The weather in Europe Facebook Twitter

«The weather in Europe»: Μια υπαρξιακή κωμωδία στην αίθουσα αναμονής ενός αεροδρομίου

0

Ο χώρος στο θέατρο Θησείον έχει μεταμορφωθεί σε αίθουσα αναμονής αεροδρομίου για τις ανάγκες της παράστασης «The Weather In Europe». Η ομοιομορφία των αιθουσών αναμονής σε κάθε αεροδρόμιο του κόσμου είναι αξιοσημείωτη. Οι ίδιες μεταλλικές καρέκλες ανά τρεις ή τέσσερις, τα ίδια περίπου φυτά εσωτερικού χώρου που απορροφούν τις αναπνοές αγχωμένων επιβατών, οι ίδιοι εργαζόμενοι πίσω από τα γκισέ με ένα μισό χαμόγελο, βυθισμένοι στην άχαρη ρουτίνα τους.

Οι ίδιοι ανθρωπότυποι επιβατών που ελάχιστα μεταμορφώνονται, αν είναι ξημερώματα και δεν έχουν πιει καφέ επικρατεί μια άλλη σιωπή, οι μηχανές δεν έχουν πάρει μπροστά, αν είναι βράδυ είναι πιο κουρασμένοι, μπορεί να έχουν περάσει χαμένες ώρες στον δρόμο μετά το πρωινό check-out στο ξενοδοχείο τους ή να έχουν ζήσει μια δύσκολη μέρα στη δουλειά τους.

Υπάρχουν οι αφηρημένοι που ψάχνουν διαρκώς τις τσέπες να βρουν το διαβατήριο και το εισιτήριο, νευρικοί που διαρκώς τσεκάρουν την ώρα αναχώρησης και το αν βρίσκονται στη σωστή πύλη και όταν τα τσεκάρουν κάνουν και μια ερώτηση, καλού κακού, στην κοπέλα στο γκισέ, κάποιοι που κουλουριασμένοι στα καθίσματα κοιμούνται, κάποιοι που χαζεύουν τα βιαστικά ψώνια τους στο duty free. Όλοι ανεξαιρέτως κρατούν το κινητό τους.

Ένας ακόμα αποχαιρετισμός, μια ακατάπαυστη φλυαρία ακούγεται σαν βόμβος, με ανθρώπους που αποχωρίστηκαν λίγο νωρίτερα, μια αγχωμένη επαφή με αυτούς που πάνε να συναντήσουν, «έφτασα, ναι, πετάμε σε μια ώρα, είμαι καλά», «έρχομαι σε μια ώρα, θα με περιμένεις;». Είναι και αυτοί που δίνουν οδηγίες μέχρι την τελευταία στιγμή της αποβίβασης για τη δουλειά τους και μερικοί που θέλουν για λίγες ώρες, βυθισμένοι στη σιωπή, να ξεφύγουν από όλα αυτά.

«Με ενδιέφερε να ασχοληθώ με αυτή την κατάσταση της αναμονής και τι πυροδοτεί στα πρόσωπα, ήθελα ένα πεδίο, έναν καμβά στον οποίο να μπορώ να βάλω κείμενα που μου αρέσουν, κείμενα που μπορεί να γραφούν στις πρόβες, για να μιλήσουμε για μια συνθήκη και για κάτι μεγαλύτερο από αυτό που συμβαίνει σε αυτή την αίθουσα και μας αφορά όλους», λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης Γιώργος Βαλαής.

Στην αίθουσα αναμονής, στη σκηνή του θεάτρου Θησείον, όλα μοιάζουν τακτοποιημένα και οι επιβάτες της πτήσης για κάποιον προορισμό της Ευρώπης φτάνουν σιγά σιγά. Η υπάλληλος της εταιρείας είναι στο γκισέ της, και η ανακοίνωση ότι η πτήση θα καθυστερήσει δυο ώρες προκαλεί διάφορες αντιδράσεις. Δεν υπάρχουν απαντήσεις για την καθυστέρηση, ή μάλλον υπάρχουν: οι περιορισμένες, σχεδόν μονολεκτικές, αυτές που αφήνουν πάντα ανικανοποίητο τον επιβάτη, «δεν φταίει, κύριε, η εταιρεία, φταίει ο καιρός».

The weather in Europe Facebook Twitter
The Weather In Europe. Φωτο: © Karol Jarek

Στις οθόνες στις οποίες όλοι «κολλάμε» σε αεροδρόμια του κόσμου περνάνε οι διαφημίσεις, ο Εντ Σίραν διαφημίζει κέτσαπ και η Σαρλίζ Θερόν αρώματα και ο πλανήτης στις ειδήσεις των καναλιών πνίγεται, αγκομαχά, καταστρέφεται. Τα βίντεο είναι μια ρεαλιστική συνθήκη σε ένα αεροδρόμιο, οι εικόνες, εδώ, στην παράσταση, είναι για όσα δεν λέγονται, υπονοούνται εμφατικά μέσω μια εικόνας δευτερολέπτων, υποβλητικής και άμεσης.

«Ήθελα να συμβαίνει αυτή η παράσταση σε ένα αεροδρόμιο και να υπάρξει μια δυσλειτουργία –η καθυστέρηση της πτήσης εν προκειμένω–, ώστε οι άνθρωποι να έχουν να περιμένουν κάτι. Είναι στην ουσία της βίαιη η κατάσταση της αναμονής, ο Ρολάν Μπαρτ γράφει στα "Αποσπάσματα ερωτικού λόγου", στο αντίστοιχο λήμμα «αναμονή», πως το να σε βάζουν να περιμένεις είναι διαρκές προνόμιο της εξουσίας. 

Με ενδιέφερε να ασχοληθώ με αυτή την κατάσταση της αναμονής και τι πυροδοτεί στα πρόσωπα, ήθελα ένα πεδίο, έναν καμβά στον οποίο να μπορώ να βάλω κείμενα που μου αρέσουν, κείμενα που μπορεί να γραφούν στις πρόβες, για να μιλήσουμε για μια συνθήκη και για κάτι μεγαλύτερο από αυτό που συμβαίνει σε αυτή την αίθουσα και μας αφορά όλους», λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης Γιώργος Βαλαής.

The weather in Europe Facebook Twitter
The Weather In Europe. Φωτο: © Karol Jarek

Χώρος ενδιάμεσος, ανάμεσα σε μια οικεία προηγούμενη κατάσταση και το άγνωστο μιας επόμενης, που σχετίζεται με έναν άλλο τόπο, η αίθουσα αναμονής μοιάζει με πουργκατόριο, μέσα στο οποίο ένα χορικό έξι ερμηνευτών περιμένει, συζητά, διαφωνεί, θυμάται, χορεύει, ονειρεύεται. Οι εικόνες για τον καιρό πίσω τους και ο φόβος που προκαλούν είναι ο φόβος τους για το μέλλον. Η ανασφάλεια που προκαλεί η καθυστέρηση αποκαλύπτει ταυτόχρονα την έξαρση ανασφάλειας που επικρατεί σε όλη την Ευρώπη, ανασφάλεια κλιματική, ενεργειακή, γεωπολιτική και προσωπική. 

«Η παράσταση δεν σχετίζεται με τα μετεωρολογικά φαινόμενα που συμβαίνουν στην Ευρώπη, στην ελληνική γλώσσα "καιρός" σημαίνει και χρόνος και ήθελα με αυτό τον τίτλο να περιγράψω ή να ονοματίσω αυτό που συμβαίνει στην ανθρώπινη κατάσταση σε αυτό τον κόσμο, τον δυτικό, που ζούμε, με αφορμή αυτό που ονομάζουμε κλιματική κρίση», λέει ο Γιώργος Βαλαής.

Τα φαινόμενα της ανθρώπινης συμπεριφοράς, ακρότητες και κοινοτοπίες, τρυφερές αναμνήσεις και βίαιες απροσδόκητες πράξεις, λειτουργούν ως μεταφορά για τα ακραία καιρικά φαινομένα που συμβαίνουν όλο και συχνότερα και επιδρούν καταλυτικά στον φυσικό και ψυχικό κόσμο. Η διαπίστωση του Γιώργου Βαλαή είναι ότι «η επιτάχυνση του μοντέρνου ή του μεταμοντέρνου κόσμου καταστρέφει όλα όσα γνωρίζουμε. Πάντα ο κόσμος που γνωρίζαμε είχε μια δυσλειτουργικότητα, ακόμα και σε περιόδους μεγαλύτερης σταθερότητας. Καταστρέφεται ένας κόσμος μέσα σε μια ταχύτητα και μια τεχνολογική εξέλιξη, αλλά "αυτή είναι η έννοια του μοντέρνου, κουβαλά την καταστροφή ενός παλιότερου κόσμου"».

The weather in Europe Facebook Twitter
The Weather In Europe. Φωτο: © Karol Jarek

Οι άνθρωποι που συναντιούνται στην παράσταση είναι έξι πρόσωπα από διαφορετικό υπόβαθρο και σε ένα ηλικιακό φάσμα από είκοσι έως πενήντα ετών. Ο Βαλαής διάλεξε τους συγκεκριμένους ανθρώπους γιατί ήθελε να δουλέψει μαζί τους, δεν δούλεψε ποτέ με την έννοια του χαρακτήρα, τον ενδιαφέρει να δουλεύει με τους ανθρώπους, με μια κατάσταση και με τα κείμενα. «Προφανώς προκύπτουν», όπως λέει, «μοιραία, κάποιοι χαρακτήρες, αλλά αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που δουλεύεις».

«Το ενδιαφέρον είναι ότι δημιουργείται μια ατμόσφαιρα σε αυτήν τη συνάντηση προσώπων σε ένα αεροδρόμιο και ατμόσφαιρα σημαίνει αναγκαστικά το μοίρασμα πραγμάτων, απόψεων, σωμάτων, που δημιουργεί κάτι που δεν είναι γνώριμο, δεν είναι μια επίσκεψη σε έναν φίλο σου, δεν είναι ένα επαγγελματικό ραντεβού, είναι μια αναγκαστική συμβίωση με αγνώστους. Συμβαίνει να μπορείς σε αυτούς τους άγνωστους να πεις ακόμα και προσωπικά πράγματα που δεν έχεις πει ποτέ σε κανέναν, όταν ταυτόχρονα μοιράζεσαι μια κοινή συνθήκη.

Μέσα σε αυτήν τη συμβίωση υπάρχουν εκρήξεις γιατί το κάθε υποκείμενο έχει έναν διαφορετικό τρόπο λειτουργίας και ίσως η λέξη "έκρηξη" να μη μπορεί να περιγράψει αυτό που συμβαίνει μέσα του. Ωστόσο όταν κάποιος αρχίζει να μιλά προσωπικά, ταυτίζεσαι με διάφορα από όσα λέει», λέει ο Γιώργος Βαλαής.

The weather in Europe Facebook Twitter
The Weather In Europe. Φωτο: © Karol Jarek

Τα τοπία που περνούν στις μεγάλες οθόνες αλλά και μέσα από τις περιγραφές ή τις αναμνήσεις των πρωταγωνιστών έχουν μια μεταφυσική χροιά και την αίσθηση της ομορφιάς που επιδρά καθηλωτικά στις αισθήσεις μας και ξυπνά την ανάμνηση της επαφής μας με τη φύση, με τα λιβάδια, τα λουλούδια, τα δάση και τα πλάσματά τους, τη θάλασσα. Κάποιες από αυτές τις αναμνήσεις είναι από τις πιο έντονες και σημαντικές της ζωής μας γιατί υπάρχει μια ομορφιά που ταράζει τον καθένα με διαφορετικό τρόπο. Είναι ο τρόπος να μιλήσει η παράσταση αυτή για την κλιματική κρίση, μέσα από την ανάκληση της προσωπικής επαφής με το θαύμα της.

«Το θέμα της κλιματικής κρίσης είναι ένα θέμα που καλύπτεται εδώ και πολύ καιρό κυρίως ειδησεογραφικά – και καλώς», λέει ο Γιώργος Βαλαής. «Ήθελα στην αρχή και προσπάθησα να το δω κι εγώ με αυτό τον τρόπο, με βοήθησαν οι σπουδές μου στη δασοπονία, είχα ένα τεχνικό υπόβαθρο για να καταλάβω και να δω σαν τεχνοκράτης τη φύση και τα δάση. Διάβασα βιβλία που μιλούν για το κλίμα, αλλά ο τρόπος που ήθελα να συνδέσω την αίθουσα με αυτό που συμβαίνει έξω από αυτήν ήταν τα σώματα.

Το σώμα είναι κάτι πολύ προσωπικό, ο καιρός αγγίζει τα σώματά μας, ζούμε μέσα στον χρόνο που αλλάζει και ο καιρός δεν είναι μόνο το κλίμα αλλά και ο χρόνος που βιώνουμε, που ζούμε. Αυτήν τη σύνδεση προσπάθησα να κάνω για να αποφύγω μια δημοσιογραφική κάλυψη του γεγονότος, να κάνω  μια παράσταση-ντοκουμέντο. Με ενδιέφερε να μεταφέρω την ποίηση που υπάρχει γύρω μας, γιατί υπάρχει και μέσα στην αίθουσα».

«Το πιο συγκλονιστικό που διάβασα σε σχέση με το κλίμα ήταν στο βιβλίο της Ναόμι Κλάιν που γράφει ότι η λύση του προβλήματος που σχετίζεται με την κλιματική κρίση δεν υπάρχει, είναι έξω από την κουλτούρα μας, είναι σαν να κάνεις συζήτηση gender στη μεσαιωνική χριστιανική Ευρώπη, δεν υφίσταται το θέμα. Δηλαδή, για αυτό το ζήτημα, την καταστροφή του κόσμου που δηλώνεται μέσα από το κλίμα, δεν έχουμε λύση μέσα από την κουλτούρα μας.

Η κουλτούρα μας είναι ανθρωποκεντρική, η θρησκείες, οι φιλοσοφίες αφορούν μόνο τον άνθρωπο και όχι τη συμβίωσή του με τον φυσικό κόσμο. Αυτό που συμβαίνει μέσα μας είναι και ήταν σημαντικότερο από αυτό που συμβαίνει στον κόσμο. Αυτό προσπαθήσαμε να συνενώσουμε σε αυτή την παράσταση».

The weather in Europe Facebook Twitter
The Weather In Europe. Φωτο: © Karol Jarek
The weather in Europe Facebook Twitter
The Weather In Europe. Φωτο: © Karol Jarek
The weather in Europe Facebook Twitter
The Weather In Europe. Φωτο: © Karol Jarek
The weather in Europe Facebook Twitter
The Weather In Europe. Φωτο: © Karol Jarek

The Weather In Europe
Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Γιώργος Βαλαής
Δραματουργία: Γιώργος Βαλαής, Γεωργία Κανελλοπούλου
Σύμβουλος Δραματουργίας: Πρόδρομος Τσινικόρης
Σκηνικά, κοστούμια: Ελένη Στρούλια
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Επιμέλεια κίνησης, Χορογραφία: Γιάννης Νικολαΐδης
Σχεδιασμός-σύνθεση ήχου: Μανώλης Μανουσάκης
Video editing: Μιλτιάδης Χρηστίδης
Καλλιτεχνικοί συνεργάτες: Φρόσω Μαστρόκαλου, Voltnoi Brege
Βοηθός σκηνοθεσίας: Γεωργία Κανελλοπούλου
Συνεργάτες σκηνογράφοι: Ζαΐρα Φαληρέα, Τζάνος Μάζης
Κατασκευές ενδυμάτων: Δημήτριος Παρασκευόπουλος
Φωτογραφίες: Karol Jarek
Ηθοποιοί: Μάνος Βαβαδάκης, Ρωμανός Καλοκύρης, Μάγδα Καυκούλα, Άλκηστη Πολυχρόνη, Θοδωρής Πεντίδης, Χριστιάνα Τόκα

Πρεμιέρα 26 Οκτωβρίου στο θέατρο Θησείον
Για 20 παραστάσεις, κάθε Τετάρτη με Κυριακή στις 21:00
Κρατήσεις θέσεων: 2103255444 (2 ώρες πριν από την έναρξη της παράστασης)

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ