Ένα σφαγείο από λάτεξ στην Μπιενάλε της Αθήνας

Ένα σφαγείο από λάτεξ στην Μπιενάλε της Αθήνας Facebook Twitter
0

Θέλεις να κάνεις το Ρigpen experience;» με ρωτάει η Saeko, ενθουσιασμένη και χαμογελαστή σαν να παίζουμε κάποιο διαδραστικό παιχνίδι. Βγάζουμε τα παπούτσια μας και με παίρνει από το χέρι για να μπούμε στο εσωτερικό της κοιλιάς της τεράστιας λαστιχένιας γουρούνας που εκθέτει στη φετινή Μπιέναλε.

Την προηγούμενη μέρα, στην αρχή της περφόρμανς υπήρχε μια προσομοίωση γέννας, με τα γουρουνάκια να ξεπετάγονται από τη μήτρα αυτού του γιγαντιαίου ροζ πλάσματος που το βυζαίνουν νεογέννητα χοιρίδια. Η γουρούνα γεννάει μεταλλαγμένα λάτεξ γουρουνάκια με υπερμεγέθη γυναικεία στήθη που χορεύουν techno, πριν βγει μια γυναικεία φιγούρα playmobil –αγρότισσα με ξανθές κοτσίδες– και τα σφάξει με μπαλτά. Στο τέλος, αφού πετάξει τα κομμάτια τους από εδώ και από κει, επιδίδεται σε ένα αισθησιακό στριπτίζ και η περφόρμανς τελειώνει με το playmobil ξαπλωμένο και γυμνό ανάμεσα στα κατακρεουργημένα γουρούνια. Όλο το σκηνικό, όλοι οι χαρακτήρες είναι φτιαγμένοι με λάτεξ. Ακόμα και η μορφή της βίας είναι λάτεξ στο σύμπαν της Saeborg. Υπάρχει χιούμορ και τρόμος στη δουλειά της, μελαγχολία και αλληγορία.

 «Από πολύ παλιά προσπαθώ να καταλάβω αν είναι αστείο το σώμα μου, να κατανοήσω τα φύλα, τη γυναικεία και γενικά την ανθρώπινη μορφή. Επιλέγω να τα ξεπεράσω και να τα φτιάξω διαφορετικά. Στην Ιαπωνία υπάρχουν στερεότυπα για τα φύλα και αυτό θέλω να το ανατρέψω».


Το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Saeborg ανήκει στη Saeko Ooi. Είναι ένας συνδυασμός του κανονικού της ονόματος και της λέξης cyborg, που δείχνει την αγάπη της για την επιστημονική φαντασία, τους ανθρώπους-μηχανές, τα kaiju, σειρές όπως το «Rick and Morty» και το «Adventure Time» και τις νοσηρές ταινίες. Ζει και δημιουργεί στο Τόκιο, σε ένα δωμάτιο τόσο μικρό που η συμπαθής μεταφράστρια, και φίλη της, μου το τονίζει συνέχεια. Είναι από τα ελάχιστα πράγματα που βγάζουν νόημα στο άγχος της να τα εξηγήσει καλά.


Γράφει το δελτίο Τύπου για το «Pigpen». «Είναι μια παράξενη περφόρμανς μελοδραματικών διαστάσεων ή μήπως μια αλληγορία που φτιάχτηκε για να μυήσει τα παιδιά στην αυστηρή χορτοφαγία; Τα χαριτωμένα αυτά χοιρίδια είναι για να τα αγκαλιάσουμε και να τα χαϊδέψουμε ή μήπως διογκωμένες σεξουαλικές φαντασιώσεις που προορίζονται για ένα παιχνίδι ρόλων; Στο "Pigpen" της Saeborg οι άνθρωποι παραμερίζουν και στο προσκήνιο έρχονται τα παϊδάκια». Η Saeborg, όμως, δεν ενδιαφέρεται να περάσει κάποιο πολιτικό μήνυμα. Αφήνει το "Pipgen" ανοιχτό σε ερμηνείες. Αντίθετα, θεωρεί ότι η τέχνη της είναι μια προσωπική υπόθεση. Γι' αυτήν είναι περισσότερο μια μορφή έκφρασης και εξερεύνησης.


«Από την αρχή ήταν όλα φτιαγμένα από λάτεξ και τα έραβα σαν κουστούμια για να τα φοράω εγώ. Τα έφτιαχνα στο μικρό διαμέρισμά μου. Όλα ήταν στα μέτρα μου» λέει – ευτυχώς, έχω έναν γνωστό που ξέρει γιαπωνέζικα.


«Από πολύ παλιά προσπαθώ να καταλάβω αν είναι αστείο το σώμα μου, να κατανοήσω τα φύλα, τη γυναικεία και γενικά την ανθρώπινη μορφή. Επιλέγω να τα ξεπεράσω και να τα φτιάξω διαφορετικά. Στην Ιαπωνία υπάρχουν στερεότυπα για τα φύλα και αυτό θέλω να το ανατρέψω. Φοράω ρούχα φτιαγμένα από τεχνητά υλικά, προορισμένα για φύλα τεχνητά κατασκευασμένα. Φτιάχνω πράγματα που μου αρέσουν ως παιχνίδια και αξεσουάρ. Πρόκειται για καινούργια σώματα, από υλικά που μου αρέσουν και σύμφωνα με τον τρόπο που σκέφτομαι. Αυτό τον καιρό είναι το μόνο που θέλω να κάνω.

»Όλα τα κοστούμια μου είναι ζώα της φάρμας, γουρούνια, πρόβατα, όσα η κοινωνία μας χρησιμοποιεί για το μαλλί, το κρέας και τα αυγά τους. Από τη στιγμή που γεννιούνται έχουμε αποφασίσει ότι αυτός είναι ο ρόλος τους. Αυτήν τη λογική που υπάρχει στην κοινωνία η γυναίκα πρέπει να την αντιστρέψει, γι' αυτόν το λόγο κάνει στριπτίζ. Πέρα, όμως, από τα φύλα και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, σκοπός μου είναι να κάνω κάτι που να ξεπερνάει τους ανθρώπους».


— Πώς αντιδρούν οι θεατές στα έργα σου; Τα βρίσκουν προκλητικά;

Καθένας έχει διαφορετική άποψη. Όταν μου λένε τι βλέπουν, αισθάνομαι ότι προβάλλουν τον εαυτό τους πάνω τους. Μου λένε διάφορα για το μέγεθός τους, μου ότι αφορούν τον βιγκανισμό, τα φύλα, τα φετίχ, αλλά εγώ έχω διαφορετική οπτική. Για παράδειγμα, δεν είχα τους βίγκαν στο μυαλό μου όταν έφτιαχνα τις στολές. Άλλοι επικαλούνται τις υποκουλτούρες της Ιαπωνίας και τη θεατρικότητα. Εγώ κάθομαι στο μικρό μου διαμέρισμα και φτιάχνω πράγματα με τα χέρια μου. Ό,τι δημιουργώ είναι πολύ βαθιά συνδεδεμένο με τον τρόπο που σκέφτομαι. Τα ζώα της φάρμας είναι μια εικόνα του εαυτού μου, ο θεατή όμως μπορεί κάλλιστα να βλέπει κάτι διαμετρικά αντίθετο.

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ