New Entry: Μέδουσες

New Entry: Μέδουσες Facebook Twitter
UNDERWATER DANCEHALL ''Τραγουδάμε με λατρεία την Αγία Αλητεία...''
0

Λίγο μετά τις συστάσεις αστειεύονται και γελούν συγκρατημένα. Δηλώνουν «θεσπέσιες και ταυτόχρονα αποκρουστικές». Σαν τις αληθινές μέδουσες. Αν δεν τις έχει δει ποτέ πάνω στη σκηνή, σου είναι μάλλον αδύνατο να δεχτείς ότι αυτά τα τρία κορίτσια από την Κομοτηνή είναι από τα πιο αυθεντικά σχήματα που διαθέτει αυτή τη στιγμή η ελληνική hip hop σκηνή. Για την ακρίβεια, το μόνο γυναικείο σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Αυτό το γεγονός από μόνο του θα μπορούσε να τις κάνει περιζήτητες σε παραγωγούς και δισκογραφικές γιατί το hip hop είναι ένα είδος που έχει μπει για τα καλά στην εγχώρια δισκογραφία, έχει φανατικό κοινό και «πουλάει». Αρκετά καλά μάλιστα. Αν κρίνει όμως κανείς από τα εκατοντάδες σχόλια που έχουν αφήσει στα βίντεό τους στο YouTube, μάλλον το αντρικό κοινό τις αντιμετωπίζει με έναν ανεξήγητο ρατσισμό, αφήνοντας σχόλια που σε κάποιες περιπτώσεις είναι ιδιαιτέρως σκληρά και βάναυσα. Δεν είναι μόνο τα σεξιστικά αστεία που σε κάνουν έξαλλο, είναι και η καχυποψία με την οποία τις αντιμετωπίζουν όσοι δεν έχουν καν ασχοληθεί μαζί τους. «Μας πληγώνουν, ούτε καν μας έχουν δει κι απειλούν να μας πετάξουν ντομάτες και γιαούρτια» λένε φανερά ενοχλημένες.

Παρασκευή βράδυ, έχει μόλις τελειώσει το εξαιρετικό live τους (το οποίο μαγνητοσκοπήθηκε για την κρατική τηλεόραση) και ξαφνικά βρίσκονται εν μέσω συνεντεύξεων και μιας δημοσιότητας που τις ξαφνιάζει. Η Deppy (Δέσποινα), Eeerie (Ειρήνη) και Adiallakti (Όλγα) είναι αδελφές με καταγωγή από τον Πόντο, που μεγάλωσαν στην Κομοτηνή. Είναι 21, 22 και 18 αντίστοιχα, φοιτήτριες και οι τρεις τους. Η Δέσποινα σπουδάζει οδοντοτεχνίτης και οι άλλες δύο Διοίκηση Επιχειρήσεων. «Οι γονείς μας είναι περήφανοι για μας και μας υποστηρίζουν τρελά, κι ας παραπονιούνται καμιά φορά για το μαλλί μας και τα φαρδιά παντελόνια» λέει η Ειρήνη, εξηγώντας το λόγο που αποχώρησαν από το X-Factor στον ημιτελικό: «Δεν προσδοκούσαμε τίποτα, ούτε και υπήρχε λόγος να πάμε, δηλώσαμε συμμετοχή απλά για την πλάκα μας κι επειδή επέμεναν οι συγγενείς μας. Οι κριτές δεν πρόλαβαν να δουν αυτό που μπορούμε να κάνουμε. Πρέπει να σου πω ότι αυτό που βγαίνει στο γυαλί δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, όλοι παίζουν ένα ρόλο. Μπροστά στην κάμερα σου μιλάνε με το χειρότερο τρόπο και πίσω απ' αυτή σε αντιμετωπίζουν φιλικά και σε χαιρετάνε. Όλα γίνονται για την τηλεθέαση. Γι' αυτό σηκώθηκε κι έφυγε η Deppy κι αναγκαστήκαμε ν' αποχωρήσουμε. Αυτό που μας ενόχλησε περισσότερο είναι τα λόγια που ακούστηκαν, ότι βάζουν το χέρι τους στη φωτιά πως αποκλείεται να κάνουμε καριέρα. Δεν μπορεί να βλέπεις τρία κορίτσια που προσπαθούν να κάνουν κάτι δικό τους και να το λες αυτό». Τρία κορίτσια που -πρέπει να σημειωθεί- κάνουν ρίμες την καθημερινότητά τους και γράφουν στίχους αυστηρά προσωπικούς. Ακόμα και τα κομμάτια τους που γράφτηκαν όταν ξεκίνησαν το 2000, όταν ήταν 12 και 13 χρονών, με στίχους που ακούγονται σήμερα αφελείς, είχαν έναν «τσαμπουκά» και έλεγαν αλήθειες που δεν ακούς συχνά στην ελληνική ποπ. Η Ειρήνη ραπάρει τους στίχους του «χιτ» τους «Ό,τι και να πω» και μου εξηγεί το στόρι που κρύβεται πίσω τους: το είχα γράψει για ένα περιστατικό στο σχολείο που με σημάδεψε» λέει. «Ήταν 25 Μαρτίου και ως άριστη μαθήτρια έπρεπε να πάρω τη σημαία. Την 28ηΟκτωβρίου έκαναν δήθεν κλήρωση και την έχασα, αυτήν τη φορά δεν μου την έδιναν λόγω εμφάνισης. Υποσχέθηκα να πάω όπως πρέπει, αλλά μάλλον ήταν άλλος ο λόγος. Τη μέρα της παρέλασης φόρεσα κι εγώ το φαρδύ μου παντελόνι, το καπελάκι μου ανάποδα, πήρα μια σημαία και πήγα πίσω απ' την παρέλαση κι έστελνα φιλάκια στους επίσημους! Την επόμενη μέρα με έστειλαν με αλλαγή περιβάλλοντος στην Ξάνθη για απρεπή συμπεριφορά. Μπορεί να αναγκαζόμουν να ξυπνήσω στις 5.30 κάθε πρωί, αλλά δεν κατάφεραν να με τσαλακώσουν». Οι Μέδουσες ετοιμάζονται να βουτήξουν στα βαθιά, ξεφεύγοντας από το underground που κινούνταν αναγκαστικά μέχρι σήμερα. «Δεν έχουμε συγκεκριμένα σχέδια», λένε, «περιμένουμε, κι ό,τι έρθει. Θέλεις να μάθεις γιατί μας λένε "Μέδουσες"; Επειδή μας άρεσε που αφήνουν σημάδια χωρίς να σ' ακουμπήσουν. Όπως εμείς»...

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ