Το βράδυ της Δευτέρας, ένα περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας με τραγικές διαστάσεις ήρθε στο φως της δημοσιότητας: μία γυναίκα «ήταν τρυπημένη σε όλο το πρόσωπο από πιρούνι» από τον σύντροφό της, ο οποίος φέρεται να επέδραμε με σφοδρότητα στο σώμα της, με θράσος και άκρατη βία.
Η γυναίκα, 39 ετών και έγκυος στον τρίτο μήνα, διακομίστηκε στο νοσοκομείο Αττικό ενώ έφερε τραύματα στο πρόσωπο, τα μάτια και τα χέρια, απόδειξη ότι προσπάθησε να αμυνθεί από την ακραία βίαιη επίθεση. Σύμφωνα με τους γιατρούς, υποβλήθηκε σε χειρουργικές επεμβάσεις στα μάτια και, ενώ η όραση στο ένα μάτι έχει αποκατασταθεί, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χαθεί η όραση στο άλλο. Το έμβρυο, ευτυχώς, δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο.
Οι μαρτυρίες των νοσηλευτών αποκαλύπτουν μια σκηνή μακάβριας βιαιότητας: «ήταν μέσα στα αίματα, είχε εκατοντάδες πιρουνιές», λένε, υπογραμμίζοντας ότι αν δεν είχε διακοπεί, η επίθεση θα μπορούσε να επιφέρει ακόμα χειρότερα αποτελέσματα. Η ίδια η γυναίκα φέρεται να διασώθηκε μόλις βγήκε γυμνή στο δρόμο, επιδιώκοντας να ξεφύγει από τον δράστη.
Οι Αρχές εντόπισαν τον 43χρονο σύζυγό της, με καταγωγή από τη Γεωργία, ο οποίος προσήχθη και συνελήφθη στο Τμήμα Ψυχικού. Σε βάρος του στέκει κατηγορία για βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη σε βαθμό κακουργήματος, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.
Το σοκ αυτής της υπόθεσης ενισχύεται από το γεγονός ότι ο δράστης φαίνεται πως έχει βαρύ ποινικό παρελθόν: σύμφωνα με δημοσιεύματα, είχε συλληφθεί 12 φορές σε 13 χρόνια για διάφορα αδικήματα. Ένα τέτοιο υπόβαθρο αναπόφευκτα επαναφέρει στο προσκήνιο τα ερωτήματα για την επαρκή απονομή δικαιοσύνης και την αποτροπή τέτοιων πράξεων.
Αυτό το περιστατικό δεν είναι απλώς μια πράξη ενδοοικογενειακής βίας· αποτελεί προειδοποίηση για τη δυνατότητα οικείου προσώπου να μετατραπεί σε θύτη. Οι νοσηλευτές, οι αστυνομικοί και οι κοινωνικοί φορείς που έσπευσαν να συνδράμουν, μιλούν για μια υπόθεση που ξεπερνά τα όρια της απλής εγκληματικότητας.
Η κοινή γνώμη παρακολουθεί με τρόμο την εξέλιξη. Η ζωή της 39χρονης αλλά και του αγέννητου παιδιού της βρίσκονται πλέον σε μια λεπτή γραμμή, ενώ η υπόθεση αναμένεται να προκαλέσει ευρύτερα ερωτήματα για την προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Ο ρόλος των δικαστικών αρχών, των δικηγόρων, των κοινωνικών δομών — και της ίδιας της πολιτείας — δοκιμάζεται.
Σε αυτό το σκηνικό, γίνεται φανερό ότι η άμεση προστασία των θυμάτων και η έγκαιρη παρέμβαση — όχι μόνο όταν η βία ήδη έχει εκδηλωθεί, αλλά και πρίν — είναι κρίσιμη για να αποτραπούν παρόμοιες τραγωδίες. Οφείλουμε ως κοινωνία να διεξάγουμε τη συζήτηση όχι μόνο για την τιμωρία του δράστη, αλλά και για την πρόληψη, την ευαισθητοποίηση και τη δημιουργία ενός κράτους που δεν αφήνει ακάλυπτους τους πιο ευάλωτους.
