«Φαίδρας Έρως» της Σάρα Κέιν μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη

«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Τον ρόλο της Φαίδρας ερμηνεύει η Παρθενόπη Μπουζούρη. Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
0

Η βάναυση φύση της αγάπης, των κοινωνικών σχέσεων, του μηδενισμού και της πίστης μέσα από το παράδειγμα μιας σχέσης μεταξύ μιας βασίλισσας και του θετού της γιου ζωντανεύουν στην παράσταση της Άντζελας Μπρούσκου «Φαίδρας Έρως», της κωμωδίας όπως την αποκαλούσε η συγγραφέας της, Σάρα Κέιν, που θα παιχτεί λόγω της μεγάλης προσέλευσης του κοινού για δυο ακόμα παραστάσεις στο θέατρο Σφενδόνη στις 5 και 6 Ιανουρίου.

Aμέσως μετά τον σάλο που είχε προκαλέσει με το πρώτο της έργο «Blasted» όταν ανέβηκε στο Royal Court, με τους κριτικούς να το θεωρούν αηδιαστικό και δυσάρεστο, ενώ ο Χάρολντ Πίντερ έσπευσε να την υπερασπιστεί δημοσίως, η Κέιν γράφει το 1996 για το Gate Theatre το «Φαίδρας Έρως» που σκηνοθέτησε η ίδια και που με τη σειρά του ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων με τον κριτικό της Telegraph να γράφει: «Εδώ δεν απαιτείται κριτικός θεάτρου, απαιτείται ψυχίατρος».

Το έργο είναι μια σύγχρονη διασκευή της Φαίδρας του Σενέκα, ενώ σε αντίθεση με το κλασικό δράμα, το μεγαλύτερο μέρος της βίαιης δράσης συμβαίνει στη σκηνή και όχι εκτός.

Η Άντζελα Μπρούσκου που μελετά επί σειρά ετών τη δραματουργία της Κέιν προχωρά με οδηγό το έργο σε μια τολμηρή και προκλητική αναθεώρηση του μύθου μέσα από το εμμονικό και καταστροφικό πάθος της Φαίδρας για τον θετό γιο της Ιππόλυτο. Το έργο αποκαλύπτει τη βίαιη φύση του έρωτα μέσα από τη δυσλειτουργία μιας σεξουαλικά διεφθαρμένης βασιλικής οικογένειας σε μια κοινωνία που έχει ως θρησκεία τη λατρεία διασημοτήτων.

Η Άντζελα Μπρούσκου που μελετά επί σειρά ετών τη δραματουργία της Κέιν προχωρά με οδηγό το έργο σε μια τολμηρή και προκλητική αναθεώρηση του μύθου μέσα από το εμμονικό και καταστροφικό πάθος της Φαίδρας για τον θετό γιο της Ιππόλυτο. Το έργο αποκαλύπτει τη βίαιη φύση του έρωτα μέσα από τη δυσλειτουργία μιας σεξουαλικά διεφθαρμένης βασιλικής οικογένειας σε μια κοινωνία που έχει ως θρησκεία τη λατρεία διασημοτήτων.

Το ρόλο της Φαίδρας ερμηνεύει η Παρθενόπη Μπουζούρη που μοιράζεται μαζί μας κάποιες σκέψεις για το έργο και την ηρωίδα.

«Το Φαίδρας Έρως είναι το δεύτερο έργο της Σάρα Κέιν. Μετά το Blasted και τη φοβερή επίθεση που δέχτηκε αναλαμβάνει να γράψει ένα έργο κατά παραγγελία, να μεταγράψει έναν ελληνικό μύθο.

Το Φαίδρας Έρως σκηνοθετείται από την ίδια και ανεβαίνει το 1996. Στη σκηνή ανεβαίνει το ανείπωτο! Ότι στην Αρχαία Τραγωδία λέγεται μόνο, στο Φαίδρας Έρως συμβαίνει. Το ακραίο παρουσιάζεται γυμνό και τρομερό. Τρομαγμένο και χωρίς άμυνες, όπως και η ίδια η Κέιν.

Ένα 25χρονο κορίτσι επιστρέφει στα μούτρα την υποκρισία βάζοντας τον ήρωα της, τον Ιππόλυτο να βγάζει την γλώσσα του σε θεσμούς, στη Βασιλεία και την Εκκλησία. Η Φαίδρα γελοία και μοιραία, σπαράζεται από έναν απαγορευμένο Έρωτα. Ο κόσμος των Ηρώων της Κέιν, ερμητικός, κλειστός, αιμομικτικός με ζωές σε αναμονή. Ο Ιππόλυτος έγκλειστος αδηφάγος, σάπιος, περιφέρει την άνοιά του περιμένοντας να συμβεί κάτι.

«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη

Την ημέρα των γενεθλίων του η Φαίδρα αποφασίζει: ή θα τον έχω ή θα πεθάνω. Κοιτάει τον γκρεμό και πηδάει μέσα του. Απογυμνώνεται από κάθε άμυνα, κανιβαλίζεται, παραδίνεται, οδηγείται στην αυτοκτονία. Η ζωή χωρίς τον αγαπημένο είναι μια ζωή αφόρητη. Μετά την αυτοκτονία της Φαίδρας η δραματουργία της Κέιν εκτροχιάζεται. Το έργο εκτροχιάζεται. Η βία παροξύνεται. Ο κόσμος ανατρέπεται με την ταχύτητα όσων συμβαίνουν να είναι τεράστια. Ο νους παρεκτρέπεται. Το μέσα και το έξω συγχέονται.

"Η Ζωή επιτέλους…" κραυγάζει ο Ιππόλυτος.

Στην παράσταση η αυτοκτονία της Φαίδρας σηματοδοτεί τη βίαιη ρήξη των ορίων ανάμεσα στο πραγματικό και το μυθολογικό. Δυο κόσμοι αναμιγνύονται. Τέρατα, όνειρα και οράματα κατακλύζουν τη σκηνή.

Η Φαίδρα καίγεται. Ο Θησέας επιστρέφει. Στο όνειρό της; Στο όνειρό μας;

Γύπες κατατρώνε ό,τι απόμεινε από το κατακρεουργημένο σώμα του Ιππόλυτου . "Μακάρι να υπήρχαν κι άλλες στιγμές σαν κι αυτή", φωνάζει ο ήρωας. 

Η Φαίδρα τον παίρνει μαζί της στον κόσμο του μύθου και των νεκρών».

«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη
«Φαίδρας Έρως» για δυο ακόμα παραστάσεις και μέσα από τα λόγια της Παρθενόπης Μπουζούρη Facebook Twitter
Φαίδρας Έρως | Φωτο: Εβίτα Σκουρλέτη

Φαίδρας Έρως

Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης

Σκηνοθεσία - Εικαστική Άποψη: Άντζελα Μπρούσκου 

Σχεδιασμός Φωτισμών: Αλέξανδρος Πολιτάκης

Μουσική: Αλέξης Εφραιμίδης

Ηθοποιοί: Παρθενόπη Μπουζούρη, Τζέο Πακίτσας, Τσιμάρας Τζανάτος, Νατάσα Εξηνταβελώνη

Θέατρο Σφενδόνη

Μακρή 4, Αθήνα (στάση μετρό Ακρόπολη)

5 και 6 Ιανουαρίου 2022, στις 21:00

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μαρία Κωνσταντάρου: «Ερωτεύτηκα αληθινά στα 58»

Οι Αθηναίοι / Μαρία Κωνσταντάρου: «Δεν παίζω πια γιατί δεν υπάρχουν ρόλοι για την ηλικία μου»

Μεγάλωσε χωρίς τη μάνα της, φώναζε «μαμά» μια θεία της, θυμάται ακόμα τις παιδικές της βόλτες στον βασιλικό κήπο. Όταν είπε πως θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας της είπε «θα σε σφάξω». Η αγαπημένη ηθοποιός που έπαιξε σε μερικές από τις σημαντικότερες θεατρικές παραστάσεις αλλά και ταινίες της εποχής της είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Γιάννος Περλέγκας ανεβάζει τον «Κατσούρμπο» του Χορτάτση

Θέατρο / Γιάννος Περλέγκας: «Ο Κατσούρμπος μας είναι μια απόπειρα να γίνουμε πιο αθώοι»

Ο Γιάννος Περλέγκας σκηνοθετεί το έργο του Χορτάτση στο πλαίσιο του στο πλαίσιο του Κύκλου Ρίζες του Φεστιβάλ Αθηνών. Τον συναντήσαμε στις πρόβες όπου μας μίλησε για την αξία του Κρητικού συγγραφέα και του έργου του και την ανάγκη για περισσότερη λαϊκότητα στο θέατρο. Κάτι που φιλοδοξεί να μας δώσει με αυτό το ανέβασμα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασίλης Παπαβασιλείου

Απώλειες / Βασίλης Παπαβασιλείου (1949-2025): Ένας σπουδαίος διανοητής του ελληνικού θεάτρου

«Αυτό, λοιπόν, το οφείλω στο θέατρο: τη σωτηρία από την κακομοιριά μου»: Ο σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και δάσκαλος Βασίλης Παπαβασιλείου πέθανε σε ηλικία 76 ετών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Θέατρο / Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Ήμουν ένα αγρίμι που είχε κατέβει από τα βουνά»

Ο ταλαντούχος ηθοποιός φέτος ερμηνεύει τον Νεοπτόλεμο στον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Πώς κατάφερε από ένα αγροτικό περιβάλλον να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες και γιατί πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στην Πολύαιγο, διαβάζοντας «Βάκχες»;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Θέατρο / Γιάννης Χουβαρδάς: «Το κοινό που έρχεται να σε δει είναι ο καθρέφτης σου»

Ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης διασκευάζει φέτος τις τραγωδίες του Οιδίποδα σε ένα ενιαίο έργο και μιλά στη LiFO, για το πώς η μοίρα είναι μια παρεξηγημένη έννοια, ενώ σχολιάζει το αφήγημα περί «καθαρότητας» της Επιδαύρου, καθώς και τις ακραίες αντιδράσεις που έχει δεχθεί από το κοινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ