Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
0

 

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

 Δύο μεγάλες Eκθέσεις θα παρουσιαστούν στα πλαίσια του πρώτου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία, στο Μουσείο Μπενάκη, αρχής γενομένης από σήμερα και καθ' όλη την διάρκεια του επόμενου μήνα.


Πρόκειται για δύο θεματικές εκθέσεις που παρουσιάζουν το έργο Ελλήνων αλλά και ξένων δημιουργών.
Οι εικαστικοί που συμμετέχουν στις εκθέσεις More or Less και Like New! έχουν καθιερώσει την παρουσία τους στον δημόσιο χώρο, μέσα από χρόνια δουλειάς, γεγονός που αποτέλεσε και ένα από τα βασικά κριτήρια επιλογής τους.


Ο επιμελητής του Φεστιβάλ και director του Studio 4, Ανδρέας Φακής μας εξηγεί αναλυτικότερα:

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

More or Less

Η έκθεση More or Less παρουσιάζει τυπογραφικά έργα τα οποία και αντιπαραθέτει και παραλληλίζει ανοίγοντας ένα διάλογο που ουσιαστικά αφορά στην ανάγνωση των έργων από τον θεατή.

Συμμετέχουν οι: Greg Papagrigoriou, Πάρις Κούτσικος, D!, SNRS, L'Atlas (Γαλλία), John Fekner (HΠΑ).

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

Like New!
Η έκθεση Like New! Παρουσιάζει σύγχρονα έργα τα οποία έχουν εμφανείς αναφορές σε κινήματα του 19ου και του 20ου αιώνα, κινήματα όπως ο κυβισμός, ο σουρεαλισμός, και η αφηρημένη τέχνη, θέτοντας ερωτήματα τόσο για το τι μπορεί να εκλιφθεί ορθά ως "καινούριο", όσο και για τα κριτήρια που μπορούν να μας οδηγήσουν σε μία τέτοια εκτίμηση.
Συμμετέχουν οι: Αλέξανδρος Βασμουλάκης, Simoni Fontana & Αργύρης Σαρασλανίδης, Cacao Rocks, Franco Fasoli (Aργεντινή), Anthony Lister (Αυστραλία).

Οι δύο εκθέσεις θα φιλοξενήσουν συνολικά 34 έργα, μεγάλου κυρίως μεγέθους, τα οποία δημιουργήθηκαν από τους δεκατρείς εικαστικούς βάσει μελέτης του χώρου.
Πρόκειται για δύο τελείως ανεξάρτητες μεταξύ τους εκθέσεις, και θεματικά και όσον αφορά το στήσιμο, οι οποίες όμως κατά κάποιο τρόπο "επικοινωνούν".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Οι εκθέσεις More or Less και Like Νew! αντιμετωπίζουν δύο θεματικές με την ίδια προσέγγιση, και στην κάθε μια έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια ποικιλία εκφάνσεων πάνω σε δύο πολύ γνώριμα στοιχεία του graffiti

Πέρα από τον κοντινό αριθμό συμμετοχών, τον ίσο αριθμό διεθνών συμμετοχών, και το κοινό background των εικαστικών, οι εκθέσεις More or Less και Like Νew! αντιμετωπίζουν δύο θεματικές με την ίδια προσέγγιση, και στην κάθε μια έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια ποικιλία εκφάνσεων πάνω σε δύο πολύ γνώριμα στοιχειά του graffiti:
Την τυπογραφία και τις ανθρώπινες φιγούρες, ακόμα και αν αυτές είναι αποδομημένες.

Παρόλο δηλαδή που οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως graffiti writers, αποδίδουν μέσα από το έργο τους τα δύο αυτά βασικά στοιχεία του graffiti ο καθένας με τον δικό του, ιδιαίτερο και αναγνωρίσιμο τρόπο.


Οι δύο εκθέσεις μαζί με την ημερίδα Πολυμορφία: Η Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο, εγκαινιάζουν το Πρώτο Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Παράλληλα, πρόκειται να εκδοθούν δύο κατάλογοι (κι ένας ακόμα για την έκθεση φωτογραφίας Nightspot που ξεκινάει στις 21 Οκτωβρίου, στο Ρομάντσο), τους οποίους επιμελούμαι μαζί με την Κωνσταντίνα Δρακοπούλου.

Οι κατάλογοι θα είναι διαθέσιμοι από τις 20 Οκτωβρίου, και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να τους βρουν εδώ.

Το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης υλοποιείται από το Studio 4 με τη συνεργασία του Μουσείου Μπενάκη, της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, και του Ρομάντσο, σε επιμέλεια Ανδρέα Φακή, υπό τις αιγίδες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO
Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Η ημερίδα Πολυμορφία η Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο είναι η πρώτη σε σειρά δράση του Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία.

Στην ημερίδα συμμετέχουν καταξιωμένοι αρχιτέκτονες, εικαστικοί, καλλιτεχνικοί διευθυντές και θεωρητικοί της τέχνης από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η ημερίδα φιλοδοξεί να θέσει, αλλά και να απαντήσει, πολλαπλά ερωτήματα που μεταξύ άλλων αφορούν στον ορισμό και τον προσδιορισμό του χώρου, καθώς και στο τι αντιλαμβανόμαστε ως "τέχνη".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

 

Περί τίνος πρόκειται το φεστιβάλ δημόσιας τέχνης;
Tο Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης έρχεται ουσιαστικά να "στεγάσει" διαφορετικές δράσεις και δρώμενα που έχουν ως –μοναδικό ίσως– κοινό παρονομαστή την τέχνη που συναντάμε στον δημόσιο χώρο, ή που προέρχεται από αυτόν. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το φεστιβάλ εμπεριέχει εικαστικά δρώμενα και πολιτιστικές δράσεις που δεν οριοθετούνται, αλλά φέρουν τον θεμιτό "περιορισμό" σε επίπεδο περιεχομένου.

Αυτό βέβαια δεν θα θέλαμε να εκληφθεί ως απόπειρα παρουσίασης κάθε μορφής υπαίθριας τέχνης ή μη, αλλά oύτε και ως μια ουτοπική βλέψη, καθώς ο "δημόσιος" χώρος –όντας στην κυριολεξία κοινόχρηστος– εμπεριέχει εικαστικές παρεμβάσεις που μπορεί να είναι καλαίσθητες ή κακόγουστες, περίτεχνες ή κακότεχνες, βαθυστόχαστες ή ρηχές, και συνεπώς, επιθυμητές ή ανεπιθύμητες.

Φτάνουμε, έτσι, στο συμπέρασμα ότι δεν θα μπορούσε να ευσταθεί κάποια είδους γενικευμένη εκτίμηση για το "περιεχόμενο" που συναντάμε στον δημόσιο χώρο, ή για το τμήμα του περιεχομένου που μπορούμε να εκλάβουμε ως τέχνη.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Και τι ακριβώς σημαίνει "Δημόσια Τέχνη";
Με τον όρο Δημόσια Τέχνη αναφερόμαστε σε εικαστικούς των οποίων το έργο μπορεί να χαρακτηριστεί ως "street art", σε καλλιτέχνες που παρουσιάζουν το graffiti με τη μορφή υλικού τεκμηρίωσης -δηλαδή video ή φωτογραφίας, και σε εικαστικούς που δρουν στον δημόσιο χώρο και το έργο τους δεν εμπίπτει σε κάποιο καθιερωμένο εικαστικό πλαίσιο.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Ποια είναι σήμερα η εικαστική αξία των έργων που πραγματοποιούνται στον δρόμο, σε κοινόχρηστο, δημόσιο χώρο;

Είναι υποτιμημένα εικαστικά;
Εδώ και αρκετά χρόνια έχει υπάρξει αναγνώριση εικαστικών που δρουν στον δημόσιο χώρο, και κατα προέκταση είναι αναγνωρισμένη η αξία συγκεκριμένων έργων.

Σε κάθε περίπτωση ο "δημόσιος" χώρος είναι αρκετά ανοιχτός, ώστε να συμπεριλαμβάνει έργα "με" και "χωρίς" "αξία", αν και ακόμα και αυτό είναι υποκειμενικό.

Ποιός ορίζει την αξία; Σε τι μεταφράζεται; Με ποιά κριτήρια ορίζουμε αν κάτι έχει αξία;

Tα ερωτήματα είναι πολλά, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει γενικός κανόνας. Όπως λέγαμε και σε μία προηγούμενη συζήτηση, τροφή και φαγητό δεν είναι το ίδιο.

Αντίστοιχα, ότι βρίσκεται σε κοινή θέα δεν θα μπορούσε να είναι μόνο "καλό" ή μόνο "κακό".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Ποιοι οι στόχοι του Φεστιβάλ;
Το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης έχει ως στόχο την ανάδειξη και τον αποσαφηνισμό των διαφορετικών μορφών τέχνης που συναντάμε στο δημόσιο χώρο, την αναβάθμιση του αστικού χώρου και του πολεοδομικού περιβάλλοντος μέσα από εικαστικές δράσεις, την επιμόρφωση του ευρύτερου κοινού για την τέχνη που συναντάμε στο δημόσιο χώρο, τη δημιουργία μιας εγχώριας πολιτιστικής πλατφόρμας διεθνούς ενδιαφέροντος, την καθιέρωση της Αθήνας ως διεθνές σημείο αναφοράς για την τέχνη στο δημόσιο χώρο.

Γιατί είναι σημαντικό είναι σήμερα να υπάρχει ένας τέτοιος θεσμός σαν το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης στην Αθήνα, στην Ελλάδα;
Ένας τέτοιος θεσμός είναι κάτι θετικό, για όλους:

Για το ευρύ κοινό, το οποίο σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μπορεί να δει κάποιες από τις καλύτερες σχετικές ταινίες διεθνώς, να γνωρίσει το έργο αξιόλογων εικαστικών, ή φωτογράφων που "ακολουθούν" καλλιτέχνες, και να αποκτήσει μια σφαιρική, πολυδιάστατη, εικόνα του τι είναι Δημόσια Τέχνη.

Για το εξοικειωμένο κοινό, το οποίο έχει την δυνατότητα να γνωρίσει ακόμα καλύτερα την τέχνη που συναντάμε στον δημόσιο χώρο μέσα από ένα μεγάλο εύρος εφαρμογών (ομιλιών, εικαστικών εκθέσεων, εκθέσεων φωτογραφίας, βιντεοπροβολών, τοιχογραφιών), με μεγάλο ποσοστό συμμετοχών και με έργα που εκτίθενται για πρώτη φορά.

Για τους καλλιτέχνες, που έχουν την ευκαιρία να προβάλλουν την δουλειά τους μέσα από ένα "σωστό" πλαίσιο. Αυτο με την σειρά του σημαίνει ποιοτικές εγχώριες συμμετοχές, αξιόλογες διεθνείς συμμετοχές, και φυσικά σημαίνει την ύπαρξη curation, εικαστικής δηλαδή επιμέλειας.

Κάτι που όσο δεδομένο και αν μας φαίνεται, συχνά απουσιάζει

Για τους συνεργαζόμενους φορείς, που έχουν την δυνατότητα και να υποστηρίξουν και να ταυτιστούν με μια δυναμική, ενδιαφέρουσα, ποιοτική, και καινούρια διοργάνωση.

Και τέλος για την χώρα μας γενικότερα, καθώς "παραλληλίζεται" με χώρες όπως η Νορβηγία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία, η Πολώνια, οι ΗΠΑ, κ.α που έχουν παρεμφερείς διοργανώσεις, ενώ συγχρόνως μπορεί να επαναπροσδιορίσει την θέση της στον διεθνή εικαστικό χάρτη, προσφέροντας σταδιακά μια πολύτιμη αναβάθμιση.

_______________________________

 

Η έναρξη του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς.

17.15 – 19.45 Ημερίδα "Πολυμορφία: H Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο"

20:00 - 22:00 Εγκαίνια των εκθέσων 'Like New!' και 'More or Less'

Η είσοδος είναι ελεύθερη

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Καμιά φορά μιλάω για τα έργα μου και ακούγεται σαν να μιλάω για προζύμι ή κεφίρ»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης πέταξε τον Πλάτωνα σε ένα escape room για την Μπιενάλε

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο συναρπαστικός εξπρεσιονισμός του Ζορζ Ρουό 

Εικαστικά / Ζορζ Ρουό: Ο μεγάλος λησμονημένος του εξπρεσιονισμού

Ο Γάλλος ζωγράφος και χαράκτης συνδέθηκε με τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα αλλά ξεχάστηκε μετά τον θάνατό του. Μια έκθεση με σημαντικά του έργα τον επαναφέρει στο προσκήνιο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«ΤΕΧΝΗ – ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ»: Η διαρκής συμβολή των δύο ομάδων στην ανεπανάληπτη πολιτισμική κίνηση της Θεσσαλονίκης

Εικαστικά / «Διαγώνιος» και «Τέχνη»: Πρόσφεραν παιδεία στη Θεσσαλονίκη. Τώρα συναντιούνται ξανά σε μια έκθεση

Η «Διαγώνιος» του Ντίνου Χριστιανόπουλου και η Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη» επιστρέφουν στο προσκήνιο μέσα από ένα αφιέρωμα στο Τελλόγλειο Ίδρυμα, που αναδεικνύει δύο ιστορικές ομάδες της πνευματικής ζωής της Θεσσαλονίκης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «λίστα Τραμπ» και τα «απαράδεκτα έργα τέχνης» οδηγούν σε μια άλλη Αμερική

Εικαστικά / Tο μένος του Τραμπ για το Smithsonian: Λογοκρισία, ρατσισμός, λίστες με «απαράδεκτα» έργα

Με στόχο το μεγαλύτερο συγκρότημα μουσείων και ερευνητικών κέντρων στον κόσμο, ο Τραμπ επιχειρεί να ασκήσει έλεγχο και λογοκρισία σε έργα τέχνης και στο περιεχόμενο εκθέσεων, κατηγορώντας το Smithsonian ως «woke» και απειλώντας με περικοπές της χρηματοδότησής του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Εικαστικά / Το σπίτι-μουσείο της Πολίν Καρπίδα βγάζει τους θησαυρούς του στο σφυρί (μέχρι κεραίας)

Μια από τις πιο εξέχουσες συλλέκτριες στην Ευρώπη, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στην Ύδρα, αποφάσισε να πουλήσει τη συλλογή σουρεαλιστικής και μεταπολεμικής τέχνης που στεγάζει στο σπίτι της στο Λονδίνο -τη μεγαλύτερη αυτού του είδους- σε μια δημοπρασία-ορόσημο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ