Re-issue is the new black

Facebook Twitter
0

1. Talk Talk - Laughing Stock / Mark Hollis - Mark Hollis

Double bill στη συσκευασία του ενός. Ή αλλιώς, σε μια φράση: οι Talk Talk είναι το πιο παραγνωρισμένο συγκρότημα των eighties-nineties. Γκρουπ με καταπληκτικά singles και «δύσκολα» άλμπουμ, που στηρίχτηκε στην περσόνα του ιδιοφυούς Mark Hollis. Το «Laughing Stock» είναι το κύκνειο άσμα τους, ένα art-pop-rock διαμάντι, εύθραυστο και γεμάτο ιδέες που συμπληρώνουν σαν στρώματα η μία την άλλη. Η επανακυκλοφορία και του προσωπικού, ομώνυμου άλμπουμ του Mark Hollis απ’ το 1998 φέρνει στο μικροσκόπιο αυτή την τόσο ιδιαίτερη φωνή, σε οκτώ κομμάτια που, όπως και να τα ονομάσεις, avant jazz ή free folk, έχεις πέσει μέσα.


2. Art of Noise - (Who’s Afraid of?) the Art of Noise!

Οι Art of Noise υπήρξαν ένα απ’ τα πρώτα συγκροτήματα που ενσωμάτωσαν στον ήχο τους τόσο καλά την τεχνική του cut’n’paste, τα samples κι όσα έκαναν δεκαετίες αργότερα γκρουπ όπως οι Avalanches. Το ντεμπούτο τους είναι αξεπέραστο και περιέχει ένα απ’ τα ομορφότερα τραγούδια των eighties, το «Moments in Love».


3. Theo Parrish - Uget

Τα θρυλικά «Ugly Edits» του σπουδαίου Theo Parrish, που κυκλοφορούσαν σε βινύλια με ελάχιστες πληροφορίες για το καθένα, συγκεντρωμένα σ’ ένα διπλό CD. Ο Parrish κόβει και ράβει soul classics του παρελθόντος (Etta James, Kool and the Gang, Quincy Jones, Sugarhill Gang) αλλά και του σήμερα (Jill Scott, Anthony Hamilton) σε επτάλεπτα-δεκάλεπτα edits, με τεχνική ισάξια ενός sushi master.


4. The Beach Boys - Smile Sessions

Το «χαμένο» αριστούργημα των Beach Boys βγαίνει επιτέλους σε boxset, με διπλό CD και σημειώσεις του ιθύνοντα νου του εγχειρήματος, Brian Wilson. Είναι τόσα πολλά αυτά που βρίσκονται κρυμμένα σ’ αυτό εδώ το άλμπουμ: ο Lennon κι ο McCartney, ο Van Dyke Parks, ο Burt Bacharach κι ο Hal David, ο Bob Dylan κι οι Love. Ένα εγχειρίδιο ποπ μουσικής άξιο ανακάλυψης απ’ τον μελετητή του μέλλοντος, το δικό τους «Sgt. Pepper’s».


5. LFO - Frequencies

Αρχετυπικό techno των αρχών των nineties απ’ το θαυμαστό ντούο των Mark Bell και Gez Varley. Θεμελιώδες γιατί εδραίωσε μια ολόκληρη γενιά βρετανικού techno κι αποτέλεσε ένα απ’ τα πρώτα κομψοτεχνήματα της Warp Records.

6. Ride - Nowhere

Το shoegazing γεννήθηκε εδώ. Ένα χρόνο πριν, το «Loveless» των My Bloody Valentine έμελλε να παίξει καθοριστικό ρόλο για μια γενιά που κάηκε απ’ τις παραμορφωμένες κιθάρες και το fuzz. Ποιοι Belle and Sebastian;


7. Biosphere - Substrata

Θα έμοιαζε περίεργο, αν μιλούσαμε για άλλο είδος μουσικής, αλλά εδώ το πράγμα ταιριάζει απόλυτα: ένα απ’ τα καλύτερα ambient άλμπουμ όλων των εποχών προέρχεται απ’ τη Νορβηγία. Το «Substrata» είναι το αριστούργημα του Geir Jenssen. Chill out, όπως και αν το δεις.


8. Arthur Russell - World of Echo

Ο κόσμος του Arthur Russell είναι ένα συναισθηματικό rollercoaster απ’ την disco ως την avant garde pop. Πρώτης τάξεως ευκαιρία να σκαλίσεις τη δισκογραφία ενός σπουδαίου μουσικού.


9.  Jürgen Müller - Science of the Sea 

Ντοκουμενταρίστικης υφής ambient/synth pop απ’ το 1982, το μοναδικό άλμπουμ του Jürgen Müller είναι ένα χαμένο στον χρόνο διαμάντι του είδους.


10. Virgo Four - Resurrection

Αν θες να ψάξεις τις ρίζες του house, είναι ένας γρήγορος οδηγός. Στο πενταπλό βινύλιο περνούν σαν flashback μπροστά απ’ τα μάτια σου οι διαδρομές του acid house, απ’ το Σικάγο ως την Ευρώπη, σε ρυθμούς 4/4.

+10:

Smashing Pumpkins-Gish/Siamese Dream

Pearl Jam-Pearl Jam 20

The Smiths-Complete

R.E.M.-Lifes Rich Pageant

This Mortal Coil-Box Set

MF DOOM-Operation:Doomsday

U2-Achtung Baby

John Fahey-Your Past Comes Back to Haunt You

Nirvana-Nevermind

Harald Grosskopf-Synthesist/Re-synthesist

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ