακόμη εκπληρώσει τη δέσμευσή τους για περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους. Συμφώνησαν σε αυτό τον Νοέμβριο του 2012 και θα έπρεπε να είχε συμβεί το 2014 όταν η Ελλάδα, με μεγάλο πόνο, πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα 1,5 δισ το 2013. Ποτέ δεν συνέβη. Η απόφαση καθυστέρησε λόγω του εγχώριου εκλογικού κύκλου των διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών. Το ίδιο συνέβη και στις 24 Μαΐου του τρέχοντος έτους, όταν το Eurogroup ανέβαλε και πάλι τη σχετική απόφαση για το 2018 , παρά το γεγονός ότι αναγνώρισε ρητά την ανάγκη να διατηρηθούν οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της ελληνικής κυβέρνησης σε διαχειρίσιμα επίπεδα και ο λόγος του χρέους προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν σε μια πτωτική τάση».
Συνεχίζοντας, ο κ. Στουρνάρας επισημαίνει ότι «τώρα είναι η ώρα να βρεθεί η κατάλληλη ισορροπία ανάμεσα στην ελάφρυνση χρέους και τις μεταρρυθμίσεις. Από το 2010, η Ελλάδα έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου δημοσιονομική προσαρμογή, που όμοια της δεν έχει βιώσει καμία χώρα μετά τη Μεγάλη Υφεση. Παρά τις καθυστερήσεις, το κόστος και τα παραπατήματα, υπήρξαν και ορισμένες αναμφισβήτητες επιτυχίες - η διατήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, η απελευθέρωση της αγοράς προϊόντων και εργασίας και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας ως προς το μοναδιαίο κόστος εργασίας κατά πάνω από 25% από το 2009».
Όπως σημειώνει ο κ. Στουρνάρας, «τώρα η Ελλάδα χρειάζεται μια νέα συμφωνία με τους εταίρους και τους δανειστές της, προκειμένου να προχωρήσουμε μπροστά . Δεν είναι ρεαλιστικό, ούτε κοινωνικά εφικτό, να απαιτήσουμε η Ελλάδα να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5 τοις εκατό του ΑΕΠ από το 2018 και έπειτα. Αυτό θα πρέπει να μειωθεί στο 2 τοις εκατό, επιτρέποντας ένα πιο ισορροπημένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, με έμφαση στη μείωση της φορολογίας, την ενθάρρυνση των ιδιωτικών επενδύσεων και τη συμβολή σε βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης».
«Επιπρόσθετα η κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος και οι τράπεζες πρέπει να αντιμετωπίσουν την περισσότερο σοβαρή απειλή για την χρηματοοικονομική σταθερότητα: τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (NPLs). Αυτά είναι κυρίως αποτέλεσμα της επταετούς ύφεσης που μείωσε το ΑΕΠ της χώρας κατά περισσότερο από 25%.
Οι ελληνικές τράπεζες μετά από διαδοχικές (και επιτυχημένες) ανακεφαλαιοποιήσεις εν μέσω δύσκολων συνθηκών έχουν τώρα αρκετά κεφάλαια, προβλέψεις και εξασφαλίσεις, έτσι ώστε να είναι σε θέση να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Οι πρόσφατες ευνοϊκές τροποποιήσεις στη νομοθεσία και οι πιο ευνοϊκές συνθήκες στην ελληνική οικονομία μετά το Eurogroup του Μαίου, καθιστούν ευκολότερη την ανάληψη αυτών των πρωτοβουλιών», αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρώην Έλληνας υπουργός Οικονομικών.
«Η Ελλάδα», όπως επισημαίνει ο κ.Στουρνάρας, «αντιμετώπισε την "τέλεια καταιγίδα", εγκλωβισμένη μεταξύ μιας οικονομικής και μιας κρίσης χρέους και μια αυξημένης ροής προσφύγων η οποία κατέβαλλε ένα ήδη υπερπιεσμένο κράτος. Σκληρές αποφάσεις ελήφθησαν. Μόνο πρόσφατα το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε ένα φιλόδοξο πακέτο ασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων που επιβάλει περαιτέρω περικοπές στις ήδη μειωμένες συντάξεις και ένα δημοσιονομικό πακέτο που υπερβαίνει το 3% του ΑΕΠ ολοκληρώνοντας τη γιγαντιαία δημοσιονομική προσαρμογή που ξεκίνησε το 2010. Αυτή η προσαρμογή είχε ως αποτέλεσμα τη βελτίωση του δομικού πρωτογενούς πλεονάσματος γενικής κυβέρνησης κατά πάνω από 20% του ΑΕΠ. Ο τρεχούμενος λογαριασμός έχει επίσης βελτιωθεί ανάλογα».
Καταλήγοντας, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος υποστηρίζει πως: «Η μείωση των τελικών δημοσιονομικών στόχων και η ελάφρυνση χρέους είναι τα κίνητρα που χρειάζονται για να συνεχίσει να κινείται η ελληνική οικονομία και η κοινωνία. Μεταρρυθμίσεις, ιδιωτικοποιήσεις, αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και η μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι οι ενέργειες που θα πρέπει να κάνουν οι Έλληνες πολιτικοί προκειμένου να πετύχουμε υψηλή και βιώσιμη ανάπτυξη».
