Από την πρώτη στιγμή που ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Βλαντίμιρ Πούτιν κατέβηκαν από τα αεροπλάνα τους σε μια αεροπορική βάση εποχής Ψυχρού Πολέμου κοντά στο Άνκορατζ της Αλάσκας, η μεταξύ τους αλληλεπίδραση είχε έναν ξεκάθαρα φιλικό χαρακτήρα. Χειροκροτήματα, χαμόγελα, ένα φιλικό χτύπημα στον ώμο και μια ζωηρή αλλά ευγενική συζήτηση πάνω στο κόκκινο χαλί.
Η κορύφωση; Ο Πούτιν μπήκε στο «The Beast», τη λιμουζίνα του Αμερικανού προέδρου, για να πάνε μαζί στη σύνοδο κορυφής. Μια κίνηση χωρίς προηγούμενο.
Ο Ρώσος ηγέτης έδειχνε ευχαριστημένος. Και δικαιολογημένα. Παρά το γεγονός ότι είναι καταζητούμενος για εγκλήματα πολέμου, ο Πούτιν έγινε δεκτός επί αμερικανικού εδάφους όχι ως παρίας, αλλά ως "φίλος". Και το σημαντικότερο; Δεν προσέφερε καμία σοβαρή παραχώρηση, ούτε κατάπαυση του πυρός, πριν ή κατά τη διάρκεια της συνάντησης.
Πολλοί διπλωμάτες, αναλυτές και αξιωματούχοι προειδοποιούσαν ότι ο Τραμπ κινδυνεύει να χειραγωγηθεί από τον έμπειρο πρώην πράκτορα της KGB. Οι φόβοι αυτοί δεν επαληθεύτηκαν πλήρως, η Ουκρανία δεν εγκαταλείφθηκε. Ωστόσο, ο Πούτιν κατάφερε να αποκομίσει μεγάλα οφέλη από τη συνάντηση.
Το αφήγημα που επικράτησε, και που ενίσχυσε το Κρεμλίνο, ήταν πως η σύνοδος δεν αφορούσε τόσο την Ουκρανία, αλλά την παγκόσμια τάξη, με τον Πούτιν και τον Τραμπ να διαμορφώνουν το μέλλον του πλανήτη.
Μάλιστα, πριν τη σύνοδο, ο Πούτιν εξασφάλισε και μια αμερικανική δήλωση υπέρ της ιδέας «γη για ειρήνη», κάτι που ευνοεί τη Μόσχα και φέρνει πίεση στο Κίεβο.
Κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου, ο Πούτιν επαίνεσε τον Τραμπ για τις προσπάθειές του να τερματίσει τον πόλεμο, γνωρίζοντας καλά πως τέτοιες φιλοφρονήσεις λειτουργούν πολιτικά υπέρ του Ρεπουμπλικανού πρώην προέδρου.
Παρά τα διπλωματικά χαμόγελα, δεν υπήρξαν σημάδια πως ο Πούτιν σκοπεύει να αλλάξει στρατηγική. Επανέλαβε την ρητορική περί "θεμελιωδών απειλών για την ασφάλεια της Ρωσίας" — δηλαδή κατηγόρησε ξανά το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη για τον πόλεμο. Και φυσικά, επανέφερε το αφήγημα ότι η Ουκρανία είναι "αδελφός λαός" — υπονοώντας ότι δεν είναι ανεξάρτητο κράτος.
Η Ρωσία θέλει να αποφύγει νέες κυρώσεις και να διατηρήσει τη δυναμική του πολέμου, χωρίς σοβαρές υποχωρήσεις. Σύμφωνα με ανεξάρτητα ρεπορτάζ (π.χ. Meduza), το Κρεμλίνο έδωσε εντολές στα κρατικά μέσα να παρουσιάσουν τον Πούτιν ως ειρηνοποιό που "καθορίζει την ατζέντα" και να εμφανίσουν την Ουκρανία ως αδιάλλακτη.
Η μακροχρόνια σύγκρουση εξυπηρετεί τη Μόσχα, καθώς κρατά την Ευρώπη υπό πίεση και καθιστά δύσκολη την επιστροφή της Ρωσίας σε μεταπολεμική κανονικότητα — κάτι που θα μπορούσε να απειλήσει την ίδια την πολιτική επιβίωση του καθεστώτος Πούτιν.
Με πληροφορίες από Politico
