Κοινωνιολογία και Νόμπελ

Κοινωνιολογία και Νόμπελ Facebook Twitter
«Το ξέκωλο», γράφει ευφυώς η Ariel Levy, «προσφέρει μια ιδιαίτερη ευκαιρία σε μια γυναίκα που θέλει να αποδείξει το θάρρος της...
0


 

Ξ όπως Ξέκωλα: Ένα από τα πιο διασκεδαστικά και διεισδυτικά βιβλία που διάβασα προσφάτως είναι οι Θηλυκές Φαλλοκράτισσες της Ariel Levy (Νέα Υόρκη, 1974). Από πρόχειρη έρευνα που έκανα, διαπίστωσα το δυστυχές παράδοξο ότι το έχουν διαβάσει πιο πολλοί άντρες απ' ό,τι γυναίκες, το συζητάνε πιο πολλοί άντρες απ' ό,τι γυναίκες, και τα συμπεράσματά του τα ενστερνίζονται πιο πολλοί άντρες απ' ό,τι γυναίκες. Επίσης, διαπίστωσα ότι το πόνημα το έχουν ανακαλύψει κάμποσοι γεροαριστερίζοντες παλαιοηθικολόγοι και το χρησιμοποιούν γεροαριστεριστικά και παλαιοηθικολογικά. Επίτηδες δεν μιλώ για το περιεχόμενο του βιβλίου που καταπιάνεται οξυδερκέστατα με τη λεγόμενη «κουλτούρα του ξέκωλου» και αφήνω να πλανάται ένα δελεαστικό μυστήριο, προκειμένου να το προμηθευτούν ολοένα και πιο πολλές αναγνώστριες και να συζητηθεί ακόμα περισσότερο. Μια φράση μόνο: «Το ξέκωλο», γράφει ευφυώς η Ariel Levy, «προσφέρει μια ιδιαίτερη ευκαιρία σε μια γυναίκα που θέλει να αποδείξει το θάρρος της. Είναι στη μόδα και είναι κάτι που παραδοσιακά απευθυνόταν αποκλειστικά στους άντρες και πρόσβαλλε έμπρακτα τις γυναίκες, έτσι το να το παράγεις ή να συμμετέχεις σε αυτό είναι ένας τρόπος τόσο για να δείξεις την άνεσή σου όσο και για να υπογραμμίσεις τον εαυτό σου ως διαφορετικό, πιο ανθεκτικό, πιο ακομπλεξάριστο, πιο αστείο – ένα νέο είδος γυναίκας-παραθυράκι η οποία "δεν είναι σαν τις άλλες γυναίκες", είναι αντίθετα "σαν άντρας". Ή, για την ακρίβεια, σαν μια Θηλυκή Φαλλοκράτισσα».


Ο όπως Όρντινε: Αίνος στον οίνο της ποιήσεως ως λυρικού βίου, ως περιπλανήσεως στα Σοκάκια των Σημασιών, αίνος στον οίνο της εναντίωσης στη φθορά, στο κύλισμα το αδυσώπητο του χρόνου. Ο λεπταίσθητος λόγιος Νούτσιο Όρντινε (Ντιαμάντε, 1958) έρχεται με τη Χρησιμότητα του Άχρηστου να μας θυμίσει ότι η «ζωή δεν έχει πώμα», ότι η Φιλοσοφία, η Φιλοποσία και η Φιλοκαπνία είναι οι Τρεις Αδελφές της Βιβλιοφιλίας που σώζει ζωές, ότι ευγενές δεν είναι να τρέχεις και να μη φτάνεις αλλά να είσαι ιχνηλάτης του νοήματος. Αντλώντας παραδείγματα και υποδείγματα από μια πελώρια βεντάλια στοχαστών/συγγραφέων/ποιητών –ανάμεσά τους ο Μονταίνιος και ο Θερβάντες, ο Ντέιβιντ Φόστερ Ουάλλας και ο Ίταλο Καλβίνο, ο Σαίξπηρ και ο Μπόρχες–, ο Όρντινε βάλλει κρίσιμα κατά του άκρατου ωφελιμισμού που πάνω στη στροφή γίνεται ολέθριος. Οι τέρψεις που αναγκαζόμαστε να αφήσουμε πίσω μας καθώς τρέχουμε να αποκτήσουμε έναν σκασμό άχρηστα πράγματα, άχρηστες κοινωνικές περγαμηνές, άχρηστα πλούτη, είναι πολύ πιο χρήσιμες, όπως ξέρει καλά κάθε ιδαλγός. Πώς μπορούμε να παραμερίσουμε, μάλλον: να σαρώσουμε τις επιφυλάξεις μιας κοινωνίας «που δεν μπορεί να αντιληφθεί πράξεις που δεν έχουν κανέναν χρήσιμο στόχο»; Πώς μπορούμε, μαζί με τον μοναδικό και απέθαντο Δον Κιχώτη, να προπαγανδίσουμε την «ανάγκη να αντιμετωπίζονται με κουράγιο ακόμα και τα εγχειρήματα που είναι εκ των προτέρων προορισμένα να αποτύχουν»; Το εγκώμιο του άχρηστου είναι από τα πιο χρήσιμα εγχειρήματα σε μιαν εποχή αποχαλίνωσης της χρησιμοθηρίας. Και μια χρήσιμη συμβουλή: ενίοτε τα φαινομενικά άχρηστα επιτεύγματα αποφέρουν ζηλευτή φήμη και ακόμα πιο ζηλευτό χρήμα! Τον νου σας!


Π όπως Πατρίκ: Επιτέλους, ένα Νόμπελ της προκοπής, αναφώνησαν πολλοί καλοί φίλοι της Κρυφής Ιστορίας του Εικοστού Αιώνα, ναι, της Secret History of 20th Century. Υπάρχουν λογοτέχνες που ερωτοτροπούν με τη φιλοσοφία και τον στοχασμό που φτάνει στα μύχια της κοινωνίας, που με χαμηλούς τόνους, ανεπαισθήτως, αναλύουν και αναδιατάσσουν τα δεινά και τις συγκινήσεις που σοβούν κάτω από τις φαινομενικότητες. Επιτέλους, ένα Νόμπελ στην ιστορία που ξεκίνησε πριν από έξι δεκαετίες, στην Αριστερή Όχθη του Παρισιού, εκεί όπου διακινούνταν με θέρμη και πάθος οι πιο ακραίες ρομαντικές ιδέες και εκπονούνταν τα πιο ιπποτικά σχέδια που γνώρισε η μεταπολεμική εποχή. Μετα-ντανταϊστές, post-hegelians, σουρεαλυπαρξιστές, «εργολάβοι της καταστροφής», στοιχειά των καφενείων, σαλεμένοι σκακιστές, κορίτσια χωρίς μέλλον σαν τα όνειρα μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου, κοσμούν τα βιβλία του Πατρίκ Μοντιανό (Μπουλόν-Μπιγιανκούρ, 1945), του φετινού νομπελίστα. Διαβάστε τη Μικρή Μπιζού, το Νυχτερινό Ατύχημα, το Ήταν όλοι τους καλά παιδιά, και το υπέροχο Café της χαμένης νιότης, και ας σκαλίσετε, παρέα με τον Μοντιανό, την άλλη όψη της πραγματικότητας και τον κρυφό πλούτο της ιστορίας του 20ού αιώνα. «Δεν φοβάσαι τίποτα πια, όλοι οι κίνδυνοι είναι αστείοι» γράφει ο Μοντιανό. «Κι αν τα πράγματα έχουν πάρει άσχημη τροπή, δεν έχεις παρά να ξυπνήσεις. Τίποτα δεν σε νικά. Περπατούσα ανυπομονώντας να φτάσω στο τέλος, εκεί όπου ήταν μόνο το γαλάζιο του ουρανού και το κενό».

radiobookspotting.blogspot.gr/

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ