Λίγα μόλις λεπτά πριν δολοφονηθεί εν ψυχρώ έξω από το αστυνομικό τμήμα, η Κυριακή Γρίβα είχε απευθύνει μια απλή, αλλά αποκαλυπτική φράση στην αστυνομικό υπηρεσίας: «Θέλω να πάρω περιπολικό να πάω σπίτι». Όσα ακολούθησαν, σύμφωνα με τις καταθέσεις των παρόντων αστυνομικών στο δικαστήριο, αποκαλύπτουν ένα μωσαϊκό παραλείψεων, απουσίας στοιχειώδους ελέγχου και, τελικά, μια ανεπανόρθωτη τραγωδία.
«Μετά τις 10, βλέπω στις κάμερες μια κοπέλα να μιλάει με τον σκοπό», κατέθεσε η αστυνομικός που εκτελούσε χρέη αξιωματικού υπηρεσίας. «Όταν ανέβηκα, μπήκε η Κυριακή. Ο συνοδός της περίμενε απ’ έξω. Το μόνο που είπε ήταν: ‘Θέλω να πάρω περιπολικό να πάω σπίτι’. Τη ρώτησα γιατί, και μου είπε: ‘Υποψιάζομαι ότι ο πρώην σύντροφός μου θα με περιμένει απ’ έξω’.»
Η γυναίκα αποκάλυψε επίσης ότι είχε υπάρξει θύμα βιασμού και είχε υποβάλει μήνυση. Όταν ρωτήθηκε αν υπήρχε άμεση απειλή, απέφυγε να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες και επέμεινε ότι επιθυμεί συνοδεία με περιπολικό.
Η αστυνομικός τού τμήματος της πρότεινε να περιμένει εκεί, αλλά εκείνη απάντησε πως θα καλέσει η ίδια το περιπολικό και έφυγε. «Είχαμε τον νου μας αν θα μείνει ή θα φύγει», ανέφερε.
Μόλις λίγα λεπτά αργότερα, η τραγωδία εκτυλίχθηκε μπροστά στο τμήμα.
«Την σκοτώνουν, την σκοτώνουν»
«Άκουσα φωνές: ‘Την σκοτώνουν, την σκοτώνουν’. Τρέξαμε κάτω. Είδα την Κυριακή πεσμένη με αίματα και τον κατηγορούμενο δίπλα της, ξαπλωμένο. Είχε το μαχαίρι στο χέρι του. Ο σκοπός το κλώτσησε, το κλώτσησα κι εγώ», περιέγραψε η ίδια αστυνομικός, εμφανώς σοκαρισμένη.
Εισαγγελικές ερωτήσεις αποκάλυψαν ότι η Γρίβα δεν υπέβαλε νέα μήνυση ούτε παρείχε συγκεκριμένα στοιχεία για τον πρώην σύντροφό της. «Δεν μου ανέφερε όνομα. Δεν ζήτησε να κάνει μήνυση», είπε η μάρτυρας. Επιπλέον, παραδέχθηκε ότι δεν ζήτησε τα στοιχεία ούτε της Κυριακής ούτε του συνοδού της.
Όταν ρωτήθηκε αν ελέγχθηκε η παλαιότερη μήνυση για βιασμό, η απάντηση ήταν αρνητική: «Όχι, δεν ελέγξαμε τίποτα».
Η τότε επόπτρια, η οποία επίσης κατέθεσε, ισχυρίστηκε ότι δεν είχε καμία ενημέρωση για την παρουσία της Κυριακής στο τμήμα: «Άκουσα φωνές “την σκότωσαν” και κατέβηκα με την οδηγό μου και την αστυνομικό υπηρεσίας. Πήγα στο φαρμακείο για γάζες. Ενημέρωσα τους συναδέλφους. Άκουσα ότι ζητούσε περιπολικό αλλά δεν είχα ενημερωθεί επίσημα», υποστήριξε.
Όταν ρωτήθηκε αν είναι σύνηθες κάποιος πολίτης να ζητά περιπολικό, απάντησε: «Σε 37 χρόνια υπηρεσίας, περιπολικό στέλνουμε μόνο για ανήλικα, για τραυματισμούς ή άμεσο κίνδυνο. Αν είχα ενημερωθεί, θα είχα παρέμβει».
Η υποστήριξη κατηγορίας την πίεσε: «Δεν ενημερωθήκατε γιατί δεν το ζητήσατε; Γιατί δεν κατευθύνατε τη νεαρή;» Η απάντησή της ήταν γενικόλογη: «Δεν μπορώ να πω ποιος λέει την αλήθεια και ποιος ψέματα. Εγώ ήμουν διοικητής, χρησιμοποιούσα πρώτο πληθυντικό. Δεν είχα γνώση των λεπτομερειών.»
«Όλα έγιναν αστραπιαία»
Ο αστυνομικός σκοπός που ήταν στην είσοδο του τμήματος δήλωσε ότι καθοδήγησε την Κυριακή και τον συνοδό της στον πρώτο όροφο και πως δεν αντιλήφθηκε κάποια επείγουσα ανάγκη.
«Τους είδα να φεύγουν, η Κυριακή μιλούσε στο κινητό. Νόμιζα ότι είχαν συμφιλιωθεί. Μέσα σε δευτερόλεπτα άκουσα φωνές. Τον είδα να την πλησιάζει, να τραβάει το μαχαίρι από την πλάτη της. Όλα έγιναν αστραπιαία. Η Κυριακή σωριάστηκε και ο κατηγορούμενος έπεσε δίπλα της αιμόφυρτος», κατέθεσε.
Το δικαστήριο ανέδειξε σειρά από σοβαρές παραλείψεις: κανείς δεν ζήτησε επίσημα τα στοιχεία της Γρίβα ή του άντρα που τη συνόδευε, δεν έγινε επαλήθευση της προηγούμενης μήνυσης που είχε υποβάλει, ούτε υπήρξε αξιολόγηση του ενδεχομένου επικινδυνότητας. Το αίτημα για συνοδεία αγνοήθηκε, η διαταγή άμεσης συμμόρφωσης –που ορίζει ότι κάθε πολίτης που καταγγέλλει βία πρέπει να προστατεύεται– έμεινε σε έναν φάκελο.
Η φράση της υποστήριξης της κατηγορίας ήταν χαρακτηριστική: «Ένα θύμα πρέπει να ουρλιάζει για να του δώσετε σημασία;»
Η απάντηση της επόπτριας: «Δεν έλαβα γνώση, δεν ενημερώθηκα». Όμως, το τίμημα της άγνοιας αποδείχθηκε βαρύ. Και αμετάκλητο.
