Ένα άγνωστο μέχρι σήμερα έργο του συγγραφέα του έργου «Λεωφορείο ο Πόθος» Τενεσί Ουίλιαμς, γραμμένο το 1952, βρέθηκε στα αρχεία του Πανεπιστημίου Yale.
Δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό Strand και πρόκειται για μια ιστορία γραμμένη το 1952 με τίτλο The Summer Woman. Η ιστορία ακολουθεί έναν Αμερικανό ακαδημαϊκό που επισκέπτεται τη Ρώμη κάθε καλοκαίρι για να συνεχίσει τη σχέση του με μια γυναίκα που γνώρισε για πρώτη φορά όταν εκείνη εργαζόταν στους δρόμους. Αλλά καθώς τα χρόνια περνούν μετά το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, βρίσκει την εχθρότητα προς τους Αμερικανούς να αυξάνεται.
Ο Ουίλιαμς ήταν γοητευμένος από την Ιταλία και όταν είχε φτάσει εκεί διαπίστωσε ότι η υγεία του ήταν «μαγικά αποκατεστημένη». «Υπήρχε ο ήλιος και υπήρχαν οι χαμογελαστοί Ιταλοί», έγραψε ο συγγραφέας.
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας του βιώνει ανάλογα συναισθήματα αν και οι Ιταλοί -ηττημένοι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου- δεν αισθάνονταν ανάλογα απέναντι στους Αμερικανούς. Διασχίζοντας με τραίνο μια περιοχή διαπίστωνε ότι τα πρόσωπα των εργατών στο φως του ήλιου φαίνονταν όλο και λιγότερο φιλικά και ήπια. Και μάλιστα άκουσε από μια ομάδα φωνές σε αυτούς που περνούσαν που δεν του φάνηκαν πολύ φιλικές. Ο πρωταγωνιστής του περιγράφει όλο τον εχθρικό προς τους Αμερικανούς κλίμα που αντιλήφθηκε όταν τους άκουσε να φωνάζουν "coco", που σημαίνει το λεγόμενο κοκοβακίλλιο που οι συμπατριώτες του κατηγορήθηκαν ότι χρησιμοποιούσαν ως όπλο πολέμου στον πόλεμο της Κορέας και βλέπει τις λέξεις "Go Home, Yanks!" σε γκράφιτι στους τοίχους.
«Θα ήταν καλύτερα, ναι, ίσως θα ήταν πιο λογικό να μην βγει καν από το σταθμό, αλλά να πάρει το επόμενο τρένο προς τα βόρεια, να επιστρέψει στο Παρίσι, μακριά από αυτόν τον λευκό ουρανό που τρέμει από τη ζέστη και αυτούς τους χαμένους ανθρώπους που ήλπιζαν σε κάτι και απογοητεύτηκαν ξανά όπως πάντα πριν», γράφει ο Ουίλιαμς.
Ο Andrew Gulli, διευθυντής σύνταξης του Strand, είπε ότι «δεν είχε ιδέα γιατί ο Ουίλιαμς δεν δημοσίευσε ένα τόσο ωραίο κομμάτι ... Αυτό είναι ένα από τα πολλά λογοτεχνικά μυστήρια που με έχουν κάνει να σπάω το κεφάλι μου».
«Ενώ ο Γουίλιαμς ως θεατρικός συγγραφέας δημιουργεί το σκηνικό των έργων του με φόντο τον αμερικανικό νότο, τη φθορά του και τη διαλυμένη μεγαλοπρέπεια, το έργο Summer Woman δείχνει την ευελιξία και το θάρρος να βγει από την ασφαλή περιοχή γραφής του» λέει στον Γκάρντιαν ο Γκούλι.
Ο Ουίλιαμς περιγράφει την ομορφιά της χώρας και τον φιλικό χαρακτήρα των ανθρώπων της, ενώ αριστοτεχνικά κάνει σαφείς παραλληλισμούς μεταξύ της σχέσης του Αμερικανού πρωταγωνιστή με μια Ιταλίδα ιερόδουλη και την εμπλοκή των ΗΠΑ σε πολέμους στο εξωτερικό - ως παράλληλες σχέσεις γεμάτες συγκρούσεις, δυσαρέσκεια και απογοήτευση.
Ο Ουίλιαμς εξερεύνησε επίσης την Ιταλία και τους ανθρώπους της στο έργο Τριαντάφυλλο στο στήθος που έγραψε κατά τη διάρκεια της πολύχρονης σχέσης του με τον Ιταλό μετανάστη Φρανκ Μέρλο κι είναι το μόνο του έργο με ευτυχή κατάληξη. Το έργο περιέχει πολλές προσωπικές νύξεις: ο Μέρλο ήταν οδηγός φορτηγού πριν εγκατασταθεί στο σπίτι του συγγραφέα, ενώ ακόμα υπάρχει κι η αφιέρωση «Στον Φρανκ, σε ανταπόδοση για τη Σικελία» και στη «Ρωμαϊκή άνοιξη της κυρίας Στόουν» με μια πρώην Αμερικανίδα καλλονή (που υποδύθηκε στον κινηματογράφο η Βίβιαν Λι) που μετακομίζει στη Ρώμη.
Ο Ρόμπερτ Μπρέι, ιδρυτικός διευθυντής του Tennessee Williams Annual Review, δήλωσε στο Associated Press ότι ο Γουίλιαμς «ήταν ερωτευμένος με τη σεξουαλικότητα που αποπνέουν οι νέοι Ιταλοί άνδρες και την πιο άνετη σχέση μεταξύ των ανδρών στην Ιταλία που δεν υπήρχαν οι περιορισμοί της πατρίδας του».
σχόλια