Η παγκόσμια έρευνα Global Workforce Of The Future του ομίλου Adecco ρίχνει «φως» στη βασική ανησυχία των εργαζομένων.
Η έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 34.000 εργαζόμενοι από 25 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, αποτελεί τη μεγαλύτερη απόπειρα καταγραφής της συμπεριφοράς των εργαζομένων παγκοσμίως, ανεξαρτήτως κλάδου.
Σε παγκόσμια κλίμακα, 3 στους 5 εργαζομένους (61%) ανησυχούν ότι ο μισθός τους δεν είναι αρκετός για να ανταπεξέλθουν στο αυξανόμενο κόστος ζωής, όπως φάνηκε από την εν λόγω έρευνα.
Ακόμα η επιρροή των συναδέλφων φαίνεται πως παίζει σημαντικό ρόλο στην παραμονή ή μη στην εργασία. Ειδικότερα, 7 στους 10 εργαζομένους δηλώνουν ότι σκέφτονται να παραιτηθούν όταν βλέπουν συναδέλφους τους να αποχωρούν από την εταιρεία, με 5 στους 10 να ακολουθούν τους συναδέλφους τους στην έξοδο.
Από το 27% όλων των εργαζομένων παγκοσμίως που σχεδιάζουν να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους στους επόμενους 12 μήνες, σχεδόν οι μισοί (45%) αναζητούν ήδη ενεργά νέα δουλειά.
Παράλληλα, έξι στους δέκα εργαζομένους (61%) αισθάνονται σίγουροι ότι θα μπορέσουν να βρουν μια νέα δουλειά σε έξι μήνες ή λιγότερο, ακόμη και εν μέσω ύφεσης. Παρά το ρευστό μακροοικονομικό περιβάλλον, μεγάλο μέρος των εργαζομένων αισθάνεται ότι διατηρεί την διαπραγματευτική του ισχύ στην αγορά εργασίας.
Οι εκπρόσωποι της γενιάς Ζ έχουν σε πρώτο πλάνο την εργασιακή ευελιξία καθώς σχεδόν οι μισοί (47%) εργάζονται ήδη σε καθεστώς τετραήμερης εργασίας ενώ το 64% θα δεχόταν μείωση αποδοχών για να εργάζεται 4 φορές την εβδομάδα.
Στην έρευνα επισημαίνεται πως μέσα σε ένα περιβάλλον αυξανόμενης οικονομικής αβεβαιότητας, οι εταιρείες θα πρέπει να διαχειριστούν τόσο τις οικονομικές ανησυχίες των εργαζομένων τους όσο και τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ευημερία τους, παραμένοντας διαρκώς στο πλευρό τους, για να μην έρθουν αντιμέτωπες με κύματα παραιτήσεων.
Τα ευρήματα της παγκόσμιας έρευνας, έδειξαν ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να υιοθετήσουν μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση που θα προάγει την ευεξία, θα διαφυλάσσει την ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής και θα εξασφαλίζει την οικονομική σταθερότητα των εργαζομένων απέναντι στην αύξηση του κόστους ζωής.
