Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
0

 

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

 Δύο μεγάλες Eκθέσεις θα παρουσιαστούν στα πλαίσια του πρώτου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία, στο Μουσείο Μπενάκη, αρχής γενομένης από σήμερα και καθ' όλη την διάρκεια του επόμενου μήνα.


Πρόκειται για δύο θεματικές εκθέσεις που παρουσιάζουν το έργο Ελλήνων αλλά και ξένων δημιουργών.
Οι εικαστικοί που συμμετέχουν στις εκθέσεις More or Less και Like New! έχουν καθιερώσει την παρουσία τους στον δημόσιο χώρο, μέσα από χρόνια δουλειάς, γεγονός που αποτέλεσε και ένα από τα βασικά κριτήρια επιλογής τους.


Ο επιμελητής του Φεστιβάλ και director του Studio 4, Ανδρέας Φακής μας εξηγεί αναλυτικότερα:

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

More or Less

Η έκθεση More or Less παρουσιάζει τυπογραφικά έργα τα οποία και αντιπαραθέτει και παραλληλίζει ανοίγοντας ένα διάλογο που ουσιαστικά αφορά στην ανάγνωση των έργων από τον θεατή.

Συμμετέχουν οι: Greg Papagrigoriou, Πάρις Κούτσικος, D!, SNRS, L'Atlas (Γαλλία), John Fekner (HΠΑ).

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

Like New!
Η έκθεση Like New! Παρουσιάζει σύγχρονα έργα τα οποία έχουν εμφανείς αναφορές σε κινήματα του 19ου και του 20ου αιώνα, κινήματα όπως ο κυβισμός, ο σουρεαλισμός, και η αφηρημένη τέχνη, θέτοντας ερωτήματα τόσο για το τι μπορεί να εκλιφθεί ορθά ως "καινούριο", όσο και για τα κριτήρια που μπορούν να μας οδηγήσουν σε μία τέτοια εκτίμηση.
Συμμετέχουν οι: Αλέξανδρος Βασμουλάκης, Simoni Fontana & Αργύρης Σαρασλανίδης, Cacao Rocks, Franco Fasoli (Aργεντινή), Anthony Lister (Αυστραλία).

Οι δύο εκθέσεις θα φιλοξενήσουν συνολικά 34 έργα, μεγάλου κυρίως μεγέθους, τα οποία δημιουργήθηκαν από τους δεκατρείς εικαστικούς βάσει μελέτης του χώρου.
Πρόκειται για δύο τελείως ανεξάρτητες μεταξύ τους εκθέσεις, και θεματικά και όσον αφορά το στήσιμο, οι οποίες όμως κατά κάποιο τρόπο "επικοινωνούν".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Οι εκθέσεις More or Less και Like Νew! αντιμετωπίζουν δύο θεματικές με την ίδια προσέγγιση, και στην κάθε μια έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια ποικιλία εκφάνσεων πάνω σε δύο πολύ γνώριμα στοιχεία του graffiti

Πέρα από τον κοντινό αριθμό συμμετοχών, τον ίσο αριθμό διεθνών συμμετοχών, και το κοινό background των εικαστικών, οι εκθέσεις More or Less και Like Νew! αντιμετωπίζουν δύο θεματικές με την ίδια προσέγγιση, και στην κάθε μια έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια ποικιλία εκφάνσεων πάνω σε δύο πολύ γνώριμα στοιχειά του graffiti:
Την τυπογραφία και τις ανθρώπινες φιγούρες, ακόμα και αν αυτές είναι αποδομημένες.

Παρόλο δηλαδή που οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως graffiti writers, αποδίδουν μέσα από το έργο τους τα δύο αυτά βασικά στοιχεία του graffiti ο καθένας με τον δικό του, ιδιαίτερο και αναγνωρίσιμο τρόπο.


Οι δύο εκθέσεις μαζί με την ημερίδα Πολυμορφία: Η Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο, εγκαινιάζουν το Πρώτο Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Παράλληλα, πρόκειται να εκδοθούν δύο κατάλογοι (κι ένας ακόμα για την έκθεση φωτογραφίας Nightspot που ξεκινάει στις 21 Οκτωβρίου, στο Ρομάντσο), τους οποίους επιμελούμαι μαζί με την Κωνσταντίνα Δρακοπούλου.

Οι κατάλογοι θα είναι διαθέσιμοι από τις 20 Οκτωβρίου, και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να τους βρουν εδώ.

Το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης υλοποιείται από το Studio 4 με τη συνεργασία του Μουσείου Μπενάκη, της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, και του Ρομάντσο, σε επιμέλεια Ανδρέα Φακή, υπό τις αιγίδες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO
Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Η ημερίδα Πολυμορφία η Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο είναι η πρώτη σε σειρά δράση του Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία.

Στην ημερίδα συμμετέχουν καταξιωμένοι αρχιτέκτονες, εικαστικοί, καλλιτεχνικοί διευθυντές και θεωρητικοί της τέχνης από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η ημερίδα φιλοδοξεί να θέσει, αλλά και να απαντήσει, πολλαπλά ερωτήματα που μεταξύ άλλων αφορούν στον ορισμό και τον προσδιορισμό του χώρου, καθώς και στο τι αντιλαμβανόμαστε ως "τέχνη".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

 

Περί τίνος πρόκειται το φεστιβάλ δημόσιας τέχνης;
Tο Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης έρχεται ουσιαστικά να "στεγάσει" διαφορετικές δράσεις και δρώμενα που έχουν ως –μοναδικό ίσως– κοινό παρονομαστή την τέχνη που συναντάμε στον δημόσιο χώρο, ή που προέρχεται από αυτόν. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το φεστιβάλ εμπεριέχει εικαστικά δρώμενα και πολιτιστικές δράσεις που δεν οριοθετούνται, αλλά φέρουν τον θεμιτό "περιορισμό" σε επίπεδο περιεχομένου.

Αυτό βέβαια δεν θα θέλαμε να εκληφθεί ως απόπειρα παρουσίασης κάθε μορφής υπαίθριας τέχνης ή μη, αλλά oύτε και ως μια ουτοπική βλέψη, καθώς ο "δημόσιος" χώρος –όντας στην κυριολεξία κοινόχρηστος– εμπεριέχει εικαστικές παρεμβάσεις που μπορεί να είναι καλαίσθητες ή κακόγουστες, περίτεχνες ή κακότεχνες, βαθυστόχαστες ή ρηχές, και συνεπώς, επιθυμητές ή ανεπιθύμητες.

Φτάνουμε, έτσι, στο συμπέρασμα ότι δεν θα μπορούσε να ευσταθεί κάποια είδους γενικευμένη εκτίμηση για το "περιεχόμενο" που συναντάμε στον δημόσιο χώρο, ή για το τμήμα του περιεχομένου που μπορούμε να εκλάβουμε ως τέχνη.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Και τι ακριβώς σημαίνει "Δημόσια Τέχνη";
Με τον όρο Δημόσια Τέχνη αναφερόμαστε σε εικαστικούς των οποίων το έργο μπορεί να χαρακτηριστεί ως "street art", σε καλλιτέχνες που παρουσιάζουν το graffiti με τη μορφή υλικού τεκμηρίωσης -δηλαδή video ή φωτογραφίας, και σε εικαστικούς που δρουν στον δημόσιο χώρο και το έργο τους δεν εμπίπτει σε κάποιο καθιερωμένο εικαστικό πλαίσιο.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Ποια είναι σήμερα η εικαστική αξία των έργων που πραγματοποιούνται στον δρόμο, σε κοινόχρηστο, δημόσιο χώρο;

Είναι υποτιμημένα εικαστικά;
Εδώ και αρκετά χρόνια έχει υπάρξει αναγνώριση εικαστικών που δρουν στον δημόσιο χώρο, και κατα προέκταση είναι αναγνωρισμένη η αξία συγκεκριμένων έργων.

Σε κάθε περίπτωση ο "δημόσιος" χώρος είναι αρκετά ανοιχτός, ώστε να συμπεριλαμβάνει έργα "με" και "χωρίς" "αξία", αν και ακόμα και αυτό είναι υποκειμενικό.

Ποιός ορίζει την αξία; Σε τι μεταφράζεται; Με ποιά κριτήρια ορίζουμε αν κάτι έχει αξία;

Tα ερωτήματα είναι πολλά, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει γενικός κανόνας. Όπως λέγαμε και σε μία προηγούμενη συζήτηση, τροφή και φαγητό δεν είναι το ίδιο.

Αντίστοιχα, ότι βρίσκεται σε κοινή θέα δεν θα μπορούσε να είναι μόνο "καλό" ή μόνο "κακό".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Ποιοι οι στόχοι του Φεστιβάλ;
Το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης έχει ως στόχο την ανάδειξη και τον αποσαφηνισμό των διαφορετικών μορφών τέχνης που συναντάμε στο δημόσιο χώρο, την αναβάθμιση του αστικού χώρου και του πολεοδομικού περιβάλλοντος μέσα από εικαστικές δράσεις, την επιμόρφωση του ευρύτερου κοινού για την τέχνη που συναντάμε στο δημόσιο χώρο, τη δημιουργία μιας εγχώριας πολιτιστικής πλατφόρμας διεθνούς ενδιαφέροντος, την καθιέρωση της Αθήνας ως διεθνές σημείο αναφοράς για την τέχνη στο δημόσιο χώρο.

Γιατί είναι σημαντικό είναι σήμερα να υπάρχει ένας τέτοιος θεσμός σαν το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης στην Αθήνα, στην Ελλάδα;
Ένας τέτοιος θεσμός είναι κάτι θετικό, για όλους:

Για το ευρύ κοινό, το οποίο σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μπορεί να δει κάποιες από τις καλύτερες σχετικές ταινίες διεθνώς, να γνωρίσει το έργο αξιόλογων εικαστικών, ή φωτογράφων που "ακολουθούν" καλλιτέχνες, και να αποκτήσει μια σφαιρική, πολυδιάστατη, εικόνα του τι είναι Δημόσια Τέχνη.

Για το εξοικειωμένο κοινό, το οποίο έχει την δυνατότητα να γνωρίσει ακόμα καλύτερα την τέχνη που συναντάμε στον δημόσιο χώρο μέσα από ένα μεγάλο εύρος εφαρμογών (ομιλιών, εικαστικών εκθέσεων, εκθέσεων φωτογραφίας, βιντεοπροβολών, τοιχογραφιών), με μεγάλο ποσοστό συμμετοχών και με έργα που εκτίθενται για πρώτη φορά.

Για τους καλλιτέχνες, που έχουν την ευκαιρία να προβάλλουν την δουλειά τους μέσα από ένα "σωστό" πλαίσιο. Αυτο με την σειρά του σημαίνει ποιοτικές εγχώριες συμμετοχές, αξιόλογες διεθνείς συμμετοχές, και φυσικά σημαίνει την ύπαρξη curation, εικαστικής δηλαδή επιμέλειας.

Κάτι που όσο δεδομένο και αν μας φαίνεται, συχνά απουσιάζει

Για τους συνεργαζόμενους φορείς, που έχουν την δυνατότητα και να υποστηρίξουν και να ταυτιστούν με μια δυναμική, ενδιαφέρουσα, ποιοτική, και καινούρια διοργάνωση.

Και τέλος για την χώρα μας γενικότερα, καθώς "παραλληλίζεται" με χώρες όπως η Νορβηγία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία, η Πολώνια, οι ΗΠΑ, κ.α που έχουν παρεμφερείς διοργανώσεις, ενώ συγχρόνως μπορεί να επαναπροσδιορίσει την θέση της στον διεθνή εικαστικό χάρτη, προσφέροντας σταδιακά μια πολύτιμη αναβάθμιση.

_______________________________

 

Η έναρξη του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς.

17.15 – 19.45 Ημερίδα "Πολυμορφία: H Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο"

20:00 - 22:00 Εγκαίνια των εκθέσων 'Like New!' και 'More or Less'

Η είσοδος είναι ελεύθερη

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Λάζαρος Ζήκος ήθελε να χαρίζει τα έργα του

Εικαστικά / Ο Λάζαρος Ζήκος ήθελε να χαρίζει τα έργα του

H έκθεση «Tα εικονο-όργανα του Λάζαρου Ζήκου» μάς θυμίζει τον ανήσυχο, ευφάνταστο καλλιτέχνη που έφυγε νωρίς, ξανασυστήνοντας τα ανατρεπτικά, ευφυή, παιγνιώδη, σκοτεινά και ενοχλητικά πολλές φορές έργα του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ευγενία Βερελή αφηγείται ιστορίες που κάνουν την τέχνη μαγεία

Εικαστικά / Τα «μαγικά» κεραμικά της Ευγενίας Βερελή συνομιλούν με το έργο του Αλέκου Φασιανού

«Στις εξιστορήσεις της ζωής σου συχνά ανταποκρίνομαι με ρίγη» λέγεται η έκθεση της νεαρής εικαστικού που λαμβάνει χώρα στο Μουσείο Αλέκου Φασιανού. Το χάσμα του χρόνου εξαφανίζεται και ένας γόνιμος διάλογος ξεκινά ανάμεσα στους δύο καλλιτέχνες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα γλυπτό ζωντανεύει το «άγνωστο» λατομείο του Φιλοπάππου

Εικαστικά / Ένα γλυπτό ζωντανεύει το «άγνωστο» λατομείο του Φιλοπάππου

Ο Αλέξανδρος Τζάννης δημιουργεί σε μια ερειπωμένη κατασκευή στον λόφο του Φιλοπάππου ένα έργο στο οποίο αποτυπώνονται μέρη από τα κλαδιά του φυτού που βρίσκεται διάσπαρτο στον λόφο, «μεταφρασμένα» σε σίδερο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόρτζιο ντε Κίρικο: «Η μοντέρνα τέχνη δεν αρέσει σε κανένα»

Εικαστικά / Τζόρτζιο ντε Κίρικο: «Η μοντέρνα τέχνη δεν αρέσει σε κανέναν»

Πεθαίνει σαν σήμερα ο Ιταλός ζωγράφος Τζόρτζιο ντε Κίρικο. Διαβάζουμε ξανά μια δύστροπη και νευρική συνέντευξή του από το 1966, στην οποία μιλάει ελεύθερα, σκληρά, συχνά όμως και με αλήθειες, για τη σύγχρονη ζωγραφική.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Στη Θεσσαλονίκη θα περάσεις τέλεια, όποιο κι αν είναι το vibe σου

Εικαστικά / Στη Θεσσαλονίκη θα περάσεις τέλεια, όποιο κι αν είναι το vibe σου

Από την έκθεση με τις φωτογραφίες της Φρίντα Κάλο μέχρι τις άπειρες συναυλίες: Αυτά τα 22 events αξίζουν την προσοχή σας στην αγαπημένη πόλη της Θεσσαλονίκης.
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ, ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ & ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΡΙΔΗ
Αγγελική Αντωνοπούλου

Οι Αθηναίοι / Αγγελική Αντωνοπούλου: «Τι να σου πει η τέχνη με μια τέτοια καθημερινότητα»

Είναι ιδιοκτήτρια μιας σημαντικής γκαλερί της πόλης. Πιστεύει πως πλέον δεν υπάρχουν πολλοί γκαλερίστες ή συλλέκτες που να παθιάζονται με την τέχνη. Είναι σίγουρη, όμως, πως το να ανακαλύπτεις την ομορφιά στην τέχνη είναι ό,τι πιο αισιόδοξο. Η Αγγελική Αντωνοπούλου αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οργανωθείτε - Ο Νοέμβριος είναι γεμάτος εκθέσεις

Εικαστικά / Οργανωθείτε - Ο Νοέμβριος είναι γεμάτος εκθέσεις

Από τον Ρότζερ Μπάλεν και τον Γιούργκεν Τέλερ μέχρι τη συνομιλία του έργου του Ακριθάκη και του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη με σύγχρονους δημιουργούς, αυτόν τον μήνα μουσεία, ιδρύματα και αίθουσες τέχνης προτείνουν πολλά και ενδιαφέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μια έκθεση με το χρώμα των φανταστικών κόσμων και των μύθων

Εικαστικά / Αντωνάκης Χριστοδούλου: «Ευτυχώς, υπάρχουν ομόφυλα ζευγάρια που περπατάνε χέρι-χέρι»

Με αφορμή τη νέα του έκθεση, «Purpose, Desire, Emptiness», ο εικαστικός μάς μιλάει για ιστορίες της παιδικής του ηλικίας που μπλέκονται με μύθους και τέρατα, την ποπ κουλτούρα και τη βιομηχανία του σεξ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Κατερίνα Κομιανού θέλει να δούμε τα πράγματα «λίγο πριν αλλάξουν»

Εικαστικά / Η Κατερίνα Κομιανού θέλει να δούμε τα πράγματα «λίγο πριν αλλάξουν»

Η Κατερίνα Κομιανού περιπλανιέται στην πόλη εξερευνώντας την αστική τοπογραφία και καταγράφει την πολιτική πραγματικότητα μέσα από δημόσια γλυπτά και αντικείμενα στο κέντρο της Αθήνας με μια αναλογική φωτογραφική μηχανή ή μια ερασιτεχνική Super8.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρόι Λιχτενστάιν: Ο πρωτοπόρος της pop art που έβαλε τον Mίκι Μάους στα μουσεία

Σαν σήμερα / Ρόι Λιχτενστάιν: Ήταν όντως ο «χειρότερος καλλιτέχνης» της εποχής του;

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης της pop art που με το γενναίο έργο του ειρωνεύτηκε το κλασικό, έβαλε τον Mίκι Μάους σε μουσεία και γκαλερί και άλλαξε οριστικά τους κανόνες της σύγχρονης τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Εικαστικά / Μόλις τελείωσε το αριστούργημά του, ο Γκογκέν επιχείρησε να αυτοκτονήσει

Ο πίνακας με τίτλο «Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε;» θα ήταν η τελευταία του διαθήκη, ένα έργο που θα έλυνε επιτέλους, όπως ο ίδιος έλεγε, το «παράδοξο μεταξύ του κόσμου των συναισθημάτων και του κόσμου του μυαλού».
THE LIFO TEAM
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT