Κάψτε τα σουτιέν σας

bras feminism Facebook Twitter
Οι φεμινίστριες του ‘70 έλεγαν ότι το προσωπικό είναι και πολιτικό. Φωτ.: Getty Images/Ideal Image
0



ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΠΙΜΕΛΗΜΕΝΑ προβαρισμένο viral «ξέσπασμα» της πολιτεύτριας της Ν.Δ. (δεν χρειάζεται και δεν θέλω να αναφέρω το όνομά της) στο Instagram, με τις μελετημένες παύσεις και τα γελάκια (η προετοιμασία για να απαγγείλει κανείς αυτό το λογύδριο φαντάζομαι πως θα μπορούσε να γίνει ένα φανταστικό σουρεαλιστικό μονόπρακτο), σημείωσα το απόσπασμα που μου έκανε περισσότερη εντύπωση.

«Απειλείται η κοινωνία μας, η κοσμοθεωρία μας και όλα όσα έχουμε μάθει! Πρόκειται για τις περιβόητες φωτογραφίες γυναικών οι οποίες αναδεικνύουν τα τριχωτά σημεία του σώματός τους. Αφήνουν τρίχες στα πόδια και το φωτογραφίζουν, τρίχες στη μασχάλη, τρίχες στο μουστάκι, ραγάδες, πανάδες, κυτταρίτιδα και οτιδήποτε άλλο αντιαισθητικό υπάρχει πάνω τους. Και αναρωτιέμαι, στους άντρες μπορεί να αρέσουν ή να μην αρέσουν, αλλά ας το αφήσουμε στην άκρη αυτό. Εγώ που είμαι γυναίκα αισθάνομαι άβολα, αισθάνομαι ντροπή και απεχθάνομαι να βλέπω τέτοιου είδους φωτογραφίες. Και είμαι γυναίκα. Δεν μου αρέσει όλο αυτό που βλέπω. Και δεν καταλαβαίνω, αφού το αγαπάς τόσο πολύ το αξύριστο πόδι σου, εγώ γιατί πρέπει να το δω; Το βλέπεις εσύ και το χαίρεσαι. Εγώ γιατί να το βλέπω; Γιατί προσπαθείς να μου περάσεις ότι όλο αυτό είναι πάρα πολύ όμορφο και πάρα πολύ ωραίο και πάρα πολύ φυσιολογικό; Δεν είναι. Είναι άσχημο».

Δύο πράγματα μου έκαναν εντύπωση. Το πρώτο ήταν η πεποίθηση πως ένα μη τέλειο γυναικείο σώμα είναι πάντα περιστασιακό, στον δρόμο της βελτίωσης για να γίνει καλύτερο, πιο νεανικό, πιο όμορφο, πιο αδύνατο, χωρίς «ατέλειες». Το σώμα μοιάζει με ένα άθροισμα σάρκας, όσο πιο καλή αφαίρεση κάνεις τόσο πιο κερδισμένη βγαίνεις, μέχρι να εξαϋλωθείς ως την ανυπαρξία.

Στην Ελλάδα όλες λίγο ή πολύ μεγαλώσαμε σε μια πατριαρχική κοινωνία που δίνει μεγάλη βαρύτητα στη γυναικεία εξωτερική εμφάνιση, στον γυναικείο ανταγωνισμό, και κυρίως μας μαθαίνει πως ο μόνος τρόπος να επιβιώσουμε είναι η διαρκής και ανελέητη κριτική των άλλων γυναικών κυρίως στο ρινγκ της εξωτερικής εμφάνισης.


Οι φεμινίστριες του ‘70 έλεγαν ότι το προσωπικό είναι και πολιτικό. Ο αγώνας για την αυτοδιάθεση στο σώμα μας, το ζήτημα των εκτρώσεων που επανέρχεται ξανά και ξανά (ακόμα και στην ελληνική επικαιρότητα από παρα-εκκλησιαστικούς κύκλους), αποδεικνύουν ακόμα και στους πιο δύσπιστους πως το γυναικείο σώμα παραμένει πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης.

Σε συναισθηματικό επίπεδο το γυναικείο σώμα είναι ένα ναρκοπέδιο, μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί. Μια μάχη με τον χρόνο, τη βαρύτητα και τα κιλά, ένας διαγωνισμός με κριτήριο τον έλεγχο. Πόσο πετυχημένα μπορείς να ελέγξεις το σώμα σου - ένα σώμα που αρνείται να σε υπακούσει, που φουσκώνει και αδυνατίζει, που έχει περίοδο, που χάνει μωρά, που πονάει, που αρνείται να σου δώσει παιδιά όταν τα ζητάς. Πόσο αδύνατη μπορείς να είσαι; Πόσα αντέχεις να στερηθείς; Πόσο πόνο, χρόνο και χρήμα σκοπεύεις να διαθέσεις σε αυτό το σώμα;

Το δεύτερο που μου φάνηκε ενδιαφέρον είναι η επιχειρηματολογία αυτού που αποκαλούμε «pick me girl»· με δυο λόγια τη γυναίκα που δεν είναι «σαν τις άλλες γυναίκες», μια γυναίκα που έχει εσωτερικεύσει τον μισογυνισμό και αποζητά την επιβεβαίωση των ανδρών. 

Στην Ελλάδα όλες λίγο ή πολύ έχουμε υπάρξει αυτό το κορίτσι. Μεγαλώσαμε σε μια πατριαρχική κοινωνία που δίνει μεγάλη βαρύτητα στη γυναικεία εξωτερική εμφάνιση, στον γυναικείο ανταγωνισμό, και κυρίως μας μαθαίνει πως ο μόνος τρόπος να επιβιώσουμε είναι η διαρκής και ανελέητη κριτική των άλλων γυναικών κυρίως στο ρινγκ της εξωτερικής εμφάνισης.

Συνήθως οι γυναίκες που «δεν είναι σαν τις άλλες γυναίκες» λένε φράσεις όπως «δεν έχω φίλες γυναίκες γιατί δεν με συμπαθούν και δεν ξέρω γιατί. Έκανα πάντα παρέα με άντρες, που είναι πιο ευθείς και απλοί. Νιώθω πως οι γυναίκες με ζηλεύουν». Στον εργασιακό χώρο είναι οι γυναίκες που στην καλύτερη των περιπτώσεων αγνοούν τις άλλες γυναίκες αλλά ανθίζουν σαν λουλούδια κάθε φορά που μπαίνει ένας άντρας στο δωμάτιο, τον οποίον και συνήθως θεωρούν πολύ πιο αξιόπιστο από τις συναδέλφους τους.

Το χειρότερο είναι πως, ενώ περιμένουν την ανταμοιβή τους από την πατριαρχία που είναι τόσο καλά, υπάκουα κορίτσια, αυτή δεν έρχεται σχεδόν ποτέ να τους χαϊδέψει τρυφερά τα μαλλάκια. Τι κρίμα!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Οπτική Γωνία / Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Η υπόθεση των χαμένων βίντεο των Τεμπών αναδεικνύει, για ακόμη μία φορά, λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν σε κρίσιμες φάσεις της ανακριτικής διαδικασίας, αφήνοντας πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ