Το τέλειο τζατζίκι και πώς να το πετύχετε

Το τέλειο τζατζίκι και πώς να το πετύχετε Facebook Twitter
Διαλέξτε ένα ξίδι από ξινόμαυρο, ένα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και μην τα τσιγκουνευτείτε.
0

ΤO KAΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ μου είναι το τζατζίκι! Το λατρεύω δροσερό, μόνο του, πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί (κομπλέ με ρίγανη και λάδι), μέσα σε πίτα με σουβλάκι ή κεμπάπ, δίπλα σε ψητά λαχανικά ή κρεατικά και ως συνοδευτικό σαλατικό δίπλα στις καλοκαιρινές πίτες. 

Το μυστικό της επιτυχίας του είναι το νόστιμο κρουστό αγγούρι, το καλό ελαιόλαδο, το καλό ξίδι και από δίπλα πολύ μαύρο πιπέρι και λίγο άνηθο. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά:

Το αγγούρι. 2-3 μικρά ή ένα μεγάλο, δεν μας πειράζει, διαλέξτε ό,τι προτιμάτε. Το σημαντικό είναι να το τρίψετε στο χονδρό μέρος του τρίφτη (με τις μεγαλύτερες τρύπες) σε επαναλαμβανόμενες κινήσεις από πάνω μέχρι κάτω μόνο (και όχι συνεχόμενα, όπως π.χ. τρίβουμε το τυρί). Αυτό θα σας εξασφαλίσει πιο τραγανά «φιλετάκια» αγγουριού που θα τα διακρίνετε και θα τα απολαμβάνετε σε κάθε μπουκιά και όχι έναν πολτό. Θα το βάλετε σε σίτα, θα το αλατίσετε ελαφρά και θα το αφήσετε μισή ωρίτσα να βγάλει το νερό του. Μην ξεγελαστείτε όμως, όσο νερό έμεινε στο μπολ από κάτω δεν είναι όλο το νερό που πρέπει να ξεφορτωθείτε, περιέχει κι άλλο νερό το αγγούρι. Οπότε στίψτε το καλά μέσα σε μια καθαρή πετσέτα της κουζίνας ή ανάμεσα στις χούφτες σας και θα εκπλαγείτε με το πόσο ακόμα νερό θα βγάλει. Δεν το θέλουμε αυτό το νερό μέσα στο τζατζίκι, θέλουμε το τζατζίκι μας να στέκεται πάνω στο πιρούνι σε κάθε μπουκιά, στεγνό από περιττά υγρά. 

Πολύ μαύρο πιπέρι. Τελευταία ανακάλυψα πόσο πάει το μαύρο πιπέρι με τον άνηθο! Το προσθέτω γενναιόδωρα και στο τζατζίκι αλλά και στη σπανακόπιτα γιατί βρίσκω ότι ταιριάζει πολύ. Δίνει γεύση στα δύο πιο βαρετά λαχανικά, το σπανάκι και το αγγούρι, θέλουν βοήθεια αυτά τα δύο, γευστική υποστήριξη, από μόνα τους δεν στέκουν γερά (εκτός εξαιρέσεων που δεν είναι της παρούσης, εννοώ, μην μου πείτε για τα τραγανά αγγουράκια από το μποστάνι του παππού στην Ικαρία γιατί θα βάλω τα κλάματα). 

Πολύ ξίδι από κόκκινο σταφύλι και το καλύτερό σας ελαιόλαδο. Τα αξίζει το τζατζίκι! Διαλέξτε ένα ξίδι από ξινόμαυρο, ένα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και μην τα τσιγκουνευτείτε, βάλτε αρκετό και από τα δύο. Θα βάλουμε ελαιόλαδο ανακατεύοντας αρχικά το γιαούρτι, στο μίγμα με το σκόρδο και θα το ραντίσουμε στο τέλος με λίγο ακόμα. 

Γιαούρτι (light κάνει; Ναι, κάνει!) Όχι 0% λιπαρά αλλά μέχρι και 2% είμαστε καλά, αρκεί να είναι στραγγιστό. Εξάλλου ό,τι γαλακτοκομικά λιπαρά αποφύγετε θα τα προσθέσει –φυτικά– το ελαιόλαδο στο τζατζίκι δίνοντάς του τη σωστή υφή. Είπαμε, το τζατζίκι πρέπει να στέκει στο πιρούνι. Αγοράστε το κεσεδάκι του μισού κιλού και από αυτό προσθέστε το μισό, να υπερέχει το αγγούρι και όχι το γιαούρτι στο τζατζίκι. 

Τα βασικά τα είπαμε (επίτηδες δεν αναφέρθηκα στο σκόρδο γιατί ελάχιστα σκόρδα πια αξίζουν για το καλοκαιρινό βασιλόπουλο, προτιμήστε ελληνικά και ιδίως Θράκης και αποφύγετε τα κινέζικα που πικρίζουν), πάμε για τη συνταγή: 

tzatziki aggouri Facebook Twitter
Αποφλοιώνουμε το αγγούρι αλά ζέβρα, αφήνοντας λίγη φλούδα για εμφάνιση και νοστιμιά.

Υλικά

3-4 μικρά αγγουράκια ή ένα μεγάλο, καθαρισμένα αλά ζέβρα και 1-2 μικρά για το ντεκόρ, επίσης ξεφλουδισμένα αλά ζέβρα

4-5 σκελίδες σκόρδο λιωμένες στο ειδικό εργαλείο

¼ φλυτζάνι ελαιόλαδο

4-5 κουταλιές της σούπας ξίδι από κόκκινο σταφύλι

Αλάτι για το αγγούρι αρχικά και ελάχιστο ακόμα μετά

2-3 κουταλάκια του γλυκού μαύρο πιπέρι τριμμένο

Λίγο άνηθο (2-3 κορφούλες) ψιλοκομμένο 

250 γραμμάρια στραγγιστό γιαούρτι (κατά προτίμηση με 5% λιπαρά ή πλήρες)

ΤΖΑΤΖΙΚΙ Facebook Twitter
Κόβουμε το αγγουράκι διαγώνια σε χονδρές φέτες και τις αλατίζουμε. Τις ραντίζουμε με λίγο ξίδι και ελαιόλαδο και τις βάζουμε στο τζατζίκι πλαγιαστά μέχρι να καλυφθούν ως τη μέση τους. Τρίβουμε λίγο ακόμα πιπέρι, ραντίζουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο και σερβίρουμε.

Εκτέλεση

Τρίβουμε το αγγούρι όπως αναφέραμε πιο πάνω. Το βάζουμε σε σίτα και το ραντίζουμε με λίγο αλάτι. Το αφήνουμε το πολύ μισή ώρα να αποβάλλει τα πολά υγρά του και μετά το σφίγγουμε μέσα στις παλάμες μας ή σε καθαρή πετσέτα κουζίνας για να στεγνώσει εντελώς. 

Σε ένα μπολ βάζουμε το σκόρδο, το ξίδι, το πιπέρι, τον άνηθο και το μισό ελαιόλαδο. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε το τριμμένο και καλά στραγγισμένο αγγούρι. Ανακατεύουμε ξανά με πιρούνι. 

Με αυγοδάρτη χτυπάμε το γιαούρτι (ιδίως αν είναι με χαμηλά λιπαρά) με λίγο ελαιόλαδο για να γίνει πιο κρεμώδες. 

Προσθέτουμε το γιαούρτι στο μίγμα με το αγγούρι και ανακατεύουμε απαλά με πιρούνι από κάτω προς τα πάνω. 

Βάζουμε το τζατζίκι στο ψυγείο να κρυώσει καλά.

Πριν σερβίρουμε: Κόβουμε το αγγουράκι διαγώνια σε χονδρές φέτες και τις αλατίζουμε. Τις ραντίζουμε με λίγο ξίδι και ελαιόλαδο και τις βάζουμε στο τζατζίκι πλαγιαστά μέχρι να καλυφθούν ως τη μέση τους. Τρίβουμε λίγο ακόμα πιπέρι, ραντίζουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο και σερβίρουμε. 

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στέκι του Ζήση

Γεύση / Στον Ζήση στην Καστέλλα για παϊδάκια και κοκορέτσι

Ο λόφος της Καστέλλας ήταν ανέκαθεν μια αγαπημένη συνοικία του Πειραιά. Για όσους ξέρουν καλύτερα και την επισκέπτονται από τα παλιά, ξέρουν πως είναι και ένα αγαπημένο σποτ των κρεατοφάγων. Ο λόγος είναι η ταβέρνα του Ζήση που βρίσκεται εκεί παραπάνω από σαράντα χρόνια.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
Αυλή στρωμένη με χαλίκι και πιατέλες με παϊδάκια στον Κορομηλά

Γεύση / Αυλή στρωμένη με χαλίκι και πιατέλες με παϊδάκια στον Κορομηλά

Μία από τις παλιές ταβέρνες της Αγίας Παρασκευής και τις πιο αγαπημένες αυλές της περιοχής, που έχει παραμείνει αναλλοίωτη στον χρόνο, μας περιμένει να απολαύσουμε τίμιες, αγνές γεύσεις και χορταστικές μερίδες.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
Το κεμπάπ του Σέρκου

Γεύση / Το αυθεντικό αρμένικο κεμπάπ του Σέρκου στην Κοκκινιά

Μικρός κατάλογος, αυθεντικό, αρμένικο κεμπάπ και ένα μαγαζί που σε ταξιδεύει στον χρόνο και σε κάνει να θέλεις να ψάξεις ακόμα πιο καλά τις παλιές γειτονιές και τις αυθεντικές γεύσεις του Πειραιά.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
Ο Μίμης στο Παγκράτι πάει το χειροποίητο σουβλάκι σε άλλο επίπεδο

Γεύση / Ο Μίμης στο Παγκράτι πάει το χειροποίητο σουβλάκι σε άλλο επίπεδο

Τιμώντας με το όνομά του την κληρονομιά των παλιών και κλασικών του είδους, φτιάχνοντας τα πάντα από το μηδέν και ταιριάζοντάς τα με κορυφαία ελληνικά κρασιά ήπιας παρέμβασης, το new age σουβλατζίδικο του Παγκρατίου είναι μια γαστρονομική έκπληξη.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Το ξακουστό πεϊνιρλί του Θέμη στη Δροσιά

Γεύση / Το ξακουστό πεϊνιρλί του Θέμη στη Δροσιά

Το πεϊνιρλί δεν είναι ένα παίξε-γέλασε έδεσμα, καθώς πίσω του κρύβεται μεγάλη ιστορία και τέχνη. Στα μέρη μας το πρωτοέφεραν οι Πόντιοι το 1920, αφού εκδιώχθηκαν από τον τόπο τους. Για εκείνους ήταν μια λιχουδιά που έφτιαχναν όλα τα σπίτια. Για εμάς είναι ολόκληρη μαγεία.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema, στις Βρυξέλλες, κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Το κρασί με απλά λόγια / Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Ο «πρεσβευτής» της ελληνικής κουζίνας στις Βρυξέλλες, αναπολεί τα παιδικά του Χριστούγεννα στην Κρήτη και μιλά για τον ρόλο του Philema – του εστιατορίου που εδώ και έντεκα χρόνια προσφέρει στους «καλεσμένους» του αποκλειστικά ελληνικά προϊόντα και ελληνικά κρασιά.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ