ΓΙΑΤΙ Ο ΜΑΡΛΟΝ ΜΠΡΑΝΤΟ, ίσως ο μεγαλύτερος κινηματογραφικός ηθοποιός όλων των εποχών, αισθανόταν τόσο αποτυχημένος; «Έζησα μια χαμένη ζωή», παραπονιόταν. «Είμαι ένας φαλακρός, αποτυχημένος μεσήλικας και νιώθω σαν απατεώνας όταν παίζω. Έχω δοκιμάσει τα πάντα – το σεξ, το ποτό, τη δουλειά. Κανένα από αυτά δεν σημαίνει τίποτα». Ο Μπράντο, ο οποίος πέθανε πριν από 20 χρόνια, την 1η Ιουλίου του 2004, είχε φέρει την επανάσταση στην υποκριτική, δηλώνοντας εμφατικά με τις ερμηνείες τι σήμαινε να παίζεις μπροστά στην κάμερα, και πρωταγωνίστησε σε μερικές από τις καλύτερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ.
Αλλά ο ίδιος πάντα ήθελε περισσότερα. Πίστευε ότι μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο και να διορθώσει τα προβλήματά του, από τον καπιταλισμό μέχρι τον ρατσισμό, από τη φτώχεια μέχρι την κλιματική αλλαγή. Όταν όμως ο κόσμος έδειχνε ότι δεν ήθελε πραγματικά να αλλάξει –το κοινό φαινόταν να αδιαφορεί για τις «δύσκολες» ταινίες του ενώ οι πολιτικές του παρεμβάσεις συχνά χλευάζονταν– ο ίδιος δεν μπορούσε να το χωνέψει.
Ο Μπράντο χρειαζόταν μια απόδραση από το Χόλιγουντ και ένα πρότζεκτ που θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις υψηλές φιλοδοξίες του. Τα βρήκε και τα δύο στην Τετιαρόα, ένα απομακρυσμένο και ειδυλλιακό νησί στο Νότιο Ειρηνικό κοντά στη Γαλλική Πολυνησία. Ιστορικά, η Τετιαρόα υπήρξε το επίσημο θέρετρο της βασιλικής οικογένειας της Ταϊτής. Ήταν επίσης το μέρος όπου οι επαναστατημένοι ναύτες του Μπάουντι υποτίθεται ότι βρήκαν την απομόνωση και την σεξουαλική ελευθερία – και ο Μπράντο ήθελε και τα δύο.
Στον αγαπημένο του νησιωτικό παράδεισο, τα ίχνη της φαντασίας του σταρ επιβιώνουν ακόμα.
Επισκέφθηκε για πρώτη φορά το νησί το 1960, κατά τη διάρκεια των καταστροφικών γυρισμάτων της ταινίας «Ανταρσία του Μπάουντι», στη διάρκεια των οποίων φαινόταν να πλήττει θανάσιμα και να τρώει διαρκώς – σύμφωνα με τις φήμες, κατάφερε να αλλάξει 52 διαφορετικά παντελόνια, καθώς το βάρος του αυξανόταν μέρα με τη μέρα.
Είχε κεντρίσει όμως το ενδιαφέρον του η ρομαντική φήμη του εξωτικού μέρους καθώς, ως νεαρό αγόρι, είχε διαβάσει για το νησί στο National Geographic. Όταν τελείωσαν τα γυρίσματα, ο Μπράντο αγόρασε την Τετιαρόα για 200.000 δολάρια –από μια τυφλή, οπλοφορούσα, ηλικιωμένη γυναίκα που εμφανίστηκε ως η ιδιοκτήτριά του– και άρχισε να κάνει φιλόδοξα σχέδια. Οραματίστηκε το νησί ως ένα παρθένο καταφύγιο για καλλιτέχνες και επιστήμονες και ως πεδίο οικολογικών και κλιματικών πειράματων που θα βοηθούσαν στην καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Αφού εγκαταστάθηκε στο νησί συμβουλεύτηκε επιφανείς ειδικούς σε θέματα βιωσιμότητας όπως ο Ζακ Κουστώ, και επιχείρησε να βάλει σε εφαρμογή τα δικά του σχέδια για την παροχή ανανεώσιμης ενέργειας. Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι επινόησε ένα σύστημα για την παροχή φυσικού κλιματισμού στα νέα κτίρια της Τετιαρόα, τροφοδοτούμενο από την παλιρροιακή ροή του θαλασσινού νερού. Η προσήλωσή του στη ζωή στον Ειρηνικό βάθυνε όταν απέκτησε δύο παιδιά με την Πολυνησιακή ηθοποιό Ταρίτα. Υιοθέτησε επίσης τον ανιψιό της Ταρίτα και το παιδί της από άλλη σχέση, και σύντομα ο Μπράντο είχε μια παράλληλη οικογένεια στο νησί.
Ο Μπράντο είχε ήδη αποσπαστεί από το δημιουργικό του έργο ως ηθοποιός, ούτως ή άλλως, αναζητώντας διαρκώς αντιπερισπασμούς. Είχε εξελιχθεί σε ένα αδηφάγο πανσεξουαλικό ον και φέρεται να είχε δηλώσει: «Όταν ξυπνάω το πρωί, το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι: «Ποιον θα γαμήσω σήμερα;». Ισχυρίστηκε ότι είχε κοιμηθεί με την Τζάκι Κένεντι, δύο φορές, καυχιόταν για ένα έντονο νταραβέρι του με τη Μέριλιν Μονρό, ενώ ο πλήρης κατάλογος των υποτιθέμενων ερωτικών συντρόφων του –Τζάκι Κόλινς, Σέλι Γουίντερς, Ρίτα Μορένο, Ρίτσαρντ Πράιορ, Τζέιμς Μπόλντουιν, Μάρβιν Γκέι, Κάρι Γκραντ και Τζέιμς Ντιν, μεταξύ άλλων– είναι εκπληκτικός.
Με την περηφάνια του πληγωμένη από μια σειρά κριτικών και εμπορικών αποτυχιών, αλλά με τον εγωισμό του υπερφορτισμένο από τις σχέσεις του με το μισό Χόλιγουντ, τα σχέδια του Μπράντο για την Τεατιαρόα γίνονταν όλο και πιο φιλόδοξα. Μερικά από αυτά ήταν πραγματικά τρελά. Οραματίστηκε ηλεκτρικά χέλια στην πισίνα του που θα διοχέτευαν οργανική ενέργεια, και έχτισε αίθουσες διδασκαλίας ώστε το νησί να λειτουργεί ως ένα «πανεπιστήμιο της θάλασσας», παρότι τελικά χρησιμοποιήθηκαν ποτέ μόνο από τα παιδιά του στο νησί.
Κατάφερε όμως να κατασκευάσει ένα εντυπωσιακά βιώσιμο ξενοδοχείο στην Τετιαρόα, με μεγάλο μέρος των οικοδομικών εργασιών να έχει γίνει από τον ίδιο τον ηθοποιό, χρησιμοποιώντας τοπικά υλικά. Παρά την απομόνωσή του, η μοναδική γοητεία του ξενοδοχείου ήταν αναμφισβήτητη και οι τουρίστες έρχονταν για να επισκεφθούν την απομονωμένη Εδέμ του Ειρηνικού που διοικούσε ο μεγαλύτερος ηθοποιός στον κόσμο.
Παρά τη θεαματική επιστροφή του στη μεγάλη οθόνη στις αρχές της δεκαετίας του '70, ο Μπράντο κλείστηκε ακόμα περισσότερο στον εαυτό του αναζητώντας συβαριτικούς αντιπερισπασμούς. Ο έπαινος για τις ερμηνείες του επισκιάστηκε στον Τύπο από ιστορίες για τη μνημειώδη αγάπη του για το φαγητό: ατελείωτα βάζα φυστικοβούτυρο, τόνους παγωτό, ένα αεροπλάνο γεμάτο σαμπάνια και ζαμπόν που του έστελναν από την άλλη άκρη του κόσμου. Υποστηρίζεται ότι κάποτε πεινούσε τόσο πολύ σ’ ένα γύρισμα ώστε ψάρεψε έναν βάτραχο από μια κοντινή λίμνη και τον δάγκωσε.
Οι προσπάθειες να ρυθμίσει την όρεξή του υπονομεύονταν από τον ίδιον. Έσπαγε τις κλειδαριές του ψυγείου του μέσα στη νύχτα και καλούσε φίλους να πετάξουν fast food στους τοίχους της έπαυλής του στο Λος Άντζελες. Ο τεράστιος όγκος του ήταν σουρεαλιστικός και εκφοβιστικός όταν υποδυόταν τον διαταραγμένο συνταγματάρχη Κερτζ στην πυρετώδη ζούγκλα της ταινίας «Αποκάλυψη τώρα» του 1979. Αλλά όταν ο Μπράντο εμφανιζόταν δημόσια ως ο εαυτός του, χλευαζόταν ανελέητα.
Περισσότερο από ποτέ αποζητούσε την ησυχία της Τετιαρόα, αλλά τον Απρίλιο του 1983 ένας τυφώνας διέσχισε απ’ άκρη σ’ άκρη το νησί, καταστρέφοντας το μπανγκαλόου του και προκαλώντας σοβαρές ζημιές στο θέρετρo. Ο Μπράντο υποσχέθηκε να τα ξαναχτίσει, αλλά δεν ανέκτησε ποτέ την οικονομική δυνατότητα για να το κάνει. Τα απομεινάρια του συγκροτήματος έπεσαν σε αχρηστία και ένας πρώην μάνατζερ των εγκαταστάσεων το χαρακτήρισε «την πιο exclusive παραγκούπολη του Νότιου Ειρηνικού».
Το 1990, ο Κρίστιαν Μπράντο, ένα από τα έντεκα παιδιά του ηθοποιού και το μόνο που απέκτησε ο Μπράντο με την πρώτη του σύζυγο, την πρώην ηθοποιό Άννα Κάσφι, πυροβόλησε και σκότωσε στην κατοικία του πατέρα του στο Λος Άντζελες, τον Ταϊτινό φίλο της ετεροθαλούς αδελφής του Σεγιέν (ένα από τα δύο παιδιά του Μπράντο με την Ταρίτα). Ο Κρίστιαν δικάστηκε για ανθρωποκτονία και ο Μάρλον εμφανίστηκε στο δικαστήριο για να καταθέσει προς υπεράσπιση του γιου του.
Όμως ο Κρίστιαν τελικά φυλακίστηκε, η Σεγιέν αυτοκτόνησε, σε ηλικία μόλις 25 ετών, και η υπεράσπιση του γιου του από τον Μάρλον κατέστρεψε τη σχέση του με τους Ταϊτινούς. Οι ντόπιοι ξεκαθάρισαν ότι ο ηθοποιός δεν ήταν πλέον ευπρόσδεκτος στα νησιά τους, αν και οι στάχτες του θα σκορπίζονταν τελικά εκεί. Ο Μπράντο φλέρταρε με την πώληση της Τετιαρόα, αλλά δεν μπόρεσε να κλείσει συμφωνία, και ποτέ δεν προέβη σε ρυθμίσεις για το νησί στη διαθήκη του. Όταν πέθανε πριν από 20 χρόνια αυτό το μήνα, ο παράδεισός του είχε ερημώσει.
Οι αποτυχημένες φιλοδοξίες τόσο εντός όσο και εκτός οθόνης είχαν αφήσει τον Μπράντο δυσαρεστημένο με τα αξιοσημείωτα επιτεύγματά του και καταδικασμένο σε μια αμείλικτη δυστυχία. Όταν του ζητήθηκε να γράψει την αυτοβιογραφία του, απαίτησε να μην υπάρχει καμιά αναφορά στις ταινίες, τους γάμους ή τα παιδιά του, καθώς θεωρούσε τον εαυτό του αποτυχημένο και στα τρία αυτά μέτωπα. Ωστόσο, είκοσι χρόνια αργότερα, η Τρατιαρόα μοιάζει ξανά – έστω και με πολύ πιο συμβατικό τρόπο – με το όραμα του ηθοποιού για το νησί.
Ένα θέρετρο που ονομάζεται The Brando προσφέρει σχεδόν πλήρη απομόνωση από τον έξω κόσμο, ενώ μπορεί να υπερηφανεύεται επίσης για την ηλιακή ενέργεια που αποκλειστικά χρησιμοποιεί και για την αυστηρή προστασία της τοπικής άγριας ζωής. Ακόμα και το σχέδιο του Μπράντο για φυσικό κλιματισμό που παράγεται από το θαλασσινό νερό έχει γίνει πραγματικότητα. Στον αγαπημένο του νησιωτικό παράδεισο, τα ίχνη της φαντασίας του σταρ επιβιώνουν ακόμα.
Με στοιχεία από The Telegraph
