Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
0

 

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

 Δύο μεγάλες Eκθέσεις θα παρουσιαστούν στα πλαίσια του πρώτου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία, στο Μουσείο Μπενάκη, αρχής γενομένης από σήμερα και καθ' όλη την διάρκεια του επόμενου μήνα.


Πρόκειται για δύο θεματικές εκθέσεις που παρουσιάζουν το έργο Ελλήνων αλλά και ξένων δημιουργών.
Οι εικαστικοί που συμμετέχουν στις εκθέσεις More or Less και Like New! έχουν καθιερώσει την παρουσία τους στον δημόσιο χώρο, μέσα από χρόνια δουλειάς, γεγονός που αποτέλεσε και ένα από τα βασικά κριτήρια επιλογής τους.


Ο επιμελητής του Φεστιβάλ και director του Studio 4, Ανδρέας Φακής μας εξηγεί αναλυτικότερα:

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

More or Less

Η έκθεση More or Less παρουσιάζει τυπογραφικά έργα τα οποία και αντιπαραθέτει και παραλληλίζει ανοίγοντας ένα διάλογο που ουσιαστικά αφορά στην ανάγνωση των έργων από τον θεατή.

Συμμετέχουν οι: Greg Papagrigoriou, Πάρις Κούτσικος, D!, SNRS, L'Atlas (Γαλλία), John Fekner (HΠΑ).

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

Like New!
Η έκθεση Like New! Παρουσιάζει σύγχρονα έργα τα οποία έχουν εμφανείς αναφορές σε κινήματα του 19ου και του 20ου αιώνα, κινήματα όπως ο κυβισμός, ο σουρεαλισμός, και η αφηρημένη τέχνη, θέτοντας ερωτήματα τόσο για το τι μπορεί να εκλιφθεί ορθά ως "καινούριο", όσο και για τα κριτήρια που μπορούν να μας οδηγήσουν σε μία τέτοια εκτίμηση.
Συμμετέχουν οι: Αλέξανδρος Βασμουλάκης, Simoni Fontana & Αργύρης Σαρασλανίδης, Cacao Rocks, Franco Fasoli (Aργεντινή), Anthony Lister (Αυστραλία).

Οι δύο εκθέσεις θα φιλοξενήσουν συνολικά 34 έργα, μεγάλου κυρίως μεγέθους, τα οποία δημιουργήθηκαν από τους δεκατρείς εικαστικούς βάσει μελέτης του χώρου.
Πρόκειται για δύο τελείως ανεξάρτητες μεταξύ τους εκθέσεις, και θεματικά και όσον αφορά το στήσιμο, οι οποίες όμως κατά κάποιο τρόπο "επικοινωνούν".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Οι εκθέσεις More or Less και Like Νew! αντιμετωπίζουν δύο θεματικές με την ίδια προσέγγιση, και στην κάθε μια έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια ποικιλία εκφάνσεων πάνω σε δύο πολύ γνώριμα στοιχεία του graffiti

Πέρα από τον κοντινό αριθμό συμμετοχών, τον ίσο αριθμό διεθνών συμμετοχών, και το κοινό background των εικαστικών, οι εκθέσεις More or Less και Like Νew! αντιμετωπίζουν δύο θεματικές με την ίδια προσέγγιση, και στην κάθε μια έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια ποικιλία εκφάνσεων πάνω σε δύο πολύ γνώριμα στοιχειά του graffiti:
Την τυπογραφία και τις ανθρώπινες φιγούρες, ακόμα και αν αυτές είναι αποδομημένες.

Παρόλο δηλαδή που οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως graffiti writers, αποδίδουν μέσα από το έργο τους τα δύο αυτά βασικά στοιχεία του graffiti ο καθένας με τον δικό του, ιδιαίτερο και αναγνωρίσιμο τρόπο.


Οι δύο εκθέσεις μαζί με την ημερίδα Πολυμορφία: Η Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο, εγκαινιάζουν το Πρώτο Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Παράλληλα, πρόκειται να εκδοθούν δύο κατάλογοι (κι ένας ακόμα για την έκθεση φωτογραφίας Nightspot που ξεκινάει στις 21 Οκτωβρίου, στο Ρομάντσο), τους οποίους επιμελούμαι μαζί με την Κωνσταντίνα Δρακοπούλου.

Οι κατάλογοι θα είναι διαθέσιμοι από τις 20 Οκτωβρίου, και όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να τους βρουν εδώ.

Το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης υλοποιείται από το Studio 4 με τη συνεργασία του Μουσείου Μπενάκη, της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, και του Ρομάντσο, σε επιμέλεια Ανδρέα Φακή, υπό τις αιγίδες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO
Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Η ημερίδα Πολυμορφία η Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο είναι η πρώτη σε σειρά δράση του Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία.

Στην ημερίδα συμμετέχουν καταξιωμένοι αρχιτέκτονες, εικαστικοί, καλλιτεχνικοί διευθυντές και θεωρητικοί της τέχνης από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η ημερίδα φιλοδοξεί να θέσει, αλλά και να απαντήσει, πολλαπλά ερωτήματα που μεταξύ άλλων αφορούν στον ορισμό και τον προσδιορισμό του χώρου, καθώς και στο τι αντιλαμβανόμαστε ως "τέχνη".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter

 

Περί τίνος πρόκειται το φεστιβάλ δημόσιας τέχνης;
Tο Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης έρχεται ουσιαστικά να "στεγάσει" διαφορετικές δράσεις και δρώμενα που έχουν ως –μοναδικό ίσως– κοινό παρονομαστή την τέχνη που συναντάμε στον δημόσιο χώρο, ή που προέρχεται από αυτόν. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι το φεστιβάλ εμπεριέχει εικαστικά δρώμενα και πολιτιστικές δράσεις που δεν οριοθετούνται, αλλά φέρουν τον θεμιτό "περιορισμό" σε επίπεδο περιεχομένου.

Αυτό βέβαια δεν θα θέλαμε να εκληφθεί ως απόπειρα παρουσίασης κάθε μορφής υπαίθριας τέχνης ή μη, αλλά oύτε και ως μια ουτοπική βλέψη, καθώς ο "δημόσιος" χώρος –όντας στην κυριολεξία κοινόχρηστος– εμπεριέχει εικαστικές παρεμβάσεις που μπορεί να είναι καλαίσθητες ή κακόγουστες, περίτεχνες ή κακότεχνες, βαθυστόχαστες ή ρηχές, και συνεπώς, επιθυμητές ή ανεπιθύμητες.

Φτάνουμε, έτσι, στο συμπέρασμα ότι δεν θα μπορούσε να ευσταθεί κάποια είδους γενικευμένη εκτίμηση για το "περιεχόμενο" που συναντάμε στον δημόσιο χώρο, ή για το τμήμα του περιεχομένου που μπορούμε να εκλάβουμε ως τέχνη.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Και τι ακριβώς σημαίνει "Δημόσια Τέχνη";
Με τον όρο Δημόσια Τέχνη αναφερόμαστε σε εικαστικούς των οποίων το έργο μπορεί να χαρακτηριστεί ως "street art", σε καλλιτέχνες που παρουσιάζουν το graffiti με τη μορφή υλικού τεκμηρίωσης -δηλαδή video ή φωτογραφίας, και σε εικαστικούς που δρουν στον δημόσιο χώρο και το έργο τους δεν εμπίπτει σε κάποιο καθιερωμένο εικαστικό πλαίσιο.

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Ποια είναι σήμερα η εικαστική αξία των έργων που πραγματοποιούνται στον δρόμο, σε κοινόχρηστο, δημόσιο χώρο;

Είναι υποτιμημένα εικαστικά;
Εδώ και αρκετά χρόνια έχει υπάρξει αναγνώριση εικαστικών που δρουν στον δημόσιο χώρο, και κατα προέκταση είναι αναγνωρισμένη η αξία συγκεκριμένων έργων.

Σε κάθε περίπτωση ο "δημόσιος" χώρος είναι αρκετά ανοιχτός, ώστε να συμπεριλαμβάνει έργα "με" και "χωρίς" "αξία", αν και ακόμα και αυτό είναι υποκειμενικό.

Ποιός ορίζει την αξία; Σε τι μεταφράζεται; Με ποιά κριτήρια ορίζουμε αν κάτι έχει αξία;

Tα ερωτήματα είναι πολλά, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει γενικός κανόνας. Όπως λέγαμε και σε μία προηγούμενη συζήτηση, τροφή και φαγητό δεν είναι το ίδιο.

Αντίστοιχα, ότι βρίσκεται σε κοινή θέα δεν θα μπορούσε να είναι μόνο "καλό" ή μόνο "κακό".

Αποκλειστικές εικόνες από το στήσιμο του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης Facebook Twitter
φωτ.: andreasandthecamera.com/LIFO

Ποιοι οι στόχοι του Φεστιβάλ;
Το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης έχει ως στόχο την ανάδειξη και τον αποσαφηνισμό των διαφορετικών μορφών τέχνης που συναντάμε στο δημόσιο χώρο, την αναβάθμιση του αστικού χώρου και του πολεοδομικού περιβάλλοντος μέσα από εικαστικές δράσεις, την επιμόρφωση του ευρύτερου κοινού για την τέχνη που συναντάμε στο δημόσιο χώρο, τη δημιουργία μιας εγχώριας πολιτιστικής πλατφόρμας διεθνούς ενδιαφέροντος, την καθιέρωση της Αθήνας ως διεθνές σημείο αναφοράς για την τέχνη στο δημόσιο χώρο.

Γιατί είναι σημαντικό είναι σήμερα να υπάρχει ένας τέτοιος θεσμός σαν το Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης στην Αθήνα, στην Ελλάδα;
Ένας τέτοιος θεσμός είναι κάτι θετικό, για όλους:

Για το ευρύ κοινό, το οποίο σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μπορεί να δει κάποιες από τις καλύτερες σχετικές ταινίες διεθνώς, να γνωρίσει το έργο αξιόλογων εικαστικών, ή φωτογράφων που "ακολουθούν" καλλιτέχνες, και να αποκτήσει μια σφαιρική, πολυδιάστατη, εικόνα του τι είναι Δημόσια Τέχνη.

Για το εξοικειωμένο κοινό, το οποίο έχει την δυνατότητα να γνωρίσει ακόμα καλύτερα την τέχνη που συναντάμε στον δημόσιο χώρο μέσα από ένα μεγάλο εύρος εφαρμογών (ομιλιών, εικαστικών εκθέσεων, εκθέσεων φωτογραφίας, βιντεοπροβολών, τοιχογραφιών), με μεγάλο ποσοστό συμμετοχών και με έργα που εκτίθενται για πρώτη φορά.

Για τους καλλιτέχνες, που έχουν την ευκαιρία να προβάλλουν την δουλειά τους μέσα από ένα "σωστό" πλαίσιο. Αυτο με την σειρά του σημαίνει ποιοτικές εγχώριες συμμετοχές, αξιόλογες διεθνείς συμμετοχές, και φυσικά σημαίνει την ύπαρξη curation, εικαστικής δηλαδή επιμέλειας.

Κάτι που όσο δεδομένο και αν μας φαίνεται, συχνά απουσιάζει

Για τους συνεργαζόμενους φορείς, που έχουν την δυνατότητα και να υποστηρίξουν και να ταυτιστούν με μια δυναμική, ενδιαφέρουσα, ποιοτική, και καινούρια διοργάνωση.

Και τέλος για την χώρα μας γενικότερα, καθώς "παραλληλίζεται" με χώρες όπως η Νορβηγία, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία, η Πολώνια, οι ΗΠΑ, κ.α που έχουν παρεμφερείς διοργανώσεις, ενώ συγχρόνως μπορεί να επαναπροσδιορίσει την θέση της στον διεθνή εικαστικό χάρτη, προσφέροντας σταδιακά μια πολύτιμη αναβάθμιση.

_______________________________

 

Η έναρξη του 1ου Φεστιβάλ Δημόσιας Τέχνης: Πολυμορφία θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς.

17.15 – 19.45 Ημερίδα "Πολυμορφία: H Τέχνη στον "Δημόσιο" Χώρο"

20:00 - 22:00 Εγκαίνια των εκθέσων 'Like New!' και 'More or Less'

Η είσοδος είναι ελεύθερη

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
Αφροδίτη 5.

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 5

«Και έχεις τόσα να πεις με τα έργα που θα συναντήσεις. Σαν τα ταξίδια. Τα αληθινά ταξίδια, όχι αυτά που κάνεις για δουλειά. Τα άλλα. Εκείνα που κάνεις με παρέα και πιάνετε κουβέντα με αγνώστους χωρίς βιασύνη. Εκείνα που παίρνεις τον χρόνο σου για να χορτάσεις τις λεπτομέρειες».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ
«Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Εικαστικά / «Για μια γυναίκα, το να κοιτάζει είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη»

Αμφισβητώντας τις παραδοσιακές απεικονίσεις του ερωτισμού, η Ελένη Μπαγάκη, η Σοφία Μιτσώλα και η Janice Nowinski προσφέρουν τρεις διαφορετικές οπτικές για το τι σημαίνει να βλέπεις –και να σε βλέπουν– με τους δικούς σου όρους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Αρτεμίσια και το πρωτο-φεμινιστικό κεντρί της

Εικαστικά / Η Αρτεμίσια Τζεντιλέσκι ήταν πολύ περισσότερο από μια εκδικήτρια ηρωίδα της ζωγραφικής

Μια νέα έκθεση στο Παρίσι επιχειρεί να αναδείξει το έργο της γενναίας καλλιτέχνιδας της μπαρόκ ζωγραφικής του 17ου αιώνα, με την πρώιμη φεμινιστική προσέγγιση, μέσα από μια φρέσκια οπτική, φωτίζοντας πτυχές πέρα από τη μυθολογία της προσωπικής της τραγωδίας και παρουσιάζοντας έργα της για πρώτη φορά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ
Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Εικαστικά / Γύζης, Παρθένης, Τσαρούχης σε μια εξαιρετική έκθεση στα Χανιά

Η έκθεση «Διαδρομές στην τέχνη. Έργα από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος» στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ξεδιπλώνει 150 χρόνια εικαστικής δημιουργίας μέσα από 99 έργα εμβληματικών και σύγχρονων δημιουργών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Ρεπορτάζ / Ο ντετέκτιβ της Σεβίλλης και οι πλαστοί πίνακες του Ελ Γκρέκο

Στο βιβλίο του «Ο πλαστογράφος του Φράνκο», ένας ντετέκτιβ από τη Σεβίλλη ισχυρίζεται πως μεγάλα μουσεία, μεταξύ των οποίων και η ελληνική Εθνική Πινακοθήκη, έχουν αγοράσει πιστά αντίγραφα έργων του Ελ Γκρέκο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μέσα στο εργαστήριο του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

Εικαστικά / Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης αναδεικνύει το άχρηστο σε τέχνη

Το εργαστήριο του χαράκτη, όπου ξεδιπλώνεται ένα σύμπαν βγαλμένο από κάποιο σκοτεινό παραμύθι, μεταφέρεται προσωρινά σε μια σχεδόν κρυμμένη αίθουσα του μουσείου Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άνοιξε το πολυαναμενόμενο πρώτο μουσείο μετανάστευσης

Εικαστικά / Fenix: Το πρώτο μουσείο μετανάστευσης άνοιξε στο Ρότερνταμ

Τι κοινό έχουν ένα πλοίο που κατασχέθηκε από τη Λαμπεντούζα, ένα κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου και δύο γιγάντιες φωτεινές μπλε παντόφλες; Όλα βρίσκουν τη θέση τους στο νέο μουσείο της Ολλανδίας που επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη μετανάστευση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ