Το εκκρεμές του Μαξίμου και η τυραννία της μειοψηφίας και της πλειοψηφίας 

Το εκκρεμές του Μαξίμου και η τυραννία της μειοψηφίας και της πλειοψηφίας  Facebook Twitter
O Κυριάκος Μητσοτάκης τυχαίνει να πιστεύει ότι υπάρχουν δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό. «Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, αυτό υπαγορεύει η βιολογία», ανέφερε. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0


ΗΤΑΝ ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΟΕΔΡΟΛΟΓΙΑΣ
 εντός και εκτός συνόρων, καθώς το πρώτο θέμα διεθνώς ήταν η ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ και οι συνέπειες που θα έχουν οι πολιτικές που θα εφαρμόσει. Στην Ελλάδα κυριαρχεί επίσης εδώ και καιρό στον δημόσιο διάλογο το θέμα της εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη για την Προεδρία της Δημοκρατίας, πέρα από τον συμβολισμό που έχει, σηματοδοτεί και μια πολιτική στροφή που φαίνεται να δοκιμάζει εδώ και λίγο καιρό. 

Ιδιαίτερη αίσθηση, σε αυτό το κλίμα, προκάλεσε η αλλαγή της θέσης του Κυριάκου Μητσοτάκη λίγες ώρες μετά την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ και την αναφορά στην ομιλία του ότι «στο εξής η επίσημη πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ είναι να υπάρχουν μόνο δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό». Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ ακύρωσε και δύο αποφάσεις του Τζο Μπάιντεν για την προώθηση της φυλετικής ισότητας και για την καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω ταυτότητας φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ωστόσο, μέχρι πριν από λίγο καιρό στα θέματα αυτά ταυτιζόταν με την πολιτική Μπάιντεν και όχι με την πολιτική Τραμπ. Είναι ο πρωθυπουργός που έφερε τον νόμο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών στη Βουλή και τον ψήφισε, παρά τις αντιδράσεις που γνώριζε τότε ότι θα υπήρχαν και μέσα στο κόμμα του, δίνοντας την εντύπωση ότι για εκείνον ήταν ένα θέμα αρχών, γι’ αυτό αψήφησε το πολιτικό κόστος. Φαίνεται, όμως, πως το πολιτικό κόστος ήταν μεγαλύτερο απ’ ό,τι περίμενε και η αλλαγή κυβέρνησης στις ΗΠΑ, μαζί με τη συντηρητική στροφή που βλέπουμε σε πολλές χώρες της Ευρώπης, τον έκαναν να αναθεωρήσει μερικώς, εξού και οι «διορθωτικές» κινήσεις που επιχειρεί το τελευταίο διάστημα. 

Η αντίφαση ανάμεσα στις πολιτικές που ακολούθησε τα προηγούμενα χρόνια ο πρωθυπουργός και σε όσα έλεγε τότε με όσα λέει από τον περασμένο Νοέμβριο και μετά είναι προφανής

Κατά τη συζήτησή του με τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας, Enrico Letta, στο πλαίσιο εκδήλωσης του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου την Τρίτη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε πως τυχαίνει να πιστεύει ότι υπάρχουν δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό. «Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, αυτό υπαγορεύει η βιολογία», ανέφερε. 

Στις 19 Ιουλίου 2022, ωστόσο, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Υγείας για τις «Μεταρρυθμίσεις στην ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή», είχε μιλήσει για «τα δικαιώματα των intersex ατόμων, παιδιών δηλαδή που γεννιούνται με διάφορες παραλλαγές στα χαρακτηριστικά του φύλου τους» και για «τις ολέθριες συνέπειες» της άγνοιας και του φόβου «για ένα πρόβλημα που είναι πιο διευρυμένο απ’ όσο νομίζαμε μέχρι στιγμής». Είχε δηλώσει επίσης: «Οι ειδικοί μάς λένε ότι σχεδόν ένας στους εκατό ανθρώπους μπορεί να γεννιέται με κάποια παραλλαγή φύλου». Ολα εκείνα που έλεγε πριν από δυόμισι χρόνια είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά που είπε την Τρίτη στη συζήτηση με τον Λέτα. Στη συζήτηση αυτή αναφέρθηκε επίσης σε «ακραίες θέσεις του ρεύματος woke (wokism) στις ΗΠΑ» οι οποίες «είχαν ως αποτέλεσμα το εκκρεμές να ταλαντεύεται προς την αντίθετη κατεύθυνση».

Στις 17 Μαρτίου του 2021, με απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, συστήθηκε επιτροπή η οποία συνέταξε την Εθνική Στρατηγική για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ. Στο σχέδιο αυτό, το οποίο έχει αναρτηθεί στο επίσημο σάιτ του πρωθυπουργού, υπάρχει ειδική αναφορά στα «ζητήματα που αφορούν τα ιντερσεξ άτομα», όπου αναφέρεται ότι «ίντερσεξ είναι ένας διεθνής όρος-ομπρέλα που χρησιμοποιείται για να περιγράψει το ευρύ φάσμα των φυσικών σωματικών παραλλαγών των χαρακτηριστικών φύλου».

Σύμφωνα με αρκετούς πολιτικούς αναλυτές, η στροφή Μητσοτάκη άρχισε μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ και τη συντηρητική στροφή της Ευρώπης και όχι μετά την αντίδραση στελεχών και μελών του κόμματός του και την ενίσχυση των κομμάτων στα δεξιά της ΝΔ. Αυτό που υποστηρίζουν, δηλαδή, είναι ότι ο πρωθυπουργός επηρεάστηκε περισσότερο από το διεθνές κλίμα και την αλλαγή του παρά από το εσωτερικό.

Η στροφή αυτή έγινε αντιληπτή αρχικά τον περασμένο Νοέμβριο σε μια συζήτηση που είχε με τον Γάλλο συγγραφέα Πασκάλ Μπρικνέρ, κατά την οποία είχε μιλήσει για την «τυραννία των μειοψηφιών» οι οποίες «δεν επιτρέπουν σε οποιονδήποτε να αμφισβητήσει την άποψή τους. Εάν τολμήσεις να εκφράσεις αμφιβολίες για τη γνώμη τους σε «βαφτίζουν» φασίστα, υποστηρικτή της πατριαρχίας ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς», είχε πει.

Τότε είχε εκφράσει τον φόβο «ότι η υποχρέωση να ακούς έχει χαθεί στην αποκαλούμενη woke κουλτούρα στις ΗΠΑ». Είχε επισημάνει, όμως, κάτι που είπε και τώρα, ότι δεν θεωρεί πως η woke κουλτούρα υπάρχει στην Ευρώπη, ούτε στην Ελλάδα. «Εάν επαφίεται σ’ εμένα, δεν θα ήθελα ποτέ να υπάρξει στην Ελλάδα», δήλωσε. «Δεν πρέπει να συγχέουμε την προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αποτελεί πυλώνα του φιλελευθερισμού, με την κατεύθυνση που έχει πάρει αυτό που ορίζουμε ως woke κουλτούρα στις ΗΠΑ, όπου ο διάλογος έχει γίνει τόσο διχαστικός ώστε να έχει πάψει να συνιστά διάλογο». Αυτά είπε τον περασμένο Νοέμβριο και ήταν η πρώτη φορά μετά το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών που έκανε μια τέτοιου περιεχομένου τοποθέτηση. 

Η αναθεώρηση της πολιτικής στάσης του στα θέματα αυτά, ή έστω της επικοινωνιακής –πρόκειται πάντως για τις δημόσιες τοποθετήσεις του πρωθυπουργού–, επηρέασαν και την πολιτική επιλογή που έκανε για την Προεδρία της Δημοκρατίας, καθώς ήταν ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν πρότεινε ξανά την Κατερίνα Σακελλαροπούλου και οδηγήθηκε σε μια πιο συντηρητική πρόταση. 

Οι αντίφαση ανάμεσα στις πολιτικές που ακολούθησε τα προηγούμενα χρόνια ο πρωθυπουργός και σε όσα έλεγε τότε με όσα λέει από τον περασμένο Νοέμβριο και μετά είναι προφανής. Άλλαξε γνώμη ή πρόκειται για επικοινωνιακή στρατηγική προκειμένου να μην έχει άλλο πολιτικό κόστος; Όσοι έφυγαν, πάντως, από τη Νέα Δημοκρατία δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα πειστούν από τη στροφή αυτή, ενώ απογοητεύει και κάποιους άλλους. Ενδεχομένως το εκκρεμές του Μαξίμου να συνεχίσει τις ταλαντώσεις μέχρι να αποφασίσει. 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO. 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

Οπτική Γωνία / Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

«Ο σύγχρονος “φιλικός στον χρήστη φασισμός” δεν έχει την απροκάλυπτη βαρβαρότητα του φασισμού του 20ού αιώνα, έχει όμως στη ρίζα του την ίδια επιλεκτική άρνηση των ατομικών ελευθεριών, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών κατακτήσεων προς όφελος των προνομιούχων και των ισχυρών. Όποιος νοιάζεται πραγματικά για το μέλλον της δημοκρατίας δεν γίνεται να αγνοήσει την τρομακτική αυτή πραγματικότητα».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυο καράβια των παιδικών χρόνων

Οπτική Γωνία / Η αριστοκρατική Μαριλένα και η τραχιά Μυρτιδιώτισσα όργωσαν τις ελληνικές θάλασσες, αφήνοντας το στίγμα τους

Βίος και πολιτεία δυο καραβιών που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στα όχι άγνωστα αλλά και όχι πάντοτε ήρεμα νερά της Ελλάδας.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ρεπορτάζ / «Η μόνη καλλιέργεια που σώθηκε είναι της καταναλωτικής πλάνης»

Ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης, που ζει στη Χίο και καλλιεργεί εκεί ο ίδιος τη δική του γη, περιγράφει στη LiFo την καθημερινότητα, που έχει αλλάξει ριζικά μετά τις φωτιές, και την προσπάθεια των κατοίκων να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Βασιλική Σιούτη / Θα λήξει τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Τραμπ και με ποιους όρους;

Πώς θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και πόσο κοντά βρισκόμαστε σε αυτό το τέλος; Τραμπ και Πούτιν μοιάζουν αποφασισμένοι, αλλά ο Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βιάζονται.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Οπτική Γωνία / Μαζωνάκης: Το χρονικό μιας (ακόμα) διαπόμπευσης

Αν έβγαζε κάποιος ένα συμπέρασμα από τον χειρισμό της υπόθεσης αυτής, θα έλεγε πως «όλα ήταν ένα λάθος». Ένα λάθος το οποίο πολλοί δεν το βλέπουν ως τέτοιο, καθώς θεωρούν αυτονόητο να μαθαίνουν πληροφορίες για τις ζωές των άλλων, ακόμα και αν αυτές έχουν δυσκολίες και απαιτούν σεβασμό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Οπτική Γωνία / Για τους «εμπρηστές της Πάτρας»: Ιδεολογικές καταχρήσεις μιας φωτογραφίας

Από που προκύπτει το αναρχικό, πόσο μάλλον κάποιο «κομμουνιστικό» προφίλ των «εμπρηστών»; Από ένα σκουλαρίκι, την είδηση για το χασίς και τα τσίπουρα, τα ρούχα που είναι αυτά που συναντάς σε πλήθος εικοσάρηδων σε πλατείες και δρόμους της χώρας;
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Οπτική Γωνία / Υπάρχει όντως λόγος να επιστρέψει ο Τσίπρας;

Υπάρχει ανάγκη στην πολιτική ζωή για ένα νέο κόμμα; Υπάρχει κρίσιμος ζωτικός χώρος που δεν έχει εκπροσώπηση; Μπορεί να ξεπεραστούν ή, έστω, να αμβλυνθούν οι έντονα αρνητικές μνήμες από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι ο Αλέξης Τσίπρας το ιδανικό πρόσωπο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Σουδάν: Ο ξεχασμένος πόλεμος και τα «παιδιά-πρόσφυγες» που κατηγορούνται ως διακινητές

Οπτική Γωνία / Σουδάν: Η μεγαλύτερη τραγωδία του αιώνα δεν γίνεται ποτέ πρωτοσέλιδο

Οι νεκροί από τις συγκρούσεις, την πείνα και τις επιδημίες υπολογίζεται συνολικά περί το 1 εκατ., και περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών είναι παιδιά. Μια εφιαλτική κατάσταση, που έχει όμως την «ατυχία» να περνά σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα, καθώς ούτε τα ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς φαίνεται να συγκινεί ιδιαίτερα ούτε εντάσσεται εύκολα σε κάποιο πολιτικό αφήγημα ώστε να εμπνεύσει μαζικά κινήματα αλληλεγγύης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Οπτική Γωνία / Η Εύα Ιλούζ, η Γάζα και μια εκδοτική επιλογή

Σκέψεις πάνω στην απόφαση του Oposito, ενός μικρού εκδοτικού οίκου που έχει δώσει ενδιαφέροντα δείγματα ανήσυχης κοινωνικής και πολιτισμικής σκέψης, για την «αποδέσμευσή» του σε σχέση με το βιβλίο της κοινωνιολόγου Eύα Ιλούζ «Ψυχρή τρυφερότητα. Η άνοδος του συναισθηματικού καπιταλισμού».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ακροβατώντας / Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες

Ένα εντυπωσιακά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να δώσει «συγχωροχάρτι» για ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, αρκεί οι εμπλεκόμενοι να τηρήσουν ακροδεξιά και ρατσιστική στάση στο μεταναστευτικό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πέντε ιδρύματα πρώην πρωθυπουργών και ένα ινστιτούτο. Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Ρεπορτάζ / Τα ιδρύματα των πρώην πρωθυπουργών: Ποιος είναι ο ρόλος τους και πώς χρηματοδοτούνται

Τυπικά, σκοπός τους είναι η διατήρηση των αρχείων και η προβολή του έργου πρώην πρωθυπουργών. Στην πράξη, όμως, λειτουργούν και ως think tanks και πολιτικά εργαλεία επιρροής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ