Ναι!

Ναι! Facebook Twitter
0

To Ναι ήταν το τέταρτο στη σειρά μυθιστόρημα της Μαργαρίτας Καραπάνου: η ηρωίδα του βιβλίου, μια διάσημη συγγραφέας, πάσχει από μανιοκατάθλιψη και κλεισμένη στο σπίτι της υποδέχεται κόσμο. Κάποιοι μίλησαν για ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο - ήταν εμφανείς, εξάλλου, οι ομοιότητες με τη ζωή της ίδιας της Καραπάνου. «Η Λώρα δεν είμαι εγώ. Δεν θέλω να νομίσουν οι αναγνώστες ότι η συγγραφέας και η ηρωίδα έχουν μια ταύτιση», δήλωσε, παρ' όλα αυτά, η συγγραφέας σε μια συνέντευξή της το 2000. Με αφορμή το κείμενο δυο νέες ηθοποιοί, η Αγγελική Καρυστινού και η Ιωάννα Κανελλοπούλου, έστησαν μια παράσταση-περφόρμανς που ξεκινά αύριο (18/3) στο νεοκλασικό του Ελculture, στην οδό Μιλτιάδου.

Γιατί διαλέξατε να βασιστείτε στο «Ναι» της Μαργαρίτας Καραπάνου;

Α.Κ.: Καταρχάς, αυτή ήταν μια δική μου επιθυμία, που εν συνεχεία μοιράστηκα με την Ιωάννα. Διάλεξα το Ναι για δύο λόγους: πρώτον, γιατί είναι ένα βιβλίο που ενώ πραγματεύεται ένα πολύ σκοτεινό θέμα, συνεχώς έχει στραμμένο το βλέμμα του στην κατάφαση, στην ομορφιά της ζωής. Δηλαδή, στην πραγματικότητα η ηρωίδα του βιβλίου, η Λώρα, πάντα προσπαθεί να πει ένα μεγάλο «ναι» και αυτό νομίζω ότι είναι το σημείο σύνδεσής μας με αυτό το πρόσωπο, γιατί όλοι, είτε έχουμε είτε δεν έχουμε «αρρώστιες» και «σκοτάδια», αυτό προσπαθούμε. Αυτή η κατάφαση είναι μάλλον μια φυσική μας ροπή, έστω κι αν συνεχώς παρεμποδίζεται από έξωθεν παράγοντες. Ο δεύτερος λόγος που διάλεξα το Ναι είναι πολύ πιο εμφανώς προσωπικός. Δηλαδή, ένας άνθρωπος που αγαπούσα πολύ είχε και μανιοκατάθλιψη και την ίδια επιθυμία για το «ναι»...

Πώς έγινε η πρώτη σας επαφή με το βιβλίο της Καραπάνου; Ποια διαδικασία ακολουθήσατε προκειμένου να το μετατρέψετε σε παράσταση;

Ι.Κ.: Στην αρχή η Αγγελική έφερε μια πρώτη διασκευή πάνω στο κείμενο με ένα συγκεκριμένο σενάριο. Πάνω σε αυτό δουλέψαμε με αυτοσχεδιασμούς και το εξελίξαμε. Κάποια κομμάτια είναι διασκευή από το βιβλίο, κάποια είναι κείμενα της Αγγελικής που γράφτηκαν με αφορμή συγκεκριμένα κομμάτια του βιβλίου και κάποια προέκυψαν μέσα από την πρόβα.

«Έτσι πρέπει να εκλάβουμε το "ναι" του τίτλου ως ειδικό "ναι", αυτό που προκύπτει ύστερα από πάλη. Η κατάφαση έρχεται για να μας δικαιώσει», έλεγε η Καραπάνου για το βιβλίο της σε μια συνέντευξη. Συνάδει αυτή η δήλωση με το πνεύμα της παράστασης;

Α.Κ.: Αυτό τουλάχιστον θέλουμε να πετύχουμε. Μια πορεία κατάφασης. Πώς ένας άνθρωπος φτάνει σε αυτή την αιφνίδια, μάλλον, απόφαση να προσπεράσει τη δυσκολία, το βάσανό του, και να πει «ναι». Δεν ξέρω κατά πόσο το «ναι» μάς δικαιώνει, αλλά σίγουρα είναι μια επιλογή που μας απελευθερώνει. Η ζωή μάλλον είναι πολύ σύντομη και δεν έχει και πολλά περιθώρια για να λες «όχι».

Στο Δελτίο Τύπου αναφέρεστε σε επισκέπτες-θεατές. Τι ακριβώς εννοείτε; Θα συμμετέχει το κοινό στην παράσταση με κάποιον τρόπο;

Ι.Κ.: Συμμετέχει ακριβώς ως θεατής και επισκέπτης. Δηλαδή, η Λώρα υποτίθεται ότι καλεί κόσμο στο σπίτι της για να τους εκθέσει την ιστορία της και αυτό το ορίζει από την αρχή της παράστασης. Από εκεί και πέρα, αναπόφευκτα τούς απευθύνεται ξεκάθαρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τους ζητάει να δράσουν. Η παράσταση δεν είναι αυτό που λέμε interactive, ζητάει όμως το βλέμμα τους, ζητάει τη συμμετοχή τους σε αυτή την προσωπική της διαδρομή.

Οι δυο σας έχετε μοιραστεί κατά κάποιον τρόπο τις δουλειές, ενώ πρωταγωνιστείτε και στο έργο. Πώς ήταν η συνεργασία σας; Ποιο κομμάτι ανέλαβε η μία και ποιο η άλλη;

Ι.Κ.: Γνωριζόμαστε από τη σχολή, ήμασταν συμμαθήτριες, έχουμε παίξει και στο παρελθόν μαζί και τώρα κάνω και την εικονογράφηση για ένα παιδικό βιβλίο που έγραψε η Αγγελική και θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Μετράμε αρκετά χρόνια φιλίας. Οπότε, γνωριζόμαστε καλά, έχουμε κοινούς κώδικες.

Α.Κ.: Δεν έχουμε μοιραστεί τις δουλειές, τις κάνουμε μαζί, ακόμα και τα διαδικαστικά που έχει μια παράσταση. Μαζί δουλέψαμε τη διασκευή και το στήσιμο του έργου. Την Ιωάννα την εκτιμώ πολύ και ως ηθοποιό και ως άνθρωπο και γι' αυτό ήθελα να παίξει στην παράσταση. Πάντα, σε κάθε έργο υπάρχουν δυσκολίες, αλλά καταλαβαίνουμε η μία την άλλη και καταφέρνουμε να ξεπερνάμε τα προβλήματα και νομίζω αυτό είναι το πιο σημαντικό κομμάτι σε μια συνεργασία.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ